– Τις κοινωνίες σε περιόδους κρίσης τις διασώζουν ή τις βουλιάζουν οι ίδιοι οι πολίτες.

– Το συλλογικό αίσθημα ευθύνης μιας κοινωνίας που σε δύσκολες συνθήκες διαθέτει την πειθαρχία και την σύνεση να διασφαλίσει το παρόν και το μέλλον των κοινωνικών εταίρων είναι σίγουρα η λογική κατάληξη.

– Βέβαια το τίμημα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ισόποσο, αλλά όταν ένας λαός είναι σίγουρος για το σκοπό είναι και βέβαιος για το αποτέλεσμα.

– Ασφαλώς και σε τέτοιες μεγάλες στιγμές τα γεγονότα δεν ανέχονται σε ηγετικές θέσεις παρά μόνον εκείνες τις προσωπικότητες που είναι ικανές να κατευθύνουν τα πράγματα και όχι ηγεσίες που παραμερίζουν την εθνική λογική και καθυστερούν την αφύπνισή της.

– Φυσικά και η συζήτηση είναι η δουλειά των πολλών και η δράση είναι δουλειά του ενός, γιατί αν χρειάζεται στην πολιτική μια έμπνευση που να την ανυψώνει αυτό δεν θα έπρεπε να είναι τίποτα άλλο παρά η τέχνη να ανακαλύπτεις τις όποιες δυνατότητες.

– Σε μια τέτοια λοιπόν συγκυρία ο καθένας πρέπει να συνεισφέρει στη βάση ενός δίκαιου τρόπου και σύμφωνα με τις δυνατότητές του.

– Δυστυχώς η Ελλάδα ειναι μια ΚΑΡΤΕΛοποιημένη αγορά αφού λίγες επιχειρήσεις έχουν καταλύσει τον ανταγωνισμό και ελέγχουν το σύνολο της αγοράς σε όλα σχεδόν τα προϊόντα ενώ η κυβέρνηση παρακολουθεί τα ΚΑΡΤΕΛ αδρανής.

– Η χώρα μας έχει την ακριβότερη...... ακρίβεια γιατί έχει μετατραπεί στη χαρά των ολιγοπωλείων.

– Ο ελεύθερος και υγιής ανταγωνισμός που ρίχνει τις τιμές δεν λειτουργεί και η πατρίδα μας είναι η μόνη χώρα που η ελεύθερη αγορά πάντα λειτουργεί σε βάρος του καταναλωτή.

– Κάποτε έφταιγε μόνον η όποια κυβέρνηση, μετά η διεθνής συγκυρία, στη συνέχεια οι καταναλωτές, κατόπιν οι κερδοσκόποι και μόλις πρόσφατα η πανδημία του κορονοϊού.

– Ειλικρινά στην τελευταία αυτή περίπτωση εντύπωση προκαλεί η μεθοδευμένη καινούρια κρυφή ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ των ΤΡΑΠΕΖΩΝ και μάλιστα με πρόγραμμα που διαφημίζει πως έγινε για να βοηθήσει τα νοικοκυριά που κατάφεραν να έχουν τα «ΠΡΑΣΙΝΑ», δηλαδή τα ενήμερα τραπεζικά δάνεια, των οποίων, οι νοικοκυραίοι ΔΙΠΛΟΤΡΙΠΛΟΠΛΗΡΩΣΑΝ το κεφάλαιο που δανείστηκαν με ληστρικά επιτόκια.

– Τώρα μάλιστα, για κάθε 100Ε τέτοιου δανείου — λέει ο υπουργός — το κράτος θα πληρώνει έως και τα 90Ε και τα υπόλοιπα 10Ε θα τα καταβάλλει ο υπόχρεος.

– Τα ΚΑΡΤΕΛ των τραπεζών αλήθεια τι θα πληρώσουν; πως δηλαδή θα συνεισφέρει ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ στην λύση που «προσφέρει» η πανδημία του κορονοϊού;

— εισπράτοντας;

– Ε, ναι, αποδεικνύεται ότι οι ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ όμιλοι έχουν την δική τους δυναμική και χαράζουν την δική τους ιδιαίτερη στρατηγική και οι «αρμόδιοι» απλά προσυπογράφουν τις άτυπες ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.

– Η πολιτική και η διπλωματία εργάζονται για να επιτευχθεί η ενότητα, αν βέβαια δεν λείπει η σοβαρότητα της ευθύνης.

Τάσος Τασιόπουλος

ΥΓ1. Δανειολήπτης είτε «κόκκινος» είτε «πράσινος» που πλήρωσε 1,5 φορά το δανεισθέν ποσό δεν πρέπει να χρωστάει τίποτα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα των ληστρικών επιτοκίων και των ανατοκισμών.

ΥΓ2. Απ'ότι φαίνεται η Ελλάδα γεμίζει Νομπελίστες. Μετά τον Αλέξη για το θαύμα των Σκοπίων, ακολουθεί ο Σωτήρης!!!

