Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας καλωσορίσουμε στη δεύτερη μεγάλη εκδήλωση του συλλόγου μας για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την Παγκόσμια Μέρα των Ζώων.
Μια μέρα που είναι εδώ να μας θυμίζει το 1931 που πρωτοπαρουσιάστηκε σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη
Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση του κοινού και των ειδικών για όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου. Μια μέρα που είναι εδώ να μας θυμίζει πως όλα τα ζώα ναι, έχουν δικαιώματα και μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και αν φωνή δεν έχουν, είμαστε εμείς, όλοι όσοι τα αγαπάμε η φωνή τους.
Κύριε Δήμαρχε, Παναγιώτη Γκυρίνη, κύριε Αντιδήμαρχε Ναλμπάντη Κώστα, κ. Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου Μπρουσκέλη Νίκο, κ. Κιρκιλιανίδη, κ. Παντόπουλε και μέλη της Δημοτικής Αρχής, με μεγάλη χαρά θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας και θα θέλαμε σήμερα να εγκαινιάσουμε μια νέα συνεργασία πάνω στο θέμα της Διαχείρισης των Αδέσποτων Ζώων, μέσα από προγράμματα που τρέχουν, όπως ένα από αυτά που υλοποίησε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή στειρώνοντας, εμβολιάζοντας και επισημαίνοντας ηλεκτρονικά συνολικά 70 ζώα και γλιτώνοντας την πόλη από περίπου 700 νέα αδέσποτα κουτάβια.
Ένα από τα θέματα που οφείλει να είναι ψηλά στην ατζέντα των προβλημάτων στην πόλη μας, μιας που στις δύσκολες εποχές που ζούμε η αγάπη για όλα τα έμψυχα όντα είναι το μοναδικό που μας απομένει για να αρχίσει πάλι να αχνοφαίνεται μια ελπίδα.
Πρώτα από όλους, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε καταρχήν από τα βάθη της καρδιάς μας το χορηγό επικοινωνίας μας, το alexandriamou.gr, την κ. Εφη Καραγιάννη και τον κ. Πουρτσίδη Γιάννη, γιατί αν δεν στεκόταν από την αρχή της σύστασης του συλλόγου μας στο πλάι μας καμιά από τις εκδηλώσεις μας δε θα ήταν εύκολο να πραγματοποιηθεί, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του έντυπου μας υλικού έχει χορηγηθεί με μεγάλη αγάπη από τους ίδιους.
Να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ τον Διοικητή του Πυροσβεστικού Σώματος Αλεξάνδρειας τον κ. Αμανατίδη Γιάννη, καθώς ήταν πάντα άμεσα παρών όποτε του ζητήθηκε η βοήθεια του, μιας που δυστυχώς τη χρονιά που μας πέρασε πολλά ζώα χρειάστηκε να απεγκλωβιστούν.
Να ευχαριστήσουμε πολύ το Αστυνομικό Τμήμα Αλεξάνδρειας για τη μεγάλη προσπάθεια τους να τηρηθεί πιστά ο νόμος για τα αδέσποτα και τα δεσποζόμενα ζώα αλλά και το Αστυνομικό Τμήμα Πλατέος και τον διοικητή του κ. Σιδηρόπουλο Θέμη, γιατί η πόρτα του παραμένει πάντα ανοιχτή για μας.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους χορηγούς της σημερινής εκδήλωσης μας και ένα ακόμη μεγαλύτερο στους ιδιοκτήτες του café Chocolat που μας φιλοξενούν απόψε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κ. Λαζαρίδη Χρήστο και τη μουσική του μπάντα La Vida Loca, μέλη της οποίας κάποτε υπήρξαν και μαθητές μου και αρκετά χρόνια πριν βαδίσαμε όλοι μαζί στο μονοπάτι της φιλοζωίας και ήρθαν φέτος και πάλι εθελοντικά να ενώσουν μαζί μας τις φωνές τους. Να ευχαριστήσω τέλος, αλλά περισσότερο από όλους τις οικογένειες μας που μας στηρίζουν τόσο πολύ, δείχνοντας κατανόηση και αμέριστη συμπαράσταση στη δύσκολη καθημερινότητα που εδώ και ένα χρόνο ζούμε. Χωρίς τη στήριξή τους δε θα είχαμε καταφέρει τίποτα.
