«….Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε σε ένα σπίτι μια σκυλίτσα, που στα 2 της χρόνια θα γινόταν για άλλη μια φορά μάνα. Ως τώρα τα κουτάβια που είχαν γεννηθεί, δόθηκαν όλα σε οικογένειες που τα υπεραγαπούσαν, όπου και αυτές με τη σειρά τους, τα κουτάβια από τις δικές τους γέννες τώρα ζουν ευτυχισμένα!!!.....Καθώς πλησίαζε η ώρα της γέννας, η σκυλίτσα είχε μεταφερθεί μέσα στο ζεστό σπίτι, με συνεχής παρουσία ατόμου δίπλα της όλες τις 5 τελευταίες βδομάδες της εγκυμοσύνης. Άλλωστε υπήρξαν κάποιες επιπλοκές και λάμβανε αντιβιωτικά, ορμόνες, είχε αλλάξει ριζικά το διατροφικό της πρόγραμμα, είχε αποκλειστεί από κάθε έντονη δραστηριότητα και της γινόταν καθημερινά 3 φορές τη μέρα θερμομέτρηση. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά και σε λίγες μέρες κρατούσε τα 8 κουτάβια της αγκαλιά, τα οποία χρειάζονταν τάισμα 5 φορές τη μέρα, καθάρισμα στη φωλιά από το διαρκές κατούρημα, χάπια, εμβόλια και ιατρική παρακολούθηση. Με λίγα λόγια η γέννα τους είχε στοιχίσει περίπου 1500 ευρώ, τα οποία θα έπαιρναν πίσω με την πώληση των κουταβιών, τα οποία φυσικά υιοθετήθηκαν αμέσως από οικογένειες που έσπευσαν να τα ζητήσουν πριν καν ακόμα γεννηθούν…..»
Και επειδή όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια……και επειδή αν μιλάμε για δεσποζόμενα ζώα, τα περισσότερα που δεν έχουν την τύχη να γεννούν στα χέρια ενός επίσημου εκτροφέα, γεννούν μόνα τους, αφημένα στην τύχη τους, χωρίς να μπορεί να πει κανείς με σιγουριά πως δε συμβάλλουν στο πρόβλημα της δημιουργίας των αδέσποτων. Γνωρίζετε εξάλλου, πού βρίσκονται όλα αυτά τα ζώα ή «μετά της απομακρύνσεως εκ της συζυγικής φωλεάς, ουδένα ευθύνη αναγνωρίζεται;». Από την άλλη, για τα αδέσποτα η κατάσταση είναι απλά τραγική, καθώς κυκλοφορούν σε αγέλες νυχθημερόν, που αγριεύουν και διεκδικούν, ορδές υποψηφίων μνηστήρων που κυνηγούν μια θηλυκιά, σφάζονται μεταξύ τους, λίγοι απομένουν από φόλες και από τις μεταξύ τους μάχες. Οι περαστικοί τρομοκρατούνται και τα θηλυκά γεννούν στο δρόμο αδέσποτα κουτάβια που πεθαίνουν από το κρύο και την ασιτία και γίνονται μέρος ενός προβλήματος που εντείνεται εκθετικά, γιατί όσα αδέσποτα και αν πεθάνουν, οι νέες εφεδρείες θα είναι πάντα διαθέσιμες χάρη σ’ αυτή τη «φυσική» διαδικασία.
