Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Δεν ξέρω αν η καραντίνα σας γύρισε τα μυαλά αλλά αυτά που γίνονται μετά τη λήξη της, εμένα μου γύρισαν τα έντερα. Δύο μέτρα το ένα τραπέζι με το άλλο, καμία αλλαγή με πριν… στην πράξη. Μάσκες παντού να φοράμε και τελικά μόνο οι χεσμεντέν φοράνε ακόμα και στο κατούρημα. Ανοίγουν οι λαϊκές και οι εμποροπανηγύρεις αλλά με μέτρα (να δω πως θα τα εφαρμόσουν). Θα πας δηλαδή στο πανηγύρι στο Αιγίνιο και όλοι θα περπατάνε με τη μεζούρα. Φέρτε μου έναν κουβά ΤΩ-ΡΑ. Τελικά μόνο λένε για να λένε μου φαίνεται. Το μόνο που τους κουράζει είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι απ΄ ότι φαίνεται. Στις εκδηλώσεις κολλάς ενώ στον πάγκο με τα σπανάκια δεν έχεις φόβο.
Κάποιες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έχω είναι ότι θα λυθεί και το θέμα με τους χορούς και τα πανηγύρια. Βέβαια, δεν ξέρω αν όλοι διαθέτουν τους κατάλληλους χώρους για να απλωθούν (να βάλουν τα ίδια τραπέζια με πριν) για να μην μπουν μέσα. Και δεν μιλάω για συλλόγους που κάνουν απλές εκδηλώσεις. Οι σύλλογοι που φιλοξενούσαν κάποια «ακριβά» ονόματα, όπως οι ποντιακοί, είναι σε χάλια κατάσταση γιατί οι καλλιτέχνες δεν πτοήθηκαν και δεν έριξαν ούτε ένα ευρώ το μεροκάματό τους. Τι γίνεται παιδιά; Τόσο καιρό τους καλομάθατε και τώρα; Δεν θα επεκταθώ γιατί θα γίνω πολύ κακός και είναι κρίμα.
Και μιας και μιλάω για πόντιους. Φέτος το μνημόσυνο για την γενοκτονία των ποντίων έγινε στη Νάουσα από τον αντίστοιχο σύλλογο. Πλην 4 Συλλόγων Ποντίων δεν παραβρέθηκε κανένας άλλος ποντιακός σύλλογος. Αυτό τσάτισε ιδιαίτερα τον αντιπεριφερειάρχη μας που βγήκε στο προφίλ του και έγραψε: «Ιδιαίτερα άσχημη εντύπωση προκάλεσε, η απουσία εκπροσώπων των Ποντιακών Συλλόγων της Ημαθίας, από την επίσημη εκδήλωση για να τιμηθεί η Μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, που διοργανώσαμε χθες Κυριακή στη Νάουσα. Υπήρξε πλήρης απαξίωση από όλους τους υπόλοιπους που δεν μπήκαν καν στον κόπο να στείλουν έστω κι έναν εκπρόσωπο, έστω ένα ποντιακό λάβαρό τους, σε μια περίοδο που είναι αναγκαία όσο ποτέ, η ενότητα και η συμπόρευση. Προσωπικά, ως Κώστα Καλαίτζίδη και ως Πόντιο, αυτό με προσβάλει και κυρίως με θυμώνει. Πως είναι δυνατόν να διεκδικούμε διεθνή προβολή και αναγνώριση δικαίων αιτημάτων μας, όταν εμείς οι ίδιοι, ως Ποντιακές οργανώσεις, εμφανιζόμαστε ασυνεπείς, χωρισμένοι και κατακερματισμένοι;... Όταν κάποιοι τρέχουν πρώτοι για τα πανηγύρια αλλά αδιαφορούν για μια επίσημη και συλλογική εκδήλωση που γίνεται για τιμήσουμε τη Μνήμη των σφαγιασθέντων προγόνων μας, επιμένοντας σε άγονους τοπικισμούς ή βάζοντας τους κυριακάτικους «ωχαδελφισμούς» πάνω από την Τιμή του Πόντου και τη Μνήμη των χαμένων Πατρίδων μας. Αυτό είναι ντροπή.
Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της Π.Ε. Ημαθίας τόνισα εξ αρχής ότι Ημαθία δεν είναι μόνο η Βέροια, αντιμετωπίζοντας εξίσου και σύμφωνα με το μέγεθος και την ανάγκη που αναλογεί, κάθε πόλη και κάθε γωνιά του τόπου μας».
Να πω στον ¨θιγμένο¨ αντιπεριφερειάρχη μας τα εξής. Εκείνη τη μέρα όλοι οι σύλλογοι είχαν το δικό τους μνημόσυνο. Η πρόσκληση ήρθε από τον σύλλογο της Νάουσας και όχι από την περιφέρεια. Η συνδιοργάνωση με την περιφέρεια που αναγράφονταν επάνω δεν μας λέει τίποτα γιατί μόνο σε συλλόγους της Βέροιας και της Νάουσας βλέπουμε την περιφέρεια ως συνδιοργανωτή ή ως χορηγό και πολύ σπάνια έως καθόλου στους υπόλοιπους συλλόγους. Οπότε γιατί οι ποντιακοί σύλλογοι άλλων περιοχών του νομού μας να συμμετέχουν; Πότε η Νάουσα άφησε το δικό της δρώμενο για να τρέχει στους άλλους;
Τάξατε πολλά σε συλλόγους προεκλογικά (πηγαίνοντας ο ίδιος και όχι να σας ψάξουν τα σωματεία) που αφορούσαν τη «Μνήμη των σφαγιασθέντων προγόνων μας» που μετά τις εκλογές, ως δια μαγείας τα ξεχάσατε. Για ποιο λόγο θα έπρεπε οι σύλλογοι να παραστούν στο κάλεσμα σας; Επειδή το ζήτησε ο αντιπεριφερειάρχης; Κύριε Καλαιτζίδη μου, το φρόνημα του ποντιακού λαού το κρατάνε ψιλά οι μικροί, κατ΄ εσάς ποντιακοί σύλλογοι που κοπιάζουν, με ζήλο και προσωπικό κόπο και όχι με οικονομικές ενισχύσεις που κάποιοι άλλοι σύλλογοι παίρνουν κατά κόρον τα περισσότερα. Όταν θα καταλάβετε τότε...θα εκτιμήσετε την προσπάθεια των «μικρών συλλόγων» και τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όσο για το αν οι σύλλογοι φαίνονται «χωρισμένοι και κατακερματισμένοι» να σας πω πολύ απλά ότι η διχόνοια σκορπίζεται με επιστολές σαν τη δική σας. Ενωμένα δεν ήταν τα σωματεία στο Αντάμωμα και στον Ανθό του Πόντου; Νομίζετε επειδή ήταν χοροί και τραγούδια; Κάνετε λάθος. Σκεφτείτε το, έξυπνος είστε, θα καταλάβετε το γιατί.
Ααααα, κύριε Καλαιτζίδη να μη το ξεχάσω. Και η Αλεξάνδρεια έχει μνημείο για τη γενοκτονία και μάλιστα αριστούργημα (αν εξαιρέσω τα κολωνάκια). Το θυμάστε ή να σας το στείλω καμιά φωτογραφία για να φρεσκάρω τη μνήμη σας;
O Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του 3ου δημοτικού σχολείου Αλεξάνδρειας ανακοίνωσε στα social media : ¨Αυτές είναι σημερινές εικόνες από την αυλή του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας. Σπασμένα γυαλιά, σκουπίδια, χαλασμένα παγκάκια. Ελπίζουμε ο Δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του και μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία να πράξει δεόντως.¨
Εγώ θα πω μονάχα ότι λυπάμαι. Δεν δικαιολογώ καθόλου τον δήμο που άφησε τα σχολικά ιδρύματα σε κακό χάλι αλλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω και τους γονείς.
Δεν ξέρω αν πηγαίνατε σε ιδιωτικά σχολεία, δεν ξέρω αν οι δικοί σας γονείς, σας τα είχαν όλα δοσμένα στο χέρι αλλά δεν μπορεί να μη καταλαβαίνεται τι γίνεται γύρω σας.
