alexandriamou.gr - Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 12 Ιουλίου 2020

Καλά στην υγεία του είναι το 15χρονο κορίτσι από τη Βέροια, το οποίο φιλοξενήθηκε σε κατασκήνωση στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής, όπου και βρέθηκε θετικό στον κορωνοϊό.

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση της κατασκήνωσης, αργά χθες το βράδυ τους γνωστοποιήθηκε από το νοσοκομείο της Βέροιας ότι βρέθηκε θετικό κρούσμα Covid-19 σε 15χρονο παιδί που φιλοξενήθηκε στην κατασκήνωση από τις 5 έως τις 10 Ιουλίου.

 

Η 15χρονη, στις 9 Ιουλίου, ανέβασε δέκατα και μεταφέρθηκε στο ιατρείο της κατασκήνωσης, σύμφωνα με το πρωτόκολλο,

όπου την παρακολούθησαν για 24 ώρες, ενώ ενημερώθηκαν οι γονείς της και στις 10 Ιουλίου απομακρύνθηκε από την κατασκήνωση,

ώστε να προβεί στις απαραίτητες εξετάσεις στο νοσοκομείο της Βέροιας.

 

Όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διοικητής του νοσοκομείου της Βέροιας, Ηλίας Πλιόγκας, η 15χρονη υποβλήθηκε σε τεστ,

το οποίο έδειξε ότι είναι θετική σε Covid-19, ωστόσο είναι καλά στην υγεία της, δεν χρειάστηκε νοσηλεία και παραμένει στο σπίτι της.

 

Οι υπεύθυνοι της κατασκήνωσης επικοινώνησαν αμέσως με τον ΕΟΔΥ και, σύμφωνα με τις συστάσεις του, απομόνωσαν

τα παιδιά που βρίσκονταν στο ίδιο σπιτάκι με τη 15χρονη, ενώ κατόπιν συνεννόησης με τους γονείς τους απομακρύνθηκαν προληπτικά από τον χώρο της κατασκήνωσης.

 

Στην ανακοίνωση της κατασκήνωσης αναφέρεται ότι εφαρμόστηκαν άμεσα όλα τα μέτρα για την ασφάλεια των κατασκηνωτών και του προσωπικού.

 

Αρνητικό στον κορωνοϊό είναι το δείγμα της κοινοτάρχισσας από το σπιτάκι όπου έμενε η 15χρονη ενώ αναμένονται τα αποτελέσματα των τεστ

στα οποία υποβλήθηκαν τα υπόλοιπα παιδιά που έμεναν στον ίδιο χώρο καθώς και της ομαδάρχισσας.

 

ΑΠΕ-ΜΠΕ, thestival.gr

Κάθε Κυριακή...πάμε momenti για ¨δροσερά¨ Coctails και Mojito

Κατηγορία Επιχειρείν

Αποφύγετε την Κίνηση με Ηλεκτρικά Scooter. Μετακινηθείτε με Άνεση, Ευελιξία και Ασφάλεια.

Κατηγορία Επιχειρείν
Κυριακή, 12 Ιουλίου 2020 09:17

Καιρός: Έως 37 βαθμούς η θερμοκρασία

Οι άνεμοι θα πνέουν από βόρειες διευθύνσεις, στο Αιγαίο και από το απόγευμα και στο Ιόνιο 6 μποφόρ.

Κατηγορία Καιρός
Εφημερίες Φαρμακείων - Αλεξάνδρειας - Βέροιας - Νάουσας 12/07/2020
 
 
Κατηγορία Φαρμακεία

Ο Όσιος πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ., λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης , ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: ΓΙΟΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 12 Ιουλίου – Εορτολόγιο ποιοι γιορτάζουν
Τα παιδικά και νεανικά του χρόνια

Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια.

Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών! Και αφού έμαθε να διαβάζει, αγαπημένη του ασχολία υπήρξε η ανἀγνωση των βίων των Αγίων, των οποίων εμιμείτο τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο.

Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές του δε θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με επιμέλεια και δεξιοσύνη.

Στην ηλικία των 15 ετών αξιώθηκε της θέας του Κυρίου, για ένα μόνο φιλότιμο λογισμό, μέσω του οποίου απέκρουσε μία δαιμονική προσβολή του πειρασμού της απιστίας. Από τότε φούντωσε μέσα του ακόμη περισσότερο η φλόγα της αγάπης του Θεού και ο πόθος για τη μοναχική ζωή.
Η θητεία του

Ακολούθησαν καιροί ταραχής και αναστάτωσης για την Ελλάδα, λόγω της ξένης Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου.

