μαζί (άλλο κακό να μη σας βρει) και εύχομαι να κάνουμε πολλά περισσότερα.
Έψαχνε η μάνα μου στο πατάρι για τον φουσκωτό Άγιο Βασίλη και τα φουσκωτά ελαφάκια. Βρήκε και την Τζέσικα... Γαμώτο, πάνω που την είχα ξεπεράσει. Αυτή η εφηβεία με κυνηγάει ακόμα. Ή εγώ την πέρασα έντονα ή δεν λέει να φύγει ακόμα.
Και δεν φτάνει που τη βρήκε, την κότσαρε κιόλας. Όταν είδα τη Τζέσικα δίπλα στο δέντρο με σκουφί αγιοβασιλιάτικο και το βυζί κάγκελο έπαθα ένα ταράκουλο. 15 μέρες είναι, θα περάσουν. Από την άλλη η τηλεόραση μας έχει τρελάνει. H always έβγαλε καινούργιες σερβιέτες, με καμπανούλες και ένα στολισμένο δέντρο πάνω, για την περίοδο των Χριστουγέννων. Οι υπόλοιποι μας τρέλαναν με το σλόγκαν «Γίνε κι εσύ αστέρι φέτος τα Χριστούγεννα». Πως χριστιανέ μου να γίνω αστέρι; Ο μόνος τρόπος να τα καταφέρω είναι να βάλω ένα έλατο στον κώ…. μου. λέω προχθές τη μάνα μου
- Μάνα, αστέρι για το δέντρο έχουμε ή να ανέβω;
Για να πάρω μια απάντηση που ειλικρινά σας λέω με έκανε κομμάτια
- Αστέρι έχουμε, ΖΩΑ για τη φάτνη δεν έχουμε!
Συνήθως, την περίοδο των Χριστουγέννων μας πιάνει, τους περισσότερους δηλαδή, μια μικρή κατάθλιψη. Ο λόγος είναι…. τριπλός. Ο πρώτος ακούει στο όνομα «τέλη κυκλοφορίας». Σύμφωνα με τους πίνακες της ευρωπαϊκής ένωσης πληρώνουμε τα πιο ακριβά τέλη. Αν νομίζετε ότι αυτό γίνετε για να μαζέψουν λεφτά τα κρατικά ταμεία τότε είστε γελασμένοι. Γίνετε απλά για να νοιώσουμε…. Βασιλιάδες.
Τι εννοώ. Σου λέει η κυβέρνηση, τι αυτοκίνητο έχεις και απαντάς Zastava. Οκ, πλήρωσε τέλη για Mercedesκαι νιώσε για έναν μήνα αρχηγόπουλο. Ότι είσαι κάποιος ρε παιδάκι μου. με άλλον αέρα οδηγάς μετά τη μπαχατέλα. Ο δεύτερος λόγος αφορά κυρίως τις γυναίκες. Όλες ανησυχούν για τα κιλά που θα πάρουν την περίοδο μεταξύ Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Για την περίοδο μεταξύ Πρωτοχρονιά και Χριστούγεννα δηλαδή είναι σίγουρες πως δεν θα πάρουν δράμι, για τη μια βδομάδα τις έπιασε ο πόνος;
Τι να πω, άβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Και ο τρίτος λόγος είναι τα δώρα των γιορτών και κυρίως τα δώρα για τα βαφτισίμια. «Τι θες να σου πάρω;» , «τίποτα νονέ», «ε πως, μη ντρέπεσαι, κάτι θα θες, πες το νονό», «το κάστρο του playmobil», φάε 150 ευρώ τσιβί να βάλεις μυαλό. «Άγιε μου Βασίλη, φέτος θέλω να μου φέρεις αυτόν που σκέφτεται τις διαφημίσεις του jumbo. Τα υπόλοιπα άστα σ' εμένα».
