Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Από τη μέρα που άρχισα να γράφω το καρπούζι άρχισα να έχω και ενοχές. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και σκέφτομαι τα λάθη που έκανα στη ζωή μου, για ποιους ανθρώπους είπα και έγραψα πράγματα που δεν έπρεπε, ποιους στενοχώρησα και αναρωτιέμαι... «έχει παγωτό στην κατάψυξη;». Ε δεν θα γεράσω κιόλας αν πω για πολλοστή φορά ότι η διοίκηση Γκυρίνη «μπάζει νερά». Δείτε την παρακάτω φωτογραφία κύριε δήμαρχε μου και απαντήστε μου στο ερώτημα «πού είναι οι υπόλοιποι της ομάδας; Γιατί δεν ήρθαν; Μήπως έχουν ανεβασμένη χοληστερίνη και ήθελαν να αποφύγουν τον πειρασμό;»
Η γιορτή πίτας άνοιξε πληγές μου φαίνεται. Βλέπω τον Δελιόπουλο (χωρίς αυτόν πίτα γιοκ, ασορτί κοστούμι με φάκελο), βλέπω τον Λυμπεράκη (είναι ο μοναδικός πρόεδρος σε πόλη τον οποίο η δημοτική αρχή κάνει ότι δεν υπάρχει. Μη ξεχνάτε, ο θεσμός του προέδρου προϋπήρχε από αυτόν του δημάρχου) και φυσικά ο Ναλμπάντης που στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο «σας χάιδεψε λιγάκι τα αυτιά». Κύριε δήμαρχε μου το ρητό «πιστεύω τις δουλειές του σπιτιού, πρέπει να τις κάνει το ίδιο το σπίτι» στον δήμο δεν έχει ισχύ. Θέλει χέρια στα κουπιά καπετάνιεεεεεε.
Αχ αυτή η γιορτή πίτας τι φωτιές μας άναψε. Σας είχα πει ότι θα ακούσουμε νέες φωνούλες στα μικρόφωνα. Δεν έπεσα έξω. Με στυλ «τι εννοείς να μιλήσω σαν να μην υπάρχει αύριο, εγώ αύριο έχω κλείσει για ανταύγειες» είδαμε τον αντιπρόεδρο της ΚΕΔΑ κύριο Μανώλη Σταυρή να καλωσορίζει τον κόσμο στον πρώτο του «παρθενικό χαιρετισμό». Στην αρχή δεν τον ακούγαμε και πολύ, λίγο ήταν μακριά από το μικρόφωνο, λίγο το τρακ αλλά μετά πήρε φόρα και πραγματικά καμαρώσαμε ένα ανερχόμενο αστέρι της πολιτικής σκηνής. Μανώλη μου, την επόμενη φορά πίσω από το μικρόφωνο ή πατάς κλωτσιά τον ηχολήπτη να ξυπνήσει ή ξεκινάς με «1, 2 test».
40 περίπτερα στήθηκαν από 40 συλλόγους. Η αγάπη πλημμύρισε την Βετσοπούλου και ξεχύθηκε στα στενά. Τι φιλιά, τι αγκαλιές, τι χαθήκαμε να πιούμε έναν καφέ μια μέρα. Τρόμαξα. Η γιορτή πίτας τελικά ενώνει τον διάολο με τον άγγελο, δεν εξηγείται αλλιώς. Προτείνω να κάνουμε μια παρόμοια γιορτή στα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας για να αγαπηθούμε και να πάψει ο Ερντογάν να αμφισβητεί τη συνθήκη της Λωζάνης. Στέφανε, φόρτωσε τα αγροτικά με τέντες και τραπέζια και ξεκίνα. Το όνομα σου θα γραφτεί με μεγάλα γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας.
Και τι δεν είδαμε στις πίτες. Αυτός ο διαγωνισμός για το καλύτερο στολισμένο περίπτερο ήταν μοναδικός. Άφησε την φαντασία μας να καλπάσει και να βγάλουμε τον διακοσμητή από μέσα μας.