Ο Όσιος όμως, τόσο ως πολίτης όσο και ως στρατιώτης κατά τη θητεία του (1945 – 1949 μ.Χ.), επέδειξε απαράμιλλο θάρρος και αυτοθυσία.

Ήταν πρόθυμος να δώσει κάθε στιγμή και τη ζωή του ακόμα για τη σωτηρία των άλλων. Ευρισκόμενος μάλιστα συχνά μέσα στον καταιγισμό των φονικών πυρών, συνέβη να σώσει με τις θερμές προσευχές του πολλούς στρατιώτες, αλλά να σωθεί και ο ίδιος με τρόπο θαυμαστό.

Επειδή το μεγαλύτερο διάστημα της στρατιωτικής του θητείας το υπηρέτησε με την ειδικότητα του ασυρματιστή, πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Οσίου τον αναφέρουν ως «Ασυρματιστή του Θεού».

Μάλιστα, ο Όσιος φέροντας ως παράδειγμα την ειδικότητά του στον στρατό, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι «ασυρματιστές του Θεού», εννοώντας την θερμή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Στο Άγιον Όρος

Ύστερα και από αυτές τις περιπέτειες, θέλησε να καταταγεί στο αγγελικό τάγμα των μοναχών, με τα φτερά που δίνει ο θείος έρωτας.

Έτσι, μετέβη στο Άγιον Όρος, αναζητώντας έναν οδηγό για τη ζωή της κατά Θεόν ησυχίας. Δεν κατάφερε όμως να εκπληρώσει αμέσως τον πόθο του. Παράλληλα, οι δικοί του βρέθηκαν την ίδια περίοδο σε μεγάλη οικονομική δυσκολία, οπότε τον κάλεσαν να τους βοηθήσει.

Έτσι, επέστρεψε στην Κόνιτσα και εργάστηκε ως μαραγκός. Μετά από 3 χρόνια όμως (1953 μ.Χ.), σε ηλικία 29 ετών πλέον, εγκατέλειψε τα πράγματα του κόσμου και επέστρεψε στην Αθωνική Πολιτεία.

Αφού περιήλθε σκήτες και καλύβες, ακολούθησε τελικά τη συμβουλή ενός σεβάσμιου γέροντα και εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ιερά Μονή Εσφιγμένου, γνωστής τότε για την αυστηρή της τάξη.

Εκεί έζησε μέσα στην ολοτελή υπακοή και επιδόθηκε σε υπέρμετρη άσκηση, υπερβάλλοντας σε κόπους για χάρη του Χριστού και των αδελφών του. Έτσι, στις 27 Μαρτίου 1954 μ.Χ. εκάρη μοναχός.

Έλαβε ρασοευχή και το όνομα Αβέρκιος. Έχοντας όμως άσβεστο μέσα του τον πόθο για τον ησύχιο και απράγμονα βίο, πήρε την ευλογία του Ηγουμένου και πήγε να μονάσει στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, που ήταν τότε σε κατάσταση ιδιόρρυθμη.

Εκεί προετοιμάστηκε για τη ζωή του ερημίτη, κάτω από την καθοδήγηση ενός διακριτικού και σοφού γέροντα, του γέροντα Συμεών. Στις 12 Μαρτίου 1956 μ.Χ., εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα «Παΐσιος», χάρη στο Μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο τον β΄, ο οποίος ήταν και συμπατριώτης του.
Στην Ιερά Μονή της Παναγίας του Στομίου

Τον Αύγουστο του 1958 μ.Χ., υπακούοντας σε θεία βουλή, δεν εγκαταστάθηκε στην έρημο, για την οποία προετοιμαζόταν, αλλά στην κατεστραμμένη Ιερά Μονή της Παναγίας του Στομίου, που βρίσκεται κοντά στην Κόνιτσα. Σε αυτήν έζησε 4 χρόνια, ζώντας ισάγγελο βίο, παλεύοντας με τους πειρασμούς, ευεργετώντας τους ανθρώπους της περιοχής, σώζοντας πολλούς από τις διδασκαλίες των προτεσταντικών ομάδων που δρούσαν εκεί, και ανακαινίζοντας με πολύ μόχθο το Μοναστήρι.