Βέβαια, η έλλειψη ενημέρωσης στον άνθρωπο, αλλά και η αδυναμία παραδοχής πως κάνει λάθος οδηγούν στις δικές μας παραινέσεις για στείρωση, σε μερικές ειλικρινά αποστομωτικές απαντήσεις!!!.... «έλα ρε συ;;;…σιγά…ποια στείρωση;;…τα ζώα στη φύση πώς γεννάνε;;;»…..και είναι η στιγμή αυτή βέβαια που σε κάνει να αναρωτιέσαι, γιατί οι γυναίκες σήμερα επιλέγουν μαθήματα ανώδυνου τοκετού, σουίτες, επισκληρίδια κ.τ.λ, αντί για ένα καλό σκιερό χωράφι, όπως γινόταν και πριν μερικές χιλιάδες χρόνια. Εξίσου θλιβερό, είναι αλήθεια, το γεγονός, πως οι κάτοχοι θηλυκού σκύλου, ιδίως καθαρόαιμου, δε θέλουν να ακούσουν για στείρωση, καθώς οι μελλοντικοί σκυλογονείς περιμένουν πώς και πώς τα κουτάβια που θα έρθουν στον κόσμο από μια τέτοια γέννα…..τότε γιατί οι δρόμοι είναι πλέον γεμάτοι και καθαρόαιμα αδέσποτα;;;….από την άλλη οι κάτοχοι ημίαιμου θηλυκού σκύλου επιλέγουν αναβολές οίστρου ή αποβολές μετά από τη σύλληψη.
Ενώ επιμένετε πολλοί στην παραπληροφόρηση, θα σας απογοητεύσω, αλλά δε θα θέλατε να ξέρετε, πώς έχει η πραγματικότητα;….Το θηλυκό όχι, δεν είναι καλύτερα να γεννήσει μια φορά, όχι δε θέλει να νιώσει μητέρα και το αρσενικό πατέρας, μιας που ζευγαρώνει απλά και μόνο για τη διαιώνιση του είδους και όχι για ευχαρίστηση, όχι δεν είναι ευτυχέστερο, πιο δραστήριο και πιο υγιές το μη στειρωμένο, όχι δεν παθαίνει συναισθηματική κρίση αν στειρωθεί, ούτε παχαίνει, ούτε έχει προβλήματα υγείας, και κυρίως όχι δε σταματάτε τη διαιώνιση του είδους, καθώς γι΄ αυτό φροντίζουν παγκοσμίως αναγνωρισμένα εκτροφεία για κάθε φυλή, που είναι υπεύθυνα να αναπαράγουν ζώα κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες και σε ειδικές εγκαταστάσεις, με συνεχή παρακολούθηση από κτηνίατρο και με διοχέτευση των κουταβιών στην αγορά με συγκεκριμένους όρους. Όχι η στείρωση δεν είναι σκληρή και απάνθρωπη, είναι απλή, ανώδυνη και ακίνδυνη και σε γλιτώνει από πολλά μελλοντικά σοβαρά προβλήματα υγείας στο ζώο, καθώς αποφεύγεται ο κίνδυνος εμφάνισης παθολογικών καταστάσεων (διάφοροι τύποι καρκίνου), η μετάδοση αφροδισίων μεταδοτικών νεοπλασμάτων, ο υπερπληθυσμός των ζώων και πετυχαίνεται η αύξηση του προσδόκιμου και της ποιότητας ζωής.
Όλο αυτό μου θυμίζει τις ιστορίες που πιστεύαμε παιδιά, πως τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός και έτσι και πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούν πως αν και τα ανθρώπινα μωρά βγαίνουν απ’ την κοιλιά της μάνας τους, με κόπους, έξοδα, βάσανα, τα κουτάβια παράγονται αυτόματα, όπως γεννάει τα αυγά η κότα. Στην πόλη μας, άλλωστε υπάρχουν πάρα πολλά θηλυκά αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα. Αν τα ζευγαρώσουμε, όπως προστάζει η φύση και με το καλό γεννήσουν, θα έρθετε να πάρετε από δύο τουλάχιστον κουτάβια;;;….Δε νομίζω!!!.....
Αυτό που ανέκαθεν δημιουργούσε προβλήματα ήταν η θεωρητικοποίηση των πάντων. Το μεγαλύτερο ανθρώπινο πρόβλημα!! Ας εργαστούμε όλοι μαζί για τα δικαιώματα των ζώων στη μητρότητα, την ερωτική θαλπωρή, γιατί όχι και στην ποίηση, τη ζωγραφική, τα ταξίδια;;;….θα ασχοληθούμε αργότερα με το γεγονός ότι λιμοκτονούν, ότι δολοφονούνται, ότι εγκαταλείπονται, ότι βασανίζονται. Η στείρωση άλλωστε είναι αφύσικη, ενώ η ζωή στο δρόμο όχι;;;….Ας σοβαρευτούμε….
Τώρα, όσοι ισχυρίζεστε ότι καλό θα είναι τα παιδιά να βιώσουν το θαύμα της γέννησης, καταρχήν υπάρχουν στο εμπόριο άπειρα DVD με ντοκιμαντέρ, όπου δείχνουν τη διαδικασία αναπαραγωγής κάθε είδους και κατά δεύτερο, αν τους εξηγήσετε πως με τη στείρωση βοηθάτε, ώστε να μη βρεθεί ακόμη ένα ζώο στο δρόμο, τότε να είστε σίγουροι πως έτσι θα τους εμφυσήσετε αληθινά αισθήματα υπευθυνότητας και σεβασμού στα ζώα.
Καταλήγοντας, ας μιλήσουμε λοιπόν, και με νούμερα πραγματικά και ας αντιληφθούμε πως στα πρώτα 6 χρόνια της ζωής μιας αστείρωτης σκύλας και των μικρών της θα έχουν γεννηθεί περίπου 67.000 κουτάβια, ενώ από μια θηλυκιά γάτα και τα γατάκια της περίπου 420.000 γάτες!!!!!!...Τώρα αν ούτε αυτά τα νούμερα δε σας λένε κάτι, δεν ξέρω πώς αλλιώς θα μπορούσα να σας πείσω….
Ας βγούμε από την πλάνη μας, επομένως, και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας, καθώς από τότε που εξημερώσαμε το σκύλο και τη γάτα, κάναμε και τη μεγαλύτερη επέμβαση στη φύση. Οπότε ας μην ισχυριζόμαστε ότι η στείρωση επεμβαίνει στη φύση, καθώς τότε ας πάμε να ζήσουμε στα δάση πάνω στα δέντρα και όχι στις πόλεις μέσα σε πολυκατοικίες
Με γνώμονα καθαρά και μόνο το 1.500.000 αδέσποτα περίπου στην Ελλάδα, τα οποία η τύχη τους θα είναι στην καλύτερη περίπτωση να τα πατήσει κάποιο αυτοκίνητο και να πεθάνουν από το κρύο και την ασιτία και στη χειρότερη να βρεθούν στα χέρια κάποιου από τους πολλούς ψυχασθενείς μισανθρώπους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας ο οποίος θα τα περιλούσει με πετρέλαιο και θα τα βάλει φωτιά, θα τα βιάσει, θα τα ξυλοκοπήσει μέχρι θανάτου, θα τα πετάξει στα σκουπίδια ή θα τα κρεμάσει ζωντανά να αργοπεθάνουν αργά και βασανιστικά. Τι;;;;…..σας σοκάρουν όλα αυτά;;;….Καλά θα κάνετε να ξε- σοκαριστείτε, καθώς είναι η θλιβερή πραγματικότητα που πολύ απλά δεν ακούγεται πουθενά, γιατί πρόκειται για….ζώα…..Και όλα αυτά, γιατί όλοι ΕΣΕΙΣ αποφασίσατε να ΜΗ ΣΤΕΙΡΩΣΕΤΕ το ζώο σας. Σας εκλιπαρώ με όλη τη δύναμη του λόγου μου, ΑΛΛΑΞΤΕ ΓΝΩΜΗ!!!!.....ΣΤΕΙΡΩΣΤΕ ΤΑ άμεσα μόλις τα βάλετε σπίτι σας. Διαφορετικά θα είστε το ίδιο έκθετοι με όσους τα εγκαταλείπουν….ίσως και περισσότερο, μιας και αυτοί ουδέποτε δήλωσαν φιλόζωοι…..
