Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Εγώ θα επιμείνω και ας με πείτε κακό. Πήρα στα χέρια μου το δισέλιδο της ΚΕΔΑ και πραγματικά απόρησα αν υπάρχουν κάποιοι που καμαρώνουν για αυτό το πρόγραμμα.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Όλα τα καιρικά φαινόμενα περνάνε από την Ελλάδα. Δεν έμεινε και κανένα που να μη μας επισκέφθηκε. Χορτάσαμε βροχή. Ήρθε επιτέλους η εποχή που οι φλώροι θα ρίξουν το φούτερ στον ώμο για να μη κρυώσει η πλατούλα. Ήρθε η εποχή να ξανασμίξει το βρακί με τη φανέλα. Ο περισσότερος κόσμος ηρεμεί με τη βροχή. Ίσως γιατί ο ήχος της μας θυμίζει τον ήχο από το τηγάνισμα. Έχουμε γίνει Λονδρέζοι με τόση βροχή και δεν έχουμε ρε γαμώτο μια Μπέρμπερι καπαρντίνα να βάλουμε (άτιμη κρίση). Θα μου πεις, μόνο η βροχή δεν σε κάνει Λονδίνο. Έχετε Μπιγκ Μπεν; Η απάντηση είναι όχι. Έχουμε όμως Μπιγκ Ψεύτες.

Την Τετάρτη έγινε κάτι το οποίο με έκανε να σιχαθώ ακόμα περισσότερο την πολιτική. Όχι ότι ποτέ την συμπαθούσα αλλά τώρα χειρότερα. Προεκλογικά, κάποιοι υποψήφιοι έταζαν κοινωφελή εργασία στο δήμο σε ανθρώπους που είχαν δικαστήρια. Αντί να εκτίσουν ή να εξαγοράσουν την ποινή τους θα έκαναν κοινωφελή εργασία στο δήμο και όλα καλά. Κάποιος λοιπόν από αυτούς που έφαγαν το παραμύθι πήγε να ζητήσει αυτό που του έταξαν. Η απάντηση ήταν όχι. Ποιος τον είδε και δεν φοβήθηκε, αντάρα το δημαρχείο. Οι απειλές και οι βρισιές έδιναν και έπαιρναν (σύμφωνα με πολίτη που βρισκόταν μέσα στο δημαρχείο εκείνη την ώρα). Το αποτέλεσμα ήταν να πλακώσει η αστυνομία για να επιφέρει την τάξη.

Δεν ξέρω γιατί σε αυτό το θέμα δεν αναφέρθηκε κανένας και ούτε με νοιάζει να βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα. Θα πω μονάχα ότι δεν μαζεύονται με το σταυρό στο χέρι 1800 σταυροί. Αναρωτήθηκαν ποτέ κάποιοι πως μαζεύτηκαν; Για να βγάλουν δήμαρχο ήταν καλοί, τώρα; Περισσότερα θα πω όταν θα έρθει η στιγμή. Θα κλείσω το θέμα λέγοντας μόνο αυτό. 1800 ψήφοι ή 1800 ψέματα;

Ας τα αφήσουμε αυτά προς το παρόν και ας πάμε στα χριστουγεννιάτικα. Τα Χριστούγεννα στον δήμο μας ήρθαν και… τελείωσαν κιόλας. Τσατ πατ. Έγινε η συναυλία, άναψε το δέντρο και τέλος. Από εδώ και πέρα αναλαμβάνει η θεατρική ομάδα να κάνει Χριστούγεννα για τους μικρούς μας φίλους. Θα μου πεις, για τα παιδιά είναι αυτές οι γιορτές. Ναι ρε φίλε αλλά και μεις; Για μας Χριστούγεννα είναι μόνο τα τέλη κυκλοφορίας, η ασφάλεια του αυτοκινήτου και τα δώρα στα βαφτισίμια; Γιατί να πρέπει να τρέχω Θεσσαλονίκη για να δω γιορτές; Δεν το δέχομαι. Μας πέταξες έναν Μαρτάκη και έξω από εδώ;

Και μιας και είπα Μαρτάκη. Αν και δεν είμαι φαν, οφείλω να ομολογήσω πως έκανε καλή δουλειά. Και κόσμο πολύ είχε και τη νεολαία την ξεσήκωσε. Τι, δεν με πιστεύετε; Ορίστε οι Μαρτίτσες για να δείτε ότι δε λέω ψέματα.

Δε λέω, ομορφόπαιδο ο κερατάς αλλά από φωνή…. αν ήμουν κριτής στο voice, ούτε από περιέργεια να δω ποιος είναι δεν θα γυρνούσα. Βέβαια η συναυλία τα είχε όλα. Χορό, εμφάνιση grade του Σταυρή (με μια ανάσα τον διάβασες τον λόγο σου, την άλλη φορά να βάλεις και ένα κόμμα), γιουχαΐσματα, πυροτεχνήματα και καλή διάθεση. Αν εξαιρέσω το κρύο που φάγαμε, περάσαμε ωραία. Ίσως γιατί ξέραμε ότι αυτό είναι και δεν έχει άλλο, τι να πω.

Σε γενικές γραμμές το ξεκίνημα του Σταυρή ως πρόεδρος της ΚΕΔΑ είναι καλό. Είναι λίγο σφιγμένος με τα μικρόφωνα αλλά θα τον πάρει τον αέρα, δεν τον φοβάμαι. Καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας η Αγία Τριάδα ήταν στα πλάγια της εξέδρας. Ο πρώην, ο νυν και ο boss. Τα χαμόγελα έδιναν και έπαιρναν και με το δίκιο τους βέβαια.

Ξέρετε, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω αν στην πολιτική χαίρετε πραγματικά ο ένας την επιτυχία του άλλου. Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα αν μετά το επιφώνημα «ουυυυυ» μπορείς ακόμα να χαμογελάς. Και ένα τρίτο που μου φαίνεται τελείως ακαταλαβίστικο, πως μπορούν κάποιοι να νομίζουν ότι έχουν μέλλον τάζοντας ψέματα; Μπορεί κάποιος επειδή νομίζει ότι είναι αγαπητός, να γίνει Μαρτάκης στη θέση του Μαρτάκη;;;;;

Σας είπα ότι στη συναυλία φάγαμε το κρύο της αρκούδας; Μελάνιασαν τα νύχια μας από τον ψώφο. Όχι όλοι όμως. Κάποιες φρόντισαν να έρθουν οργανωμένες. Ποιες ; Μα οι κόρες του Χουντάλα φυσικά. Βιζόν η μία, τσιντσιλά η άλλη και ήρθαν στον Μαρτάκη. Τώρα, γεννιέται ένα ερώτημα. Αν τις καλέσει η Βαρδινογιάννη για τσάι, τι θα βάλουν; Την Άρτα και τα Γιάννενα ίσως; Σα γνήσιες ανιψιές της Ντένης Μαρκορά δικαίωσαν απόλυτα το «έβαλα κάτι απλό και βγήκα».

Ο εμπορικός σύλλογος Αλεξάνδρειας έκανε την παιδική γιορτή του στο φουαγιέ του Πνευματικού (αφού δεν λειτουργεί ο κυρίως χώρος βολευόμαστε στο… Χωλ). Τα μέλη του διοικητικού έκαναν εμφάνιση ντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας που επιτάσσει το καρό ως το απόλυτο trend του φετινού χειμώνα.

Με ειδοποιούν από το κοντρόλ ότι έχουμε διαφημίσεις.

ΤΗΛΕΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ. Θέλετε να στρώσετε το γιορτινό σας τραπέζι με την τελευταία λέξη της μόδας; Σας έχουμε τη λύση. Υπέροχα καρό τραπεζομάντηλα που θα δώσουν στις Χριστουγεννιάτικες γιορτές σας την αίγλη που τους ταιριάζει. Αγοράζοντας το ένα στην προνομιακή τιμή των …. ευρώ, παίρνετε και άλλα δύο δώρο. Η προσφορά ισχύει για δύο μόνο ώρες. Δεύτερο δώρο το απορρυπαντικό για να μην σας κόψουν τα χρώματα. Προλάβετε.

Συγνώμη αλλά λίγο μπερδεύτηκα. Τη μήνα έχουμε; Δεκέμβρη; Μήπως κάνετε κάποιο λάθος, δεν μπορεί να μπερδεύτηκε ολόκληρος εμπορικός σύλλογος; Δεν κάνετε λάθος. Άρα έχουμε Χριστούγεννα. Οκ. Αν έχουμε Χριστούγεννα όπως λέτε, τότε αυτοί γιατί γιορτάζουν το… τριώδιο;

Ο ένας πουλάει καφέ, ο άλλος φτιάχνει καφέ, να το προσέξετε παιδιά, η καφεΐνη μάλλον σας πειράζει. Ντεκαφεινέ από εδώ και πέρα. Κρίμα, είστε και νέα παιδιά.

Ο πάπας- πρόεδρος του Κλειδίου ετοίμασε το εορταστικό πρόγραμμα για τους συγχωριανούς του αλλά και για όσους θέλουν να πάνε και να … εξετασθούν. Ναι, καλά διαβάσατε. Αυτό δεν είναι Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα αλλά ετήσιο τσεκ απ. Αυτό που δεν με πιστεύετε μπορεί και να με τρελάνει. Δείτε και μόνοι σας.

Δεν ξέρω αν θα ντύσει τον Μπρουσκέλη Άγιο Βασίλη και τη Βάνα νεράιδα των ξωτικών για να δώσει τη γιορτινή πινελιά, ξέρω όμως ότι θα είναι τα πιο πρωτότυπα Χριστούγεννα που θα κάνουμε ποτέ. Όποιος πάει, δεν ξέρω αν θα φάει τηγανιά ή θα στολίσει δέντρο, ξέρω όμως ότι θα ακούει και θα κατουράει πολύ καλύτερα. Τι το θέλω το εσώρουχο για δώρο αν το έχω συνέχεια κατουρημένο; Πρόεδρε μου, υποκλίνομαι. Ελπίζω τον Μπρουσκέλη να τον φώναξες για να μιλήσει και όχι να εξετάσει. Το δάχτυλο πολλοί εφοβήθησαν, τον λόγο ουδείς.

Τα μάθατε τα νέα. Όπως όλα τα παιδάκια του κόσμου, έτσι και ένα δικό μας παιδάκι έγραψε γράμμα στο Άγιο Βασίλη. Του ζήτησε να τον βοηθήσει να αδειάσει τους ατελείωτους σκουπιδότοπους που γέμισε ο δήμος. Ξέχασε όμως ότι ο Άγιος πάει τα δώρα που ζητάνε μόνο στα καλά παιδάκια. Δείτε τι του έλαχε του έρμου να πάρει για δώρο. Πεθαίνω. Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές.

Όσο οι γιορτές πλησιάζουν, τόσο το γιορτινό κλίμα μας … τυλίγει. Αυτές τις γιορτές υπόσχομαι να είμαι καλό παιδάκι. Να τους κάνω όλους χαρούμενους. Να με αγαπάνε όμως και αυτοί, όχι μόνο εγώ. Εγώ Άγιε μου Βασίλη θέλω ένα αυτοκίνητο αλλά δεν θα θυμώσω αν δεν μου το φέρεις. Μου φτάνει που πήρε ο Κούγκας το καλύτερο δώρο.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο Τζακ Νίκολσον είπε κάποτε «Ο μόνος τρόπος να κόψεις μια κακιά συνήθεια είναι να την αντικαταστήσεις με μια καλύτερη» εξηγώντας γιατί από το τσιγάρο πήγε στο πούρο. Το γράφω γιατί, εμείς τώρα που δεν μας αφήνουν να καπνίζουμε, δεν μπορούμε να αλλάξουμε συνήθεια γιατί και αυτή απαγορεύεται. Πέρασα μια καθημερινή (προχθές που έκανε κρύο) από τα καφέ της πόλης και ήταν τρεις και ο κούκος. Βγάλτε καινούριους νόμους αλλά φροντίστε να ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία του κάθε λαού. Πρώτη φορά είδα τον Ρέμο να τραγουδάει σε άδειο μαγαζί.

Ένας από την παρέα που δεν καπνίζει κάθετε μέσα και κάνει live μετάδοση με το κινητό του στην παρέα του που είναι έξω και καπνίζει. Πας μπουζούκια χωρίς τσιγάρο; Ήμασταν η μοναδική χώρα στον κόσμο που είχε περίπτερα και μπουζούκια. Πλέον, όταν πεθάνει αυτός που έχει την άδεια περιπτέρου, το γκρεμίζουν και σε λίγο θα κλείσουν και τα μπουζούκια γιατί δε λέει να πληρώνεις 260 ευρώ το μπουκάλι και να σε τρώει το αγιάζι. Τι μας έμεινε σαν Έλληνες; Η Ακρόπολη και το συρτάκι. Έλεος πια. Άσε που μας έκαναν όλους ρουφιάνους με αυτό το 1142. Όχι ότι τη ρουφιανιά δεν την είχαμε στο αίμα μας αλλά τώρα που έγινε και νόμιμη, ποιος μας πιάνει.

Κάποτε λέγαμε «ο κόσμος καίγεται και το μο..νί χτενίζεται». Μετά έγινε ξυρίζεται, μετά βγήκαν τα λέιζερ και κάπως έτσι άρχισαν να εξαφανίζονται τα λαϊκά ρητά και οι παραδόσεις. Πιστέψτε με, δεν πρόκειται να γίνει έτσι και με το τσιγάρο. Αν το κάπνισμα δεν επιτρέπεται στον παράδεισο, τότε δεν θα πάω, ευχαριστώ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπήκε δυναμικά. Να λίγο κόντρα στον Ερντογάν (όχι τον δικό μας, τον άλλον, τον κανονικό), να μειώσεις στο ΦΠΑ και στον ΕΝΦΙΑ, προσπαθεί το παλικάρι μου. Ζήτησε μέχρι και από τις κινητές τηλεφωνίες να μειώσουν την χρέωση του internet γιατί είμαστε η πιο ακριβή χώρα. 28,95 ευρώ ανά GB εμείς, 1,53 η Ιταλία. Επιστρέφει λεφτά στους ήδη μεγαλοσυνταξιούχους αλλά για τον φτωχό κοσμάκι είναι λίγο ….τσιγκούνης.  

Δεν είμαι Συριζαίος, σας το ορκίζομαι αλλά όταν βλέπω τέτοιες δραματικές αλλαγές δαιμονίζομαι. Δεν θα χαλαστώ όμως, μέρες που έρχονται. Θα πάω να στολίσω το δεντράκι μου. Φέτος, αντί για τα συνηθισμένα στολίδια θα βάλω μπάλες με ανθρώπους που με λατρεύουν. Αλήθεια σας λέω. Με λατρεύουν πραγματικά γι΄ αυτό και γω τους έκανα στολίδια για να τους βλέπω κάθε μέρα και να λέω πόσο τυχερός είμαι που τους έχω δίπλα μου.

Το υπουργείο Εσωτερικών καταργεί το πρόγραμμα «Φιλόδημος» και αυτό συνεπάγεται και όλα τα έργα που είχαν ενταχθεί σε αυτό. Ανάμεσα σε αυτά τα έργα περιλαμβάνεται και ο ελαστικός τάπητας στίβου στο ΔΑΚ Αλεξάνδρειας. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκος είπε «Τα έργα του «Φιλόδημου» που έχουν εγκριθεί θα μεταφερθούν στα ΠΕΠ και σε τομεακά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Όσα δεν μπορούν να ενταχθούν θα τα εξετάσουμε προς υλοποίηση από το νέο πρόγραμμα». Τι πάτε στοίχημα ότι ένα από τα έργα που δεν θα καταφέρει να ενταχθεί θα είναι και το δικό μας; Εγώ μέχρι και το νεφρό μου βάζω.

