Ο κύριος Τόκας ακόμα δεν μου απάντησε πόσο έχει η σκούπα και αυτό με ανησυχεί λιγάκι, όχι τίποτε άλλο, αλλά να, περιμένει και η δόλια η μάνα μου να φουκαλίσει την αυλή. «Ανεπρόκοπε, μου λέει, μια χάρη σου ζήτησα και με γράφεις κανονικά. Εύχομαι να κάνεις ένα παιδί χειρότερο από σένα για να δεις τι τραβάω». Καλά, δεν της κόβει; Δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι αυτή θα κάνει το μπέιμπι σίτινγκ !!!
Μην κλαις, λέει μια παροιμία, κάποιος σ’ αυτόν τον πλανήτη σε θέλει ακριβώς γι’ αυτό που είσαι. Δεν ξέρω ποιος, αλλά τόσοι ανώμαλοι κυκλοφορούν. Για κακή του τύχη ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, Στέφανος Δελιόπουλος, τον βρήκε. Μάλιστα, για να είμαι ακριβής, τους βρήκε. Ένα καρναβάλι πήγε ο καημένος να παρακολουθήσει και του την έπεσαν. Ο τελευταίος.... πρόεδρος......
Βέβαια η καλύτερη στιγμή της καρναβαλικής παρέλασης δεν ήταν αυτή. Ήταν αυτή.
Αλλαγή παροιμίας. Το τρεις και ο κούκος, λόγο κρίσης και λιτότητας, γίνετε δύο και ο κούκος. Βέβαια, να λέμε την αλήθεια, για κούκος είναι καλοταϊσμένος. Μην αγχώνεστε κύριε Κιρκιλιανίδη, άμα σας ρωτάνε γιατί παχύνατε να λέτε «για τις ανάγκες της νέας μου ταινίας, το απαιτεί ο ρόλος». Και μιας και είπα «ρόλος» μ΄ αυτές τις άδειες που ζητάει ο Τσίπρας για τα κανάλια κινδυνεύει να κλείσει το Mega και δεν θα ξέρουμε ποιο κανάλι να βάλουμε στο 4. Αίσχος κύριε πρωθυπουργέ, δεν μας έφταναν όλα τ΄ άλλα έχουμε και αυτό να νοιαστούμε.
Και μια διαπίστωση που έκανα και που αφορά συλλόγους και σωματεία που είθισται τέτοιες μέρες να κάνουν τους ετήσιους χορούς τους. Μην στέλνετε προσκλήσεις σε κανέναν από τους λεγόμενους «επισήμους» αν το χωριό που αντιπροσωπεύετε πρώτον, δεν έχει πάνω από 1000 ψηφοφόρους και δεύτερον, αν το χωριό που αντιπροσωπεύετε δεν τους έχει εκλέξει στις τελευταίες εκλογές.Χάσιμο χρόνου και χρήματος. Προεκλογικά θα έρχονταν σίγουρα, μετεκλογικά θα πάνε όπου θέλουν ή θα προφασιστούν ότι δεν τους περισσεύουν τα 15άρια. Κανένας δεν ξεχνά μέσα σε 2 ή 3 χρόνια. Τίποτα δεν έδωσες, να τι θα πάρεις.....
Αυτός που έφτιαξε το ματάκι στην εξώπορτα, ποιος ξέρει πόσους μήνες κοινόχρηστα χρωστούσε. Και ενώ τα μαγαζιά στην δημοτική αγορά θα έπρεπε να έχουν ματάκι, απλά δεν έχουν. Πολλοί οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί που έχουν μαζευτεί Δήμαρχέ μου. Ο Αλεξόπουλος έφυγε γι΄ αυτό. Τα δημοτικά μαγαζιά, οικόπεδα και κτήρια έχουν να πληρώσουν (αν όχι όλα τα περισσότερα) εισφορές στον δήμο παραπάνω από 20 χρόνια.
