Το έθιμο ξεκίνησε από το παραδοσιακό κτήριο του Ομίλου «Γενίτσαροι και Μπούλες», πρώην σησαμοτριβείο «Μάκη», στην περιοχή «Μπατάνια», στις 09:00 με το Ντύσιμο της Μπούλας και το μάζεμα του μπουλουκιού.
Εν συνεχεία τα μπουλούκια επισκέπτονται το Δημαρχείο για για το καθιερωμένο προσκύνημα και παίρνουν διαδοχικά την άδεια από τον Δήμαρχο και ξεχύνονται στην καθορισμένη διαδρομή τους στην πόλη της ηρωικής πόλης Νάουσας.
Το δρώμενο «Γενίτσαροι και Μπούλες» σήμερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ημέρες της αποκριάς στη Νάουσα, αποτελώντας ένα από χαρακτηριστικότερα λαογραφικά στοιχεία της περιοχής και χαίρει μεγάλης συμμετοχής ντόπιων και τουριστών.
Από νωρίς το πρωί της Κυριακής στο σπίτι συγκεντρώθηκαν συγγενείς και φίλοι για να ζήσουν την κορυφαία και συνάμα συγκινητική στιγμή του χρόνου στο σπίτι κάθε Ναουσαίου πολίτη, τη στιγμή του ευλαβικού τελετουργικού του ντυσίματος του γενίτσαρου.
Όλα είναι στην θέση τους, η φορεσιά αγνή, λευκή σαν απάτητο χιόνι, η πάλλα αστραφτερή αντανακλά την ιστορία μιας ολάκερης ζωής στο δρώμενο και στο βάθος ο πρόσωπος...Ο πρόσωπος της μαρτυρικής Νάουσας...
με τον “πρόσωπο”, όπως έφτασε στις μέρες μας από την αρχαιότητα.
Στο τελετουργικό του ντυσίματος του Γενίτσαρου τα χέρια τρέμουν σε κάθε άγγιγμα από συγκίνηση, τα μάτια υγρά και δακρισμένα από το βάρος της αναβίωσης του εθίμου, καρδιές που σκιρτούν στον διαπεραστικό χτύπο του νταουλιού. Ο ζουρνάς αντηχεί, το μπουλούκι περιμένει, να βγει στην πόρτα του σπιτιού ο γενίτσαρος, να σταυροκοπηθεί, να εκτιναχθεί λεβέντικα ώστε να κυματίσει το ραμμένο του μαντήλι, να χαιρετίσει με περίσσια ευλάβεια και αγάπη τους συγγενείς του και να γίνει ένα με το πολύχρωμο ανθρώπινο ψηφιδωτό που τον περιμένει, το μπουλούκι...
Γράφει η Δημοσιογράφος Έφη Στεφ. Καραγιάννη