Τo 1962 μ.Χ., όταν και ολοκληρώθηκε το έργο της ανακαίνισης και ο κίνδυνος από τις ετερόδοξες ομάδες εξέλιπε, ο Όσιος παρακαλούσε μέσα στους πειρασμούς, που καθημερινά τον πολιορκούσαν, θερμά το Θεό να του δείξει το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει. Έτσι, δέχθηκε ως θεόσταλτη την πρόσκληση κάποιου ιεροδιακόνου να τον συνοδεύσει στο θεοβάδιστο Όρος του Σινά. Πάνω σε κείνον τον άνυδρο και ξερό τόπο, στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, έζησε επιτέλους αυτό που χρόνια ποθούσε, την προς Θεόν μόνωση.

Αγωνιζόμενος με πολλή ταπείνωση, διαρκή νηστεία, ακατάπαυστη αγρυπνία και αδιάλειπτη προσευχή, κατάφερε να υπερνικήσει τις παγίδες του μισόκαλου εχθρού και να απολαύσει την ένωση με το Θεό. Γεμάτος από τη χάρη της θείας παρακλήσεως, απολάμβανε την κατά Θεόν ευφρόσυνη μέσα στο καμίνι της απαράκλητης ερήμου. Έγινε μάλιστα ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος.
Επανερχόμενος στο Άγιον Όρος

Δεν θα υπήρχε, έτσι, κανένας λόγος να εγκαταλείψει το στάδιο εκείνο της αρετής, εάν – φεύ! – δεν ενέσκηπτε η σωματική ασθένεια από το τραχύ κλίμα, η οποία τον ανάγκασε να επιστρέψει στην κατά σάρκα πατρίδα του.

Επανερχόμενος στο Άγιον Όρος το 1964 μ.Χ., δεν ελάττωσε το πλήθος των ασκητικών αγώνων του, παρά την καταβολή του σώματος, καθώς στο πνεύμα διατηρούσε την πρότερη ζέση του.

Ζώντας λοιπόν ως ξένος και παρεπίδημος στη γη, έφτασε να γίνει πολίτης του ουρανού.

Έχοντας, συνεπώς, την πράξη ως την «επίβασιν» της θεωρίας, έφτασε σε υψηλά μέτρα και έγινε κοινωνός θείων μυστηρίων.

Εντρύφησε έτσι και στην ωραιότητα του Κυρίου, ενώ επιπλέον έτυχε και της Θεομητορικής ευλογίας. Συνομίλησε με αγίους που εμφανίστηκαν μπροστά του, βίωσε την όραση του Άγγελου Φύλακά του, άκουσε αγγελικούς ύμνους και καταυγάσθηκε από το ουράνιο φως.
Ασθένεια και εγχείρηση

Το 1966 μ.Χ. ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Κέντρο Νοσημάτων Θώρακος Βορείου Ελλάδας (Νοσοκομείο Παπανικολάου).

Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων.

Στο διάστημα μέχρι να αναρρώσει και να επιστρέψει στο Άγιον Όρος φιλοξενήθηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού στη Σουρωτή.

Επέστρεψε στο Άγιον Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μ.Χ. μετακινήθηκε στα Κατουνάκια και συγκεκριμένα στο Λαυρεώτικο κελί του Υπατίου (Βλάχικα).
Στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα

Στις 12 Αυγούστου 1968 μ.Χ. ο Όσιος Παΐσιος, εισήλθε στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα και μόνασε στο κελί του Τιμίου Σταυρού.
Στην εγκαταλελειμμένη «Παναγούδα»

Το 1979 μ.Χ. αφήνει τον Τίμιο Σταυρό και αναζητώντας κελί πηγαίνει στην εγκαταλελειμμένη «Παναγούδα».

Εκεί ο Όσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί με «ομόλογο», όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του.

Από την εποχή που εγκαταστάθηκε στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν.

Ήταν μάλιστα τόσο το πλήθος ώστε να υπάρχουν και ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, ώστε να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς. Επίσης δεχόταν πάρα πολλές επιστολές.

Όπως έλεγε ο Όσιος στενοχωρείτο πολύ, γιατί από τις επιστολές μάθαινε μόνο για διαζύγια και ασθένειες ψυχικές ή σωματικές.

Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του, συνέχιζε την έντονη ασκητική ζωή, σε σημείο να ξεκουράζεται ελάχιστα, 2 με 3 ώρες την ημέρα.

Εξακολούθησε όμως να δέχεται και να προσπαθεί να βοηθήσει τους επισκέπτες.