Τι περιμένετε δήμαρχε μου; Να κλείσουν 50ετία; Και λέω δήμαρχέ μου γιατί από την μέρα που παραιτήθηκε ο αντιδήμαρχος οικονομικών αναλάβατε εσείς την οικονομική διαχείριση. Κάποιος μου σφύριξε για τι ποσό μιλάμε και κόντεψα να πάθω έμφραγμα. Θα μου πείτε, είναι πολλοί οι ψήφοι, δεν το έκανε ο Γκιόνογλου ούτε ο Δημητριάδης, εσείς θα βγάλετε το φίδι από την τρύπα; Θα σας απαντήσω όμως πως μόνο με αυτό τον τρόπο μπορείτε να μαζέψετε χρήματα για να μπορέσετε να πάρετε άλλη μια σκούπα δώρο στον αντιδήμαρχο Τόκα για να τη ζευγαρώσει με την πρώτη. Για σκεφτείτε το.
Αναρωτιέμαι, στην χώρα μας οι περισσότεροι είχαμε παππούδες πρόσφυγες. Είχαμε και έχουμε γονείς μετανάστες.
Εμείς πως καταντήσαμε ρατσιστές; Θα φέρουν Σύριους στο στρατόπεδο πίσω από τη Venus και οι περισσότεροι αναστατωθήκαν. «Θα μας κλέψουν, θα μας κολλήσουν καμιά αρρώστια». Η γιαγιά μου, καλή της ώρα εκεί που είναι, έλεγε πολλά σοφά. Ένα από αυτά ήταν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του Έλληνα είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Ένας άνθρωπος που δεν αποδέχεται το «τίποτα» δεν μπορεί να νοιώσει το «κάτι».
Δηλαδή, σ΄ αυτή τη χώρα όλοι είχαμε λεφτά και υγεία και μόλις ήρθαν οι Αλβανοί φτωχύναμε και αρρωστήσαμε;
Και πάμε στην παράσταση που μάγεψε την Αλεξάνδρεια τον Δεκέμβρη και που μόλις την Τετάρτη που μας πέρασε κατάφερε να κερδίσει όσους την παρακολούθησαν στη Βέροια. «Χώμα μου όταν μ΄ έπλαθες, τον ήλιο τον ρωτούσες;».
Εγώ δεν θα σας πω τι έγινε, ποιοι ήρθαν, τι χόρεψαν και τα σχετικά. Εγώ θα ασχοληθώ με τα πιο πικάντικα. Σαν βόμβα έσκασε στα αυτιά όλων των συντελεστών η δήλωση ότι η παράσταση θα ταξιδέψει και αλλού. Ο Τσιτσανόπουλος έχει διακομιστεί με εγκεφαλικό στο ΑΧΕΠΑ, η Καστανά με έμφραγμα στο Παπαγεωργίου, ο Φιλιππόπουλος νοσηλεύετε διασωληνωμένος σε καταστολή στο Γεννηματά., η Βουλγαροπούλου ανανέωσε το διαβατήριο της και άλλος για Χίο τράβηξε πήγε... και τέλος η Σιδέρη έμεινε έγκυος και ο γυναικολόγος της απαγόρευσε τις μετακινήσεις.
Λευτεριά. Ναι μωρέ παλικάρια. Μη σκιάζεστε από του Τούρκου το σπαθί. Και κει που ήταν να προταθεί για το Oscar πρώτου αντρικού ρόλου, σκάει η κανονιά και προτάθηκε τελικά να είναι το πρόσωπο της νέας καμπάνιας γνωστής μάρκας για πάνες ακράτειας. Δεν πειράζει Γιώργο μου, έχεις άστρο ούτως ή άλλως.
Τι να πω!!! Όλα στη ζωή είναι ένα ταξίδι, ακόμη και η ίδια η ζωή. Μόνο που το καράβι που λέγετε «χώμα μου όταν....» συνεχίζει να ταξιδεύει. Αλλού θα βρει απάνεμα νερά και αλλού φουρτούνες. Σημασία όμως δεν έχει ο προορισμός αλλά το ίδιο το ταξίδι. Γιατί αυτό...... μας πάει μακριά, μας πάει σε άλλα μέρη.
