ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Βέροια, 17 Δεκεμβρίου 2025
Ἀρ. Πρωτ.: 687
† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας
πρός τόν ἱερόν κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ᾽ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη!»
Χαρμόσυνος καί θριαμβευτικός ἀκούεται καί σήμερα ὁ ἀγγελικός ὕμνος πού ἀκούσθηκε γιά πρώτη φορά στή Βηθλεέμ κατά τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Γῆ καί οὐρανό ἑνώνει τό μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο γεγονός τῆς θείας γεννήσεως. Γῆ καί οὐρανό ἑνώνει τό θαῦμα πού ἐπιτελεῖ ὁ φιλεύσπλαγχνος Θεός γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων. Δέν ἑνώνονται μέ μία ἐντολή, ὅπως συνέβη κατά τή δημιουργία τοῦ κόσμου, ὅταν ὁ Θεός διεχώρισε τή γῆ ἀπό τόν οὐρανό, γιατί τώρα δέν ἑνώνονται τά ἄψυχα καί τά ὑλικά, ἀλλά τά ἀνθρώπινα μέ τά οὐράνια. Ἑνώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό, γιατί ὁ Θεός ἀπό ἄκρα συγκατάβαση «κενώνεται», καλύπτει τή θεία του φύση μέ τήν ἀνθρώπινη, καί ἑνώνεται μέ αὐτήν προσλαμβάνοντας τήν ἀνθρώπινη σάρκα ἐκ τῆς Ἁγίας καί Πανάγνου Παρθένου. Καί τό κάνει γιά νά δώσει καί στόν πεπτωκότα ἄνθρωπο, πού μέ τήν παρακοή τῆς ἐντολῆς εἶχε χωρισθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη του, εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν παράδεισο τῆς τρυφῆς, τή δυνατότητα νά ἐπανέλθει καί νά γίνει καί πάλι τέκνο τοῦ οὐρανίου Πατρός.
Ὁ ἐν ὑψίστοις Θεός χαρίζει στή γῆ τήν εἰρήνη, γιατί εἰρήνη εἶναι ὁ καρπός τῆς καταλλαγῆς τοῦ Θεοῦ μέ τούς ἀνθρώπους. Εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, πού συγχωρεῖ τήν παρακοή καί προσφέρει τήν ἄφεση στόν ἁμαρτωλό.
Αὐτή τήν εἰρήνη ἀναζητοῦσε καί ἀναζητᾶ ὁ ἄνθρωπος σέ κάθε ἐποχή, ἔστω καί ἐάν δέν συνειδητοποιεῖ ποιός τήν προσφέρει, ἔστω καί ἐάν δέν κατανοεῖ τί πρέπει νά κάνει γιά νά τήν ἀποκτήσει, ἔστω καί ἐάν τήν ἐπιδιώκει μέ ἄλλους τρόπους ἀνεπιτυχῶς.
Αὐτή τήν εἰρήνη ἀναζητᾶ ὁ ἄνθρωπος γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του ἀλλά καί γιά τόν κόσμο ὁλόκληρο. Γιατί ἡ ἔλλειψή της δημιουργεῖ ἀναταραχή καί ἀκυρώνει κάθε πρόοδο καί εὐημερία. Γιατί ἡ ἀπουσία της εἶναι αἰτία τῆς δυστυχίας, τῶν συγκρούσεων καί τῶν πολέμων στήν κοινωνία καί τόν κόσμο.
Ἄν θέλει ὅμως πραγματικά νά τήν ἀποκτήσει, ἄν θέλει πραγματικά νά τήν ἀπολαύσει, ἄν θέλει νά γευθεῖ τά ἀγαθά της, τότε ἕνας δρόμος μόνο ὑπάρχει, ὁ δρόμος πρός τόν Θεό· τότε ἕνας τρόπος μόνο ὑπάρχει ἡ ταπείνωση πού διδάσκει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος «ἐκένωσεν ἑαυτόν» καί ἔγινε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος, ἄν καί Θεός, γεννήθηκε στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἄν καί Θεός ἀνακλίθηκε σέ φάτνη ἀλόγων ζώων καί δέχθηκε πρῶτα τήν προσκύνηση τῶν ποιμένων.
Ἀδελφοί μου, ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη» ἀκούεται καί σήμερα. Ἀκούεται σέ ἕναν κόσμο ταραγμένο ἀπό τίς συγκρούσεις καί τούς πολέμους, πού ἀναζητᾶ τήν εἰρήνη. Ἀκούεται γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ποῦ καί πῶς μποροῦμε νά βροῦμε αὐτή τήν εἰρήνη πού ἐπιθυμοῦμε μέσα μας καί γύρω μας. Ἀκούεται γιά νά μᾶς βοηθήσει νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν ὑπάρχει εἰρήνη οὔτε στίς ψυχές μας οὔτε στόν κόσμο μας, ἐάν δέν πλησιάσουμε τόν Θεό, ἐάν δέν ταπεινωθοῦμε καί ἐμεῖς, ἐάν δέν ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας μέ ἀγάπη πρός τούς ἀδελφούς μας, ἐάν δέν προσφέρουμε «τόπον ἐν τῷ καταλύματι» τῆς ψυχῆς μας στόν Θεό, πού γεννᾶται ἀπό ἀγάπη γιά τόν καθένα μας, καί στούς ἐλαχίστους ἀδελφούς του.
Ἄς μήν ἀκούσουμε τόν ἀγγελικό ὕμνο ἀδιάφορα, σάν ἕναν ἀπό τούς πολλούς ὕμνους πού θά ἀκούσουμε αὐτές τίς ἡμέρες. Ἄς δοξάσουμε τόν Θεό καί ἄς προσπαθήσουμε νά ζήσουμε καί ἐμεῖς τήν εἰρήνη πού μᾶς προσφέρει, ὥστε νά ἑορτάσουμε Χριστούγεννα μέ τόν δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας, νά ἑορτάσουμε Χριστούγεννα μέ τήν εἰρήνη του στήν καρδιά μας.
Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς τεχθέντα Κύριον εὐχέτης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