Συνήθιζε επίσης να φτιάχνει «σταμπωτά» εικονάκια τα οποία χάριζε στους επισκέπτες σαν ευλογία.
Τα προβλήματα υγείας

Σε όλη αυτήν την καθημερινή κούραση του Οσίου Παϊσίου έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του οι πόνοι από τις διάφορες αρρώστιες όπως κολίτιδα, η οποία του άφησε μόνιμα δυσπεπτικά, βουβωνοκήλη και κυρίως από τον καρκίνο που του είχε διαγνωσθεί, γίνονταν όλο και περισσότεροι.

Παρ’ όλ’ αυτά όμως αυτός ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Αντιθέτως συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.

Μετά το 1993 μ.Χ. παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί, λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα».

Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Άγιον Όρος και πήγε στη Σουρωτή, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου).

Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο.

Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία.

Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 μ.Χ. χειρουργήθηκε. Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο Όσιος ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιον Όρος στις 13 Ιουνίου.

Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.
Το τέλος

Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ.

Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του.

Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του.

Κοιμήθηκε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ. και ώρα 11:00 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Στις 13 Ιανουαρίου 2015 συνήλθε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και αποφάσισε την κατάταξη του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

 

Η γυναικεία Ιερά Μονή (ή Ιερό Ησυχαστήριο) στη Σουρωτή είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, ενώ είναι στο πανελλήνιο γνωστή γιατί υπάρχει σ’ αυτήν, δίπλα στο Καθολικό, ο τάφος του μακαριστού Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.

Οι μοναχές του μοναστηριού της Σουρωτής είχαν πνευματικό καθοδηγητή τους τον Γέροντα Παΐσιο. Ο Όσιος Γέροντας Παϊσιος κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο κοιμήσεως του Γέροντος, τελείται αγρυπνία στη μονή με συμμετοχή χιλιάδων πιστών από όλη την Ελλάδα, ακόμα και το εξωτερικό.

Στο εντυπωσιακό αγιορείτικο Καθολικό βρίσκονται τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου. Η μονή ιδρύθηκε το 1972 και έχει περίπου 60 μοναχές.

Το Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου βρίσκεται στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, κοντά στα Βασιλικά και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας. Απέχει περίπου 28 χιλιόμετρα ανατολικά από τη Θεσσαλονίκη και για να φθάσει εκεί ο προσκυνητής ακολουθεί το δρόμο προς τη Χαλκιδική.

 

 

www.ekklisiaonline.gr

Το Σάββατο 11 Ιουλίου ιχνηλατήθηκαν - επιβεβαιώθηκαν έξι(6) θετικά κρούσματα κορονοϊού, όλοι κάτοικοι Βέροιας.

Πρόκειται για 4 ανήλικα από τα οποία δεν νοσηλεύεται κανένα και τα οποία προσήλθαν στο Νοσοκομείο Βέροιας με συμπτώματα.
Στη συνέχεια λήφθηκαν δείγματα, και αφού τα εν λόγω δείγματα κατέστησαν θετικά, τα ανήλικα παραμένουν κατ'οίκον ακολουθώντας συγκεκριμένες οδηγίες.

Τα ανήλικα δεν είχαν καμία επαφή με γνωστό επιβεβαιωμένο κρούσμα.

Επίσης 2 ενήλικες, άνδρας 90 ετών και γυναίκα 72 ετών νοσηλεύονταν με συμπτώματα ως ύποπτα σε θαλάμους απομόνωσης στο Νοσοκομείο Βέροιας.
Την Κυριακή 12 Ιουλίου το πρωί μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο αναφοράς - ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη.

Πρέπει να συνεχίσουμε με υπεύθυνη συμπεριφορά να προσπαθούμε να επανέλθουμε στη μερική κανονικότητα, τηρώντας κανόνες υγιεινής και απόστασης για να αποτρέψουμε τις πιθανές αναζωπυρώσεις. Δεν έχει τελειώσει ακόμα η πάλη με τον ιό. Ο ιός θα συνεχίσει να βρίσκεται ανάμεσά μας.

Να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες, πως η χαλάρωση φέρνει τραγικά αποτελέσματα. Εμείς ξεχάσαμε τον ιό. Εκείνος όχι. Είναι εδώ.

Alexandriamou.gr
Δημοσιογραφική Ενημερωτική Ηλεκτρονική Εφημερίδα
Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας