Αυτό που με ώθησε να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό ήταν αρχικά μια εσωτερική ανάγκη προσφοράς και παροχής βοήθειας προς το συνάνθρωπο, καθώς και η υποστήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη, όπως και η επιτακτικότητα απόκτησης νέων εμπειριών, γνώσεων και δεξιοτήτων και η δημιουργική και ουσιαστική αξιοποίηση του όσου ελεύθερου χρόνου είχα στη διάθεσή μου.
Αφορμή στάθηκε το Περιφερειακό Τμήμα Ιωαννίνων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και συγκεκριμένα ο Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας, μέσω του οποίου έλαβα μια θεωρητική κατάρτιση, προκειμένου να ενταχθώ στους εθελοντές του τομέα Πρόνοιας, και πραγματοποίησα μέρος της πρακτικής μου άσκησης στο ΚΕΘΕΑ Ιωαννίνων. Κίνητρο αυτής μου της επιλογής αποτέλεσε η ίδια η ομάδα-στόχος του φορέα αυτού, καθώς με την πλειονότητα των ατόμων που απευθύνονται για παροχή βοήθειας είμαστε ηλικιακά ‘συγγενείς’, και ήθελα και να μου καταρρίψω την εντύπωση της δημόσιας εικόνας των νέων που καταφεύγουν στη χρήση ναρκωτικών ουσιών˙ αιτία ήταν και οι σχετικές μου σπουδές (απόφοιτη Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας με κατεύθυνση Ψυχολογία).
Οι αρμοδιότητες που έχω στο ΚΕΘΕΑ αφορούν το Συμβουλευτικό Κέντρο και την Ανοιχτή Βραδινή Κοινότητα, όπου συμμετέχω σε ομάδες θεραπείας και εργασίας, σε συζητήσεις με τα μέλη του προγράμματος, σε δημιουργικές δραστηριότητες, καθώς ασχολούμαι και με διάφορα οργανωτικά θέματα και με την υποστήριξη στη συνέχιση ή την ολοκλήρωση της τυπικής εκπαίδευσης των μελών και της ανεύρεσης εργασίας.
Τι έχω κερδίσει μέσα από τον εθελοντισμό; Πολλά πράγματα, αν και τα περισσότερα δεν ειπώνονται με λέξεις… Μερικά χαρακτηριστικά που αφορούν την προσωπική μου ανάπτυξη (περισσότερη αυτοπεποίθηση, συνέπεια και υπευθυνότητα ως άτομο, μεγαλύτερη αυτογνωσία, αυτοπειθαρχία και ετοιμότητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών και προκλήσεων, αίσθηση χρησιμότητας στο κοινωνικό σύνολο και εσωτερικής ικανοποίησης). Όσον αφορά την κοινωνική μου ευαισθητοποίηση, απέκτησα μεγαλύτερη κατανόηση της διαφορετικότητας των σχέσεων με συνανθρώπους, καθώς και πολιτισμικών, κοινωνικών και ατομικών διαφορών, όπως και έντονο ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων. Έχω κερδίσει πολλά γύρω από την εργασιακή εμπειρία και την ανάπτυξη διαφόρων δεξιοτήτων, όπως είναι η άμεση συμμετοχή μου σε ποικίλες εμπειρίες, η εμπειρία στη συνεργασία μου με τρίτους σε ποικίλα επίπεδα, η ευκαιρία εξερεύνησης των ενδιαφερόντων μου και η δοκιμή διαφορετικών ρόλων, η ενδυνάμωση των δεξιοτήτων αυτοδιαχείρισης και εργασιακής ετοιμότητας, η απόκτηση εμπειρίας στη λήψη αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων, καθώς και το διαρκές ενδιαφέρον μου για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων.
Η έννοια του εθελοντισμού έχει για τον καθένα μια ιδιαίτερη, προσωπική νοηματοδότηση, γι’ αυτό άλλωστε έχω τοποθετήσει ένα ερωτηματικό στη λέξη «ανιδιοτελής» στον πρόλογο. Αποτελεί μια ‘πρόκληση’ για μένα, αφού ο εθελοντισμός προσφέρεται, αλλά δε γίνεται μόνο για τον άλλο˙ η εσωτερική, ηθική ικανοποίηση που νιώθω είναι ανέφικτο να περιγραφεί με λέξεις…
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας παραπέμψω στο ποίημα του Γ. Ρίτσου ¨Βρες χρόνο¨….
Βρες (λίγο) χρόνο για εθελοντισμό…
Ελευθερία Τσίτου
