Όπως κάθε χρόνο την Πέμπτη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος πανηγυρίζει η ιστορική Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά Βεροίας επί τη εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια Πανήγυρη της Μονής.
Το εσπέρας της Πέμπτης, 9ης Μαΐου, στο καθολικό της Ιεράς Μονής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο και στο τέλος χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη τον εγγεγραμμένο αδελφό της Ιεράς Μονής π. Νέστορα Μπαρλακόπουλο, εφημέριο της ενορίας της Επισκοπής Αλεξανδρείας.
Πριν την έναρξη του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής η ένδυση του Αρχιερέως και εν συνεχεία ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων, επικεφαλής της μοναστικής αδελφότητος στην οποία ανήκει και εγκαταβιεί, μετέβη εν πομπή στο καθολικό.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρανῶν ὁ Δεσπότης, ἐπί σοί τετέλεκε … Πανάμωμε».
Μετά τό μέγιστο θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, τοῦ ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς πίστεώς μας, πού ἑορτάσαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καί τιμᾶ τά θαύματα τῆς Παναγίας Μητέρας του.
Καί ἐάν ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή του χάρισε ζωή ὄχι μόνο «τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι», ἀλλά καί σέ ὅλους ὅσοι ἦταν «νεκροί τῇ ἁμαρτίᾳ», κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος χαρίζει μέ τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ζωή στούς ἀσθενεῖς καί τούς πάσχοντες πού προστρέχουν στή χάρη της.
Καί ὡς Μητέρα τῆς Ζωῆς, τοῦ Κυρίου μας δηλαδή Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀποδεικνύεται μέ τή σειρά της ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, ἀπό τήν ὁποία ὁ κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀρύεται χάρη καί ἴαση τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχικῶν του παθῶν καί ἀσθενειῶν.
Ἀναρίθμητα εἶναι τά θαύματα πού ἀναφέρονται ὅτι ἐπιτέλεσε ἡ Χάρη της στό ἱστορικό ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στήν Κωνσταντινούπολη. Πολυάριθμα εἶναι ὅμως ἀσφαλῶς καί ὅσα παρέμειναν καί παραμένουν ἄγνωστα, ἀλλά καί ὅσα συνεχίζει νά ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία μας, θεραπεύοντας ὅσους ζητοῦν τή βοήθειά της καί ὅσους καταφεύγουν στήν προστασία της.
Ἄλλωστε τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, καί γιά τά ὁποῖα τήν τιμοῦμε σήμερα δέν εἶναι τά μόνα. Ἡ ἴδια ἡ ὕπαρξη καί ἡ ζωή τῆς Παναγίας μας εἶναι ἕνα θαῦμα, εἶναι μία θαυμαστή παρέκκλιση τῶν ὅρων τῆς φύσεως πού ἀποδεικνύει ὅτι «ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις».
Θαῦμα ἦταν ἡ γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πού ἔλυσε τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας τῶν δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, οἱ ὁποῖοι παρά τή μεγάλη ἡλικία τους παρακαλοῦσαν τόν Θεό νά τούς χαρίσει ἕνα παιδί.
Θαῦμα ἦταν καί ἡ παραμονή τῆς Παναγίας γιά ἀρκετά χρόνια στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, μέχρι τήν ἐνηλικίωσή της.
Θαῦμα ἦταν καί ὁ Εὐαγγελισμός της ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἀλλά καί ἡ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου γέννηση ἀπό τά σπλάγχνα της τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Θαῦμα ἦταν ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἦταν καί πρό τόκου παρθένος ἀλλά καί παρέμεινε καί μετά τόκον παρθένος.
Θαῦμα ἦταν ἀκόμη ἡ ἐκ περάτων τῆς γῆς συνάθροιση τῶν μαθητῶν τοῦ Υἱοῦ της στή Γεθσημανῆ γιά νά συνοδεύσουν τό ἄχραντο σῶμα της στόν τάφο, ἀλλά καί ἀκόμη μεγαλύτερο ἡ διαρκής μέριμνά της γιά τούς ἀνθρώπους καί ἡ ἀνύστακτη μεσίτεια της γιά ἐμᾶς στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της.
Καί σέ ὅλα αὐτά τά θαύματα προστίθενται καί ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ μέ τή δύναμη τοῦ Υἱοῦ της ἡ Παναγία, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, καί γιά τά ὁποῖα ἀκούσαμε πρό ὀλίγου νά ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος λέγοντας: «Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρανῶν ὁ Δεσπότης, ἐπί σοί τετέλεκε … Πανάμωμε».
Εἶναι τόση μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας πρός τήν Παναγία Μητέρα του, ὥστε δέν ὑπάρχει τίποτε πού νά τοῦ ζητᾶ Ἐκείνη καί νά μήν πραγματοποιεῖται. Καί δέν πραγματοποιοῦνται ὅλα αὐτά τά θαύματα γιά τήν Παναγία μας, ἡ ὁποία δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίποτε, ἐφόσον ἀπολαμβάνει τή δόξα πού τῆς χάρισε ὁ Κύριός μας πλησίον του, ἀλλά πραγματοποιοῦνται γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους πού τά ἔχουμε ἀνάγκη καί τῆς τά ζητοῦμε.
Πόσο εὐγνώμονες πρέπει νά εἴμεθα καί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στόν Υἱό της καί Κύριό μας, γιά ὅλα ὅσα μᾶς χαρίζει, καί γι᾽ αὐτά πού τῆς ζητοῦμε ἀλλά καί γι᾽ αὐτά πού μᾶς προσφέρει μέ τή μητρική της ἀγάπη, χωρίς κἄν νά τά γνωρίζουμε ἤ νά τῆς τά ζητοῦμε, ἀλλά καί πόσο πρέπει νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τήν ἀγάπη μας γιά τίς ἄπειρες δωρεές της!
Καί ἄν ὁ Υἱός της, ὁ Κύριός μας, ἐκφράζει τήν ἀγάπη του στήν Παναγία Μητέρα του, ἀνταποκρινόμενος σέ ὅλα τά αἰτήματά της γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων, πόσο περισσότερο ὀφείλουμε ἐμεῖς νά τῆς ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, ὅπως ἔκανε καί ἡ ἴδια.
Διότι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐπιθυμεῖ διακαῶς τή σωτηρία μας. Χαίρεται νά βλέπει τήν προσπάθειά μας νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου μας. Καί εἶναι πρόθυμη νά ἀνταποκριθεῖ σέ κάθε μας αἴτημα, ὅταν ἐμεῖς ἀγωνιζόμεθα νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιδιώκουμε νά ἐπιτύχουμε μέ τή βοήθειά της τή σωτηρία μας.
Ἄς μήν διστάζουμε, λοιπόν, νά ἀναθέτουμε στή μητρική ἀγάπη τῆς Παναγίας μας ὅλα τά αἰτήματα καί ὅλα τά προβλήματά μας, τίς ἀσθένειες καί τίς ἀδυναμίες μας, καί ἄς τήν παρακαλοῦμε νά τίς θεραπεύει, προσπαθώντας καί ἐμεῖς νά τήν εὐαρεστοῦμε, ἐπιδιώκοντας νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς της καί τῆς ὑπακοῆς της στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, ὥστε νά ἔχουμε πλούσια τή χάρη καί τήν εὐλογία της.
Την Τρίτη 18 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, τέλεσε την εις Διάκονον Χειροτονία του Μοναχού Νέστορα Μπαρλακόπουλου.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 110η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Βετσοπούλου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία κατά τη χειροτονία ανέφερε μεταξύ άλλων: Ὑπό τή σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς προστάτιδος τῆς πόλεώς μας, συγκεντρωθήκαμε σήμερα γιά νά ἑορτάσουμε τά 110 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τόν πολύχρονο τουρκικό ζυγό.
Συγκεντρωθήκαμε αὐτή τήν ἡμέρα τῶν Ἐλευθερίων, γιά νά δοξάσουμε τόν Θεό καί νά τοῦ ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί ὄχι μόνο μᾶς χάρισε σάν σήμερα τήν ἐλευθερία, ἀλλά καί γιατί στά ἀτελείωτα καί δύσκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς δέν ἄφησε νά χαθεῖ τό Γένος μας. Ἔτσι οἱ πατέρες μας μπόρεσαν νά διατηρήσουν ζωντανή τήν ἐθνική τους συνείδηση, νά διατηρήσουν θερμή τήν πίστη τους στόν Χριστό, ἀλλά καί νά διατηρήσουν τή ζωογόνο ἐλπίδα ὅτι κάποτε θά σημάνουν οἱ καμπάνες τῆς ἐλευθερίας καί στή Μακεδονία μας καί στόν τόπο μας.
Μέ αὐτή τήν προσδοκία ἔφθασαν καί μέχρι τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ὁ Ἑλληνικός στρατός εἰσῆλθε ἐλευθερωτής καί θριαμβευτής καί ἐδῶ στήν Ἀλεξάνδρεια, στόν τότε Γιδᾶ, καί τόν ὑποδέχθηκαν μέσα σέ παραλήρημα χαρᾶς καί ἐνθουσιασμοῦ. Καί ὅπως ἐκεῖνοι τότε, τή μεγάλη καί ἱστορική ἡμέρα τῆς 18ης Ὀκτωβρίου 1912 ἔσπευσαν ἐδῶ στόν ναό τῆς Παναγίας νά ἀναπέμψουν ὕμνο εὐχαριστίας καί δοξολογίας στόν Θεό καί στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας πού ἔδωσε τή νίκη στόν Ἑλληνικό στρατό, ὥστε νά ἐλευθερώσει καί τόν ἡρωικό αὐτόν τόπο ἀπό τόν σκληρό δυνάστη, ἔτσι καί ἐμεῖς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν εὐχαριστία μας στόν Θεό γιά τή μεγάλη αὐτή δωρεά.
Συγχρόνως ὅμως τιμοῦμε καί τή μνήμη ὅλων τῶν ἡρωικῶν ἐκείνων ἀξιωματικῶν καί στρατιωτῶν καί ὅλων ὅσων ἀγωνίσθηκαν καί συνέβαλαν γιά νά φθάσει αὐτή ἡ εὐλογημένη στιγμή τῆς ἀπελευθερώσεως ἀπό τούς Τούρκους, γιά νά μπορεῖ νά κυματίσει ἐλεύθερα ἡ γαλανόλευκη σημαία μας, γιά νά μποροῦμε νά λατρεύουμε ἐλεύθερα τόν Θεό καί νά μιλοῦμε τήν ἑλληνική γλώσσα.
Μνημονεύουμε μέ σεβασμό καί συγκίνηση τούς ἀγῶνες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας. Ὑποκλινόμεθα μέ σεβασμό στό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῶν στρατιωτῶν καί στή δύναμη τῆς αὐταπαρνήσεώς τους, πού τούς ἔκανε νά μήν ὑπολογίζουν τή ζωή τους προκειμένου νά ἐλευθερώσουν τήν πατρίδα καί τούς ἀδελφούς τους. Δεόμεθα καί ἱκετεύουμε τόν Θεό νά ἀναπαύει τίς ψυχές τους στήν οὐράνια βασιλεία του καί νά διατηρεῖ τήν πατρίδα μας ἐλεύθερη ἀπό κάθε δυνάστη καί τύραννο.
Ἡ χαρά τῆς σημερινῆς ἡμέρας τῶν Ἐλευθεριῶν τῆς πόλεώς μας εἶναι ὅμως φέτος μεγαλύτερη γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία, καθώς σήμερα τελοῦμε τή χειροτονία ἑνός νέου διακόνου τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἀποφάσισε νά ἀφιερώσει τόν ἑαυτό του καί τή ζωή του στόν Θεό καί στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, νά γίνει διάκονος τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων, διάκονος τῶν μυστηρίων ἀλλά καί τῶν ψυχῶν.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί στόν ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ ἐνεδύθης τόν μοναχικό ράσο.
Σήμερα στόν μητροπολιτικό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἡμέρα κατά τήν ὁποία μαζί μέ τά Ἐλευθέρια τῆς πόλεώς μας τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ, καί προστάτου τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, θά ἐνδυθεῖς μέ τό διακονικό στιχάριο καί τή χάρη τοῦ πρώτου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης.