Την αδιαφορία που υπάρχει. Η λέξη εθελοντισμός σας λέει κάτι; Θα μου πείτε «αν το κάνω μία φορά μετά θα ησυχάσουν και δεν πρόκειται να ασχοληθούν ποτέ».
Ο Δήμος Ναλμπάντης πήρε και έβαψε το παρτέρι και το παγκάκι στο πάρκο.... το έκανε γι΄ αυτόν και όχι για να βγάλει ασπροπρόσωπο τον Γκυρίνη.
Το έκανε για αυτόν και για την κόρη του. Θα του πω μονάχα ότι χαίρομαι που υπάρχουν άτομα σαν και αυτόν στον δήμο μας.
Ααααα, κι αν καθαρίσετε ως Δήμος το σχολείο, το σύνθημα στον τοίχο μη το σβήσετε. Έχει μεγάλο νταλκά ο τύπος.
Το βράδυ της 26ης προς 27 Μαΐου, ανήμερα της απόδοσης της εορτής του Πάσχα τελέστηκε σε όλες τις εκκλησίες της Ελλάδας η πανηγυρική αναστάσιμη ακολουθία που τελείται κανονικά τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, την τελευταία δηλαδή ημέρα που ψάλλετε το «Χριστός Ανέστη». Πολύς κόσμος αλλά…. ένας εδώ….. ένας εκεί….. και ένας παραπέρα. Η πρώτη φορά στην ιστορία που η Ανάσταση του Κυρίου δεν μας «ένωσε» ως είθισται. Φήμες λένε ότι πολλές φορές ο κόσμος ξεχνιόταν και προσπαθούσε ή να έρθει πιο κοντά ή να δημιουργήσει πηγαδάκια. Ευτυχώς όμως αυτό δεν κατάφερε να πραγματοποιηθεί γιατί η όλη τελετή τελούνταν υπό το άγρυπνο μάτι του «υπέρ υγείας» παρατηρητή.
Λες και έκανε αμυγδαλές εγχείρηση και μόλις τον έβγαλαν από το χειρουργείο, λίγο πριν του δώσουν το παγωτό. Δεν τον γνώρισα , έτσι φασκιωμένο. Ο παπάς και οι πιστοί χωρίς μάσκα και αυτός…. Γιακούμπ. Δεν κατάλαβα αν ήταν εκεί για να βγάλει το δίσκο ή περίμενε να λιποθυμήσει καμιά γριά για να την πάει στα επείγοντα. Μάθε τέχνη κι άστηνε.
Με χαρά υποδέχομαι στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ τον άνθρωπο που κάποιοι υποστηρίζουν ότι άλλαξε την πολιτιστική εικόνα του δήμου μας.
Από την καρέκλα του Αντιδημάρχου Διοίκησης σήμερα, ο Στέφανος Δελιόπουλος μιλάει για όλους και για όλα.
Αν και περίμενα ότι θα έπαιρνα μόνο διπλωματικές απαντήσεις, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ο μοναδικός
μέχρι σήμερα που μίλησε ανοιχτά και με ονόματα. Του έθεσα διλήμματα, τόσο προσωπικά όσο και για το μέλλον του
στην πολιτική σκηνή του τόπου μας. Οι απαντήσεις που πήρα ήταν ξεκάθαρες και χωρίς τρίπλες. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Πολλοί από εσάς με ρωτάτε γιατί τα άτομα που επιλέγω για τις ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ δεν είναι τα «συνήθη» που βλέπουμε παντού. Η απάντηση είναι γιατί πιστεύω ότι δεν έχουν να πουν και πολλά. Επίσης γιατί πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να απαντήσουν σε τέτοιου είδους ερωτήσεις.
Δεν με ενδιαφέρουν οι σοβαροφανείς αλλά αυτοί που δεν μασάνε τα λόγια τους και έχουν και χιούμορ.
Εξάλλου, τα πιο ωραία έχουν να μας τα πούνε οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι και όχι οι δήθεν.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
