άνοιξη δεν τον λες επίσης. Είναι σα να μπαινοβγαίνει η άνοιξη. Είναι σα να μη ξέρει και η ίδια ότι επιτέλους μπήκε. Δεν ξέρει ο κόσμος τι να βάλει.
Κάποιοι το έχουν παρακάνει όμως. Προχθές που έβρεχε η άλλη έβαλε μπουφάν με γούνα και περπατούσε αμέριμνη και μάλιστα σε αγριοκοίταζε που την κοιτούσες περίεργα. Σίγουρα έπασχε από το σύνδρομο Ξηρού. Εκείνος έβαλε την κίτρινη περούκα και νόμιζε ότι θα περάσει απαρατήρητος ντυμένος Αστερίξ.
Θα σας έδειχνα και τη φωτογραφία της αλλά φοβάμαι μη φάω καμιά μηνυσάρα και τρέχω. Και μιας και είπα τρέχω, τρέχει και δεν προλαβαίνει ο Γιώργος Σπυρίδης. Υπέβαλε την παραίτηση του ως δημοτικός σύμβουλος από το δημοτικό συμβούλιο, όχι γιατί δεν προλαβαίνει, έτσι και αλλιώς φραπέ έπινε αλλά γιατί θα αναλάβει κάτι ακόμα πιο σπουδαίο.
Με κοινή απόφαση του υπουργού και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας ο Γ. Σπυρίδης ορίστηκε Γενικός Επιθεωρητής Ελέγχου Δαπανών Υγείας στην Υπηρεσία Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α.) του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.).
Μετά τον Καρανίκα, ένας ακόμα δικός μας σε θέση κλειδί. Τι γίνετε κύριε Αντωνίου μου; Τους βολεμένους ξαναβολεύεις; Εμείς δηλαδή αντί για πιστωτική θα πρέπει με την κάρτα ανεργίας στο χέρι να πεθάνουμε; Και εγώ εσένα ψήφισα στις τελευταίες εκλογές γιατί δεν με κάνεις γραμματέα του Γενικού Επιθεωρητή;
Ο Καρανίκας ανέβηκε με το σπαθί του, έβλεπε και θαύμαζε τη Μενεγάκη. Είναι fan της Μενεγάκη ο Σπυρίδης; Ούτε την ξέρει ποια είναι. Θα σας κάψει ο Θεός που πάτε και δίνετε αξιώματα σε ανθρώπους που δεν έχουν celebrities για πρότυπα, εγώ αυτό έχω μόνο να πω. Και το καλύτερο δεν το ακούσατε. Στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. Αλεξάνδρειας θα τον αντικαταστήσει ο Μίχος Στέργιος. Ο κουλτουριάρης της Ομάδας Δράσης. Θα τον ρωτάς κάτι και για να πάρεις απάντηση θα πρέπει πρώτα να έχεις δει τρεις ταινίες μικρού μήκους από το φεστιβάλ Δράμας.
Ο Σπυρίδης έπινε δύο καφέδες σε ένα μόνο δημοτικό συμβούλιο. Τώρα ως γενικός επιθεωρητής θα πρέπει να κάνει σύμβαση με κάποια εταιρία καφέ γιατί αλλιώς τον βλέπω με δανεικά να έρχεται από Αθήνα με το τρένο.
Την προηγούμενη εβδομάδα σας έγραψα για το θέμα της αίθουσας που ζητάει ο Ερυθρός Σταυρός στο πνευματικό κέντρο ύστερα από δήλωση του δημάρχου ότι θα τους την παραχωρήσει. Αλήθεια, υπάρχει κανένα καταστατικό λειτουργίας του κτηρίου που να υποδεικνύει για ποιες χρήσεις είναι το κτήριο και ποιοι επιτρέπετε να έχουν το δικό τους χώρο μέσα εκεί;
Δεν θα έπρεπε κύριε δήμαρχε μου να υπάρχει ένα διοικητικό συμβούλιο, έστω προσωρινό, που να αποφασίζει για το τι μέλλει γενέσθαι; Του δήμαρχου τσιφλίκι είναι το κτήριο και τάζει όπου και σε όποιον θέλει αυτός; Μπορεί δηλαδή ο επόμενος δήμαρχος που θα βγει να διώξει αυτούς που είναι ήδη τακτοποιημένοι μέσα και να βάλει άλλους;
Πρώτα δήμαρχε μου βλέπεις αν το καρπούζι είναι κόκκινο και μετά κόβεις και μοιράζεις φέτες. Ακόμα δεν έδωσες το Πνευματικό σε χρήση και συ άρχισες να μοιράζεις τα γραφεία. Τι περιμένεις; Ο Ναλμπάντης έφυγε από αντιδήμαρχος. Μη μου πεις ότι δεν χωνεύεις και τον Τόκα τώρα;
Ο αντιδήμαρχος Χαλκίδης επιστρέφει με πιο δραστικά μέτρα για την καταπολέμηση των κουνουπιών. Ενημέρωσε τους αρμόδιους φορείς και μας είπε ότι θα αρχίσουν οι ψεκασμοί και επίγεια αλλά και εναέρια. Ζήτησε μάλιστα από τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων να του υποδείξουν τις εστίες μόλυνσης.
Φέτος, σας το λέω με το χέρι στην καρδιά, θα χορτάσουμε φραπέ στο μπαλκόνι. Το πήρε τόσο ζεστά το θέμα ο αντιδήμαρχος που είμαι σίγουρος πως θα ξεκαλοκαιριάσουμε στον κήπο με το βρακί. Θα πηγαίνουμε στο βάλτο να δούμε κανένα κουνούπι μόνο και μόνο για να μη το ξεχάσουμε.