Την παραμονή Χριστουγέννων και την παραμονή Πρωτοχρονιάς, τα κάλαντα είναι μια από τις παραδόσεις που κρατάμε. Επίσης, είναι οι μέρες του χρόνου που, χάρη στα κάλαντα, οι παιδεραστές δέχονται παραδόσεις κατ' οίκον. Και το καινούριο το μάθατε; Τα κάλαντα έχουν 23% ΦΠΑ αν τα πεις όρθιος, σε κεράσουν μελομακάρονο και το φας επιτόπου. Και 13% αν τα πεις και πάρεις το μελομακάρονο σπίτι σου!
Μη στεναχωριέσαι όταν στη ζωή σου έρχονται δύσκολες καταστάσεις. Αν η ζωή μας ήταν μια διαρκής λιακάδα, θα μετατρεπόταν σε έρημο. Αν και με τέτοια οικονομική κρίση προς έρημο πηγαίνουμε αλλά τι να κάνουμε. Εγώ φέτος, λόγο κρίσης, στόλισα το σπίτι οικονομικά. Έντυσα τον παππού στα ερυθρόλευκα, του είπα και πόσο του έκοψαν από τη σύνταξη και του άναψαν τα λαμπάκια.
Την προηγούμενη εβδομάδα είχα ένα αφιέρωμα στην παράσταση «Χώμα μου όταν μ΄ έπλαθες, τον ήλιο τον ρωτούσες;». Σας έδειξα και σας είπα κάποια από τα ευτράπελα της βραδιάς. Θα μου επιτρέψετε σήμερα να σας δείξω και τα πιο … ποιοτικά.
Πολλά προβλήματα έχουμε και πολλά μας έχουν φορτώσει. Βαρέθηκα, σταματήστε τη γη να κατέβω! Κάποιο σοφό ρητό λέει «αν δεν μπορείς να βρεις λύση βρες άλλο πρόβλημα». Εμείς όμως, μυαλό δεν βάζουμε. Ντε και καλά να μάθουμε στο γουρούνι να τραγουδάει. Γίνετε; Δεν γίνετε. Και το χρόνο μας χάνουμε και ενοχλούμε και το ζωντανό. Γι΄ αυτό προτείνω, μέχρι των Φώτων να είμαστε λιγάκι ζαμάν φου. Να μη μας νοιάζει τίποτα. Να είμαστε μόνο μαντήλι και χορό. Θα μου πείτε, λιγάκι δύσκολο.
Δύσκολο είναι να σε ξυπνάει η γυναίκα σου το πρωί παραμονή Χριστουγέννων και να σου λέει «να τα πούμε;». συγκινήσε, παίρνεις το γλυκό το ύφος και της λες «να τα πεις αγάπη μου». Και ξεκινάει «θα πας λαϊκή, χασάπη και supermarket….». Δύσκολο είναι να θες και μη μπορείς (όποιος κατάλαβε, κατάλαβε). Δύσκολο επίσης είναι να χορέψεις ένα καλό ζεμπέκικο. Γελάτε; Μη γελάτε καθόλου. Δεν ξέρετε πόσο καμάρωσα τον κύριο Μόσχο Κυτούδη που, σαν άλλος Νίκος Κούρκουλος, χόρεψε το ζεμπέκικο των Χριστουγέννων.
Την επόμενη εβδομάδα το Καρπούζι θα είναι… διπλό. Όχι, όχι, δεν παντρεύομαι. Απλά θα πάρετε καρπουζάκι σε διπλή δόση. Ένα καρπούζι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς (Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου) με θέμα τα δώρα των επωνύμων (ξέρετε, έκλεψα για ακόμα μια φορά τα γράμματα που έστειλαν οι επώνυμοι στον Άγιο Βασίλη και σας τα παρουσιάζω αποκλειστικά) και ένα κανονικά το Σάββατο 2 Ιανουαρίου για να καλωσορίσουμε παρέα τον καινούριο χρόνο. Ελπίζω να μην ακούσω κανένα «αι σιχτίρ», το εύχομαι δηλαδή.