Έχει περάσει, λοιπόν, ένας χρόνος ήδη από την πρώτη μέρα της σύστασης του συλλόγου μας, ένας χρόνος συνεχούς δουλειάς στο δρόμο, με πολλές διασώσεις ζώων, που άλλα υιοθετήθηκαν και άλλα δυστυχώς απεβίωσαν, αμέτρητες κακοποιήσεις και έχοντας στο πλευρό μας πολλούς που εκτίμησαν το έργο μας και άλλους επίσης μπορεί και περισσότερους που καθημερινά μας πολεμούν, αντιμετωπίζοντας μας ως γραφικούς, βαθύτατα μοναχικούς και ανθρώπους που προκαλούν σε εποχές όπου ο συνάνθρωπος μας πεινάει και βαθιά υποφέρει, λες και η φιλοζωία μπορεί να σταθεί από μόνη της αν δεν περάσει πρώτα μέσα από βαθιά συναισθήματα φιλανθρωπίας και σεβασμού για όλα τα έμψυχα όντα του πλανήτη.
Η δυστυχία δε γνωρίζει φυλή, φύλο, κοινωνική και οικονομική τάξη, δε χωρίζεται σε δίποδη και τετράποδη η ευτυχία. Και όλοι εμείς δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από απλοί εθελοντές, άνθρωποι με βαθιά συνείδηση, που απουσιάζει από πολλούς στις μέρες μας και άνθρωποι πολυάσχολοι με μόρφωση κοινωνική που θυσιάζουμε άπλετο από τον ελεύθερο χρόνο μας για να μοιράσουμε αγάπη, στοργή και ασφάλεια.
Δεν είμαστε υπάλληλοι κανενός, δεν είμαστε σίγουρα πλούσιοι αλλά είμαστε πάμπλουτοι σε συναισθήματα, έχοντας μια βαθιά ενσυναίσθηση να απλώσουμε το χέρι σε όσους το έχουν ανάγκη. Κάθε αδέσποτο στα μάτια μας είναι η έλλειψη παιδείας μας και η αποποίηση των ευθυνών μας, το αποτέλεσμα της ανθρώπινης ανευθυνότητας και της παντοδυναμίας που κακώς χαρακτηρίζει το Νεοέλληνα πως μπορεί να καταστρέψει ό,τι ως δώρο από το Δημιουργό του έχει δοθεί.
Ο σύλλογος μας αυτή τη στιγμή αριθμεί περίπου 90 μέλη που αυξάνονται συνεχώς και ευελπιστούμε καθημερινά ότι η πόλη θα αγκαλιάσει αυτή την κίνηση μας και θα συμπράξει στην προσπάθεια μας, καθώς η φροντίδα των αδέσποτων ψυχών είναι πλέον υποχρέωσή μας.
Ένα από τα βασικότερα προβλήματά μας που αντιμετωπίζουμε συχνά είναι η παντελής έλλειψη παιδείας, πολιτισμού, ενσυναίσθησης και κοινωνικής αλληλεγγύης που οδηγεί σε μαζική θανάτωση ζώων, κακοποίηση, εγκατάλειψη και αδιαφορία, κινήσεις που κάποια μέρα θα στραφούν και σε μας, αν δεν έχουν στραφεί ήδη.
Ζούμε σε μια περιοχή που δυστυχώς πολύ εύκολα κάποιος σηκώνει το όπλο να πυροβολήσει το σκύλο του γείτονα και ο γείτονας αρνείται να τον καταγγείλει, και αυτό μας βάζει σε σκέψεις πως ο κόσμος μας ολοένα μεγαλώνει σε κακία και εγκλήματα όχι μόνο από όσους τα δημιουργούν, αλλά και από όλους εκείνους που τα βλέπουν και δεν κάνουν τίποτα.
Στόχος μας λοιπόν, ήταν, είναι και θα παραμείνει η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού, ώστε να μάθει να συμβιώνει με όλες τις μορφές της ζωής, καθώς θα τον βοηθήσουμε να αντιληφθεί πως η γη δεν του ανήκει, αλλά είναι επισκέπτης όπως και όλα τα έμβια όντα.
Ο σύλλογός μας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΣΥΛΛΕΓΕΙ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΖΩΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.