Μέχρι πέρυσι οι γκόμενες ήθελαν να παντρευτούν βάτραχο. Αν δεν γινόταν πρίγκιπας τουλάχιστον θα έτρωγε τα κουνούπια. Τη μάνα μου δεν την ένοιαζε αν έμπαινε κλέφτης στο σπίτι αρκεί να έκλεινε την μπαλκονόπορτα μη γεμίσει μέσα κουνούπια. Αγοράζαμε φιδάκι για τα κουνούπια και το τσιμπούσαν και αυτό. Τέλος με όλα αυτά πια. Ο αντιδήμαρχος Ισαάκ – Aroxol – Χαλκίδης μας υπόσχετε ότι το κουνούπι θα είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση. Θα βλέπουμε ένα και θα τρέχουμε να βγούμε selfie μαζί του.
Κύριε Χαλκίδη μου, μη σκοτώνετε τα κουνούπια, άλλοι είναι αυτοί που μας πίνουν το αίμα και μάλιστα καθημερινά, όχι μόνο το καλοκαίρι.
Προχθές έπινα καφέ και μπροστά μου ήταν παρκαρισμένο ένα αυτοκίνητο του δήμου. Καθώς το παρατηρούσα είδα ότι ενώ όλο το αυτοκίνητο ήταν καθαρό, οι πινακίδες του ήταν λασπωμένες. Και μάλιστα αν το παρατηρήσετε καλύτερα θα δείτε ότι είναι σα να πήρε κάποιος μια χούφτα λάσπη και την πέταξε.
Ας μην είμαι καχύποπτος, μπορεί οι άνθρωποι να το έπλυναν και να ξέχασαν να πλύνουν τις πινακίδες. Συμβαίνουν και αυτά. Πάντως όποιος το οδηγεί ας το πάει σε ένα συνεργείο γιατί χάνει λάδια. Κι αυτό εγώ πρέπει να σας το πω;
Την Πέμπτη 11 του μήνα γιόρταζε ο Ιερός Ναός Κυρίλλου και Μεθοδίου στην Αλεξάνδρεια και το βράδυ είχε παράσταση με χορευτικά. Την εκδήλωση παρουσίασα εγώ και μάλιστα τα είπα και πολύ ωραία (αν δεν παινέψεις....). Κάποιον όμως που δεν ήρθε να παρακολουθήσει από κοντά την βραδιά και έβλεπε την παρακάτω φωτογραφία, τι θα σκεφτόταν;
Δεξής ή αριστερός; Όχι χαφ, ούτε όρχεις... Ψάλτης.Ειλικρινά, αν ήξερα ότι θα είχα τέτοιο αναλόγιο θα έβαζα ράσο. Ο κόσμος περίμενε να ψάλω και εγώ τους έλεγα «καλωσορίσατε». Του χρόνου, γεροί να είστε, θα ζητήσω από τον Παντόπουλο να μου δώσει την χορωδία του ΚΑΠΗ και θα βγούμε παρέα να ψάλουμε τα Χερουβίμ.
Στην ίδια εκδήλωση, οι δύο σύλλογοι που ήταν καλεσμένοι, οι Κομνηνοί και οι Σταυραετοί υπέπεσαν σε δύο τραγικά παραπτώματα για τα οποία θα πρέπει να τιμωρηθούν με κανόνα.
1. Δεν φοράμε ποτέ μαύρο μποξεράκι μέσα από το καλσόν ιδίως όταν ο χορός απαιτεί σήκωμα των ποδιών. Ή φοράμε εσώρουχο στο χρώμα του δέρματος ή ... τίποτα. Το πρώτο δεν είναι αντιαισθητικό και το δεύτερο σου χαρίζει περισσότερες θαυμάστριες. Η επιλογή δική σου.
2. Όταν χορεύουμε πατάμε καλά στη σκηνή και δεν αιωρούμαστε. Δεν φέραμε ολόκληρη εξέδρα για να μας δουλεύετε εσείς. Χορευτές είστε, όχι drone (ελικόπτερο με κάμερα).
Παντελής απουσία της Δημοτικής Αρχής στις Πολιτιστικές εκδηλώσεις του Ιερού Ναού...τα λάθη γίνονται για να διορθώνονται...
Αύριο, γιορτάζει το πιο ιερό πλάσμα του κόσμου. Αυτή που τη μία στιγμή θέλεις να την πνίξεις και την αμέσως επόμενη να την αγκαλιάσεις και να τη γεμίσεις φιλιά. Αυτή που σε πρήζει να φας και να μη βγεις έξω λουσμένος. Αυτή που λιποθυμά όταν μάθει ότι είσαι με ένα τοστ από το πρωί αντί να λιποθυμήσεις εσύ από την πείνα. Αυτή που ακούει την κοπελίτσα από το GPSκαι νομίζει ότι είναι γκόμενα που σε κάνει ότι θέλει. Αυτή που δεν ξέρει τι φαγητό θα μαγειρέψει αύριο. Αυτή που όταν δεν απαντάς στο τηλέφωνο σκέφτεται ότι πέθανες ή ότι πεθαίνεις. Αυτή που.......
Χρόνια πολλά σε όλες τις Μανούλες του κόσμου. Να τις έχει ο Θεός γερές να μας προσέχουν όπως μόνο αυτές ξέρουν.
Σήμερα δεν θα κάνω προεκλογικό αγώνα. Όχι γιατί παραιτούμε ή βαρέθηκα. Απλά ετοιμάζω προεκλογικό διαφημιστικό σποτάκι που θα κάνει πάταγο. Και επειδή ο χρόνος είναι σα το string, πίσω δεν έχει, μέχρι να είναι έτοιμο σας εύχομαι να έχετε μια πολύ όμορφη εβδομάδα μέχρι το επόμενο Σάββατο που θα τα ξαναπούμε.