Πάντα αλλά αυτές τις μέρες λίγο παραπάνω, γέμισε το fb με αναρτήσεις φιλόζωων για υιοθεσίες και φροντίδα αδέσποτων. Δεν θα μιλήσω για συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά θα πω κάτι και ας με παρεξηγήσετε. Έχω ένα σκυλάκι το οποίο το αγαπώ, το φροντίζω, το ταΐζω αλλά δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που θα το βάλω μέσα στο σπίτι μου. Ούτε θεωρώ τον εαυτό μου φιλόζωο. Θέλω να πω σε όλους αυτούς λοιπόν ότι έχει γεμίσει η χώρα μας με εγκαταλελειμμένα μωρά που έχουν την ανάγκη μας. Μωρά που τα παρατάνε σε κάδους σκουπιδιών στο έλεος του Θεού. Τα ιδρύματα ασφυκτιούν. Από όλους εσάς λοιπόν που βγαίνετε και μας λέτε απάνθρωπους που δεν δώσαμε ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιο αδέσποτο, όλο και κάποιος θα υπάρχει που να μπορεί να σώσει ένα μωράκι. Θέλει αγάπη, φροντίδα και σίγουρα θα σας στοιχήσει λιγότερο από ένα σκύλο γιατί δεν θέλει στείρωση. Το να αγαπάμε τα ζώα είναι ανθρωπιά, το να αγαπάμε τους ανθρώπους είναι ευλογία. Συγχωρέστε με αν σας το χάλασα λίγο. Δεν είμαι εγώ ο σωστός αλλά δεν μπορεί να κάνω και σε όλα λάθος.

Το κρύο έσφιξε για τα καλά και λίγο πολύ όλοι εφοδιαστήκαμε με πετρέλαιο και ζεστά ρούχα. Αλλά, ρε γαμώτο, έχουμε τόση υγρασία που ότι και να βάλεις κρυώνεις. Μόνο όταν σκεπάζεσαι με το πάπλωμα την περνάς φίνα. Κρίμα να το έχουμε μόνο για τον ύπνο. Τι, δεν είναι μόνο για τον ύπνο; Που αλλού;

Αλλάζω θέμα και πάω σε κάτι σχολικό αλλά και χριστουγεννιάτικο συνάμα. Ένα από τα μεγαλύτερα νηπιαγωγεία του δήμου μας έβγαλε ένα ημερολόγιο για το 2020. Ένα δισέλιδο ημερολόγιο που στην πρώτη και τελευταία σελίδα είχε φωτογραφίες των νηπίων. Στο σαλόνι συναντάμε το…. καπαλί τσαρσί. Ναι, καλά διαβάσατε, όλη η αγορά της πόλης σε δύο σελίδες (σαν το γνωστό τούρκικο παζάρι).

Έχω κάποιες απορίες περί τούτου. Για ποιο λόγο ένα δημόσιο σχολείο βάζει χορηγούς (αν και πιστεύω ότι οι νηπιαγωγοί δεν συμμετείχαν σε αυτό); Τι είναι αυτό που θέλουν και δεν τους το παρέχει το κράτος; Αν πιστεύετε ότι τα δικά σας παιδιά χρίζουν περισσότερων ανέσεων γιατί δεν συνεισφέρετε οι ίδιοι οι γονείς ; Αν όντως το κράτος δεν σας παρέχει τα απαραίτητα γιατί δεν κρατάτε τα παιδιά σας στο σπίτι ως ένδειξη διαμαρτυρίας; Θα χάσουν την ύλη για τις εξετάσεις; Δημοσιοποιείτε τις φωτογραφίες των ίδιων σας των παιδιών ενώ ο νόμος περί προσωπικών δικαιωμάτων το απαγορεύει. Γιατί; Αν συναινεί ο γονιός είναι νόμιμο αλλά ποιος ο λόγος της έκθεσης; Πιστεύετε ότι μια ζωγραφιά δεν θα ήταν αρκετή; Όλοι αυτοί που πλήρωσαν για αυτό το ημερολόγιο (χορηγοί) πιστεύετε ότι δεν θα έδιναν τα χρήματα τους αν δεν τους κάνατε διαφήμιση; Υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να πει όχι στις ανάγκες των παιδιών; Τα γράφω όλα αυτά γιατί αυτό που είδα μου θύμισε φυλλάδιο super market και όχι ημερολόγιο νηπίων. Για κάθε γονιό το παιδί του είναι ο πρίγκηπάς του και είμαι σίγουρος πως βάζετε το χέρι βαθιά στην τσέπη. Αλλά αυτό θυμίζει περισσότερο ημερολόγιο τρίτης λυκείου που θέλει να πάει πενταήμερη παρά την αθωότητα των νηπίων.

Ο πρόεδρος του Σταυρού κ. Κεϊσίδης μάζεψε όλα τα παιδάκια και όλοι μαζί στόλισαν την πλατεία του χωριού. Έστησε και μια κάλπη (εκλογές κάλπη, Χριστούγεννα κάλπη, κλήρωση συλλόγου κάλπη, έλεος πια, χάθηκαν τα κουτιά;) στην οποία αυτός που έγραψε το χαρτί, μάλλον ξέχασε το «ο» στη λέξη «άγιο» γι΄ αυτό και φαίνεται λιγάκι στριμωγμένο. Μέχρις εδώ όλα καλά και μπράβο στον πρόεδρο για την πρωτοβουλία. Λίγο αργότερα, στον προσωπικό του λογαριασμό στο fb ευχαρίστησε όλους αυτούς που τον βοήθησαν να πραγματοποιήσει την γιορτή. Ανάμεσα στις ευχαριστίες διάβασα και αυτό «Και τέλος ένα ευχαριστώ στον άγιο Βασίλη τον αγαπητό μας Δάνη». Είχε δίκιο ο Γιωργάκης (4 χρονών) που όταν τον ρώτησα πως λένε τον Άγιο Βασίλη μου είπε Γιάννη. Φαίνεται από χωριό σε χωριό ο Άγιος αλλάζει όνομα. Κάτι σαν αυτούς που καταζητούνται και αλλάζουν διαβατήριο κάθε τρεις και λίγο.

Ίσως να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που ο άγιος των Χριστουγέννων έχει τόσα ονόματα. Μια γνωστή μου αντί να του στείλει το γράμμα του γιού της του έστειλε τη λίστα με τα ψώνια. Όταν μου το είπε της είπα «αν σου τα στείλει του χρόνου να του στείλεις τους λογαριασμούς». Μπορεί να πιάσει.

Υπάρχει ένας άνθρωπος στη διοίκηση του δήμου μας που εγώ προσωπικά τον γουστάρω πολύ κι ας μη μου μιλάει. Όχι για τα διοικητικά του προσόντα αλλά για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα. Ζαμάν φου σε όλα. Δεν χαλάει τη ζαχαρένια του για τίποτα. Τον είδαμε παλιότερα να βγάζει βόλτα τον γάιδαρο στις βουλευτικές εκλογές. Τον είδαμε να συγχαίρει τον δήμαρχο με το βρακί και το κασκορσέ. Χθες το βράδυ στον ύπνο μου τον είδα…. έτσι.

Όχι ότι δεν το περιμένω και αυτό από βδομάδα αλλά και να το δω δεν θα μου κάνει έκπληξη. Επίσης κάτι πρέπει να κάνω με τα όνειρά μου, δεν τα λες και φυσιολογικά. Ο Σάκης ο Κούγκας, ο άνθρωπος που κάνει ανακύκλωση, ο άνθρωπος που μέσα σε 5 μέρες θα καθάριζε τους δύο παράνομους σκουπιδότοπους, ο άνθρωπος που δεν μασάει τίποτα, έχει μόνο ένα πράγμα να φοβάται από εδώ και στο εξής.

Οι τρεις επιχειρήσεις του δήμου μας βάζουν τα γιορτινά τους και μας εύχονται καλές γιορτές. Η ΚΕΔΑ με όλες αυτές τις (πρωτότυπες) εκδηλώσεις που ετοιμάζει, η ΔΕΥΑΑΛ καθαρίζοντας τα φρεάτια για να μη δούμε τον Νώε να σουλατσάρει στην Ν. Πλαστήρα και ο ΟΠΑΚΟΜ που φέτος αφήνει τους γέρους λίγο πιο χαλαρούς. Τον Σάκη τον Παντόπουλο τον αγαπάω πολύ αλλά για ένα πράγμα χαίρομαι που δεν ξαναπήρε τον ΟΠΑΚΟΜ. Που δεν θα ακούσουμε ξανά τα ΚΑΠΗ να λένε τα κάλαντα στο άναμμα του δέντρου. Τα έλεγαν με έναν τρόπο τόσο …..παλιακό να πω, που μου θύμισαν εκείνα τα Χριστούγεννα, τα πρώτα, στη Βηθλεέμ.

Μπορεί να μην τα κατάφερε να βγει δήμαρχος αλλά έχει μεγάλη καρδιά. Ο Κώστας Ναλμπάντης αποφάσισε να κάνει το μεγαλύτερο δώρο σε κάθε επίδοξο διεκδικητή του δημαρχιακού θρόνου. Νοικιάζει το γραφείο στο οποίο έκανε όλο τον προεκλογική του αγώνα. Ένα γραφείο γεμάτο χαρές και λύπες.

Μαζί με το γραφείο παρέχει, σίγουρη εκλογή στον δεύτερο γύρο, χορό με τα νταούλια και ύπνο νωρίς γιατί την άλλη μέρα δουλεύετε. Τρέξτε, είναι ευκαιρία. Με το ζόρι μου έλεγε καλημέρα, μετά από αυτό θα μου την κόψει και αυτήν.

Και κάπως έτσι ξεκινούν και τα φετινά Χριστούγεννα. Αναμένω το τζάκι, το σπίτι να μυρίζει κουραμπιέδες και μελομακάρονα, το στολισμένο δέντρο με τα δώρα και σε μια γωνιά κάποιος να διαβάζει παραμύθια στα παιδάκια. Αυτό θα κάνω και γω φέτος. Θα διαβάσω παραμύθια σε όλα τα καλά παιδάκια αυτού του δήμου. Και έχω πολλά να τους πω. Και αφού κοιμηθούν στην αγκαλιά μου θα τα ξυπνάω και θα τα επαναφέρω στην πραγματικότητα.

Καλές γιορτές να έχουμε όλοι μας. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, στη χώρα μας είχαμε μόνο τη Συννεφιασμένη Κυριακή, τη Μεγάλη Παρασκευή, την Παρασκευή και 13, την Βούλα που βγαίνει από το Παρασκευούλα και την Καθαρά Δευτέρα. Τώρα έχουμε και την Black Friday. Ένα θα σας πω, Black Friday κανονικό θα βρείτε μόνο στο Λος Άντζελες, στην Ελλάδα είναι στα 5 ζευγάρια κάλτσες το ένα δώρο. Αλήθεια, οι πιτσαρίες και τα σουβλατζίδικα γιατί δεν κάνουν Black Friday; Η μάνα μου πάντως που πουλάει αβγά, τα έβγαλε με 80% έκπτωση για να χτυπήσει τα super market. Αυτή είναι έκπτωση αγαπητoί, που τη μόνη μπλακ φράιντει που ξέρετε είναι όταν βγαίνει ο επιτάφιος.

Θα ξεκινήσω με τα στενάχωρα. Ο σεισμός είναι κάτι που, και μόνο στο άκουσμα της λέξης σε κάνει να τρέμεις. Η γειτονική Αλβανία υποφέρει χάνοντας ανθρώπους και περιουσίες. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ας κάνουμε τουλάχιστον μια προσευχή γι΄ αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν. Αν και δεν φημίζομαι για τη φιλοζωία μου, η παρακάτω φωτογραφία με συγκίνησε πολύ

Ας αλλάξω θέμα και ας πάω σε έναν άλλο σεισμό που έγινε προχθές στο δημοτικό συμβούλιο. Αφού δεν τα βρίσκετε ρε παιδιά γιατί μαζεύεστε και χαλάτε τις καρδιές σας; Η αύξηση των δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού στο Δήμο Αλεξάνδρειας είναι πλέον γεγονός. Τώρα δηλαδή θα μας «ανταποδώσουν» αυτά που δικαιούμαστε. Δηλαδή, με 1,05 που πλήρωνε το Πλατύ είχε μάζεμα σκουπιδιών μία στις 15. Τώρα με 1,40 που θα πληρώνετε θα έρχονται να σας παίρνουν τη σακούλα σκουπιδιών μέσα από το σπίτι. Να μη κουράζεστε. Όλα για το καλό του πολίτη.

Και τι δεν είπε ο Κιρκιλιανίδης και ο Χαλκίδης. Τι ότι η απόφαση είναι άδικη απέναντι στους πολίτες και ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία που μας έχει παραθέσει η οικονομική υπηρεσία του Δήμου. Τι ότι προεκλογικά δεν μίλησαν στους πολίτες για αύξηση δημοτικών τελών. Τι ότι πρέπει να δημοσιοποιείται το πρόγραμμα για την καθαριότητα ή το πράσινο ώστε να γίνεται έλεγχος. Τι ότι μπορούν να εξοικονομηθούν αυτά τα χρήματα από άλλους πόρους και προγράμματα. Μπενάκης, βγενάκης.

Πράγμα αποφασισμένο δεν αλλάζει. Είπε ο Γκυρίνης να ισοσκελιστούν τα δημοτικά τέλη και αυτό θα γίνει. Να φτάσουμε όλοι τη Μελίκη που πληρώνει 1,30. Ναι κύριε δήμαρχε αλλά και η Μελίκη ανέβηκε. Πήγε 1,40 κι αυτή. Αυτή ποιον πάει να φτάσει; Το Θεό; Γιατί να μην κατέβει η Μελίκη και να ανεβούν όλοι οι άλλοι; Έτσι και αλλιώς η βρωμιά παραμένει. Ανεβάζω τα τέλη όταν καθαρίζω. Όταν δεν καθαρίζω όχι απλά δεν ανεβάζω τα τέλη αλλά κατεβάζω τα μάτια και λέω και συγνώμη. Εγώ αυτό ξέρω.

«Με αυτά τα χρήματα θα γίνει μια γενναία προμήθεια κάδων και αγορά απορριμματοφόρου για την κάλυψη του μισού Δήμου και έτσι θα βάλουμε ένα μεγάλο λιθαράκι στη βελτίωση της καθημερινότητας». Προσέξατε; Του μισού δήμου είπε ο δήμαρχος. Για τον άλλο μισό θα το πάμε στα 2 ευρώ ή του χρόνου τα υπόλοιπα;

«ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΤΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΤΟ ΜΗΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ για να καλυφθούν ανάγκες της καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού. Τόσο τραγικό ποσό είναι τα 2 ευρώ το μήνα»; Είπε ο δήμαρχος. Θα σου πω εγώ τι είναι τραγικό δήμαρχε μου. Τραγικό είναι να μη μαζεύεις σκουπίδια και να σου φταίνε τα απορριμματοφόρα και οι οδηγοί. Τραγικό είναι να αγοράζεις απορριμματοφόρα (3) και ο δήμος να συνεχίζει να είναι βρώμικος. Τραγικό είναι ο αντιδήμαρχος καθαριότητας, επειδή μαζεύει δύο αγροτικά χαρτόνια να νομίζει ότι κάνει ανακύκλωση. Τραγικό είναι να μην ξέρετε τι είναι η ανακύκλωση. Τραγικό είναι να μας λέτε τι θα κάνουμε με τα λεφτά μας. Καφέ κερνάμε στους φίλους μας. Εσείς, τι φιλικό κάνατε ως τώρα προς εμάς; Επίσης, για να είμαι δίκαιος δήμαρχε μου, τραγικό είναι να ψηφίζεις κάποιον και επειδή δεν βγήκε πρώτος, να μη πηγαίνει στο δημοτικό συμβούλιο να σε εκπροσωπήσει αλλά να πηγαίνει στο χορό του 1^ου ΓΕΛ.

Τραγικό δήμαρχε μου είναι ο αντιδήμαρχος σας να μη θυμάται ότι την προηγούμενη 5ετία ήταν στη διοίκηση σας. Ο Σαρακατσιάνος 5 χρόνια πριν με ποιον ήταν; Τι σκατά, όλοι με εγκεφαλικό είστε εκεί μέσα; Όταν Νίκο μου λες ότι κατά το παρελθόν πρότεινες την εναρμόνιση των δημοτικών τελών με ένα ενιαίο τέλος, σε ποιον το λες; Εσείς οι ίδιοι δεν ήσασταν και πάλι; Αλλάξαμε διοίκηση; Όταν όμως σου είπε ο Κιρκιλιανίδης ότι «Aντιδήμαρχος επί 5 χρόνια ήσασταν εσείς και ποτέ δε φέρατε πρόταση για ενιαίο δημοτικό τέλος, φέρτε τα πρακτικά των προτάσεών σας» τα πήγες; Εδώ πρακτικό, εκεί πρακτικό, πάπαλα το πρακτικό. Δεν ξέρω αν ο Κιρκιλιανίδης «πετάει αετό»...που νομίζω πως όχι... κύριε Σαρακατσιάνε μου, ξέρω όμως ότι και σεις με τον …αέρα έχετε ένα θεματάκι.

Και θα κλείσω το δημοτικό με δύο ακόμα θέματα. Πριν λίγους μήνες ακούσαμε από το στόμα του δημάρχου το «ήσασταν λίγοι, μικροί και ασήμαντοι» για την παράταξη του Ναλμπάντη και τώρα ακούμε το «Ήσασταν τελευταίος στις εκλογές, ήσασταν ασήμαντος» για την παράταξη του Χαλκίδη. Δήμαρχε μου, εμείς τον Γκυρίνη βγάλαμε δήμαρχο, όχι τον Ερντογάν. Σε μια μάχη πάντα κάποιος βγαίνει πρώτος και κάποιος τελευταίος. Αυτοί που ψήφισαν τον Χαλκίδη είναι ακόμα πολίτες αυτού του δήμου που εσείς σήμερα διοικείται. Ίσως κάποιοι από αυτούς να σας ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές. Ο Χαλκίδης δεν ήρθε μόνος του τελευταίος. Μαζί με όλους αυτούς ήρθε. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι ο προτελευταίος σας έβγαλε δήμαρχο. Ο δεύτερος και ο τέταρτος ήταν ασήμαντοι. Ο τρίτος ήταν σημαντικός; Έτοιμο το έχω αλλά δεν θα το πω. Όχι, γιατί σε φοβάμαι αλλά γιατί θα γίνω σαν εσένα αν το πω και δεν το θέλω.

Όσο για σένα κύριε Χαλκίδη μου, με έχεις μπερδέψει πολύ. Θέλω να πάρω το μέρος σου αλλά δεν μπορώ. Λες στον Γκυρίνη ότι είναι εξωπραγματική η αύξηση και ότι για να αγοράσουν απορριμματοφόρα θα πρέπει να βρούνε κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα και όχι από την τσέπη του πολίτη. Εσύ δεν ήσουνα που προεκλογικά έλεγες ότι θα μας παίρνεις ένα ευρώ το μήνα για να αγοράσουμε περιπολικά και ασθενοφόρα; Τότε δεν τα ήξερες τα ευρωπαϊκά προγράμματα; Εσύ τα έκανες χάλια, εγώ προσπάθησα.

Τελικά βρέθηκαν το τακτικό και το αναπληρωματικό μέλος που θα γνωμοδοτήσει για το πορνείο που θα ανοίξει στην πόλη. Ποιοι; Μα φυσικά ο Κάιν και ο Άβελ. Ναι, καλά διαβάσατε. Νίκος Καμανάς και Σωτήρης Τόκας. Δεν ξέρω με τη κριτήρια τους επέλεξαν, ξέρω όμως ότι αποτελούν μοναδικό δίδυμο. Σαν τον Arnold Schwarzenegger και τον Danny DeVito στην ταινία. Ο ένας θα επιτηρεί τα χαμηλά και ο άλλος τα …ψηλά. Εγώ ένα ξέρω να πω, αν η πορνεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο, λογικά η μ@λ@κί@ είναι το αρχαιότερο χόμπι.

Το παρακάτω αξιοθέατο δεν χρειάζεται να βρέξει για να το δεις. Κυκλοφορεί ελεύθερο 24 ώρες το 24ωρο. Δεν σας δαγκώνει ο άντρας σας στο σεξ; Κανένα θέμα. Κάντε σεξ και βγείτε για περπάτημα. Όλο και κάποιο θα σας δαγκώσει.

Ένα θα σας πω, μη διαμαρτυρηθεί κανένας για τα αδέσποτα θα σας φάω. Μη μάθει κανένας από τη διοίκηση του δήμου ότι έχουμε τόσα σκυλιά στους δρόμους. Με τόσα αμάζευτα σκουπίδια και τα τέλη έφτασαν στα ύψη. Άμα μάθουν και για τα αμάζευτα σκυλιά, μια ζωή θα πληρώνουμε και δεν θα φτάνει. Θα το πάρουμε σαν μυστικό στον τάφο μας. Τσιμουδιά.

Κυρίες μου, ναι, ναι σε σας μιλάω, τις ελεύθερες. Επιτέλους σας βρήκα άντρα που ξέρει τι θέλει. Όχι σαν αυτούς που σας τάζουν γάμο μέχρι να σας ρίξουν στο κρεβάτι τους και μετά μη τον είδατε τον Παναή. Σας βρήκα άντρα που ότι πει είναι νόμος. Ξέρει τι θέλει, πολύ απλά.

ΚΟΥΙΖ: Βρείτε τον παρακάτω νεαρό της φωτογραφίας και κερδίστε ένα εισιτήριο ελευθέρας για να παρακολουθείτε όλα τα δημοτικά συμβούλια, να φτιάχνει το κέφι σας. Παραλίγο δημοτικός σύμβουλος (έχασε με 2 ψήφους), πωλητής και παντρεμένος με 2 παιδιά. Στη φωτογραφία τον βλέπουμε να φοράει πουκάμισο με 11.435 χρώματα, να τρώει τηγανιά και να πίνει ουίσκι. Ποιος είναι;

Το 1o ΓΕΛ Αλεξάνδρειας έκανε το χορό του και όπως ήταν αναμενόμενο δεν πήγε (για άλλη μια φορά) ο δήμαρχος. Αγαπητοί μου μαθητές, ξεχάστε τα χιλιάρικα που έπεφταν κάποτε από τον δήμαρχο για την εκδρομή σας. Τότε είχαμε εκλογές. Επειδή σας τέκνησε να πάτε εσείς εκδρομή θα σας δίνει ο δήμαρχος χιλιάρικο; Άδικο. Το επόμενο χιλιάρικο θα ξαναλαλήσει το 2023 που θα ξαναγίνουν εκλογές. Μέχρι τότε στο χορό σας θα έρχεται μόνο ο Δριστάς. Τελεία και παύλα. Μέχρι το 23 λοιπόν αρκεστείτε στις όμορφες ευχές του αντιδημάρχου και….. καλή εκδρομή.

Από τις 18 ημέρες εκδηλώσεων που διοργανώνει για τα Χριστούγεννα η ΚΕΔΑ, τις 7 τις φτιάχνει η θεατρική ομάδα και τις άλλες 10 διάφοροι σύλλογοι του δήμου. Άρα μένει μόνο μία που διοργανώνει ο Σταυρής. Αυτήν με τον Μαρτάκη στο άναμμα του δέντρου. Θα μου πείτε, η θεατρική ομάδα στην ΚΕΔΑ δεν ανήκει. Ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους πάρουμε παραμάσχαλα και θα τους ξεπατώσουμε. Δηλαδή, λέω εγώ, αν αρρωστήσει η Χρύσα η Αντωνίου θα μεταφερθούν οι γιορτές μέχρι να αναρρώσει; Σκηνοθέτης είναι η γυναίκα όχι το πολυμίξερ της philips. Δημοτικά τέλη να έχουμε πιο ακριβά από όλους τους δήμους, γιορτές Χριστουγέννων καλύτερες, ποτέ. Πάρτε και κανένα πρόγραμμα από άλλους δήμους να δείτε τι κάνουν. Δεν είναι ντροπή. Βοηθήστε και κανέναν σύλλογο να κάνει κάτι στο χωριό του. Και εκεί μένουν παιδάκια που δεν μπορούν όλα να τρέχουν κάθε τρεις και λίγο στην Αλεξάνδρεια.

Βαρέθηκα να γκρινιάζω, έχω καταντήσει χειρότερος και από τον Σκρουτζ. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Γυρνάει ο άλλος μετά από 10 μέρες άδεια και πας να τον βοηθήσεις να θυμηθεί πως ανοίγει ο υπολογιστής. Τα ξέχασε όλα. Θα μου πείτε, που κολλάει αυτό τώρα; Θυμάστε που είχα γράψει ότι από όλους τους αντιδημάρχους κανένας δεν έχει υπολογιστή στο γραφείο του; Θυμάστε που σας είπα ότι μετά από αυτό που έγραψα, ένας έβαλε; Όλα καλά λοιπόν. Όχι βέβαια, αν ήταν όλα καλά δεν θα το έγραφα. Αυτός ο ένας λοιπόν, άνοιξε το κουτί, κότσαρε τον υπολογιστή αλλά δεν έβγαλε τα καλώδια. Άρα ; Σα να έβαλε μια κορνίζα στο γραφείο. Χαχαχαχαχα, ένα θα σας πω. Κέρδισε τις εντυπώσεις. Το βρήκα τόσο έξυπνο και συνάμα τόσο χαζό που ακόμα γελάω. Το Καρπούζι λοιπόν θα κάνει δώρο ένα πολύμπριζο στον αντιδήμαρχο γιατί μου φαίνεται εκεί κόλλησε το πράγμα.

Πόσο τυχεροί άνθρωποι είμαστε. Όσοι είχατε καημό να πάτε ταξιδάκι στη Βενετία και δεν το καταφέρατε ως τώρα, επιτέλους, το όνειρό σας έγινε πραγματικότητα. Η Βενετία ήρθε στα πόδια σας. Γραφείο τουρισμού ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ. Σε χρόνο dt μετατρέπει την πόλη μας σε χώρο αναψυχής. Θες Βενετία; Πάρε να έχεις (πιο κάτω τα καλύτερα).

Το Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο ξιφασκίας με αμαξίδιο, κατέκτησε ο Πάνος Τριανταφύλλου και ο Στέφανος Τσιτσιπάς κατέκτησε το τουρνουά ATP finals! Δύο ελληνικές ψυχές, δύο πρώτες θέσεις. Εμένα προσωπικά, κάτι τέτοια με κάνουν να νιώθω υπερήφανος που είμαι έλληνας. Επιτέλους ρε παιδί μου, να σπάσει λίγο το χειλάκι μας. Αρκετή ντροπή μας χόρτασαν οι άλλοι.

Επέτειος του Πολυτεχνείου και όπως αναμενόταν έγιναν όλες οι προβλεπόμενες εκδηλώσεις. Η Μοσχοπούλου μου την έφερε και δεν κατάθεσε στεφάνι (βλέπετε, πήρε παραμάσχαλα την εθνική αντίσταση και σε αυτή τη γιορτή δεν είχε ρόλο) και ο Βεσυρόπουλος για δεύτερη φορά υποβιβάζεται (την πρώτη στην παρέλαση) ερχόμενος στην πόλη. Άλλο βουλευτής και άλλο υπουργός. 10 ευρώ είχε ένα ταμπελάκι αλλά ποιος να το θυμηθεί. Τα δικά μας να είναι τα σωστά και χεστήκαμε. Αλήθεια, οι 3 θέσεις πίσω από τον εκπρόσωπο της πυροσβεστικής για ποιον είναι; Ποιος θα καθόταν στα πλάγια να κοιτάει το super market φάτσα κάρτα αντί το μνημείο;

Και πάμε στο ζουμί. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε πολύ… ζουμί. Έβρεξε. Πρώτη φορά; Όχι, αλλά όπως με ενημέρωσαν οι υπεύθυνοι έβρεξε πολύ. Έριξε λέει 53 χιλιοστά βροχής. Για να το λένε θα είναι πολύ. Πόσο να τραβήξουν και αυτά τα έρμα τα φρεάτια, γκούμωσαν. Τι άλλο να κάνουν και αυτοί της ΔΕΥΑΛ; Με το Θεό δεν μπορούν να τα βάλουν.

Το καλό είναι ότι σε μία ώρα τα νερά τραβήχτηκαν όλα. Όχι όμως στον παλιό Γιδά. Εκεί η κατάσταση ήταν ακόμη πιο τραγική. Το κακό είναι ότι όποιο καιρικό φαινόμενο και να μας συμβεί, πάντα έχουμε προβλήματα. Χιόνι, βροχή, αέρας. Όλα τόσο έντονα γίνονται σε μας; Τι λέτε σε αυτήν την πολιτική προστασία όταν μαζεύεστε, δεν μπορώ να το καταλάβω. Μόνο φωτογραφίες βγαίνετε. Είμαι σίγουρος ότι αν σταματήσουν να έρχονται οι εφημερίδες δεν θα έχει και νόημα να την κάνετε. Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτό; Να μεγαλώσουν τα φρεάτια για να απορροφούν μεγαλύτερο όγκο νερού; Να μετακομίζουμε κάθε φορά που βρέχει; Να αγοράσουμε μπότες μέχρι τους μηρούς σα να πάμε για πυροφάνι; Να βγάλουμε λέπια και μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλα; Ο Τόκας λέει ότι τα καθάρισε τα φρεάτια και μπράβο του. Αλλά όπως αποδεικνύεται για δεύτερη φορά αυτό δεν είναι αρκετό.

Εγώ όμως δεν είμαι απαισιόδοξος, ούτε η φωνή μου είναι κακοπροαίρετη όπως βολεύει κάποιους. Θα το δω το όλο θέμα από τη θετική του πλευρά. Κι όμως υπάρχει και αυτή η πλευρά αρκεί να θέλεις να τη δεις. Θυμάστε που ξέχασαν να μας καλέσουν ως δήμο στη συγκέντρωση για το σχέδιο πόλεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Δεν μας νοιάζει πια. Δεν τους έχουμε ανάγκη. Δεν χρειαζόμαστε πλέον αρχαία για να τραβήξουμε τα βλέμματα. Θα γίνουμε η πρώτη πόλη στον κόσμο που θα είναι διάσημη για την υδρόβια ζωή της.