Αφιερώνουμε τη σημερινή εκδήλωση σε όλα τα ζώα που ξεψύχησαν στα χέρια μας από φόλα και είμαστε πολύ περήφανοι που με τα χέρια μας τα θάψαμε και δεν τα είδαμε να στοιβάζονται ως σκουπίδια στα αυτοκίνητα καθαριότητας του Δήμου, και να πετάγονται σε χωματερές ως εστίες μικροβίων που απειλούν τη δημόσια υγεία. Και όταν μπορεί κάποιος να έχει την απόλυτη αναισθησία για να προκαλέσει ένα τέτοιο μεγάλο κακό σ' ένα οποιοδήποτε πλάσμα, τότε και εμείς έχουμε την απόλυτη ευαισθησία και πάντα θα μας βρίσκουν απέναντι τους όσοι νταήδες απειλούν ότι θα το κάνουν και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υπόσχεση μας για όσους φρικτούς θανάτους περάσαμε και είδαμε από δηλητηριασμό.
Όποιον ακούμε με τα αυτιά μας να απειλεί για φόλα και κακοποιήσεις ζώων, άμεσα θα καταγγέλεται στην αστυνομία, ώστε να χαρακτηρίζεται ως ο πρώτος ύποπτος και να καλείται. Απλά, όμορφα, νόμιμα και πολιτισμένα.
Η λύση για το θέμα των αδέσποτων ζώων, δεν είναι η απαίτηση από τους πολίτες να τα μαζέψει το κάθε φιλοζωικό σωματείο, αλλά η ΣΤΕΙΡΩΣΗ και η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑ. Και εμείς είμαστε εδώ για να πούμε ΟΧΙ στους παράνομους εκτροφείς και στην εμπορική εκμετάλλευση ψυχών και όχι σε αυτούς που αναρχικά αποφασίζουν να κακοποιήσουν ανθρώπους και ζώα. Αναλάβετε, επομένως, τις ευθύνες σας και στειρώστε τα ζώα σας!! Δεν μπορείτε;; Φροντίστε όταν είναι περίοδος γονιμοποίησης να μην έρθουν σε επαφή με άλλο ζώο!!! Χαρίστε τα σε ανθρώπους που θα τα προσέχουν!!
Αλλά μη τα παρατάτε στο έλεος των δρόμων! Φαύλος κύκλος εμείς να εμβολιάζουμε, να στειρώνουμε, και από πίσω να έρχονται δεκάδες γέννες αδέσποτων!!
Ενημερώνουμε πως με όσα οικονομικά μέσα διαθέτουμε στο ταμείο μας, θα στηρίξουμε και οικογένειες που έχουν ανάγκη, ενώ σκοπεύουμε να αναλάβουμε τη σίτιση και 2 παιδιών από το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας, όπως δεσμευτήκαμε.
Τώρα σε όσους καθημερινά μας τηλεφωνούν για να κάνουμε το «μπόγια», το αρνούμαστε ευγενικά και μας «στολίζουν» και ως ανώνυμοι αναγνώστες στο διαδίκτυο με ένα κατεβατό υβριστικά σχόλια σε τοπικά blogs, που θα πρέπει σύμφωνα με τη γνώμη τους να μας οδηγήσουν σε διάλυση, έχω να πω με μεγάλο σεβασμό και αγάπη πως σας θερμοπαρακαλώ, εγκαταλείψτε την επανάσταση του καναπέ και την ιντερνετική διαμαρτυρία και μη κρίνετε τόσο επιφανειακά κάτι που δεν έχετε γνωρίσει και δεν μπήκατε καν στον κόπο να ενημερωθείτε.
Παράλληλα με το φιλοζωικό μας έργο στο δρόμο, όπου εμβολιάζουμε, στειρώνουμε και σιτίζουμε καθημερινά, με 9 μπαζάρ χειροποίητων δημιουργιών και χρηστικών αντικειμένων εδώ και στη Θεσσαλονίκη ήρθαμε σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο, αφιερώνουμε άπλετο χρόνο σε μια πολύ σημαντική δράση μας, για την οποία είμαστε ταυτόχρονα περήφανοι και πολύ συγκινημένοι.
