«ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΤΟ ΜΑΛΑΚΟ χώμα της, φτάνω στην κορυφή και δένω τα μαλλιά της πίσω με κλώνους. Ύστερα κάνω τον σταυρό μου. Τότε χτυπά η καμπάνα και στα βλέφαρα της εμφανίζεται το πρώτο εφετινό δάκρυ. Θα μπορούσε να ‘ναι κάτι υπέροχο» (Οδυσσέας Ελύτης/Τετάρτη, 15, γ/’Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου’).

Είμαι ο Συμεών (Σίμος) Ανδρονίδης, υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της Δημοτικής Ενότητας Πλατέος με τον συνδυασμό ‘Αξίζουμε καλύτερα’ του Κώστα Ναλμπάντη. Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές, κατέρχομαι με όρους προσφοράς και ανάδειξης στρατηγικών λειτουργίας του δήμου εν καιρώ κρίσης, με την ψήφιση του νομοσχεδίου ‘Κλεισθένης’ και της εισαγωγής του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, να αλλάζουν τα δεδομένα.

Συνοπτικά, σε αυτό το κείμενο, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια από τα προβλήματα που απασχολούν τους δημότες του δήμου της Αλεξάνδρειας.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δήμος και οι δημοτικές κοινότητες που συναποτελούν τον δήμο της Αλεξάνδρειας, συνδέονται ουσιωδώς με αυτό που αποκαλείται, όχι απλά καθημερινότητα, αλλά ‘καθημερινή ζωή’, για να χρησιμοποιήσουμε έναν όρο του Peters Bratsis, όρος που αντιστοιχεί σε μία «χρονική οργάνωση» της ζωής, στον επιμερισμό συγκεκριμένων πρακτικών και στην αναφορά προβλημάτων.

Εάν δε, προβούμε σε μία κατανομή αυτών των προβλημάτων, θα λέγαμε πως τα σημαντικότερα εξ αυτών καθίστανται το ζήτημα της διαχείρισης, της αποκομιδής-απόθεσης των απορριμμάτων εντός δήμου, η συνακόλουθη παύση της διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών (περιβαλλοντικό και φιλο-περιβαλλοντικό πρόσημο), η κατάσταση της αγροτικής οδοποιίας,[1] οι μορφές της υποβάθμισης που προσλαμβάνει ο δημόσιος χώρος, η απουσία ενός ευδιάκριτου κοινωνικού-εργατικού στίγματος,[2] η μη-χάραξη στρατηγικής (σημαντικό ζήτημα) ως προς την κατεύθυνση λειτουργίας του δήμου της Αλεξάνδρειας.

Δίπλα στην διαχείριση και δη στην ορθολογική διαχείριση, στη διεκδίκηση, μέσω συγκεκριμένων στοχεύσεων, ευρωπαϊκών προγραμμάτων, στη δυνατότητα διαμόρφωσης ενός δήμου κοινωνικού, ανακύπτει το ζήτημα του δημοτικού οράματος, ήτοι του οράματος που εκφράζεται εντός δήμου, φέροντας προοπτικές διαρκούς διαβούλευσης και συμμετοχικής διάστασης, της διάστασης εκείνης που είναι δυνατό να εμπλουτίσει με ιδέες την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

[1] Ζήτημα που σχετίζεται και με τα χαρακτηριστικά της τοπικής οικονομίας, με τον εποχιακό της χαρακτήρα όπως διαφαίνεται ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τότε που η κίνηση από και προς τους αγρούς είναι ιδιαίτερα έντονη, συμπεριλαμβάνοντας και τις μεταποιητικές βιομηχανίες της περιοχής.

[2] Στίγμα το οποίο θα ‘συνδιαλέγεται’ με μορφές εργασιακής επισφάλειας και ανεργίας.