Οι τουρίστες χόρτασαν από αρχαία. Τι θα λέγατε αν γινόταν γνωστό ότι ένας λευκός καρχαρίας ονόματι Μένιος τριγυρνά στη Μακεδονομάχων;

Ουρά θα έκαναν για να τον πετύχουν. Να σε δω ρε Τόκα πάνω στο καλάθι του δήμου να πετάς χοιρινά μπούτια για να βγει ο καρχαρίας να τον δούνε οι Γιαπωνέζοι και τι στον κόσμο. Μια ζωή θα σε ψήφιζα.

Επίσης μπορούμε να ζωντανέψουμε κάποιους μύθους ή στη δική μας περίπτωση να τους δημιουργήσουμε. Η Νέσι είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο ως το τέρας του Λοχ Νες στη βόρεια Σκωτία. Η Μαρίκα θα γίνει διάσημη ως το τέρας του Γιδά σε όλο τον πλανήτη.

Οι τουρίστες θα μπορούν να δουν όλη την υδρόβια ζωή της πόλης κάνοντας βαρκάδα. Οι χαρούμενες νοικοκυρές που θα βγαίνουν στα μπαλκόνια και θα πετάνε τα αποφάγια στον Μένιο και τη Μαρίκα και έτσι θα ελαττωθούν τα σκουπίδια. Οι γριούλες θα κάθονται στο παγκάκι εκβιάζοντας το εγγονάκι τους ότι αν δεν φάει το σάντουιτς θα φωνάξουν τη Μαρίκα να τα φάει. Και η ζωή θα κυλάει ήσυχα στη νερούπολη του Γιδά.

Νέες θέσεις εργασίας θα ανοίξουν αφού θα χρειαστούν βάρκες για να μεταφέρουν τους τουρίστες στο κυνήγι του Μένιου. Άλλος για τη βάρκα μου παιδιάαααααα!!!!!!

Γι΄ αυτό σας λέω, όλα έχουν και την θετική ματιά τους. Μην απογοητεύεστε. Το μόνο που μένει είναι να ξέρουμε σίγουρα πότε θα βρέξει. Νε ρωτήσουμε τον Αρναούτογλου; Απαπα, αυτός είναι καλός μόνο για να λέει στους αγρότες πότε να σπείρουν. Θα σας πω εγώ ποιον να ρωτήσουμε και μόνο με 15 ευρώ παρακαλώ. Και χωρίς να πάμε. Πακέτο.

Και ενώ εμείς καιγόμαστε για υδρόβιες μπίζνες κάποιοι άλλοι ζουν με τα… φαντάσματα. Δε λέω, με τόση ομίχλη που πέφτει στην περιοχή μας, λέει να ζωντανέψουμε και κανένα φάντασμα αλλά …. όχι αυτό.

 Άμα δεν σε κόψει την καλημέρα ο Μπαρτζώκας μετά από αυτό, τότε έχει ξεφτίσει και η δεξιά. Αντώνη μου μπερδεύτηκες. Αυτός είχε γυναίκα την μ…ν@ρ@ την αεροσυνοδό. Εσύ είσαι με τον άλλον, που είχε γυναίκα αυτήν με τα ντολμαδάκια. Άλλαξε αμέσως τραπέζι.

Την Δευτέρα συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο. Μη περιμένετε και κάτι σημαντικό, μόνοι τους τα λένε, μόνοι τους τα ψηφίζουν. Η αντιπολίτευση μαζεύει ακόμα βαμβάκια βλέπετε. Στην Ελλάδα τελείωσαν, μάλλον θα πήραν και αυτά της Τεχεράνης που έχει ακόμη ζέστη. Από τα 41 θέματα που θα συζητήσουν εμένα με αφορά μόνο ένα. Το τελευταίο. Δείτε το και τα λέμε.

Τι εννοεί ο ποιητής όταν λέει «ορισμός τακτικού και αναπληρωματικού μέλους»; Θα ορίσουν δύο άτομα για να πάνε να δούνε αν δουλεύει σωστά το…. μαγαζί; Είχα να σας προτείνω δύο αλλά αν το γράψω, ο ένας από τους δύο μου έταξε σφάξιμο στο γόνατο και δεν θα το κάνω. Πάντως και σε αυτό το θέμα υπάρχει αξιοκρατία. Το μικρό μπουρδέλο ζητάει την άδεια από τον Δήμο για να λειτουργήσει. Σαν δήμος  ξέρει καλύτερα από αυτά. Με αυτό που γέλασα περισσότερο είναι με το ποιος θα κάνει την εισήγηση. Ωραία αντιδημαρχία σε δώσανε Στέφανε. Σε όλα τα γραφεία αντιδημάρχων οι γριές, στο δικό σου «οι εκδιδόμενες με αμοιβή». Ειλικρινά θα έρθω να το ζήσω αυτό το συμβούλιο. Θέλω να δω πως θα μπεις στο θέμα.

Στα πλαίσια εορτασμού της Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού, "Ενδυναμώνουμε τους γονείς, ενθαρρύνουμε το θηλασμό" οι Μαίες του Κέντρου Υγείας Αλεξάνδρειας διοργάνωσαν συνάντηση με ομάδα γυναικών στο ΚΑΠΗ Αλεξάνδρειας και συζήτησαν για το θηλασμό. Ζείτε ακόμα; Αυτές οι μαίες κάτι έπαθαν φέτος. Μιλάς κυρία μου για τον θηλασμό σε μια γυναίκα που το βυζί έφτασε στο γόνατο;

Αγαπητές μου μαίες, θηλάζει η γυναίκα που φοράει σουτιέν για να κρατήσει το στήθος. Όχι αυτή που το φοράει για να μην την μπερδεύει το βυζί στο περπάτημα. Τι δεν καταλαβαίνετε; Ή δεν θυμούνται οι θειες πότε θήλαζαν; Με τίποτα. Βέβαια μετά το γύρισαν και μίλησαν για το ρόλο των γιαγιάδων που είναι σημαντικός γιατί υποστηρίζουν, ενθαρρύνουν και πολλές φορές βοηθούν στη λειτουργία της νέας οικογένειας. Διορθώνεται η μ@λ@κί@; Όχι αλλά τι να πεις.

Ο Δήμος Αλεξάνδρειας δια του Δημάρχου Παναγιώτη Γκυρίνη, βραβεύτηκε από το 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Ελληνικού Δικτύου Υγιών Πόλεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την δέσμευσή του στην Προαγωγή της Υγείας και την εκπλήρωση των κριτηρίων που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισµός Υγείας, για τους Δήμους μέλη των Εθνικών Δικτύων, κατά την χρονική περίοδο 2014-2018.

Αν και δεν κατάλαβα για ποιο λόγο μας βράβευσαν, χαίρομαι που βρέθηκε έστω και ένας που λέει ότι κάναμε κάτι σωστά. Τι εστί «προαγωγή υγείας»; Δεν είχα χρόνο να το ψάξω αλλά θα το κάνω και θα επανέλθω για να σας διευκρινίσω για ποιο λόγο πήραμε βραβείο. Πάντως τα βραβεία στις μέρες μας έγιναν σούπα. Όλοι κάτι παίρνουν. Δεν είναι αδικία να δίνουν στον Ρουβά βραβείο και όχι σε μας που τον ακούμε; Κάτι τέτοιο φαντάζομαι ότι παίζει αλλά ας μη γίνω προκαταβολικά κακός. Ας πω απλά… συγχαρητήρια.

Στο 16^ο πάντως συνέδριο που θα γίνει θα μας δώσουν και το βραβείο για τα πιο όμορφα φρεάτια λαχανόκηπους. Και ετοιμοπόλεμοι για κάθε θεομηνία και αγαπάμε και το πράσινο. Ποιος δήμος Τρικαίων και π@π@ριές.

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

«Μάρτιος 1986. Κάθομαι μόνος και πίνω. Σκέφτομαι τις όμορφες στιγμές που πέρασα δίπλα σου εχθές, οι δυο μας, κοιτώντας το φεγγάρι. Έχοντας ακόμα τη μυρωδιά σου στα ρουθούνια μου. Σε κρατούσα στο χέρι μου και η καρδιά μου χτυπούσε σαν ωρολογιακή βόμβα. Ήθελα τόσο να σε ανάψω, να σε βάλω στα χείλη μου αλλά… δείλιασα. Φοβήθηκα μη μου γίνεις εξάρτηση. Φοβήθηκα να μη κάψω το…. μουστάκι μου. Αντίο καλό μου πούρο».

Εγώ Μπάμπη μου είδα τη φωτογραφία και σε θαύμασα. Ε ρε νιάτα. Περνάνε τα άτιμα αρκεί να μεγαλώνουμε όμορφα. Και συ αυτό το έχεις καταφέρει. Αν και μικρότερος θα σου πω κάτι και αν θέλεις άκουσε με. Η πολιτική που έμπλεξες μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις, να μου το θυμηθείς.

Σαν χθες, Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2014 βγήκε το πρώτο ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ στον αέρα του alexandriamou.gr με τίτλο «Είχαμε το ΔΝΤ μας ήρθε και το Παγοδρόμιο». Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν 5 χρόνια και γράφτηκαν 239 άρθρα που σας κράτησαν συντροφιά τα πρωινά του Σαββάτου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου σε όλους εσάς που κρατήσατε το «Καρπουζάκι» μου κατακόκκινο όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησα δειλά, συνέχισα δυναμικά και τώρα απλά δεν μασάω. Το Καρπούζι είναι η μοναδική στήλη (απ΄ όλες όσες ξεκίνησαν και χάθηκαν στην πορεία του χρόνου) που λέει τη γνώμη της χωρίς να νοιάζεται αν θα είναι αρεστή. 5 χρόνια τώρα κριτικάρω την πορεία και το έργο των «ηρώων» μου χωρίς να παρεμβαίνω στην προσωπική τους ζωή. Και είμαι εδώ για να με κρίνουν όλοι. Δεν κρίνω ως ειδικός αλλά ως ενεργός πολίτης αυτού του δήμου. Δεν με κατάπιε το σύστημα, ούτε έγινα του κυκλώματος. Γι΄ αυτό και πολλές φορές λέω αυτά που και σεις οι ίδιοι θα λέγατε.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ λοιπόν και ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Και επίσημα ξεκίνησε το κρύο και η κακοκαιρία. Η Βικτώρια έριξε νερό με το καρδάρι. Ήταν που ήταν σάπια τα κόκκαλα μας, ήρθαν και έγιναν πούλπα. Καλοκαιράκι bye bye. Εγώ λυπάμαι όλους αυτούς που κάθε χειμώνα πάνε στα γυμναστήρια να χτίσουν κορμί και όταν έρχεται το καλοκαίρι το μόνο που «πηδάνε» είναι τα κύματα. Ότι και να λέμε ο καιρός κρύωσε και επιτέλους δηλαδή. Το καταλαβαίνω και από το σώμα μου. Ειδικά τα βράδια η ρώγα μου χαράζει και διαμάντι. Δεν θα ήταν ωραίο κάθε Νοέμβρη να μαζευόμασταν σαν ένα σμήνος από πάπιες και να μεταναστεύαμε νότια; Ούτε μέχρι εκεί δεν μας φτάνει.

Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν το Καρπούζι και το απολαμβάνουν αλλά υπάρχουν και αυτοί που βγάζουν φλύκταινες. Δεν είναι η πρώτη φορά που δέχομαι απειλές. Μαθημένα τα βουνά. Το προηγούμενο άρθρο δεν άρεσε σε κάποιους υψηλά ιστάμενους και έκριναν σωστό να σηκώσουν το τηλέφωνο και να ρίξουν μια απειλή με σεξουαλικό περιεχόμενο. Ειλικρινά, από τον συγκεκριμένο κύριο δεν περίμενα να πέσει τόσο χαμηλά. Ξέρω ότι δεν διαβάζει αλλά του μεταφέρουν ότι γράφω. Τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να αντέχουν και να ακούν με προσοχή την κριτική που τους ασκείται, αυτό είναι κανόνας.

Σάββατο λοιπόν γύρω στις 11:30 το πρωί, ο συγκεκριμένος έπινε καφέ σε ένα από τα καφέ στο παζάρι. Μόνος; Όχι φυσικά. Είχε παρέα του το «καλό παιδί» του δήμου μας το οποίο τα είχε μαζί μου γιατί ανέφερα το όνομα του, ως ένα από αυτά που ψήφισαν ναι, στην αύξηση των δημοτικών τελών. Του χάλασα την εικόνα βλέπετε. Αυτός λοιπόν, μη θέλοντας ή μη μπορώντας να τα βάλει μαζί μου «μάτωσε» το κεφάλι του άλλου που τελικά έκανε την απρέπεια. Η κοινωνία μας είναι μικρή και όλα μαθαίνονται.

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ο κόσμος με σταματάει στο δρόμο και μου λέει «γράφεις αυτά που εμείς θέλουμε να πούμε». Σας λέει κάτι αυτό ή επειδή εκλεχτήκατε δεν σας νοιάζει; Για να τελειώνει το θέμα θα σας πω ότι εγώ θα συνεχίσω να γράφω και να αναφέρομαι σε σας, θετικά ή αρνητικά, όταν και όποτε τα θέματα το επιτρέπουν και το απαιτούν. Εσείς μπορεί να έχετε το χρήμα να με στήσετε στον τοίχο αλλά και εγώ …κάτι έχω. Όσο για το «καλό παιδί», έχει γυρίσματα η ζωή...

Ας αλλάξω θέμα και ας πάω σε κάτι που πραγματικά αξίζει επιβράβευση. Στην πρωτεύουσα της Γερμανίας βρέθηκαν οι αθλήτριες του Ημαθίωνα το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Νοεμβρίου 2019, όπου συμμετείχαν στο 14ο Διεθνές Τουρνουά Γυναικείας πάλης του Βερολίνου. 3 κουκλάρες μας έκαναν περήφανους (αν περιμένουμε από άλλους καήκαμε) και μας έδειξαν ότι αυτός ο ρημαδιασμένος δήμος βγάζει και κάτι καλό. Ζαφειροπούλου Ευδοξία – 2η θέση και το αργυρό μετάλλιο στα 63 κιλά παγκορασίδων. Γκουγκούδη Γεωργία – 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο στα 57 κιλά νεανίδων. Στεφανίδη Ναταλία – 4η θέση στα 54 κιλά παγκορασίδων. Συγχαρητήρια.

Αύριο, Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019 είναι ο Εορτασμός της Επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Μία από όλες τις εορταστικές εκδηλώσεις που θα γίνουν είναι και η κατάθεση στεφάνων. Μεγάλος διαγωνισμός. Βρείτε ποιο στεφάνι θα καταθέσει η Μοσχοπούλου και κερδίστε ένα διήμερο με την Μαρία Δαμανάκη για να σας πει την ιστορία του Πολυτεχνείου αναλυτικά. Στείλτε μηνύματα.

Οι διαβάσεις των πεζών βάφτηκαν ξανά. Αυτή τη φορά με επίβλεψη Βένιου και όχι Τόκα. Δεν ξέρω αν πρόσθεσαν ή αφαίρεσαν καμία (αλήθεια, αυτή μπροστά στο Desperado συνεχίζει να υπάρχει;), ξέρω όμως ότι 10 ίσιες άσπρες γραμμές δεν μου λένε τίποτα. Βένιο μου, όλοι οι δήμοι κάνουν κάτι καινοτόμο. Άλλοι τις κάνουν τρισδιάστατες, άλλοι τις ζωγραφίζουν. Εμείς σκέτη άσπρη γραμμή; Δε λέει. Άστο πάνω μου, εγώ θα σε σώσω. Εμείς λέω να τις κάνουμε με φωτογραφίες. Σε κάθε διάβαση και ένας εκλεγμένος. Και θα σας εμπεδώσουμε καλύτερα και δεν θα σας ξεχνάμε αφού δεν κάνετε και τίποτα για να σας θυμόμαστε. Θα με σχωρνάς μια μέρα.