Την άνοιξη του 2014 ξεκίνησε πιλοτικά το πρόγραμμα φιλοζωικών ενημερώσεων στα σχολεία «Μιλώντας στα παιδιά για τη φιλοζωία….Μια κλωτσιά και ένα φιλί», επισκεφθήκαμε και συνομιλήσαμε με περίπου 450 παιδιά, και από το Νοέμβριο φέτος θα «ταξιδέψει» σε όλα τα σχολεία του Δήμου Αλεξάνδρειας, παρέα με τη Διώνη, ένα πρώην πολύ κακοποιημένο από συμπολίτη μας, αδέσποτο που βρέθηκε το Σεπτέμβριο του 2011 κυριολεκτικά μέσα σε μια λίμνη αίματος ετοιμοθάνατη, απέναντι από το Δημαρχείο της Αλεξάνδρειας και είναι πλέον μέλος της τετράποδης οικογένειας μου.
Η υπάρχουσα κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σαφώς και αποτελεί τροχοπέδη για να ευδοκιμήσουν τέτοιες προσπάθειες, αλλά αν καταφέρουμε και αντιληφθούμε πως είναι και μια ευκαιρία για εσωτερική ενδοσκόπηση και για να επιστρέψουμε στα σημαντικά και στα ουσιώδη που είναι η υποστήριξη της ζωής, η κοινωνική οργάνωση για ανθρωπιστικούς σκοπούς και η κοινωνική αλληλεγγύη σε όποιον το έχει ανάγκη, θεωρώ πως τέτοιες προσπάθειες θα ευδοκιμήσουν, πόσο μάλλον όταν έχουν σχέση με τη φιλοζωία, όπου δε εμπλέκονται πολλά από αυτά που μας διαχωρίζουν στις υπόλοιπες εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής.
Και ποιος είναι τελικά ο τρόπος για να βρούμε λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων;
Μα φυσικά μόνο αν επικεντρωθούμε στον άνθρωπο, τον υπαίτιο για το πρόβλημα των παρατημένων ζώων, χωρίς τροφή, νερό, εμβολιασμό και στείρωση με τα γνωστά αποτελέσματα. Άρα σταματήστε να τα αποκαλείτε αδέσποτα ζώα και κάνουμε μια μυθστική συμφωνία από σήμερα και στο εξής να τα αποκαλούμε όλοι μας καλύτερα «παρατημένα ζώα», για να επικεντρωνόμαστε στον φταίχτη.
Και ας σοβαρευτούμε λίγο για να καταλάβουμε πως ό,τι και να κάνει η οποιαδήποτε Δημοτική Αρχή, αν δεν σταματήσουν οι άνθρωποι να παρατάνε τα σκυλιά τους στο δρόμο, δεν θα έχουμε λύση στο πρόβλημα.
Η Δημοτική Αρχή καλύτερα να ασχοληθεί με τη δημόσια υγεία και με στοχευμένες καμπάνιες ενημέρωσης για να σταματήσει η εγκατάλειψη ζώων!
Οφείλουμε να «εκπαιδευτούμε» ως κοινωνία για το ποια πρέπει να είναι η σχέση μας με τα οικόσιτα ζώα. Να μάθουμε ότι ούτε κατά διάνοια δεν εγκαταλείπουμε το ζώο. Γι αυτό, πριν υιοθετήσει κάποιος ένα κατοικίδιο, πρέπει να το σκεφτεί πολύ σοβαρά. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε την αναπαραγωγή τους, αν πρώτα δεν έχουμε φροντίσει για την υιοθεσία τους. Διαφορετικά, η στείρωση είναι απαραίτητη. Να μάθουμε ότι το να μαζεύουμε τις ακαθαρσίες του σκυλιού μας είναι δείγμα πολιτισμού και σεβασμού στο συνάνθρωπο.
Ότι το να έχουμε το σκυλί μας υγιές είναι απαραίτητο και αφορά όλους ενώ η σωστή εκπαίδευση σκυλιού που είναι επιθετικό κρίνεται αναγκαία. Τα αδέσποτα δεν έπεσαν σίγουρα από τον ουρανό!! Είναι πλάσματα παρατημένα στους δρόμους από τα δήθεν αφεντικά τους, γιατί για οποιοδήποτε λόγο δεν τα θέλουν πια!! Με δυο λόγια η μείωση του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων θα έρθει σαν αποτέλεσμα μιας μεσομακροπρόθεσμης προσπάθειας και τα άμεσα μέτρα ως τότε πρέπει να αποσκοπούν στη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και της υγείας των αδέσποτων φυσικά.
