Την Κυριακή 1η Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου υπάρχει παρεκκλήσιο και τιμάται ιδιαιτέρως η μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Κουκουζέλους.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ὑμεῖς ἐστέ ναός Θεοῦ ζῶντος».
Στίς ἡμέρες μας πολλοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού διερωτῶνται, ποιός εἶμαι, τί κάνω καί ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μου. Πολλοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού προβληματίζονται γιά τή ζωή, γιά τό τέλος της καί γιά τό τί συμβαίνει μετά ἀπό αὐτήν. Ἴσως ἀκόμη ὑπάρχουν καί ἀρκετοί ἀνάμεσά μας, οἱ ὁποῖοι αἰσθάνθηκαν ἤ αἰσθάνονται κατά καιρούς νά ἀναφύονται μέσα τους παρόμοια ἐρωτήματα. Καί ἄλλοι προσπαθοῦν νά δώσουν μόνοι τους μία ἀπάντηση, ἄλλοι καταφεύγουν σέ κάποιους πού τούς θεωροῦν εἰδικούς καί ἄλλοι πάλι μένουν μέ ἀναπάντητα μέσα τους αὐτά τά ἐρωτήματα.
Ὑπάρχει ὅμως εἴκοσι αἰῶνες τώρα μία ἀπάντηση πού οἱ περισσότεροι ἀγνοοῦμε ἤ παραθεωροῦμε, μία ἀπάντηση τήν ὁποία ἐνδεχομένως δέν θέλουμε νά ἀκούσουμε ἤ νά λάβουμε σοβαρά ὑπόψη μας. Εἶναι ἡ ἀπάντηση τήν ὁποία ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡ ἀπάντηση τήν ὁποία δίδει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου.
Τί τούς λέγει; «Ὑμεῖς ἐστέ ναός Θεοῦ ζῶντος». Ἐσεῖς εἶστε ναός τοῦ ζῶντος Θεοῦ, κατοικητήριο δηλαδή τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί ὄχι τῶν ψεύτικων θεῶν τῶν εἰδώλων, τούς ὁποίους πολλοί λάτρευαν ἐκείνη τήν ἐποχή καί κάποιοι λατρεύουν ἴσως καί μέχρι σήμερα.
Αὐτή ἡ ἀπάντηση ἰσχύει καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού πιστεύουμε στόν Χριστό καί εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ, εἶναι κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.
Ἐάν τό πιστεύσουμε καί τό συνειδητοποιήσουμε αὐτό, τότε ἀπαντῶνται καί ὅλα τά ὑπόλοιπα ἐρωτήματα πού ἀναφύονται μέσα μας. Τότε γνωρίζουμε τί κάνουμε καί ποιός εἶναι ὁ προορισμός μας. Τότε γνωρίζουμε ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας καί τί ἀκολουθεῖ μετά ἀπό αὐτήν. Διότι, ἐάν συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἴμαστε κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ καί ὁ Θεός κατοικεῖ ὄχι μόνο μέσα στήν ψυχή μας ἀλλά καί στό σῶμα μας, τότε αὐτό πού πρέπει νά κάνουμε εἶναι νά προσπαθοῦμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Νά προσπαθοῦμε μέ τή ζωή μας νά τόν εὐαρεστοῦμε, ὥστε νά θέλει ὁ Χριστός νά παραμένει μέσα μας καί νά μᾶς ἁγιάζει. Νά προσπαθοῦμε νά διατηροῦμε τήν ψυχή καί τό σῶμα μας καθαρά ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τά καθαίρουμε μέ τούς τρόπους πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία μέ τά ἱερά μυστήριά της, ὥστε νά εἶναι ἀντάξια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.
Ἐάν συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἴμαστε ναός τοῦ ζῶντος Θεοῦ, τότε θά κατανοήσουμε ὅτι ἡ ζωή μας δέν τελειώνει ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά ὁ Θεός μᾶς ἔπλασε γιά νά ζήσουμε μαζί του αἰωνίως καί μᾶς κατέστησε κληρονόμους τῆς βασιλείας του. Ἑπομένως αὐτός εἶναι ὁ προορισμός μας. Ὅλα τά ἄλλα, τά ὁποῖα κατά καιρούς ἐπιδιώκουμε νά ἐπιτύχουμε ἤ νά ἀποκτήσουμε στή ζωή μας, ὅσο χρήσιμα καί ἀναγκαῖα καί ἄν εἶναι, ὅσο σημαντικά καί σπουδαῖα καί ἄν μᾶς φαίνονται, δέν ἀποτελοῦν τόν πραγματικό σκοπό τῆς ζωῆς μας.