Αγιασμός τελέστηκε στην πρώτη ανοιχτή συνάντηση του Κοινωνικού Πανεπιστημίου Ενεργών Πολιτών στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου στο δημαρχείο της Αλεξάνδρειας το απόγευμα του Σαββάτου 9 Νοεμβρίου 2019. Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε δειλά δειλά αλλά είναι άξια συγχαρητηρίων. Ντύθηκαν λοιπόν, στολίστηκαν και πήγαν να πάρουν τι πρώτο χρίσμα. Κάτι όμως δεν πήγαινε καλά. Όλοι όσοι ανέβηκαν να μιλήσουν είχαν ένα θεματάκι με το …..μικρόφωνο. Λες και πρώτη φορά το έβλεπαν, λες και το φοβόντουσαν, τι να πω. Η συντονίστρια Πάττυ Παπαδήμου μια το έφερνε μπροστά της κοιτώντας το έντρομη και μια το απομάκρυνε.

Ένα, δύο, καλησπέρα λέμε Πάττυ μου, δεν δαγκώνει. Είναι καλό, αν το αγαπήσεις θα σε αγαπήσει και εκείνο. Από την άλλη, οι δύο άντρες της παρέας μάλλον δεν κατάλαβαν σε τι χρησιμεύει. Ο Δριστάς το έπαιζε τενόρος, το είχε απλά διακοσμητικό ενώ ο άλλος κύριος το κρατούσε από δεξιά, σα να είχε εγκεφαλικό. Ίσια το κρατάμε αγαπητέ μου.

Το πιο συγκλονιστικό είναι άλλο. Δείτε το ζεύγος Δριστά και πείτε μου ή μαντέψτε, γιατί έχουν αυτό το έντρομο βλέμμα. Τι μπορεί να είδαν μέσα στην αίθουσα του δημαρχείου και να τους προκάλεσε έκπληξη;

Θα σας το αποκαλύψω εγώ. Το Καρπούζι είναι το μόνο που έχει την πληροφορία. Το ύφος αυτό οφείλετε στα μαθήματα που θα γίνουν φέτος. Μην απορείτε και βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα. Όταν έμαθαν τι μαθήματα θα κάνουν τους ήρθε ντουβρουτζάς. Κρατιέστε; Μαθήματα Ψυχολογίας, Δημιουργικής Γραφής για Παιδιά και…. pole dancing.

Μη τρομάζεις Κική μου, μέχρι να ανεβείς το στύλο είναι το θέμα. Άπαξ και τον ανεβείς το κατέβασμα είναι εύκολο. Και να σου πω και κάτι, τώρα που ξανά-παρατηρώ τη φωτογραφία, σα να βλέπω το ύφος του Στέφανου χαρούμενο. Σα να κάνει εικόνα να γυρνάει από το δημαρχείο και να σε βρίσκει στο στύλο με το φακιόλι στο κεφάλι και τη χλωρίνη στο χέρι. Τι σου είναι το Κοινωνικό Πανεπιστήμιο ρε παιδί μου, και μορφώνεσαι και ανανεώνεσαι.

Ο χορός του ΕΠΑΛ έγινε με μεγάλη επιτυχία. Όχι, δεν θα μιλήσω για τις μαθήτριες που ντύθηκαν 40άρες. Ούτε για τα χορευτικά που νομίζουν ότι χόρεψαν (το πόσο γελάω που νομίζουν ότι είναι η Φουρέιρα, δε λέγεται). Εντύπωση μου έκανε ένα τραπέζι, κυρίως γυναικών. Ντύθηκαν, στολίστηκαν και πήγαν. Επειδή ήξεραν όμως ότι θα βγούνε και φωτογραφία σκέφτηκαν πονηρά. Σου λέει, με τον χασέ για τραπεζομάντηλο δε λέει το ντεκόρ. Άρα……..

Το τσιγκελάκι δεν θα πεθάνει ποτέ. Στόλισε γενιές και γενιές. Επάνω στο ψυγείο, στο σύνθετο, παντού. Η μάνα μου όταν ήμουν μικρός το έβαζε και πάνω στην τηλεόραση. Τα μούτρα της Λιάνας Κανέλη που έλεγε τις ειδήσεις τα είδα όταν πήραμε την πλάσμα και δεν χωρούσε να το βάλει.

Εκεί ήταν και το ζεύγος Δριστά (σήμερα έχετε την τιμητική σας). Αυτούς τους δύο, πραγματικά, τους συμπαθώ πάρα πολύ. Είναι αυτό που λέμε, καλά παιδιά. Όχι σαν τον πρώτο που έγραψα στην αρχή, δήθεν. Κοινωνικοί, χαμογελαστοί και πάντα απολαμβάνεις την κουβέντα μαζί τους. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται και ερωτευμένοι (και γιατί να μην είναι). Απλά Κικίτσα μου να πηγαίνεις μόνο στην ψυχολογία και στη δημιουργική γραφή. Το άλλο μπορεί να σε επηρεάσει.

Τα Χριστούγεννα κοντεύουν και σιγά σιγά η πόλη θα βάλει τα γιορτινά της. Εγώ ήδη ακούω το Last Christmas από τον Σεπτέμβρη για να αναπτύξω αντισώματα για όλα αυτά που πρόκειται να ζήσουμε. Κάποιοι ήδη στόλισαν για να μπούνε στην ψυχολογία των γιορτών νωρίτερα. Να μου το θυμηθείτε, άλλες δύο φορές αν βγει η αριστερά, θα στολίζουμε δέντρο από τον Αύγουστο. Οι μικροί μαθητές το έριξαν στο διάβασμα για να μπορούν να βγάλουν λεφτά μεθαύριο. Μη φανταστείτε ιστορία ή γεωγραφία, επανάληψη τα κάλαντα κάνουν. Κάποιοι ήδη πήραν τα κιλά των Χριστουγέννων θεωρώντας ότι είναι «πολύ μπροστά» και ο Σταυρής φέρνει τον Μαρτάκη για να ανάψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Η σιδηρά κυρία της ΚΕΔΑ, Βίκυ Δρίζη τρέχει και δεν προλαβαίνει. Φήμες λένε ότι θα κάνει ντουέτο με τον Κωστάκη. Τι να ευχηθώ Βίκυ μου; Εις ανώτερα, άντε και με τον Γονίδη.

Ομορφόπαιδο ο Μαρτάκης και πολύ καλή επιλογή για τον Σταυρή. Τα κοριτσάκια θα τρελαθούν. Ίσως η καλύτερη επιλογή καλλιτέχνη για το άναμμα δέντρου που έγινε ποτέ στην πόλη μας. Μανώλη μου περιμένουμε το επίσημο δελτίο τύπου. Στο λέω γιατί πολλοί είναι αυτοί που θα θελήσουν να επωφεληθούν.

Επανέρχεται το πλημμέλημα της διατάραξης κοινής ησυχίας. Έκανες φασαρία σε ώρες κοινής ησυχίας, μπαμ, καμπάνα. Να δω τι θα κάνουν τα καφέ στον πεζόδρομο τώρα. Μετά τις 11 θα μοιράζεται ακουστικά. Θα είμαστε όλοι με τα hands free στα αυτιά σαν βλαμμένα.

Επίσης, επανέρχονται η κακόβουλη βλασφημία και η καθύβριση των θρησκευμάτων. Προβλέπεται φυλάκιση έως 2 έτη για όποιον κακόβουλα καθυβρίζει τον Θεό και όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει την ορθόδοξη εκκλησία ή θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα. Ελάτε πρώτα στο σπίτι μου να συλλάβετε τον πατέρα μου κύριε αστυνόμε. Σπάνια θυμώνει αλλά όταν το κάνει, κατεβαίνουν οι άγιοι 40, οι 12 απόστολοι και όλοι όσοι έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο εκείνη την εποχή (τον καρφώνω γιατί πληρώθηκε από τα βαμβάκια και δεν μου έδωσε τίποτα).

Και εγώ είμαι αθυρόστομος αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν έβρισα άγια. Ποτέ. Δεν το λέω για να μου πείτε μπράβο. Το λέω γιατί κάποιοι θυμώνουν όταν τους βρίζουν τη μάνα και γελάνε όταν τους βρίζουν την Παναγία. Το λέω γιατί κάποιοι το παίζουν άθεοι (είναι μόδα τώρα) αλλά στο πρώτο ζόρι παρακαλάνε την Παναγιά για βοήθεια. Το λέω γιατί οι Μουσουλμάνοι σε σφάζουν επιτόπου αν βρίσεις τον Μωάμεθ ενώ για μας είναι μαγκιά να βρίζουμε από μόνοι μας τον Θεό.

Το βρίσιμο σε χαλαρώνει, σε κάνει και ξεσπάς. Όταν όμως θα πας να βρίσεις την Παναγία σκέψου ότι και εκείνη μάνα είναι όπως η δικιά σου. Σκέψου και τα 2 χρονάκια που θα φας για να έχεις να πορεύεσαι. Μ@λ@κ@, ε μ@λ@κ@.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Χειμώνας. Κρυόκωλοι και κρυόκωλες επιτέλους ήρθε η εποχή σας. Εγώ πάντως μέχρι να ψοφήσει και το τελευταίο κουνούπι, καλό χειμώνα δε λέω. Πήγα σαν άνθρωπος να αγοράσω ένα μπουφάν και ένας εξυπνάκιας μου είπε «ο χειμώνας δεν θέλει μπουφάν, αγκαλιές θέλει». Κάτι τέτοιες μ@λ@κίες λες εσύ και οι όμοιοί σου, του είπα και ήδη είναι άρρωστη η μισή Ελλάδα. Οι μισοί Έλληνες περιμένουν το επίδομα θέρμανσης (θερμές ευχές για έναν ήπιο χειμώνα θα πάρουν και φέτος) και οι άλλοι μισοί έχουν ήδη πάρει ένα κιλό στη σκέψη ότι θα φάνε μελομακάρονα. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν μετράει αν δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Εξάλλου η ευτυχία κρύβεται σε μικρά πράγματα, σε ένα χαμόγελο, σε ένα βλέμμα, σε μια τσάντα με εκατομμύρια, σ΄ ένα αστοδιάολο.

Θα ξεκινήσω με τα παράπονα και τα λάθη του προηγούμενου άρθρου. Δύο για την ακρίβεια. Το πρώτο, έγραψα που να μην έγραφα τρομάρα μου το εξής « Στο ίδιο μήκος κύματος (του βωβού) κινήθηκε και ένας συνταξιούχος πλέον άνθρωπος της παρέλασης. Ο Αθανάσιος Οικονομόπουλος.»

Απλά μου θύμισε στη φωτογραφία τον μεγάλο Σαρλό και είπα να παίξω λίγο μαζί του. Δεν με πειράζει που μου απάντησε (καλά έκανε). Με πειράζει που από την απάντηση δεν κατάλαβα Θεό. Κάντε και εσείς μια προσπάθεια μπας και βγάλουμε άκρη.

Ε; Γι΄ αυτό σας είπα, ανάθεμα την ώρα που ασχολήθηκα. Το δεύτερο, αναφέρθηκα στις αμοιβές που παίρνουν τα διοικητικά της ΟΠΑΚΟΜ και της ΔΕΥΑΛ. Έγραψα μάλιστα ότι αυτά τα ποσά τα παίρνουν και οι πρόεδροι των επιχειρήσεων. Τραγικό λάθος και ευχαριστώ πολύ τον κύριο Ρεσινιώτη που με διόρθωσε. Οι πρόεδροι επειδή παίρνουν μισθό δεν πληρώνονται για τα συμβούλια. Ζητώ συγνώμη αλλά θέλω να ρωτήσω και κάτι.

Τα διοικητικά συμβούλια τι παρέχουν στις επιχειρήσεις εκτός από το να συμφωνούν ή να διαφωνούν; 35 ευρώ για να λένε ναι ή όχι δεν είναι πολλά; Και από το Κλειδί να πηγαίνει ο άλλος παραπάνω από 5-6 ευρώ δεν καίει βενζίνη. Τα υπόλοιπα 29 ευρώ είναι για να συμφωνεί ή να διαφωνεί; Αφήνουν τη δουλειά τους και πάνε; 8 και κάτι ευρώ ήταν με την προηγούμενη διοίκηση της ΟΠΑΚΟΜ το κάθε συμβούλιο. Τι ακρίβαινε τόσο και το ανεβάσατε στα 35; Εγώ πότε θα κάνω μπότοξ, να τσιτώσω κούτελο, να μένω ανέκφραστος σε κάθε τι που ακούω;

Αλλάζω θέμα. Είμαστε η μοναδική χώρα που πήρε ολόκληρο μνημόνιο για να σώσει τις τράπεζες και δεν μπορούμε να σώσουμε τους πρόσφυγες. Και εννοώ τους νόμιμους και όχι κάθε καρυδιάς καρύδι που έρχεται. Λέγοντας να τους σώσουμε εννοώ να τους βοηθήσουμε να κάνουν μια νέα αρχή. Όχι να αλλάξουμε εμείς τελείως τις ζωές μας για χάρη τους. Υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί που ο λαός τους βαπτίζει μυστηριώδεις και λιγομίλητους. Παραδείγματος χάρη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ο Χρήστος Γιαννούλης. Σε μια δήλωση του είπε το εξής.

Θα κόψεις από τον Έλληνα τη φουφού και το τσίπουρο επειδή μένει δίπλα σε κατασκήνωση μεταναστών; Χα, μαύρο φίδι που σε έφαγε. Αν πήγαινα εγώ μετανάστης στην Τουρκία θα άνοιγε μαγαζί με χοιρινό γύρο για να γουστάρω; Όχι. Αυτοί πρέπει να συμβαδίσουν με μας κύριε Γιαννούλη μου και αν δεν μπορούν ας συμβιβαστούν. Δεν έπρεπε να κάνεις αυτή τη δήλωση που έκανες. Πως θα σου φαινόταν να έλεγες το παρακάτω;

Είμαστε ήδη πολύ καλοί μαζί τους κύριε Γιαννούλη μου. Αλβανοί, Σύριοι, Πακιστανοί κάνουν ουρά στις εφορίες για να εισπράξουν το κοινωνικό μέρισμα ενώ οι Έλληνες περιμένουν στην ουρά για να πάρουν δωρεάν συσσίτιο από τις ενορίες. Σας αγγίζουν καθόλου αυτά ή όχι; Μπορούμε όλοι μας να βοηθήσουμε ανθρώπους που έχουν τόσο φιλελεύθερες ιδέες όπως ο κύριος Γιαννούλης. Τους λέμε απλά «σύνελθε».

Προχωράω. Έχω δει μαγαζιά να κλείνουν γιατί πλάκωσε ο κόσμος την ορχήστρα. Έχω δει μαγαζιά να φεύγει η ορχήστρα και να αφήνει τον κόσμο κόκκαλο. Αλλά μαγαζιά που στη σκηνή έχουν τραπέζια και την ορχήστρα κάπου στα πλάγια, πρώτη φορά είδα.