Το πρόβλημα, άρα τελικά είναι βαθιά πολιτικό…
Μια Δημοτική Αρχή, για να πραγματοποιήσει τα παραπάνω, χρειάζεται χρήματα τα οποία οφείλει το κράτος να δώσει στους Δήμους, γιατί αλλιώς δεν μπορούν πλέον να προσλάβουν υπαλλήλους, ώστε να μπορέσουν να στελεχώσουν τις υπηρεσίες τους, και αυτό οφείλεται στις δεσμεύσεις του μνημονίου και της νέας κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής σε μια Ελλάδα που η ζωή των ανθρώπων δυσκόλεψε τόσο ώστε να κάνει και πολύ δυσκολότερη τη ζωή των κατοικιδίων, που όλο και περισσότερο εγκαταλείπονται από τα αφεντικά τους.
Τα ζώα μας όμως πάλι θα πληρώσουν τα λάθη και τις ανομίες των ανθρώπων σε εποχές που βλέπουμε τον εθνικισμό να αναδύεται σήμερα επικίνδυνα ταυτόχρονα με την έλλειψη γνώσης και τη συνακόλουθη αδυναμία των ανθρώπων να έλθουν στη θέση του άλλου, σε συνδυασμό με την έμφυτή τους επιθετικότητα και αυτό καθιστά μέγιστη αδικία. Στην κρίση οι καλοί γίνονται καλύτεροι και οι κακοί χειρότεροι, αποκαλύπτεται η κυρίαρχη ροπή μας, ο πραγματικός μας εαυτός και η κλασσική κακοήθεια, πως όταν πεινούν άνθρωποι το δράμα των ζώων γίνεται πολυτέλεια, όχι, δεν πρέπει να περάσει.
Υπάρχει τροφή, στέγη και στοργή για όλους, αρκεί ο κόσμος να ανακαλύψει τον καλό του εαυτό. Τα σκυλιά έχουν αισθήματα και αποκτούν την καλοσύνη ή την κακότητα το αφεντικού τους. Σπάνια υπάρχουν κακοί σκύλοι, υπάρχουν μόνο κακοποιημένοι και μαθημένοι στο Κακό από τα αφεντικά τους.
Ζούμε σε εποχές που βασιλεύει η αδιαφορία και αυτή για μένα υποδηλώνει ότι συναινώ και συμμετέχω σε ό, τι εγκληματικό συμβαίνει δίπλα μου σε βάρος και των ζώων και των ανθρώπων, που αν δεν φτάσει στο σπίτι μου, δύσκολα θα σηκωθώ από τον καναπέ μου και θα αντιδράσω. Το κακό σήμερα πολλαπλασιάζεται. Όχι μόνο από αυτούς που διαπράττουν τα εγκλήματα, αλλά και από εκείνους περισσότερο που βλέπουν και δεν κάνουν τίποτα.
Νιώθω ότι σε μια κοινωνία όπου όλα είναι αναλώσιμα, στο τέλος αναλώσιμο είδος θα γίνουμε και εμείς και πολύ με φοβίζει ότι δε θα είναι εκεί κάποιος να υψώσει τη φωνή του για μας και να αγωνιστεί για τα δικαιώματα μας. Όσο η ανθρώπινη ανοησία δεν έχει τέλος, τόσο τα περιστατικά απανθρωπιάς απέναντι σε ζώα και σε ανθρώπους θα πολλαπλασιάζονται. Βέβαια, είναι στη φύση του ανθρώπου, όταν πάρει φωτιά το σπίτι του, τότε μόνο να κινητοποιηθεί και για τα δικαιώματά του να φωνάξει. Και αυτός ο άνθρωπος εμένα πάντα θα με τρομάζει….
Δεν ξέρω αν είναι μεγάλο λάθος η ευσυνειδησία και η συναισθηματική νοημοσύνη στις μέρες μας, αλλά ζούμε σίγουρα σε εποχές όπου το «συγγνώμη» και το «ευχαριστώ», και η ευγένεια γενικότερα, ηχούν λέξεις μιας άλλης εποχής, μιας που και στο απυρόβλητο δε μένει κανείς, πόσο μάλλον οι άνθρωποι που δημιουργούν, προσφέρουν και αγωνίζονται.