Τό γνωρίζεις ἀσφαλῶς ὅτι ἡ τιμή τήν ὁποία σοῦ κάνει ὁ Θεός σήμερα διά τοῦ Ἐπισκόπου εἰσάγοντάς σε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων καί δίδοντας σου τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης εἶναι μεγάλη καί ὑψηλή, εἶναι οὐράνια καί ἀγγελική, διότι ὁ διάκονος ἵσταται εἰς τόπον καί τύπον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί διακονεῖ τό ἱερό θυσιαστήριο. Καί ἐάν τά χερουβίμ καί τά σεραφείμ παρακύπτουν μέ φόβο καί τρόμο στήν Ἁγία Τράπεζα καί κατακαλύπτουν ἀπό σεβασμό τά πρόσωπά τους, ἀντιλαμβάνεσαι μέ πόση προσοχή, μέ πόσο φόβο Θεοῦ, μέ πόσο σεβασμό ἀλλά καί μέ πόσο ἀγώνα γιά νά διατηρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό ἀπό τοῦ κόσμου θά πρέπει νά προσεγγίζεις τό ἱερό θυσιαστήριο, δοξάζοντας τόν Θεό γιά τήν τιμή πού σοῦ ἐπεφύλαξε, καί τήν ὁποία λίγοι μόνο ἄνθρωποι ἀξιώνονται.
Μή λησμονεῖς, λοιπόν, ὅτι δέν ἀρκεῖ μόνο νά γνωρίζεις ὅτι ἡ χάρη τῆς ἱερωσύνης εἶναι ἡ μεγαλύτερη τήν ὁποία μπορεῖ νά ἐπιθυμήσει καί νά λάβει ὁ χοϊκός ἄνθρωπος, ἀλλά χρειάζεται νά τό ἔχεις διαρκῶς κατά νοῦ, διότι θά σέ βοηθᾶ στόν πνευματικό σου ἀγώνα, θά σέ προφυλάσσει, ἀλλά καί θά σέ ἐνισχύει, ὅταν ἀντιμετωπίζεις δυσκολίες καί ἀντιξοότητες, ἀπό τίς ὁποῖες δέν εἶναι ἀπαλλαγμένη ἡ ζωή τοῦ κληρικοῦ. Γι᾽ αὐτό καί χρειάζεται διαρκής ἀγώνας καί προσπάθεια γιά νά διατηρεῖς τή χάρη πού θά λάβεις σέ λίγο ἀλλά καί νά τήν ἐπαυξήσεις. Καί θά τό ἐπιτύχεις αὐτό μέ τήν ταπείνωση καί μέ τήν ὑπακοή.
Ἔχε πάντοτε πνεῦμα μαθητείας, διότι αὐτό θά σέ βοηθᾶ νά προοδεύεις πνευματικά καί νά διακονεῖς εὐάρεστα τόν Θεό. Μιμήσου τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Νέστορος, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε μέχρι τέλους μαθητής τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, καί μέ τήν καθοδήγηση καί τήν εὐχή του κατόρθωσε νά κατατροπώσει τόν Λυαῖο καί νά λάβει καί τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Ἀλλά μιμήσου καί τό παράδειγμα τοῦ ἑορταζομένου σήμερα ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πιστός μαθητής τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, καί ἐργάσου στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπο, γιά νά ἀνταποκριθεῖς ἀξίως στήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί στή χάρη τήν ὁποία θά λάβεις σέ λίγο.
Στή νέα σου ζωή καί στή διακονία σου θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ πατρικές μου εὐχές, ἀλλά καί οἱ εὐχές τοῦ πνευματικοῦ σου, τῶν πατέρων καί τῶν οἰκείων σου, οἱ ὁποῖοι παρίστανται στή μεγάλη καί χαρμόσυνη αὐτή ἡμέρα συμπροσευχόμενοι, ὥστε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά σέ καταστήσει ἄξιο διάκονο τῆς Ἐκκλησίας του καί νά σέ ἀξιώσει καί τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης.