Αὐτό ἀκριβῶς εἶχαν συνειδητοποιήσει καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν μέσα ἀπό τίς διαφορετικές ἐπιλογές πού ἔκανε ὁ καθένας ἀπό αὐτούς στή ζωή του, νά διατηρήσουν τήν καθαρότητα καί τήν ἱερότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός τους ὡς ναό τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτόν τόν ναό νά τόν πλύνουν μέ τά δάκρυα τῆς προσευχῆς, νά τόν κοσμοῦν μέ τά εὔοσμα ἄνθη τῶν ἀρετῶν, νά τόν στολίζουν μέ τά καλά τους ἔργα, νά τόν ἁγιάζουν μέ τή συμμετοχή τους στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί μέ τήν παρουσία τῆς θείας χάριτος μέσα στήν ψυχή τους, ὥστε νά ἀναδειχθοῦν κληρονόμοι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί νά ζοῦν αἰωνίως κοντά του ὑμνώντας τόν Θεό καί πρεσβεύοντας καί γιά ἐμᾶς.
Αὐτό ἔκανε καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης, τόν ὁποῖο τιμοῦμε ἰδιαιτέρως στήν ἐνορία σας, καθώς τοῦ ἔχουμε ἀφιερώσει ἕνα παρεκκλήσιο. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὄχι μόνο συνειδητοποίησε τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, ὅτι εἴμαστε «ναός Θεοῦ ζῶντος», ἀλλά καί θέλοντας νά ἀφοσιωθεῖ στή φροντίδα του, ὥστε νά εἶναι καθαρός καί κεκοσμημένος, ὅπως ἁρμόζει σέ ἕναν ναό τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀποσύρθηκε στό Ἅγιο Ὄρος, στή Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας, ἐγκαταλείποντας μιά διαπρεπῆ σταδιοδρομία στά ἀνάκτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί ἀφοσιώθηκε στήν ψαλτική τέχνη καί στή δοξολογία τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν ἁγίων. Ἀξιώθηκε μάλιστα νά λάβει τήν ἀνταμοιβή αὐτῆς τῆς διακονίας του ἀλλά καί οὐράνια ἐνίσχυση ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία ἐμφανίσθηκε ἐνώπιόν του ἐνῶ ἔψελνε, τοῦ ἔδωσε ἕνα χρυσό νόμισμα καί τόν παρότρυνε νά τῆς ψάλλει καί νά τήν ὑμνεῖ διαπαντός.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τή μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλη, μαζί μέ τούς ἄλλους ἁγίους, τόν ἀπόστολο Ἀνανία καί τόν μεγάλο ἐκκλησιαστικό ποιητή, ἅγιο Ρωμανό τόν μελωδό, ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τίς πρεσβεῖες τους, γιά νά ἀναδειχθοῦμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ναοί τοῦ ζῶντος Θεοῦ.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης μπορεῖ νά ἤθελε νά προσφέρει τά πάντα καί στόν Θεό καί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γι᾽ αὐτό καί ἀποσύρθηκε στό Ἅγιο Ὄρος. Ὁ Θεός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς κάτι τέτοιο, ζητᾶ ὅμως νά ἔχουμε τόν ναό τοῦ Θεοῦ, τό σῶμα δηλαδή καί τήν ψυχή μας, καθαρό, ὅπως θέλει Ἐκεῖνος· νά δεχόμαστε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, νά ἁγιάζουμε τόν ἑαυτό μας καί νά προσέχουμε νά ἀποφεύγουμε τά πάθη, τίς ἁμαρτίες, τά ἐλαττώματα, πού ὅλοι τά ἔχουμε, ἀλλά πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε νά ἀπομακρυνόμαστε ἀπό αὐτά, γιά νά διατηρήσουμε τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας ὡς ναό ἅγιο τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.