Συμπερασματικά, συσταθήκαμε ως σύλλογος, άνθρωποι με στόχους και όνειρα κοινά, γιατί στην Ελλάδα δυστυχώς τα νομικά πρόσωπα έχουν καλύτερες πιθανότητες να λειτουργήσουν τη γραφειοκρατία και τους καρεκλοκένταυρους και όχι γιατί έχουμε καμιά διάθεση να εμπλουτίσουμε το βιογραφικό μας με θέσεις σε ΔΣ συλλόγων. Ο βασικός λόγος είναι ότι έχουμε μάλλον συνείδηση, κάτι που λείπει από την πλειονότητα των ανθρώπων γύρω μας, των οποίων η συνείδηση τους τελειώνει στο τηλέφωνο που πολλές φορές απλά μας καλούν ενημερωτικά να μας πούνε πού είδαν ένα ζώο σε ανάγκη και η κουβέντα καταλήγει στο γνωστό «κάντε κάτι εσείς το σωματείο» και αυτό δε σε καθιστά σίγουρα ενεργό πολίτη.
Επίσης δεν είμαστε κτηνίατροι, ούτε διαθέτουμε κλινικές και δεν είμαστε σίγουρα ο πάλαι ποτέ μπόγιας της γειτονιάς, οπότε καλύτερα θα ήταν να αφήσετε τις εκκλήσεις τύπου «ελάτε να τα μαζέψετε τώρα και να τα πάρετε στο σπίτι σας», που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μας βγάζουν έξω από τα ρούχα μας, αλλά όχι από το δρόμο μας. Όλοι όσοι ενοχλείστε μπορείτε να καταγγείλετε τους ανεγκέφαλους που απλά παράτησαν τα ζώα τους, καθώς αν τους έρθουν μερικά πρόστιμα, ίσως κάποια στιγμή θα συμμορφωθούν. Τόσο απλά!!!
Το να ωρύεσαι στο τηλέφωνο σε έναν εθελοντή φιλόζωο, που απλά κάνει ό,τι μπορεί έχοντας αναλάβει το ρόλο της πολιτείας, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να το κάνει, δε σε καθιστά ενεργό φιλόζωο ούτε ευσυνείδητο πολίτη. Φιλοζωική είναι όλοι οι πολίτες. Σας καλούμε λοιπόν, να στηρίξετε το έργο μας με όσα μέσα διαθέτει ο καθένας και να πορευτούμε όλοι μαζί στο δρόμο της φιλοζωίας που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά σου χαρίζει πολύ συχνά σημαντικές στιγμές απόλυτης ευτυχίας. Να αλλάξουμε νοοτροπία και να πορευτούμε με ήθος, παιδεία και πολιτισμό.
Η αγάπη έχει χρώμα και γράφεται πάντα με Α κεφαλαίο, όπως και η αγνότητα, η ανακούφιση, η απλότητα, η αλληλεγγύη, η ασφάλεια και η ανάγκη.
Τα περιστατικά δυστυχώς είναι πολλά, τα χέρια λίγα, εμείς έχουμε σαφώς τις μόνιμες δουλειές μας, αλλά διαθέτουμε ασχολίες για όλα τα γούστα, ανάλογα με τις δεξιότητες, τα χόμπι και τα ενδιαφέροντα του καθένα. Από λίγο να βάλει ο καθένας, όλοι μαζί θα παράγουμε έργο.
Πρακτικά μια μεγάλη παρέα είμαστε που υπηρετούμε τις αρχές της φιλίας, της φιλοζωίας, του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης και σύνθημα μας θα παραμένει πάντα…..
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΜΗΝ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ.
ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΤΑΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΝΕΡΟ, ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΑΠΛΑ. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΣ.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΟΖΩΟΣ, ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΩΛΥΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ.
Και η φιλοζωία ναι, είναι στάση ζωής. Ναι, μένεις πολύ συχνά με άδειο πορτοφόλι, δεν έχεις ποτέ σπίτι συμμαζεμένο, ναι δε σου μένει σχεδόν ποτέ για να αράξεις στις καφετέριες ελεύθερος χρόνος. Χάνεσαι από τους φίλους σου, κοιμάσαι λιγότερο, έχεις περισσότερο άγχος, κλέβεις χρόνο από την οικογένεια σου και περισυλλέγεις ζώα που υποφέρουν. Αλλά και αυτό πάντα με μέτρο, καθώς συλλέκτης ζώων απαγορεύεται να είσαι.
Κοιμάσαι όμως τα βράδια ήσυχα και ξυπνάς με ένα χαμόγελο ανακούφισης που και σήμερα είσαι υγιής για να προσφέρεις εκεί όπου υπάρχει δυστυχία, γιατί πολύ απλά ΝΑΙ, ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΝΑΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!!!
