Το ζήτημα της αύξησης της συμμετοχής των γυναικών στη λήψη οικονομικών αποφάσεων είναι όλο και περισσότερο επίκαιρο σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Η αρχή της ισότητας των φύλων προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 2 του Συντάγματος της Ελλάδος του 1975, ενώ, στο δεύτερο εδάφιο της παρ.1 του άρθρου 22 του Συντάγµατος του 1975, θεσπίζεται το δικαίωµα ίσης αµοιβής για παρεχόµενη εργασία ίσης αξίας ανεξαρτήτως φύλου ή άλλης διάκρισης. Πρόσθετα, στην παρ. 1 του άρθρου 21 του Συντάγµατος του 1975 προστατεύεται, µεταξύ άλλων, και η μητρότητα. Εν συνεχεία, µε τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, συντελέστηκε η τροποποίηση του άρθρου 116 του Συντάγµατος του 1975 µε την συμπερίληψη στο περιεχόµενό του της πρόβλεψης ότι «Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών µέτρων για την προώθηση της ισότητας µεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος µεριµνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών».
Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης και τους βασικούς στόχους βάσει των άρθρων 2 και 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΣΛΕΕ, (Ενοποιημένη απόδοση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) η Ένωση αποσκοπεί στην εξάλειψη των ανισοτήτων και την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλες τις δραστηριότητές της.
Στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων 2011-2020, που εγκρίθηκε στις 7 Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο παραδέχτηκε ότι οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων έχουν ζωτική σημασία για την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και την ανταγωνιστικότητα και ζήτησε να ληφθούν μέτρα για την προώθηση της ισότιμης συμμετοχής των γυναικών και των ανδρών στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς, με στόχο την πλήρη αξιοποίηση όλων των προσόντων.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καλέσει επανειλημμένα τις εταιρείες και τα κράτη μέλη να αυξήσουν την εκπροσώπηση των γυναικών στα όργανα λήψης αποφάσεων και κάλεσε την Επιτροπή να προτείνει νομοθετικές ποσοστώσεις για να επιτευχθεί το κρίσιμο όριο του 30% γυναικών μελών στα όργανα διαχείρισης έως το 2015 και 40% έως το 2020.
Από καιρό εις καιρό, έχουν τεθεί σε ισχύ διάφορα σημαντικά νομικά μέτρα για την προώθηση της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών μεταξύ των ανδρών και των γυναικών σε θέματα απασχόλησης και επαγγέλματος, περιλαμβανομένης της αυτοαπασχόλησης.
Στο ανωτέρω πλαίσια, εντάσσεται η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής ποσόστωσης 40% για τη συµµετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτια των αυτοδιοικητικών και εθνικών εκλογών. Παρόλο αυτά, ο φαλλοκρατισμός στη χώρα μας καλά κρατεί. Το διαπιστώνει κανείς από τα αποτελέσματα των δημοτικών και βουλευτικών εκλογών. Στις δημοτικές εκλογές μόλις το 18% των υποψηφίων γυναικών εκλέχτηκε. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στις βουλευτικές εκλογές.
Στον κόσμο των επιχειρήσεων απαιτείται ένα θαύμα, μια γυναίκα για να ανέβει στην κορυφή της ιεραρχίας στις περισσότερες επιχειρήσεις.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, η ισότητα των φύλων στον κόσμο των επιχειρήσεων θα ήταν δεδομένη, όμως στην πραγματικότητα, άλλο επικρατεί. Οι άνδρες κυριαρχούν και οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι αντιμέτωπες με ένα αόρατο φράγμα που σταματά τη σταδιοδρομία τους.
Έρευνα της Βιβλιοθήκης του ΕΚ σε 27 χώρες της Ε.Ε, επιβεβαιώνει τις διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες. Το έτος 2012 οι γυναίκες διευθύνοντες σύμβουλοι ανέρχονται μόλις το 2,4% σε σχέση με το 97,6% των ανδρών, γυναίκες μέλη διοικητικών συμβουλίων 8,9% σε σχέση με 91,1% των ανδρών.
Άξιο προσοχής, αποτελεί το γεγονός πως το 2007 ενώ το 60% των γυναικών είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έναντι του 40% των ανδρών, μόλις το 2,4% κατέχει υψηλόβαθμες θέσεις(2012). Επιπλέον, είναι αυτές που υφίστανται το βάρος της φροντίδας των παιδιών, αν λάβει κανείς υπόψη τη συσχέτιση των ποσοστών των εργαζομένων με παιδιά κάτω των 12 ετών και των εργαζομένων μερικής απασχόλησης. Στη πρώτη περίπτωση, οι άνδρες ανέρχονται στο 90,3 % σε σχέση με τις γυναίκες 65,5% (2008), ενώ στη περίπτωση των εργαζομένων μερικής απασχόλησης, οι γυναίκες ανέρχονται στο 75% σε σχέση με το 25% των ανδρών (2008) – Βλέπε σχετικό γράφημα.
Για να διασφαλίσει ίση πρόσβαση στις κορυφαίες θέσεις, το ΕΚ προώθησε νομοθεσία που επιβάλλει υποχρεωτική ποσόστωση γυναικών το 40% μέχρι το 2020 στην κατάληψη των μη εκτελεστικών θέσεων στα διοικητικά συμβούλια.
Απαιτείται να κατανοηθεί η ανάγκη για προώθηση των διεκδικήσεων των γυναικών σε θέματα ισότητας στην πυραμίδα των επιχειρήσεων. Να ενδυναμωθούν οι διεκδικήσεις των γυναικών όσον αφορά τη θέση τους στον επιχειρηματικό κόσμο και το επαγγελματικό περιβάλλον.
Πρέπει να δίνεται η ευκαιρία στις γυναίκες επαγγελματίες, επιχειρηματίες και στελέχη.
Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια ανεπίσημη ανδρική ποσόστωση: οι άνδρες επιλέγουν άνδρες που με τη σειρά τους επιλέγουν άλλους άνδρες και ούτω καθεξής
Mikael Gustafsson.
Βασίλης Τσιλιόπουλος
Σύμβουλος Ανάπτυξης, Επιχειρήσεων και
Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού INFO-PLAN A.E