Το τι κιλίμι και το τι υφαντό κουβάλησαν δε λέγετε. Ευκαιρία βρήκαν οι γριές να βγάλουν τις προίκες από την ναφθαλίνη. Και μιας και είπα γριές, παρακαλείται το ΕΚΑΒ να πάει στο χώρο όπου είχε το περίπτερο του ο σύλλογος Κλειδίου. Είχαν βάλει 3 γριές να κάτσουν στο χαλί και να ζυμώνουν πίτες και ακόμα δεν μπορούν να τις σηκώσουν.
Από την άλλη, δεν ντραπήκατε καθόλου και δεν δώσατε ούτε ένας βραβείο στους πόντιους Μελίκης και Σταυρού; Τι ξυλόφουρνο έφεραν, τι πηγάδι έστησαν και εσείς τίποτα. Τι πιο εντυπωσιακό θέλατε, να ψήσουν μήπως τη γριά από το Κλειδί για να κερδίσουν; Με τα έμπλαστρα είναι οι άνθρωποι από το πολύ κουβάλημα που έριξαν.
Και μιας και είπα πόντιοι, αλλού οι πόντιοι Αλεξάνδρειας αλλού του Σταυρού και της Μελίκης. Τι έγινε ρε παιδιά; Πριν κανέναν μήνα δεν κάνατε αδελφοποίηση, τόσο κράτησε; Εδώ θα μου πεις μαλώνουν κανονικά αδέλφια από την ίδια μάνα και τον ίδιο πατέρα για ένα στρέμμα χωράφι εσείς δεν θα μαλώσετε. Πάλι καλά που δεν ήρθα στην αδελφοποίηση γιατί τώρα θα ήμουν με τα λεξοτανίλ. Δεν τους μπορώ τους χωρισμούς.
Και σαν να μην έφτανε αυτό παίρνουν και οι πόντιοι της Αλεξάνδρειας το τρίτο βραβείο. Δυο φορεσιές, μια πινακωτή και 5 ζυμάρια απέναντι στον ξυλόφουρνο. Που!! Απέναντι στον ξυλόφουρνο. Τρομερό. Να δω που θα τα ψήσεις τα ζυμάρια σου Ακεψιμά μου.
Και το δεύτερο βραβείο κινήθηκε στα ίδια πλαίσια. 2 φορεσιές, μια πινακωτή, ένας σοφράς και ένα κιλίμι με ένα άλογο. Να ήταν ζωντανό να το καταλάβω αλλά υφαντό, παραπάει αγαπητοί μου Καππαδόκες από το Πλατύ.
Η κριτική επιτροπή μάλλον θέλει επίσκεψη σε οφθαλμίατρο. Να σας τους συστήσω λοιπόν. Η Χρύσα Αντωνίου σκηνοθέτιδα (ανέβασε έργο με 2 γκαζόλαμπες θα κώλωνε να ψηφίσει τη Μελίκη που έστησε υπόστεγο με λαμαρίνες), η Ναυσικά Ρηγοπούλου εικαστικός και ο Γρηγόρης Γιοβανόπουλος δάσκαλος. Για τις δύο πρώτες το καταλαβαίνω, ο Γρηγόρης που κολλάει; Ευταξία θέλαμε κύριε Δελιόπουλε μου όχι διευθυντή σχολείου. Διακόσμηση θα κρίνανε, δεν θα βαθμολογούσαν έκθεση με θέμα «περιγράψτε την πιο νόστιμη πίτα της μαμάς». Και κάτι ακόμα, για να κάνω και λίγη ίντριγκα, η κυρία Ρηγοπούλου δεν είναι που τα τελευταία χρόνια κάνει μαθήματα ζωγραφικής στο σύλλογο Καππαδοκών Πλατέος ή κάνω λάθος;
Όσο για το πρώτο βραβείο θα αφήσω να μιλήσει η εικόνα από μόνη της. Τόσο ωραίες τραχλιές από της γιαγιάς μου το γάμο έχω να δω.
Η μοιρασιά των βραβείων έγινε όπως έπρεπε. Ένα σε κάθε πρώην δήμο. Ξέχασαν βέβαια τον δήμο Αντιγονιδών (Τόκα την πάτησες) αλλά θα διορθώσουν του χρόνου. Αντικειμενικά και ύστερα από συζήτηση που είχα με πολλούς συλλόγους το καλύτερο περίπτερο ήταν της Κορυφής. Όχι επειδή είναι το χωριό μου αλλά επειδή ήταν τόσο καλαίσθητο που ξεχώριζε. Κάποια περίπτερα θύμιζαν διακόσμηση γάμου (βλέπε κυρίες φιλόπτωχου) και κάποια άλλα catering σε βάπτιση (βλέπε Αστερούπολη). Κάποια άλλα είχαν ως μοναδική διακόσμηση το κουτί από τον φούρνο που αγόρασαν τις πίτες. Πρωτότυπο, δε λέω.
Στο βίντεο που ακολουθεί μάζεψα τα καλύτερα της γιορτής. Ένα θα σας πω, εγώ ακόμα γελάω. Δείτε το και θα καταλάβετε γιατί.
Λοιπόν, η γιορτή πίτας είχε απόλυτη επιτυχία. Όλα τα παραπάνω ήταν πράγματα που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια και μετά. Ας ηρεμήσουμε λιγάκι. Ο καθένας μας πιστεύει (σύμφωνα με το γούστο του) ότι έχει το καλύτερο. Δεν είναι έτσι όμως. Πριν μιλήσεις, άκου. Πριν γράψεις, σκέψου. Πριν κρίνεις, περίμενε. Πριν ξοδέψεις, κέρδισε και πριν μας πρήσεις τα αρχ....., άντε και γαμ.....
Εγώ πιστεύω ότι ο διαγωνισμός καλά έγινε και έγινε και επιτέλους είδαμε όμορφη γιορτή πίτας, οι νικητές άξιζαν τη νίκη τους γιατί κόπιασαν για αυτό που μας παρουσίασαν. Όσο για τον δάσκαλο- κριτή, τώρα που το σκέφτομαι ίσως να ήταν και ο μοναδικός που θα έπρεπε να είναι στην επιτροπή. Εκτός από δάσκαλος είναι και άνθρωπος που ασχολήθηκε πολύ με την ιστορία αυτού του τόπου. Άρα ο μοναδικός που μπορεί να κάνει εικόνα το πριν και το τώρα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι του χρόνου η επιτροπή θα πρέπει να απαρτίζεται από Πανταζόπουλο, Ντελιόπουλο, Μοσχόπουλο. Έλεος.
Δε χάθηκε και ο κόσμος για μια ήττα. Μήπως η πρώτη μας είναι. Ο σκοπός μετράει και να είστε σίγουροι πως τον καταφέραμε. Ομορφύναμε τη Βετσοπούλου και το Πνευματικό κέντρο.
Και μιας και είπα Πνευματικό κέντρο. Έχω δύο υποψίες. Η πρώτη είναι ότι δεν βλέπω να γίνονται εγκαίνια σύντομα (όσο δηλαδή είναι ακόμα αντιδήμαρχος ο Ναλμπάντης, μη του δώσουν και αξία δηλαδή) και η δεύτερη είναι ότι κόβω να γίνονται εγκαίνια λίγο πριν το 2019. Όπως τα ολυμπιακά έργα δηλαδή. Ο Σημίτης τα έκανε, ο Καραμανλής τα εγκαινίασε. Βλέπω Γκυρίνη και Μπρουσκέλη να κόβουν κορδέλα. Άρε πουτ.... Κάλπη, τι άλλο θα κάνουν για την πάρτη σου!