Και θα κλείσω με ένα mail που πήρα πριν λίγες μέρες από μία αναγνώστρια της στήλης. Δεν θα αναφέρω το όνομα της γιατί δεν ξέρω και δεν τη ρώτησα αν θα ήθελε να γίνει γνωστό. Δεν ξέρω επίσης αν αξίζω όλα αυτά τα καλά λόγια που θα διαβάσετε. Ξέρω μονάχα πως ότι κάνω και γράφω είναι από καρδιάς χωρίς να θέλω να μειώσω ή να ανεβάσω κανέναν. Ο τρόπος που γράφω δεν είναι δημοσιογραφικός γιατί δεν είμαι δημοσιογράφος αλλά είναι δικός μου. την ευχαριστώ πολύ για τα πολύ καλά της λόγια.
«Εγώ ευχαριστώ για τα άρθρα σου που μας κάνεις τα φτωχά καρπουζάκια να γελάμε, να κλαίμε και να βλέπουμε και λίγο την ωμή αλήθεια των πραγμάτων....που μάλλον τη βλέπουμε, αλλά να, ποιός να μιλήσει μέσα στο "χωριό και τι θα πει ο κόσμος..
Μόνο μεταξύ φίλων θα τα πούμε και μετά σιγή ιχθύος.... Δεν ξέρω αγόρι μου αν είσαι δημοσιογράφος, αλλά είσαι μακράν ο καλύτερος αρθρογράφος που ξέρω....γράφε λοιπόν, να πάρουν φωτιά τα πληκτρολόγια, να το φχαριστηθεί κι η δικιά σου η ψυχή κι η δική μας...
Κι ας μην μας αρέσει πάντα αν η αλήθεια πονάει καμιά φορά...εκεί, εσύ να μας την πετάς στη μάπα με το καυστικό σου χιουμοράκι κι εμείς να την κάνουμε μάσκα να ποτίσει στο πετσί μας.... παρακολουθώ το μούφα το καρπούζι από όταν ξεκίνησε...διστακτικά στην αρχή γιατί η δημοσιογραφία στην Αλεξάνδρεια δε μπορώ να πω ότι με συγκινούσε ποτέ ιδιαίτερα...ε απ΄ την πρώτη στιγμή μας κέρδισες βρε παιδί μου....
Ένα μόνο θα σε πω....είσαι ο αρθρογράφος που του χρειαζόταν του Γιδά.... εγώ πάντως την παροιμία την άλλαξα προς τιμήν σου....αυτή που λέει "Μασάει η κατσίκα ταραμά....." ε, λοιπόν, εγώ την έκανα "Μασάει ο Μάκης το Γιδά; Φτύν' και τα κουκούτσια"..... την καληνύχτα μου και την αγάπη μου γι αυτό που κάνεις και θέλουμε να συνεχίσεις να το κάνεις (θα κάνω φαν κλαμπ θα δεις, χε χε )».
Μάλλον θα κλείσω με κάτι άλλο. Χθες, Χριστούγεννα πήγα στο Κτήμα Αφροδίτη. Είχε Λένα Παπαδοπούλου….. θεά λέμε; Άψογη. Ίσως επειδή μ αρέσει να τα λέω έτσι. Αλλά έχω να προσθέσω και κάτι. Άψογο το Κτήμα Αφροδίτη. Εξυπηρέτηση τέλεια. Ο Αποστόλης Ουσταμπασίδης είναι αυτό που λέμε… ο άψογος οικοδεσπότης. Όσο για την βραδιά, η Έφη, ο Γιάννης, ο Τόλης, ο Γιώργος, ο Γιάννης και η φίλη μου η Έφη έκαναν την βραδιά υπέροχη.
Χρόνια πολλά σε όλους.