ΥΓ3. Μετά τον κορονοϊό της υγείας, έρχεται ο ορυμαγδός της οικονομίας και όποιος αντέξει. Ακόμα και το κάτι ως περιγραφόμενο ανάμεσα Τσώρτσιλ και Κένεντι (!!) πρόσωπο του Κυριάκου.

ΥΓ4. Η συμμαχία Τσίπρα - Καραμανλή γέννησε το φαινόμενο του Παπαγγελόπουλου και κάλυψε το παραμύθι της θωρακισμένης οικονομίας του 2008.

– Πάνω σ'αυτό χτίστηκε μια ιστορία της NOVARTIS που από διεθνές σκάνδαλο αθέμιτων πρακτικών, ενοχοποίησε πολιτικούς αντιπάλους.

ΥΓ5. Ωραία την περνούν οι δήμαρχοι με την λόγω κορονοϊού διαπεριφοράς συνεδριάσεις των Δημοτικών συμβουλίων.

– Ζάχαρη την περνούν ως και τα κουνούπια ειδικά με την έλλειψη του επίμονα μονοθεματικού Χρήστου, και βέβαια οι χάσκουσες λακκούβες των κατ'επίφαση ασφαλτοστρωμένων δρόμων.

H εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις μετά την σταδιακή άρση

των περιοριστικών μέτρων, αποτυπώνεται σε έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, με την πλειοψηφία τους να θεωρούν ανεπαρκή

τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης και μία στις 3 (33,9%) να εκφράζει τον φόβο για διακοπή λειτουργίας το επόμενο διάστημα.

 

Συγκεκριμένα, το 55,1% των επιχειρήσεων (σχεδόν οι 6 στις 10) δηλώνουν λίγο ή καθόλου ικανοποιημένες

με τα μέτρα στήριξης έναντι του 39,9% που δηλώνει πολύ ή αρκετά ικανοποιημένο. Χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχει

μια αντιστροφή του βαθμού ικανοποίησης των επιχειρήσεων για τα μέτρα της κυβέρνησης σε σχέση με την έρευνα

που είχε διεξαχθεί τον Απρίλιο του 2020, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα τους.

Φαίνεται πως τα μέτρα και οι μέχρι σήμερα πολιτικές της κυβέρνησης που αποσκοπούν στην ανάσχεση

των δυσμενέστερων των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης δεν είναι επαρκώς προσαρμοσμένα στον χαρακτήρα

και το περιεχόμενο της κρίσης, αλλά ούτε και στα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας που στην συντριπτική

της πλειοψηφία αποτελείται από μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

 

Επιπλέον, το εύρος των μέτρων δεν επαρκεί για να καλύψει τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού συνόλου

που πλήττεται δυσανάλογα από τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης. Η εκτίμηση ότι η ύφεση αν και βαθιά

θα είναι βραχύβια και κατ’ επέκταση σε λίγους μήνες η οικονομία θα επανακάμψει «πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε»

πιθανότατα δεν θα επιβεβαιωθεί εάν οδηγηθούμε σε κατακρήμνιση της οικονομικής δραστηριότητας και εκτίναξη της ανεργίας.

Φλέγον ζήτημα η ρευστότητα

 

Το πρόβλημα της ρευστότητας είναι το σημαντικότερο που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων

φαίνεται πως δεν επαρκούν για να καλύψουν την πλειονότητα των επιχειρήσεων που παλεύουν

για την επιβίωση τους μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά μειωμένης ζήτησης.

Από τα μέτρα που ελήφθησαν και στόχευαν στην άμεση ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων,

η επιστρεπτέα προκαταβολή είναι εκείνο, βάσει των στοιχείων της έρευνας φαίνεται πως είχε μεγαλύτερη απήχηση.

 

Συγκεκριμένα, με βάση τα ευρήματα της έρευνας 2 στις 10 (20,1%) μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις έκαναν χρήση

της παροχής ρευστότητας μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής. Αντίθετα μόλις 1 στις 10 (9,6%) επιχειρήσεις

έκαναν χρήση των δανειοδοτήσεων που χορηγήθηκαν από τις τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

 

Μάλιστα από τα επιμέρους στοιχεία προκύπτει ότι το 40% των επιχειρήσεων που δανειοδοτήθηκαν μέσω τραπεζών

εντάχθηκαν και στην επιστρεπτέα προκαταβολή. Συνεκτιμώντας-σύμφωνα με τις εξαμηνιαίες έρευνες οικονομικού κλίματος

του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ- ότι διαχρονικά οι σχεδόν 9 στις 10 μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν αναζητούν τραπεζική χρηματοδότηση,

ενώ από τις λίγες επιχειρήσεις που απευθύνονται προς τις τράπεζες τελικά μόνο οι μισές χρηματοδοτούνται,

φαίνεται πως το πρόβλημα ρευστότητας των επιχειρήσεων δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς.