Ο πολιτιστικός σύλλογος Νησίου έκανε ένα γλέντι σε έναν κλειστό χώρο ο οποίος είχε την πολυτέλεια να έχει και σκηνή. Για εξοικονόμηση χώρου λοιπόν ανέβασε τραπέζια στη σκηνή και έβαλε κάπου στα πλάγια την ορχήστρα. Σα να παίζεις θέατρο δηλαδή και επειδή έχει πολύ κόσμο να στήνεις τα σκηνικά στο διάδρομο. Τώρα θα ήθελα να έτρεχα σε ένα λιβάδι με λουλούδια, ευτυχισμένος και ανέμελος κάτω από το φως του φεγγαριού αλλά δεν παίρνω ναρκωτικά ρε γαμώτο.

Τα μάθατε τα νέα ε! Τέρμα το τσιγάρο σε κλειστούς χώρους είπε ο Κικίλιας. Μάλλον δεν του έκατσε η Μπαλατσινού από τη μέρα που εκλέχθηκε και βγάζει σε μας τα απωθημένα του λέω εγώ. Τα πρόστιμα θα είναι τσουχτερά και θα είναι ανάλογα του βάρους του αδικήματος. Δηλαδή; Αν καπνίζω τσιγάρο 50 ευρώ, αν καπνίζω πούρο 100; Δεν θέλει να μας τιμωρήσει λέει απλά δεν θέλει αυτοί που δεν καπνίζουν να γίνονται παθητικοί καπνιστές. Το υπουργείο σκοπεύει να επιδοτήσει θερμάστρες για να μην κάθεται ο κόσμος που καπνίζει στο κρύο.

Κρίμα Κικίλια μου και σε πήγαινα σα τυπάκι. Και το χοιρινό κάνει κακό πασά μου με τόσο λίπος που έχει αλλά δεν το απαγορεύεις από τις ταβέρνες. Κάνω λάθος; Ή μήπως θα μας βγάλεις να τρώμε έξω από τις ταβέρνες γιατί δεν μπορούν να μας βλέπουν να μασαμπουκιάζουμε οι vegan; Και γιατί να βγω έξω τότε; Για να βλέπω τους αντικαπνιστές χωρίς μπουφάν μέσα στη ζέστη και γω έξω να το παίζω κοριτσάκι με τα σπίρτα φορώντας μέχρι και την αλεπού της μάνας μου για να ζεσταθώ; Γιατί δεν δίνεις το δικαίωμα στα μαγαζιά να επιλέξουν αν θα το επιτρέπουν ή όχι το τσιγάρο (να δεις τι ξεροστάλιασμα θα φάνε οι αντικαπνιστές); Το κάνεις επειδή είμαστε ευρωπαίοι και αυτό το μέτρο ισχύει σε όλη την Ευρώπη; Σ΄ αυτά να γίνουμε Λονδίνο, στους μισθούς που είμαστε χειρότεροι και από τα Σκόπια έχεις κάτι να πεις;

Θα σας πω εγώ. Φέτος θα μαζευόμαστε στα σπίτια μας και θα βλέπουμε ταινίες. Ρεφενέ ποτά και πίτσες και όλα μια χαρά. Έτσι και αλλιώς όταν βγαίνουμε όλοι τις ίδιες φάτσες βλέπουμε. Τίποτα καινούριο. Ας δουλέψουν τα μαγαζιά με αυτούς που δεν καπνίζουν ρε αδελφέ. Επίσης ο υπουργός τόνισε ότι οι αστυνομικοί πρώτοι από όλους θα βοηθήσουν στην προσπάθεια αυτή και θα λαμβάνουν το 20% των εσόδων από τα πρόστιμα. Το συγκεκριμένο αν εφαρμοστεί εγκυμονεί πολλούς κινδύνους (να μη το αναλύσω παραπάνω). Τι λέει η αστυνομία για αυτό;

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο δήμαρχος Αλεξάνδρειας Παναγιώτης Γκυρίνης, βρέθηκε μαζί με τους άλλους δημάρχους της Ημαθίας στην συνάντηση που έγινε για το δίκτυο πόλεων του Μ. Αλεξάνδρου.

Η Αλεξάνδρεια ήταν εκτός αυτού του εγχειρήματος γιατί δεν έχει κάτι ιστορικό να αναδείξει. Ούτε την Πέλλα όπως τα Γιαννιτσά, ούτε την Μίεζα όπως η Νάουσα, ούτε την Βεργίνα όπως η Βέροια. Πίσω και σας έφαγα είπε ο Γκυρίνης, που θα με πετάξετε απ΄ έξω. Η Αλεξάνδρεια είναι η μοναδική πόλη σε ολόκληρη την Ελλάδα που φέρει το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δεν γίνεται να είναι εκτός δικτύου. Πανικοβλήθηκαν όλοι. Δεν μπορούσαν να το χωνέψουν πως θα έκαναν, παραλίγο μια τέτοια μπαρούφα. Όλοι μαζί συμφώνησαν ότι η Αλεξάνδρεια θα πρέπει να αποτελέσει επίτιμο μέλος. Δηλαδή Παναγιώτη μου θέλεις να πιστέψω ότι όλοι πίστευαν ότι το “Αλεξάνδρεια” βγαίνει από την Αλεξάνδρα Λαδικού και όχι από τον Μέγα Αλέξανδρο και περίμεναν εσένα να τους το πεις; Πάντα πίστευα ότι δύο ήταν τα μεγαλύτερα ψέματα. Το «δεν θα πονέσει» των γιατρών και το «δεν με νοιάζει τι κάνει» των χωρισμένων. Δυστυχώς έγιναν περισσότερα.

Ο Δήμος Αλεξάνδρειας πρόκειται να προσλάβει έναν Ειδικό Συνεργάτη Δημάρχου, απόφοιτο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ) με εμπειρία ή επαγγελματική ειδίκευση σε θέματα σχετικά με την τοπική αυτοδιοίκηση και με αντικείμενα απασχόλησης την παροχή συμβουλών, τη διατύπωση εξειδικευμένων γνωμών, εισηγήσεων, προτάσεων. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

Ειλικρινά, αν είχα κάνει έστω και ένα μήνα σε κάποιο τοπικό συμβούλιο θα πήγαινα να κάνω αίτηση και γω. Όχι ότι θα περίμενα να με πάρουν απλά μόνο και μόνο για να τρολάρω τον Γκιορτζή. Όσοι σκέφτεστε να κάνετε αίτηση, μη μπείτε τζάμπα σε κόπο. Η θέση δόθηκε. Και να σας πω και κάτι; Χαίρομαι που θα την πάρει ο Στέφανος γιατί πραγματικά εγώ, τον θεωρώ και άξιο και εργατικό. Το κακό είναι ότι θα είναι ειδικός σύμβουλος σε θέματα καθαριότητας, αποκομιδής απορριμμάτων και τέτοια. Ε, ρε Κούγκα τι σε ξημερώνει. Ειλικρινά σας το λέω, αν ήξερα ότι θα γινόταν έτσι τα πράγματα θα ψήφιζα Ώρα Ευθύνης.

Και ενώ προεκλογικά μας έταζαν μειώσεις και καλύτερη ποιότητα ζωής, έρχονται τώρα, σχεδόν 3 μήνες μετά και μας κοπανάνε αυξήσεις στα δημοτικά τέλη. Αύξηση των δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού στο Δήμο Αλεξάνδρειας εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου.

Δελιόπουλος, Τόκας, Δριστάς, Μοσχοπούλου και ο προεδρεύων Τζιλόπουλος ψήφισαν υπέρ της αύξησης. Κατά της αύξησης ψήφισαν οι Χαλκίδης, Κιρκιλιανίδης, Παπαδόπουλος Αποστόλης. Αν είχε βγει ο Ναλμπάντης και αυτοί ναι θα ψήφιζαν, απλά ψήφισαν όχι γιατί τους βοηθάει η όλη κατάσταση.

Αυξήσεις για την καθαριότητα; Τελικά είσαστε θρασύτατοι. Τσίπα μηδέν. Για ποια καθαριότητα μιλάτε; 33% αύξηση στους πρώην δήμους Πλατέος και Αντιγονιδών για μία στις 20 που περνάει το απορριμματοφόρο; Δηλαδή, άμα περνούσε κανονικά τι αύξηση θα κάνατε; 200%; Τι έγινε ρε Δελιόπουλε, σε κατάπιε και σένα το σύστημα; Γιατί όλοι εσείς που ψηφίσατε «ναι» δεν δίνετε τους μισθούς σας για αυτόν τον σκοπό; Έτσι και αλλιώς οι μισοί δεν έχετε χαρτοφυλάκιο και οι άλλοι που έχετε, βλέπουμε τι κάνετε. Σας πληρώνουμε για να κάνετε έργο, να σας πληρώνουμε και για όταν δεν κάνετε;

Κάνω 10 χρόνια γιόγκα για να με κάνετε εσείς έξαλλο με ένα 33%; Να θυμάστε ένα πράγμα, η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο. Η ζωή θα ήταν δίκαιη αν από την εκλογή σας γινόσασταν ευγνώμονες και όχι άπληστοι.

Ο αριθμός 7 στην ιστορία είναι πολύ σημαντικός. Τα 7 θαύματα του κόσμου, οι 7 πληγές του Φαραώ, οι 7 θανάσιμες πεθερές στο Mega. Ετοιμαστείτε για άλλη μια επτάδα, εξίσου σημαντική. Τα 7 μεγαλύτερα ψέματα στο δήμο Αλεξάνδρειας. Στην ουσία πρόκειται για μια σειρά από προφητείες του Γέροντα Παναγιώτη που δεν θα βγούνε (όπως φαίνεται και όπως μας έχει μάθει 5 χρόνια τώρα) ποτέ αληθινές.

1. θα κατασκευαστεί ΣΜΑ στο χώρο που παραχωρήθηκε μέχρι το φθινόπωρο του 2020.
2. Στο Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρειας, θα γίνει πρόσληψη προσωπικού.
3. Το αποχετευτικό έργο στη Μελίκη είναι σχεδόν έτοιμο και αναμένεται να ξεκινήσει η εγκατάσταση της επεξεργασίας λυμάτων που είχε σταματήσει.
4. Το Πολιτιστικό Κέντρο Αλεξάνδρειας, έχει ενταχθεί η ενεργειακή αναβάθμισή του στο πρόγραμμα ΗΛΕΚΤΡΑ.
5. Για το νέο τάπητα στο κλειστό γήπεδο του 2ου θα υποβληθεί αίτημα για άμεση αποκατάστασή του.
6. Όσον αφορά το φυσικό αέριο στην Αλεξάνδρεια, προχωράει το έργο και υπάρχει δέσμευση για ολοκλήρωση του έως το τέλος του 2020.
7. Το ΕΕΕΕΚ Αλεξάνδρειας σε λίγο καιρό θα έχει ολοκληρωθεί.

Η άνοιξη θα έρθει με τον πρώτο Αλεξανδρινό που θα ρίξει πουλοβεράκι στους ώμους. Μέχρι τότε, ο χειμώνας προβλέπεται δριμύς. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

*Το alexandriamou.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων απλά τις φιλοξενεί. Αυτό το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Το ξέρετε ότι ήμαστε ο μοναδικός δήμος πανελληνίως στου οποίου στην οικονομική επιτροπή δεν μετέχει ο αντιδήμαρχος οικονομικών; Όταν συνεδριάζει η οικονομική επιτροπή ο Σαρακατσιάνος πάει για freddo... Ξέρετε ότι η διοίκηση της ΚΕΔΑ πληρώνετε για κάθε συνεδρίαση 7,20 ευρώ κατά άτομο (σύμφωνα με το καταστατικό της) ενώ επιχειρήσεις όπως ΟΠΑΚΟΜ και ΔΕΥΑΛ με 35 ευρώ κατά άτομο; Ξέρετε ότι δικαιούνται μέχρι και 3 συνεδριάσεις μηνιαίως; Δηλαδή για να μαζευτούν και να κάνουν την δουλεία τους, πληρώνονται και εξτρά. Για τα μεταφορικά να υποθέσω; Από πού έρχεστε δηλαδή κύριε Ρεσινιώτη μου και θέλετε 35 ευρώ βενζίνη; Κύριε Τόκα μου, ο Σταυρός είναι λίγο πριν το Λιανοκλάδι και καίτε τόση βενζίνη;

3 θέσεις ζήτησε ο Πανταζόπουλος για να στηρίξει τη διοίκηση Γκυρίνη αλλά επειδή ο Παναγιώτης είναι large του έδωσε 4. Καλά διαβάσατε. Πρόεδρος της δευτεροβάθμιας ο Μαντζώλας. Θυμάστε που κάποτε έγραψα ότι κουμάντο πλέον κάνει ο Argy; Το παίρνω πίσω. Δήμαρχος του δήμου μας είναι ο Δημητριάδης και δεν χωράει συζήτηση. Σκεφτείτε το και θα δείτε ότι δεν έχω άδικο. Και σα να μην έφτανε που ο Γκυρίνης τους δίνει απλόχερα θέσεις, έχει να αντιμετωπίσει και ένα δικαστήριο για μπροστά (μέσα Νοεμβρίου). Αυτό για την πλαστογραφία που τον κατηγόρησαν οι 14, μεταξύ των οποίων ο Κούγκας, ο Βένιος, η Μοσχοπούλου, ο Κίμωνας και πολύ άλλοι. Πως να φας καμιά δίμηνη παύση Παναγιώτη μου και να διοικούν αυτοί που σε στείλαν στον πάγκο...

Ως αλλοδαπό φυσικό πρόσωπο νοείται εκείνο που δεν έχει την ιθαγένεια του κράτους στο οποίο κατοικεί. Ημεδαπός είναι αυτός που ζει εκεί όπου γεννήθηκε, που προέρχεται από τη χώρα καταγωγής του και μένει εκεί. Δηλαδή στη χώρα μας είμαστε ημεδαποί και όχι Έλληνες. Αν πάω να μείνω στη Γερμανία είμαι αλλοδαπός ενώ αν μείνω στη χώρα μου είμαι ημεδαπός. Έλληνας που είμαι τελικά; Αν ισχύει αυτό γιατί έξω από τα υπουργεία γράφει «Ελληνικό Υπουργείο» και δεν γράφει «Ημεδαπό υπουργείο»; Η ελληνική αστυνομία που στα δελτία της γράφει «θύμα ήταν ένας ημεδαπός 30 χρονών» γιατί χαρακτηρίζεται ως ελληνική και δεν αναγράφει στη στολή της…….;

Ένα θα σας πω και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, όση Ελλάδα και αν σκεπάζετε πάντα θα υπάρχει αρκετή να σας θαμπώνει!!!

Πάντα είχα απορία πως μπορεί να αισθάνεται ο δήμαρχος όταν στέκετε στην εξέδρα για να περάσει από μπροστά του η παρέλαση. Δεν θα μείνω με αυτόν τον καημό σκέφτηκα και αμέσως έκανα τη σκέψη μου πράξη (στη Βέροια).

Σκατούλες. Δε λέει. Στέκεσαι σα το κούτσουρο τζάμπα και βερεσέ. Καλύτερα πίσω, κάθεσαι κιόλας και κάνεις και μαμπέτι. Βέβαια, αυτές οι παρελάσεις είναι και λιγάκι ξεπερασμένες. Όχι ο σκοπός που γίνονται αλλά ο τρόπος. Σχολεία, σύλλογοι, στρατός. Ήμουνα νιος και γέρασα. Κόβω το κεφάλι μου ότι ο Γκυρίνης τις βαριέται οικτρά. Τώρα που πήρε και καινούριο απορριμματοφόρο, είμαι σίγουρος πως η παρέλαση που θα τον έφερνε ακόμα και σε οργασμό, θα ήταν κάπως έτσι.

Δήμαρχε μου, μόνο εγώ σε καταλαβαίνω κι ας είσαι θυμωμένος μαζί μου. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και ας πάμε στην παρέλαση της 28^ης. Κανονικά οι γυναίκες δεν έπρεπε να βγαίνουν έξω σε αυτή την παρέλαση. Μια φορά στην ιστορία του έθνους είπε άντρας ΟΧΙ και κάνουμε παρέλαση εδώ και 79 χρόνια. Εσείς κυρίες μου, που το όχι το έχετε σε καθημερινή βάση, τι; Τίποτα. Ζάρτ. Πάντως μη σας παίρνει και από κάτω, και σαν έθνος χάλια πάμε. Πριν κάτι μήνες μας απαγόρευσαν να κάνουμε διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις για την Μέρκελ και πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε το ΟΧΙ στους Ιταλούς και κατ΄ επέκταση στους Γερμανούς.

Το δικό μου βίτσιο στις παρελάσεις ακούει στο όνομα…. καθηγήτριες. Τα παιδιά είναι παιδιά. Ότι και να κάνουν συγχωρείτε. Εγώ πεθαίνω για τις δασκάλες που δεν ξέρουν τι να βάλουν για να συνοδεύσουν το γκρουπ. Η αγαπημένη μου είναι μια ξανθιά καθηγήτρια που κάθε χρόνο έρχεται φορώντας μόνο τη ζώνη της. Φέτος την είδα μόνο σε μία φωτογραφία αλλά αρκετά σεμνή. Μου τα χάλασε όλα. Καλοί και οι καθηγητές (το σακάκι ήθελε δύο νούμερα πιο μεγάλο) αλλά σαν αυτές, τίποτα. Αυτός για την παρέλαση με τη σφυρίχτρα και αυτή για την πασαρέλα………

Σε αυτή την παρέλαση βρήκα και την δίδυμη αδελφή του Μάικλ Τζάκσον. Αλήθεια σας λέω. Τέτοια ομοιότητα, τέτοια τρίχα…. ανήκουστο.

Και τώρα θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή ιστορική διαδρομή. Να σας γυρίσω πίσω, στα χρόνια της αθωότητας. Στα χρόνια που η παρέλαση ακόμα μιλούσε στις καρδιές μας. Σε ένα χωριό του δήμου μας, τη Μελίκη, γεννήθηκε ένα παλικάρι που άκουγε στο όνομα Νίκος Λιολιόπουλος. Την 28^η του 19… σηκώθηκε από το κρεβάτι του, έφαγε ένα πλούσιο πρωινό και πήγε στο σχολείο για να παρελάσει παρέα με τους φίλους του. Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο βουβός κινηματογράφος.

Στο ίδιο μήκος κύματος (του βωβού) κινήθηκε και ένας συνταξιούχος πλέον άνθρωπος της παρέλασης. Ο Αθανάσιος Οικονομόπουλος.

Είδαμε πολλά και διάφορα στις παρελάσεις. Μέχρι και αυτά τα κοριτσάκια που έκαναν τα ξεκούρδιστα και όλοι το βάλατε αμέτι μωχαμέτη να τα κάνετε viral. Τα καταφέρατε. Δώσατε αξία στο τίποτα για άλλη μια φορά. Εμένα οι παιδικές μ@λ@κιούλες δεν με ανησυχούν. Εμένα άλλο πράγμα με ανησυχεί. Ο τσολιάς μας. Ψηλός, λεβέντης, λυγερόκορμος. Κάτι με το μουστάκι όμως δεν μου κάθεται καλά. Είναι μωβ.

Γιώργο μου υποκλίνομαι. Καλή και η παρέλαση αλλά να μην ξεχνάμε ότι είμαστε και κομμωτές. Έτσι βγάζουμε το ψωμάκι μας. Καλά τα παλιακά αλλά αν προσθέσεις και μια φρέσκια πινελιά όλα εκσυγχρονίζονται. Εγώ μαζί σου.

Ο ένας τσολιάς αλά Lady Gaga και ο άλλος αλλά ….δεν πινς νιρό, πινς βιλούδο. Dorna. Τώρα την ήθελες την γκλίτσα, όχι τότε με την Πάτυ. Καθόλου καλό timing.

Ο πρόεδρος της Αλεξάνδρειας κάτι τέτοιες μέρες ξεσηκώνεται. Ξυπνάει μέσα του το αντάρτικο. Πριν χρόνια ντύθηκε Μακεδονομάχος μια φορά και από τότε σε κάθε παρέλαση ανεβάζει αυτή τη φωτογραφία στο προφίλ του. Λύσσα κακιά. Μένιο, έχεις αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τον ποπολάρο.

Έπεσε λέει και χτύπησε στο μπάνιο γι΄ αυτό έβαλε και τα γυαλιά. Ήρθε στην παρέλαση σαν τον Κουρουμπλή. Η Αριστοτέλους και ένα ακορντεόν του έλειπε και ήταν έτοιμο το χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Εμένα πάντως μου θύμισε έναν άλλον. Έναν μύθο της παγκόσμιας μουσικής. Shoo-Be-Doo-Be-Doo-Da-Day

Για δεύτερη φορά σε μία εβδομάδα καταθέτει στεφάνι για την εθνική αντίσταση. Ρε σεις, τι κόλλημα και αυτό; Ούτε η υπολοχαγός Όλγα να ήταν τόση εμμονή. Κρίμα να μη ζει ο Φώσκολος να σου γυρίσει μία επικιά ταινία να σε σχωρνάμε για μια ζωή μετά. Εδώ με το τίποτα και την εθνική αντίσταση την έχει στο τσεπάκι.  

Πάντως Όλγα μου, σου πάει ο μπερές. Στο λέω γιατί στον παρακάτω κύριο κάτι δεν πάει καλά με το καπέλο του. Όχι ότι δεν του πάει η τραγιάσκα αλλά σαν πολύ δεν την πατίκωσε ρε αδελφάκι μου; Στο κάτω κάτω τραγιάσκα είναι, όχι σκούφος. Από σήμερα Δημήτρη μου θα σε φωνάζω…. Αντωνάκη. Ε, τι λες;

Η άλλη ανεβάζει φωτογραφία με τον γκόμενο που τα έχουν δύο εβδομάδες και γράφει «παντοτινή αγάπη». Εσύ φόρεσες το καπέλο αλλά λίγο …άκαιρα. Στον ήλιο τα φοράμε τα καπέλα χωριανοίιιιι. Άμα γίνει η ζημιά και μετά είναι άχρηστο. Την 25^η Μαρτίου να έρθεις να σου βάλω εγώ το καπέλο Αντωνάκη μου. Τ΄ ακούς;

Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο το μάτι μου σταμάτησε σε μια φωτογραφία που με θύμωσε αλλά και με έκανε περήφανο. Πάντα πίστευα ότι σημαιοφόρος πρέπει να είναι κάποιος έλληνας. Έλεγα ότι δεν μπορεί να κρατάει τη σημαία της χώρας μου ένας ξένος. Όταν είδα λοιπόν αυτή τη φωτογραφία ένιωσα πάρα πολύ περήφανος που η ελληνική σημαία παρελαύνει στα χέρια ενός έγχρωμου κοριτσιού που ζει, μορφώνεται και μεγαλώνει στη χώρα μου. Όταν είμαστε περήφανοι για τον Αντετοκούμπο, να είμαστε το ίδιο για όλα, ναι;

Εξάλλου, έτσι όπως το έκαναν καλύτερα να μη γίνει το παιδί σου ποτέ σημαιοφόρος. Θα γίνεται κλήρωση λέει για το ποιος θα την κρατήσει. Και έρχομαι εγώ και σε ρωτάω, αν κερδίσει το παιδί σου με κλήρωση τη σημαία και στις δύο παρελάσεις, πως μετά αυτό το παιδί να μην εθιστεί στα τυχερά παιχνίδια; Καλύτερα τελευταίος και σίγουρος παρά πρώτος και μέσα στο άγχος.

Τελικά όσοι λένε ότι όλα μέσα από τη ζωή είναι βγαλμένα, έχουν δίκιο. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση είναι δύο μέσα που εμπνέονται από την καθημερινότητα. Στη συγκεκριμένη παρέλαση είδαμε δύο ανθρώπους που αμέσως το μυαλό μας πάει σε ριμέικ κάποιων ταινιών. Για τον κινηματογράφο παραδείγματος χάρη.

Όσο για την μικρή οθόνη ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Ποιος θα φέρει τα νούμερα. GNTM Αλεξάνδρεια. Τι λες Όλγα; Είναι ΝΑΙ από σένα;

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μου επάνω στο ποτό και την οδήγηση. Όπως όλοι σας γνωρίζετε, πάρα πολύς κόσμος έχει προβλήματα με την Τροχαία, ενώ επιστρέφει σπίτι, αφού πριν, σε ένα μπαρ ή ταβέρνα, είχε συναντηθεί με καλούς φίλους. Προχθές, βρέθηκα κι εγώ μαζί με μερικούς καλούς φίλους σ' ένα μπαράκι για να το «γιορτάσουμε». Μερικές μπύρες παραπάνω, κανένα ουισκάκι .... κι όλα αυτά σε μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα. Έχοντας καταλάβει ότι είχα πιεί κάτι παραπάνω, για να επιστρέψω σπίτι μου, έκανα κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ μου. ... Πήρα το λεωφορείο. Έφτασα στο σπίτι σώος και αβλαβής και χωρίς κανένα ατύχημα, πράγμα που με άφησε έκπληκτο, διότι δεν είχα οδηγήσει ποτέ μου λεωφορείο. Επιπλέον, δεν μπορώ να θυμηθώ από πού το πήρα! Να τα ακούν αυτά κάποιοι που τριγυρνάνε σακατεμένοι. Εντάξει ;

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα δεν θα σας κάνω εισαγωγή γιατί έχω πολύ υλικό να σας αναλύσω. Αυτή τη βδομάδα όλοι δούλευαν για μένα (όχι σαν την προηγούμενη). Ακονίζω τα φτυάρια και ξεκινάω. Την προηγούμενη Παρασκευή είχαμε την απελευθέρωση της πόλης. Και όπως ήταν λογικό γιορτάστηκε με την ανάλογη λαμπρότητα. Φέτος, για πρώτη φορά στα χρονικά, η παρέλαση είχε μυθοπλαστικό χαρακτήρα. Θα λέτε τώρα, πάει, χάζεψε αυτός. Όχι, μη βιάζεστε. Δύο από τους συλλόγους της πόλης χρησιμοποίησαν τη μυθολογία και την μυθοπλασία για να δώσουν ένα θέμα στον βηματισμό τους.

Οι Πόντιοι ντύθηκαν Κόκκινο Ποτάμι (περίμενα τον πρόεδρο τους να ντυθεί Μανουσάκης αλλά μου το χάλασε) και ο ΛΟΝΑΠ το έπαιξε…. Οδύσσεια (ξέρετε, ο Οδυσσέας… το πιστό σκυλί).

Λίγο πριν, στην εκκλησία είχαμε άλλα. Αυτό που όλοι θέλουν να μπαίνουν μπροστά για να φαίνονται ποτέ δεν το κατάλαβα. Αρκεί να είναι μπροστά και δεν τους νοιάζει ποιον θα έχουν δίπλα τους. Γι΄ αυτό και εγώ έστρωσα τραπέζι. Χαρτοπετσέτες και καρέκλες. Το σετάκι μου το έκαναν δώρο τα παιδιά.

«Αν είναι η αγάπη αμαρτία, θα βγω να το φωνάξω με λατρεία». Θα αναρωτιέστε τι έπαθα και ξέθαψα την Τζένη Βάνου; Τι να πάθω, κάθε φορά που τη βλέπω, μου έρχεται να της ζητήσω αυτόγραφο. Ή στα δικά μου μάτια μοιάζουν τόσο πολύ ή τελικά θα δούμε καμιά μέρα κανένα «πακέτο» να στέλνει η μία στην άλλη. Πάντως, αν γίνω η αιτία να βρεθούνε οι δύο αδελφές μετά από τόσα χρόνια, πολύ θα το χαρώ. Φρόσω, σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω….. Κρίμα πάντως, πήγες στην εκκλησία και τη φωνή σου δεν την ακούσαμε. Έπρεπε να πάρεις το μικρόφωνο και να ψάλεις το «ο ήλιος βγαίνει μες τα μάτια σου» αφιερωμένο στην απελευθέρωση. Κάντο, μη ντρέπεσαι.

Από τη μια ζω το δράμα με τις δύο αδελφές που δεν βρίσκονται και από την άλλη έχω ναι νοιαστώ και την Όλγα. Τι ποια Όλγα; Την ηρωίδα. Την Όλγα της εθνικής αντίστασης. Τη γυναίκα σύμβολο. Τη γυναίκα που πρόταξε τα στήθια της στον εχθρό και τον έκανε πέρα. Μία είναι αυτή η Όλγα και ακούει στο επίθετο Μοσχοπούλου. Τα μάθατε ελπίζω τα νέα. Κατέθεσε το στεφάνι της εθνικής αντίστασης. Το γιατί, δεν το κατάλαβα. Λες και μας τελείωσαν οι παππούδες. Λες και κάτι έπρεπε να καταθέσει και αυτή.

Εγώ λοιπόν, μιας και έγινε αντιστασιακιά, της προτείνω να κάνουμε παρέλαση την 28^η Οκτωβρίου μαζί. Αυτή της αντίστασης και γω η…. νοσοκόμα. Τι λες….. υπολοχαγέ Όλγα;

Του χρόνου θα σου προτείνω να καταθέσεις το στεφάνι του σωματείου των ηλεκτρολόγων. Βαρέθηκα να βλέπω κάθε χρόνο το Βασίλη τον Μακρυγιάννη να το καταθέτει. Σκέψου το.

Και πάω στον δήμαρχο μας. Δήμαρχε μου τρως. Και ψεύδεσαι και τρως. Σε είδα στην παρέλαση και τρόμαξα. Ούτε λαιμός δεν σου έμεινε. Καλά εδώ που τα λέμε, ποτέ δεν ήσουν Ανδρέας Παπανδρέου για να βάλεις ζιβάγκο αλλά έναν υποτυπώδες λαιμό είχες. Μια γραβάτα είχε χώρο να τη δέσεις.

Όχι επειδή έχεις την Αμοιρίδου να σου κάνει τζάμπα τις εξετάσεις νομίζεις ότι έλυσες το πρόβλημα. Το θέμα δεν είναι να βρεις αν έχεις τριγλυκερίδια αλλά να τα μειώσεις. Πάνω από 200 δεν είναι πρόβλημα, είναι…. συλλογή. Από σήμερα μαρούλια και ζοχούς. Κρέας ξανά της Υπαπαντής θα φας.

Αααα και κάτι ακόμα δήμαρχέ μου. Όταν υπάρχει πρωτόκολλο καλά είναι να το τηρούμαι. Δεν γράφτηκαν απλά για να υπάρχουν. Για να σε βάλω λίγο στο θέμα. Όταν στην παρέλαση παρίσταται μέλος της κυβέρνησης, τότε μόνο αυτό στέκεται στο μπροστά διάζωμα της εξέδρας. Δεν πάμε όλοι. Δεν θα βγούμε οικογενειακή φωτογραφία. Στη Βέροια το ήξεραν, εσάς δεν σας το σφύριξε κανένας;

Και επιτέλους, αν έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη για προβολή μη τον καλείς τον ψηλό. Κάλεσε τον Καλαιτζίδη που τον περνάς και μισό κεφάλι. Και να θυμάσαι, πριν κοιμηθείς το βράδυ να κάνεις την προσευχή σου. Θα λες «Θεούλη μου, κάνε όλα αυτά που έφαγα σήμερα να τα πάρω σε μπόι». Εντάξει πασά μου;

Και αφού τελείωσε η παρέλαση ήρθε η ώρα του ΛΟΝΑΠ. Ο σύλλογος πραγματοποίησε το καθιερωμένο γλέντι στις εγκαταστάσεις του. Επιτέλους, έπρεπε να γίνει αυτό για να γνωρίσουμε και την κυρία Κούγκα. Ναι βρε, του Σάκη τη σύζυγο.

Ειλικρινά δεν τη γνώριζα και πραγματικά φαίνετε μια αξιόλογη κυρία. Δεν ήταν όμως η κυρία Κούγκα αυτή που έκλεψε το ενδιαφέρον αλλά για άλλη μια φορά ο σύζυγός της. Από τη μία κατούρησα στα γέλια και από την άλλη αναρωτήθηκα με τι κριτήρια αυτός ο άνθρωπος έγινε αντιδήμαρχος. Καθώς ο ομιλητής της βραδιάς μιλούσε για την απελευθέρωση, ακούστηκε μια φωνή «άντε ρε σταμάτα». Μην αναρωτιέστε από ποιανού στόμα βγήκε. Φυσικά από του Σάκη Κούγκα. Γιατί το είπε; Δύο τα τινά. Ή γιατί ο ομιλητής μιλούσε αρκετή ώρα και τον κούρασε ή γιατί ειπώθηκε η φράση ότι «οι οπαδοί του βασιλικού κόμματος απέτρεπαν την εγκατάσταση των προσφύγων στα χωριά τους».

Με το που τον άκουσα ειλικρινά είπα μέσα μου «τόσο τσομπάνος;» και απλά γέλασα γιατί μου θύμισε κάτι μπαρμπάδες στα καφενεία που το παίζουν ξερόλες. Αναρωτιέμαι, αν αυτή είναι η στάση του αντιδημάρχου, η στάση του απλού πολίτη που του έδωσε τη δύναμη να γίνει αυτό που είναι, ποια πρέπει να είναι όταν τον δουλεύουν; Αν τον βλέπαμε στο δρόμο και του λέγαμε «άντε ρε που το παίζεις και αντιδήμαρχος, καθάρισε κανένα σκουπίδι και μετά μίλα» θα ήμασταν σωστοί; Σύμφωνα με το πώς λειτουργεί αυτός, αυτό δεν θα έπρεπε να κάνουμε και μεις;

Δεν θα σας βάλω το βίντεο να το δείτε και να το ακούσετε με τα αυτιά σας μόνο και μόνο γιατί σέβομαι την ηλικία του. Ας τον ενημερώσει κάποιος ότι έχουμε δημοκρατία... Άραγε, όλοι οι άλλοι που καθόταν στο τραπέζι των επισήμων ήταν τόσο υπομονετικοί που δεν διαμαρτυρήθηκαν ή απλά έχουν μια μόρφωση και μια ευγένεια που δεν τους το επέτρεπε κύριε Σάκη μου; Να θυμάστε απλά ότι αγένεια είναι η προσπάθεια των χαμηλού επιπέδου ανθρώπων να παραστήσουν τους σπουδαίους και το καταφύγιο του κάθε κομπλεξικού. Τελικά από τα καναλέτα… στην καρέκλα του αντιδημάρχου είναι πολύ μεγάλος ο δρόμος.

«Από εδώ και πέρα όταν θα με καλούν στον ΛΟΝΑΠ θα πηγαίνω … έτσι». Δήλωση του προέδρου της ΟΠΑΚΟΜ κυρίου Αποστόλη Ρεσινιώτη.

Ένα ποτήρι νερό ζήτησε ο άνθρωπος και αυτή (Χαρούλα Νήλα) του έφερε ένα δίσκο ποτήρια… στο κεφάλι. Αντί να ξεδιψάσει απλά λούστηκε. Τον έλουσε από πάνω μέχρι κάτω. Και για αυτό έχω βίντεο αλλά επειδή ήταν η πρώτη του εμφάνιση ως πρόεδρος ΟΠΑΚΟΜ του τη χαρίζω. Αποστόλη μου, την άλλη φορά πάρε και κανένα σαμπουάν μαζί, ποτέ δεν ξέρεις. Γιατί να λουστείς σπίτι και να καταναλώσεις νερό; Ο Τόκας κάνει έργα και θα στο χρεώσει ακριβά. Όλοι στον ΛΟΝΑΠ για μπάνιο.

Και θα κλείσω τη βραδιά στο σύλλογο με μία εικόνα. Αυτοί είναι η «διοίκηση Γκυρίνη» που πήγε στην εκδήλωση. Εκτός από τον Δριστά, όλοι οι άλλοι του Πανταζόπουλου. Ποιος κυβερνά τον δήμο Παναγιώτη μου; Εσύ ή ο Argy; Και γω δεν ξέρω τι ψήφισα αλλά και σεις που ψηφίσατε Ώρα Ευθύνης πρέπει να είστε πολύ χαρούμενοι που ενώ βγήκατε είστε…. Αντιπολίτευση.

Επεισόδια έγιναν μεταξύ των κατοίκων του camp και του συνοικισμού του Αγίου Γεωργίου. Ένα θα σας πω και δεν θέλω να πάρω καθόλου θέση στο όλο θέμα γιατί αν πάρω θα γίνω πολύ κακός και δεν το θέλω. Δεν ξέρω τι καρυδιάς καρύδι μαζεύτηκε μέσα στο κέντρο προσφύγων αλλά στον συνοικισμό δεν είναι η πρώτη φορά που ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ακούγονται πολλά χρόνια τώρα.

Ούτε για αυτά που ακούστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο για το συγκεκριμένο θέμα θέλω να μιλήσω. Απλά θέλω να κάνω μια ερώτηση στον δήμαρχο μας. Όταν λέτε ότι η Δημοτική Αρχή «δεν επαναπαύεται αλλά επαγρυπνεί» τι εννοείτε; Επαγρυπνείτε για αυτούς που ενεπλάκησαν ή για εμάς από ΟΛΟΥΣ αυτούς;

Και θα κλείσω με κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Patty is back. Ένα τσίπουρο πήγε να πιει και βγήκε φωτογραφία (τι σπάνιο) με τον πρώην πρόεδρο και νυν μέλος.

Αυτό που με ζορίζει και δεν μπορώ να καταλάβω είναι, τι ρόλο παίζει η γκλίτσα; Παραπέμπει κάπου και γω δεν το έπιασα; Είναι συμβολικός ο ρόλος της (πιάσε την γκλίτσα μου να δεις πόσο μεγάλη και σκληρή είναι); Ότι και να είναι πάντως η Πάτυ το αποθεώνει. Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία ο δικός μου ο νους έτρεξε σε κάτι πιο παλιό, πιο ρετρό. Τάσος και Γκόλφω. Αλλά και πάλι η γκλίτσα δεν μου κολλάει ρε παιδιά. Αφήστε, θα ρωτήσω την ίδια και θα σας πω.

Στην παρέλαση της απελευθέρωσης είδα όλο δασκάλους και καθηγητές να ακολουθάνε τα τμήματα των σχολείων. Μη κάνετε κανένα χαζό και στην παρέλαση της 28^ης δεν βγάλετε τις δασκάλες και τις καθηγήτριες στο δρόμο γιατί θα σκοτωθούμε. Να το ξέρετε, αν δεν βγάλω Καρπούζι την επόμενη εβδομάδα θα φταίει ο σύλλογος καθηγητών. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

«Θυμάσαι κόρη απ’ το Τσέρρο, / την πατρίδα την αγαπημένη; / Όλα καταπράσινα, ήσαν πρώτα. / Μαύρες τώρα οι τρύπες από τις γαλαρίες».

Το παλιό αυτό τραγούδι των Άλπεων, θα μπορούσαν να το ψελλίζουν και σήμερα τα παιδιά των εμπόλεμων περιοχών, παίζοντας ανάμεσα στα συντρίμμια και σε διασταυρούμενα πυρά, μέχρι να ακρωτηριαστούν ή ακόμη και να χάσουν τη ζωή τους. Σήμερα στον κόσμο μετράμε περισσότερα από 86,7 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 7 ετών, που έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους σε ζώνες συγκρούσεων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef. Εκατομμύρια παιδιά σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, στις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο πόλεμος παραβιάζει τα δικαιώματα των παιδιών: Το δικαίωμα στη ζωή, στην οικογενειακή ενότητα, στην υγεία και στην εκπαίδευση, στην προστασία από τη βία και την κακομεταχείριση. Τα παιδιά που έχουν χάσει την παιδική τους ηλικία εξαιτίας των πολέμων, δεν πρέπει να χάσουν και το μέλλον τους.

Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται όχι όταν τα σκοτώνουν.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο Οκτώβρης ήταν και είναι ο μήνας που όλοι μας έχουμε πολλά να κάνουμε. Παρελάσεις, απελευθερώσεις, να στρώσουμε τα χαλιά μετά του Αγίου Δημητρίου και άλλα τέτοια. Μου είπαν να μη το πω αλλά εγώ δεν κρατιέμαι. Το 1821 ξεκίνησε ο αγώνας ελευθερίας κατά των Τούρκων και πρώτη ελευθερώθηκε η Πελοπόννησος. Εμείς ελευθερωθήκαμε 18 Οκτωβρίου του 1912. Δηλαδή, 90 χρόνια μετά. Ο Κολοκοτρώνης και όλο το παρεάκι αφού ελευθέρωσαν τα δικά τους μέρη το έριξαν στις γράπες φαίνεται. Εμάς ζαρτ. Είμαι ανιστόρητος και το ξέρω αλλά δεν πιστεύω ότι έκαναν 90 χρόνια να έρθουν στη Μακεδονία. Απορώ γιατί κάνουμε παρέλαση για την 25η Μαρτίου. Ας κάνουν μόνο αυτοί που λευτερώθηκαν τότε. Εμείς να γιορτάζουμε το 1912. Χωριστά δεν λευτερωθήκαμε; Ε, χωριστά να το γιορτάζουμε...

Συμφωνείς Αρχάγγελε μου; Δεν μας εξυπηρέτησαν αυτοί, ας μη τους εξυπηρετήσουμε και μεις. Τότε έπρεπε να το ανοίξεις το γραφείο, θα κολυμπούσες στο χρήμα. Το μόνο κακό θα ήταν ότι θα έπρεπε να τους κατεβάζεις από τα κατσάβραχα. Μπαμ ο Τουρκαλάς, δυο σανίδια εσύ και άντε καλό ταξίδι. Εξυπηρέτηση στο άψε σβήσε.

Δεν είχα σκοπό να ξανά-ασχοληθώ με το μνημείο των Ποντίων αλλά έπεσε στα χέρια μου μια φωτογραφία που με συγκλόνισε. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το μνημείο το έστησε ο Κολοθάς. Δείτε λοιπόν σε αποκλειστική πρώτη την αντίδραση από τις κόρες του όταν είδαν ότι…. ξανά-έστησαν τα κολονάκια.

Δεν ξέρω πως, αλλά κάτι τέτοιες μέρες γίνετε κάτι και η Queen Efi ξανά-έρχεται στο προσκήνιο. Τη θυμάστε από εκείνο το συγκλονιστικό περπάτημα που κατάφερε να χωρίσει την παρέλαση στα δύο (ο Αμάραντος το θυμάται σίγουρα). Ε λοιπόν, αυτή η ταλαντούχα «περιπατητής» βρισκόταν πίσω από τις υπέροχες πίτες που πρόσφερε ο ΛΟΝΑΠ στη γιορτή πίτας. Μια μοναδική συνταγή που δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ όσο ζει, όπως λέει και η ίδια. Έκατσε διακριτικά στην άκρη του τραπεζιού και έβλεπε με ικανοποίηση να καταβροχθίζονται τα δημιουργήματα της.

Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθεί ο χώρος και ο χρόνος που η Queen Efi θα κάνει το ένα και μοναδικό σεμινάριο για τα μυστικά της βασιλικής πίτας. Μυστικά όπως, πώς να λιώσετε το βούτυρο στο καμινέτο χωρίς να σας καεί, πώς να ανοίξετε το φύλο σε star σχήμα και τέλος πώς να βάλεις τα παζιά στην πίτα χωρίς να πικρίσουν. Βασιλικά σεμινάρια όπως μόνο μια Queen Efi ξέρει να παραδίδει.

Και μιας και πιο πάνω ανάφερα τον Αμάραντο, να σας πω πως στην γιορτή τσίπουρου που έκανε κατάλαβα πολλά. Όχι για αυτόν αλλά για τους άλλους. Πόσο μελάνι χύθηκε για αυτούς τους δύο συλλόγους (ΛΟΝΑΠ και ΕΣΤΙΑ); Και τι δεν γράφτηκε. Σκοτώθηκαν, είπαν έτσι, είπαν αλλιώς. Μπούρδες. Σας το λέω εγώ, μπούρδες. Περισσότερα είναι αυτά που τους ενώνουν παρά αυτά που τους χωρίζουν. Δείτε και θα καταλάβετε.

Επειδή όμως για αυτούς τους δύο θα σας μιλήσω και παρακάτω ας κάνω ένα μικρό διάλλειμα και ας ασχοληθώ με τους…. μαθητές. Γενικά, οι σημερινοί μαθητές έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο ντυσίματος. Ιδιαίτερα τα κορίτσια έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο…. γδυσίματος. Κατ΄ εμέ καλά κάνουν αρκεί να μην ξεφεύγουν (τώρα που τα έχουν όλα στη θέση τους ας τα δείξουν). Έλα μου όμως που πολλά ξεφεύγουν. Τόσο, που δεν καταλαβαίνεις αν σχόλασαν από το σχολείο ή από το bar. Και απορώ γιατί και οι γονείς είναι προσεγμένοι στο ντύσιμο αλλά και οι καθηγητές. Που τα βλέπουν όλα αυτά τα σκασμένα και από πού παίρνουν το θάρρος, ποτέ δεν το κατάλαβα. Η παρακάτω μαθήτρια ας πούμε έχει ένα δικό της στυλάκι.

Κι όμως, η «μαθήτρια» που βλέπετε είναι καθηγήτρια που μόλις σχόλασε και περιμένει το λεωφορείο να πάει σπίτι της. Σα να βλέπω τη Βίνα Ασίκη στο Ρόδα τσάντα και κοπάνα να προσπαθεί να κάνει γυμναστική στον Στηβ Ντούζο. Κολλητά κολάν, μπλουζάκια με τιράντα με το σουτιέν να διαγράφετε καθαρά και στυλ «έλα να αγαπηθούμε darling». Δεν είμαι πουριτανός, σας το υπογράφω. Αλλά δεν μπορείς κυρία μου να λες στους γονείς ότι τα παιδιά τους πρέπει να ντύνονται πιο κόσμια και συ να πηγαίνεις στο σχολείο σα να ντύθηκες να πας Πρωτομαγιά με τον γκόμενο. Κάνω λάθος; Τι λες και συ; Αλήθεια, τι μάθημα κάνεις;

Και μιας και μιλάω για μαθητές, αυτό που είδα προχθές δεν μου άρεσε καθόλου. Το ξέρω ότι τα ΚΤΕΛ βρίσκονται σε ένα σημείο που βολεύει τους περισσότερους να τα επισκεφτούν. