χρωστάμε, εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Γιατί αν χρωστάμε και εκεί, το μόνο σίγουρο είναι πως αν υπάρχει ζωή στο διάστημα δεν θα είναι για πολύ.
Την ταινία «50 αποχρώσεις του γκρι» την ξέρουμε όλοι μας. Ξέρετε όμως από που πήρε τον τίτλο της η ταινία; Θα σας πω εγώ. Η συγγραφέας του έργου ήρθε διακοπές στην Ελλάδα και ενώ έκανε βόλτες με το αυτοκίνητο της παρατήρησε τα χρώματα που έχουν οι δρόμοι μας. Σε 100 μέτρα άσφαλτο υπάρχουν 50 μπαλώματα με νέα άσφαλτο για να βουλώσουν τις τρύπες. Το κάθε μπάλωμα έχει και μια διαφορετική απόχρωση του γκρι αφού το καθένα στρώθηκε σε διαφορετική χρονική περίοδο.
Η συγγραφέας Ε. Λ. Τζέιμς λοιπόν, μετά την τεράστια επιτυχία ετοιμάζει και νέο βιβλίο άρα και νέο ταξίδι στην Ελλάδα για να εμπνευστεί τίτλο. Εγώ λοιπόν της προτείνω και τίτλο και εξώφυλλο. Και αν δεν της αρέσει αυτή η φωτογραφία ας πάει να τραβήξει μια παρόμοια στον κόμβο στο Πλατύ.
Τελικά, έχουν δίκιο όσοι λένε ότι η Ελλάδα μας είναι η χώρα των μεγάλων εμπνεύσεων.
Τελικά, αυτό που λένε ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει είναι πολύ μεγάλο ψέμα. Όχι απλά αλλάζει, μεταμορφώνεται. Όταν είσαι ένας απλός υπολοχαγός του ελληνικού στρατού μπορείς ταυτόχρονα να είσαι και ο πολεμιστής Τζιμ Τρελομουστάκης, μιας φυλής ινδιάνων που κατοικεί στα βάθη της Αμερικής. Άπαξ και γίνεις πρόεδρος στο ΛΟΝΑΠ απαγορεύεται να είσαι οτιδήποτε άλλο από .... Δημήτριος Κορφιώτης.
Στα δύο παραπάνω στιγμιότυπα βλέπουμε το προφίλ του Δημήτριου στο FB πριν αναλάβει την προεδρεία του Ομίλου και μετά. Εμένα πάντως Δημήτριέ μου, αν σε ενδιαφέρει η γνώμη μου είναι να κρατήσεις το πρώτο προφίλ. Και πιο δημιουργικό είναι και φαντασία φαίνεται πως έχεις και μηνύματα περνάει. Ποια; Όποιος τολμήσει και πει κακιά κουβέντα για τον ΛΟΝΑΠ θα έχει να κάνει με τα θανατηφόρα βέλη σου μεγάλε αρχηγέ.
Ας μείνουμε στο ΛΟΝΑΠ και ας πάμε από τον τωρινό στον πρώην πρόεδρο. Περιζήτητος για τα νέα ψηφοδέλτια του δήμου φαίνεται πως είναι ο Σάκης Τζίκας. Και μιας και η προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε, άτυπα μεν αλλά ξεκίνησε, βλέπουμε τους δύο υποψήφιους δημάρχους να τον πλευρίζουν αδιάκοπα.
Αυτός βέβαια λέει ότι ακόμα δεν ξέρει τι θέλει να κάνει, πως ακόμα δεν αποφάσισε και όλες αυτές τις παπαριές που λένε όλοι οι υποψήφιοι προεκλογικά.
Τον πιστεύουμε; Όχι φυσικά. Μας τα έχουν πει και άλλοι πριν από εσένα Θανασάκη μου. Βλέποντας λοιπόν τις δύο φωτογραφίες, όσοι μπορείτε να διαβάσετε τη γλώσσα του σώματος, θα καταλάβετε πολύ εύκολα προς τα πού κλείνει η ζυγαριά. Μη σας ξεγελάνε τα χαμόγελα. Ο Σάκης είναι σοβαρός υποψήφιος. Ή μήπως το χαμόγελο σημαίνει... I do. Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα.
Στην εκδήλωση λοιπόν που έκανε ο ΛΟΝΑΠ στα Παύλεια για τη μνήμη του Μακεδονομάχου Καψάλη, τρία πράγματα μου έκαναν εντύπωση. Ελπίζω, διαβάζοντας τις απορίες μου να καταλάβετε και σεις ότι πραγματικά προσπάθησα να βρω απάντηση αλλά τελικά δεν τα κατάφερα γι΄ αυτό και τις μοιράζομαι μαζί σας μπας και βγάλουμε άκρη.
ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ. Από τι ήταν φτιαγμένα τα κεριά και είχαν 150 και 200 ευρώ αντίστοιχα; Ακόμα και με χασίς να ήταν φτιαγμένο το φυτίλι τόσο δεν θα είχε.
ΑΠΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ. Γιατί τον χαιρετισμό εκ μέρους του ΛΟΝΑΠ τον εκφώνησε ο πρώην πρόεδρος, Διονύσης Ματόπουλος και όχι ο νέος Τζιμ Τρελομουστάκης, συγνώμη Δημήτριος Κορφιώτης ήθελα να πω; Μήπως ο νέος πρόεδρος είναι στυλ Ιβάν Σαββίδη και μιλάει σπαστά ελληνικά; Γιατί δεν μας έβγαλε το λόγο στα ινδιάνικα και να είχε δίπλα του μεταφραστή τον Ματόπουλο; Γιατί πρώην πρόεδρε στερείται από τον όμιλο έναν πολυεθνικό χαρακτήρα;
ΑΠΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ. Έχετε ξαναδεί κόλλυβα με στάμπα ζαχαρόπαστα επάνω; Όταν τον είδα τον θειούλη πάνω στον δίσκο μου θύμισε κάτι σιδερότυπα που έβγαζε η Μανίνα και η Κατερίνα (οι μεγαλύτεροι θα τα θυμούνται) και τα σιδερώναμε στις μπλούζες μας. Αχ τι χρόνια. Εγώ ήξερα ότι πάνω στα κόλλυβα βάζουν το σταυρό, δεν περίμενα να δω ολόκληρο πόστερ. Πόσο πίσω έχω μείνει τελικά.
Tην Τρίτη 20 Ιουνίου 2017 στις 8μ.μ.στο Επισκοπείο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, η Αρχιερατική Περιφέρεια Αλεξάνδρειας και ο Σύλλογος Προσκυνητών Αγίου Όρους Αλεξάνδρειας και περιχώρων πραγματοποίησαν στο πλαίσιο των ΚΓ΄ Παυλείων, τα Εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας με θέμα: ¨Άγιον Όρος - Πνευματικές Περιπλανήσεις¨ και παράλληλα την παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο: ¨Άγιον Όρος - Προσκύνημα στο περιβόλι της Παναγιάς¨ του φωτογράφου και συγγραφέα Λουκά Λίλιου.
Αυτοί οι άνθρωποι με έχουν μπερδέψει πάρα πολύ και μιλάω για τον Σύλλογο Προσκυνητών Αγίου Όρους Αλεξάνδρειας και περιχώρων. Αυτοί δεν ήταν που πριν ένα μήνα περίπου έκαναν μία συζήτηση- ημερίδα στο δημαρχείο με θέμα τη φλογέρα του Θεού Πάνα; Για όσους δεν τον γνωρίζουν τον Πάνα θα σας δείξω δύο γλυπτά που τον απεικονίζουν και που βρίσκονται σε γνωστά μουσεία της Ευρώπης.
Στην πρώτη φωτογραφία απαυτόνει μια κατσίκα ενώ στη δεύτερη μας δείχνει.... μάλλον τη φλογέρα του. Αγαπητέ σύλλογε, δεν μπορείς από τη μια να μας λες να προσκυνήσουμε το Περιβόλι της Παναγιάς και από την άλλη να μας ζητάς να φυσήξουμε τη «φλογέρα» του Θεού Πάνα. Και άντε, πες ότι μας έπεισες και την φυσήξαμε. Αυτό με την κατσίκα να το ξεχάσεις. Βγάλτο από το νου σου μαχαίρι.
Έναν καφέ θα τον πιω τον κώλο σας να βαράτε. Και λέω θα τον πιω γιατί πιο κάτω έχω τρέξιμο. Γι΄ αυτό και σεις τρέξτε να πάρετε τον καφέ σας από το kaffeine_37 και να μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε τον καφέ σας ως το τέλος της χρονιάς. Λίγες μέρες έμειναν. Τρέχουμε λέμε, τρέχουμε.
Και από τη μια φλογέρα πάω στην άλλη. Πάλι θα χορτάσουμε σκουπίδια. Αυτή η διοίκηση, αν μη τη άλλο, μας έχει χορτάσει σκουπίδια. Γι΄ αυτό το θέμα με τις απολύσεις των συμβασιούχων στα σκουπίδια έχω πολλές ενστάσεις και για τις δυο πλευρές. Για τον μόνο που δεν έχω ένσταση είναι ο Βουλγαράκης – Μπαμπινιώτης. Από σήμερα θα έχει δύο επίθετα και θα σας εξηγήσω το γιατί.
Έδωσε συνέντευξη τύπου για να ενημερώσει για το τι μέλει γενέσθαι με τα σκουπίδια μετά τις απολύσεις του προσωπικού. Δεν το είδα όλο το βίντεο γιατί δεν άντεξα. Στο πρώτο λεπτό μέτρησα 4 «συγκομιδή σκουπιδιών». Πόσο λάθος τα ήξερα όλα αυτά τόσα χρόνια! Καλά που ήρθε ο αντιδήμαρχος και μου τα ξεμπέρδεψε. Το σωστό, για όλους εμάς που το λέγαμε λάθος όλο αυτό τον καιρό, είναι «συγκομιδή σκουπιδιών» και «αποκομιδή ροδάκινων». Τελεία και παύλα. Κύριε Βουλγαράκη μου, αν αυτά που λέτε τα εκδώσετε κιόλας σας εγγυώμαι ότι θα γίνουν best seller. Μόνο εγώ θα αγοράσω 5.
Να δεις που η Άντζελα Δημητρίου, εκτός από το παιδί της που μας εμφάνισε 28 χρόνια μετά, θα μας εμφανίσει και τον χαμένο της αδελφό. Όρκο παίρνω ότι θα γίνει και σύντομα μάλιστα.
Για τους εργαζόμενους τι να πω; Μας είπαν ότι θέλουν μόνιμη δουλειά και ότι πρέπει να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Εννοείτε ότι όσα δούλεψαν ως σήμερα πρέπει να τα πάρουν. Το μόνιμη δουλειά όμως δεν το καταλαβαίνω. Όταν υπέγραφαν 8μηνη σύμβαση δεν ήξεραν ότι το 8μηνο δεν κρατάει για πάντα; Το ότι σας ανανέωσε 2 φορές τις συμβάσεις ο δήμαρχος δεν σας ήταν αρκετό; Πήγατε για 8μηνο και δουλέψατε, παρά λίγο, 24μηνο. Διαμαρτυρηθήκατε για αυτό; Έχουν δικαίωμα να προσληφθούν και άλλοι άνεργοι στα δικά σας πόστα ή όχι; Μήπως αν περνούσε το 24μηνο θα γινόταν η σύμβαση σας επ΄ αορίστου;
Ποια είναι η γνώμη μου και λυπάμαι αν ακουστεί κάπως σκληρή. Καταλαβαίνουμε όλοι μας πολύ καλά για πιο λόγο ο δήμαρχος ανανέωσε δύο φορές την κάθε σύμβαση σας. Για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Σας βόλεψε όμως αυτό και δεν διαμαρτυρηθήκατε. Απολύοντας σας λίγο πριν κλείσει το 24μηνο σας κόβει τα φτερά να διεκδικήσετε τη μονιμότητα. Και τώρα ο δήμαρχος είναι κακός. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από μόνιμους. Έχει ανάγκη από δουλειά. Υπάρχει πολύς κόσμος που περιμένει τα 4μηνα και τα 8μηνα για να ζήσει τις οικογένειες του. Δεν είστε εσείς οι 20 οι μόνοι φτωχοί στο δήμο μας.
Πριν από ενάμιση χρόνο συμφώνησα μια φορά με τον δήμαρχο και σήμερα με αναγκάζετε να το ξανακάνω. Το χέρι που σε τάισε 24 μήνες αντί για 8 που δικαιούσαι μη το δαγκώνεις. Εννοείτε ότι πρέπει να πάρεις τα λεφτά σου ως και το τελευταίο ευρώ και σε αυτό θα είμαι δίπλα σου δυναμικά. Εννοείτε όμως ότι πρέπει να σταματήσεις την κατάληψη στο αμαξοστάσιο του δήμου, δεν έχεις να κερδίσεις κάτι. Έτσι και αλλιώς ότι όχημα είναι παρκαρισμένο εκεί είναι χαλασμένο. Το μόνο που καταφέρνεις αγαπητέ απολυόμενε είναι να παρεμποδίζεις κάποιους άλλους που εργάζονται να κάνουν τη δουλειά τους. Θα μου πεις ότι και αυτοί είναι παράνομοι και δεν πρέπει να εργαστούν; 24 μήνες δεν σε πείραζε αυτή η κατάσταση, τώρα γιατί σε ενοχλεί;
Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά βγαίνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Αντωνίου και δηλώνει συμπαράσταση στους απολυόμενους. Αυτό, μέχρι σήμερα το έκαναν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και όχι τα κόμματα που ψηφίζουν τους νόμους με τους οποίους απολύονται οι εργαζόμενοι κύριε Αντωνίου μου.
Ειλικρινά λυπάμαι. Έμαθα ότι με θέλατε να έρθω στο μπλόκο που κάνατε. Δεν ξέρω αν μετά από αυτά που έγραψα συνεχίζετε να με θέλετε. Εύχομαι να βρεθεί σύντομα μια λύση και μακάρι να ξαναπάρετε τις δουλειές σας πίσω. Αλλά να θυμάστε, φτωχός δεν είναι αυτός που δεν έχει να φάει αλλά αυτός που δεν αφήνει και άλλους να έχουν μια μπουκιά ψωμί.
Αλλάζω θέμα και πάω σε κάτι καινούριο και πρωτοπόρο που έγινε στον δήμο μας. Gidas Fun Run ή αλλιώς Όλα τα κορμιά στη Βετσοπούλου. Τι σορτσάκι, τι κολλητά μπλουζάκια, τι κορμιά, τι στυλ. Δεν ήξερα ότι ο δήμος μας έχει τόσο αθλητικό πνεύμα. Ακόμα και αυτοί που είχαν κοιλίτσα με μια ανάσα τα έκαναν τα 5 χιλιόμετρα για να μην φανούν τα προκοίλια. Το τι κυτταρίτιδα έτρεχε δε λέγετε. Η χαρά των bodyline ήταν ο αγώνας.
Στις παρακάτω δύο φωτογραφίες ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ και διοργανωτής του αγώνα βραβεύει τις νικήτριες. Όχι, όχι δεν υπάρχει κάτι κακό σε όλο αυτό απλά να, πώς να το πω, κάτι με προβλημάτισε μόλις τις είδα. Μπράβο στα κορίτσια και μπράβο και στον Στέφανο αλλά..... ε δεν μπορώ να το καταπιώ, θα το πω. Το αριστερό σου χέρι Στέφανε μου, τι ακριβός κάνει εκεί που είναι;
Συγχαρητήρια δίνουμε με το δεξί και χέρι με χέρι. Μετά από αυτές τις φωτογραφίες και να ήθελα να τρέξω του χρόνου, το σκέφτομαι.
Στον αγώνα λοιπόν έτρεξαν μπαμπάδες και μαμάδες με καρότσια. Τα μικρά από το πέρα δώθε θα έχουν ναυτία μέχρι τα προνήπια. Ή δεν έχουν πεθερά να τους τα κρατήσει ή επειδή είναι γνωστό ότι τα μωρά τραβάνε τα βλέμματα τα κατέβασαν στον αγώνα για να κλέψουν τα φλας.
Βέβαια υπήρχαν και μαμάδες που απλά έβαλαν τα αθλητικά τους και κατέβηκαν για περπάτημα με τον γιο τους. Απλά για την εμπειρία. Είναι έξυπνοι αυτοί οι Κολινδρινοί Στέφανε μου. Αυτοί έβαλαν λεωφορείο να παν στο Κολινδρό, σιγά μην έτρεχαν για πάρτι σου 5 χιλιόμετρα.
Το είπε και το έκανε. Θεωρώ ότι είναι ο πιο δημιουργικός άνθρωπος μέσα στο δήμο. Ο μόνος που τον αγαπούν τόσο. Βγάζω το καπέλο μου λοιπόν στον έναν, τον ανυπέρβλητο, τον αγωνιστή, τον ιδεολόγο, Σάκη Παντόπουλο. Με 7μελή ομάδα από τα ΚΑΠΗ πήρε μέρος στον αγώνα. Δυο μέρες πριν τις πήγε για τσεκ απ για να είναι σίγουρος και μετά τις έριξε στο τερέν. Έτσι και φύγει ο Παντόπουλος από τα ΚΑΠΗ θα έχουμε 29 εμφράγματα και 42 κηδείες. Για τόσο έρωτα μιλάμε.
Οι γριές βέβαια δεν έτρεξαν, περπατούσαν αλλά η ιδέα της συμμετοχής και μόνο έφτανε. Ειδικά η μία μόνο το τσιγκελάκι δεν έβγαλε. Εύγε στον Τσάρλι και στους Αγγέλους του.
Όλα τα είχε ο αγώνας. Από μωρά παιδιά, τα οποία έκλεψαν και τις εντυπώσεις (και μπράβο σε όποιον σκέφτηκε να έχουν όλα το Νο 1 γιατί πάντα θα είναι πρώτα σε ότι κι αν κάνουν), μέχρι γριές και από κορμάρες μέχρι και τροφαντούλες. Από ιδιωτικούς υπαλλήλους μέχρι μόνιμους και από ψώνια του γυμναστηρίου μέχρι και.....
Εδώ παπάς, εκεί ο παπάς, που είναι ο παπάς; Ε, που αλλού θα ήταν, έτρεχε ο έρμος να τελειώσει γρήγορα γιατί το απόγευμα είχε να ρίξει και 2 τρισάγια στα μνήματα. Εγώ προσωπικά του βγάζω το καπέλο γιατί μας έδειξε ότι δεν είναι «ξύλινος» όπως κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του που το παίζουν μη μου άπτου. Δίπλωσε τα μανίκια από το ράσο, έβαλε τα σπορτέξ και δεν τον έφτανε ούτε η Πατουλίδου. Την ευχή σας Πάτερ.
Από τους άντρες που έτρεξαν ένας ήταν αυτός που έκλεψε τις εντυπώσεις, παρόλο που βγήκε δεύτερος και πήρε και κυπελάκι.
Να μου το θυμηθείτε, καφέ έπινε στο Τροκαντερό μόνος, είδε τους άλλους που έτρεχαν και επειδή βαριόταν σηκώθηκε και έκανε το κατοστάρι. Δεν εξηγείτε αλλιώς η «φόρμα» που φοράει. Εκτός κι αν πάει στο χωράφι με κοστούμι, τότε όλα εξηγούνται. Προτείνω λοιπόν στην οργανωτική επιτροπή του αγώνα, του χρόνου να βάλει και θέμα ενδυματολογικό. Παραδείγματος χάρη, τρέχω με τα βαφτιστικά μου ή Πυτζάμα fun run ή naked fun run πέρα δώθε. Ε;
Δυστυχώς με τον αθλητισμό δεν το έχω. Αυτό που ξέρω όμως σίγουρα είναι ότι η γυμναστική σου δίνει χρόνια. Μια φορά στη ζωή μου έτρεξα 3 χιλιόμετρα και όταν πήγα σπίτι ένοιωθα 70 χρονών. Γι΄ αυτό και από τους κοιλιακούς έχω μόνο το κοιλιά, μου λείπει το κους. Δεν ήμουνα όμως έτσι πάντα. Μικρός πήγαινα γυμναστήριο. Ο λόγος που το σταμάτησα ήταν γιατί όταν γυρνούσα συναντούσα περισσότερα σουβλατζίδικα από όσα έβλεπα όταν πήγαινα.
Τα λέμε το άλλο Σάββατο.