 

Με εξαίρεση τα 800 ευρώ που δόθηκαν με την μορφή της αποζημίωσης ειδικού σκοπού προς τις επιχειρήσεις και

τους ελεύθερους επαγγελματίες, η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων φαίνεται πως δεν έχει λάβει

κάποια ένεση ρευστότητας ικανής να διασφαλίσει την ομαλή επαναλειτουργία και την βιωσιμότητας τους για το αμέσως

επόμενο χρονικό διάστημα και να περιορίσει την ένταση της ύφεσης και των επιπτώσεων της στην οικονομία.

Σε κάθε ωστόσο περίπτωση η σημαντικά μεγαλύτερη απήχηση που καταγράφεται για την επιστρεπτέα προκαταβολή

έναντι της μέσω τραπεζών χρηματοδότησης αποκαλύπτει την ανάγκη διεύρυνσης των μέτρων που θα χορηγούν ρευστότητα

προς τις επιχειρήσεις χωρίς την μεσολάβηση των τραπεζών, τουλάχιστον για όσο διάστημα θα διαρκέσει η κρίση,

όπου η αβεβαιότητα καθιστά τα τραπεζικά επιτόκια και την παροχή εγγυήσεων απαγορευτικές προϋποθέσεις για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων.

Λιγοστά τα ταμειακά διαθέσιμα

 

Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες χωρίς να υπάρξουν επιπρόσθετα μέτρα τόσο για την στήριξη

των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων όσο και για την αναπλήρωση των εισοδημάτων ώστε να τονωθεί η ζήτηση,

τότε κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε κατακρήμνιση της οικονομικής δραστηριότητας που θα προκύψει από το απότομο

και μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων και την απώλεια χιλιάδων θέσεων απασχόλησης.

 

Στην περίπτωση αυτή, εκτός από τον κίνδυνο που διατρέχουμε για ύφεση βαθύτερη από εκείνη που μέχρι σήμερα εκτιμάται,

δημιουργούνται και οι προϋποθέσεις για μια παρατεταμένη οικονομική κρίση, που θα δοκιμάσει την αντοχή και την ανοχή

της ελληνικής κοινωνίας μετά από την πολύ πρόσφατη και εξαιρετικά επώδυνη δεκαετή κρίση.

 

Ένας επιπρόσθετος δείκτης που φανερώνει σε πόσο ευάλωτη θέση βρίσκονται οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις

στην παρούσα συγκυρία αφορά τα ταμειακά τους διαθέσιμα. Με βάση τα στοιχεία της έρευνας 4 στις 10 επιχειρήσεις (40,7%)

είτε δεν έχουν ταμειακά διαθέσιμα (14,8%) είτε επαρκούν για λιγότερο από ένα μήνα (10,7%) είτε επαρκούν για ένα μήνα (15,2%).

 

Το 13,7% δήλωσε πως επαρκούν για δυο μήνες, το 14,8% για 3-4 μήνες, το 9,9% για 5-6 μήνες και το 10,6%

για περισσότερο από 6 μήνες

Από τα επιμέρους στοιχεία προκύπτει ότι οι επιχειρήσεις που έχουν τα λιγότερα (μέχρι και ένα μήνα)

ή καθόλου ταμειακά διαθέσιμα αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία (73,5%) των επιχειρήσεων

που κινδυνεύουν να κλείσουν το επόμενο τρίμηνο.

Κίνδυνος απώλειας χιλιάδων θέσεων εργασίας

 

Δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις για τις θέσεις εργασίας στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα, περισσότερες από 2 στις 10 επιχειρήσεις (21,1%) δήλωσαν πως είναι πολύ πιθανό το προσωπικό τους

να μειωθεί το επόμενο εξάμηνο, ενώ μόλις το 5% δήλωσε πως θα προχωρήσει σε προσλήψεις.

Μετά από ανάλυση των στοιχείων της έρευνας εκτιμάται πως με βάση τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί

σήμερα μέχρι το τέλους του έτους κινδυνεύουν να χαθούν περίπου 190.000 θέσεις εργασίας.

 

Αδυναμία κάλυψης υποχρεώσεων

 

Η προβληματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αντανακλάται

και στις εκτιμήσεις τους για την κάλυψη των μελλοντικών τους υποχρεώσεων.
Σχεδόν 4 στις 10 επιχειρήσεις (37,2%) δήλωσαν ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφονται στον κλάδο των υπηρεσιών (42,2%), στις μικρότερες με βάση τον τζίρο (45,4%)

και στις επιχειρήσεις χωρίς προσωπικό (47%).
Μία στις 3 επιχειρήσεις (33,4%) δήλωσε ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ασφαλιστικές της υποχρεώσεις.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφονται στον κλάδο των υπηρεσιών (39,4%), στις μικρότερες με βάση τον τζίρο επιχειρήσεις (40,8%)

και στις επιχειρήσεις χωρίς προσωπικό (43,5%).

 

sofokleousin.gr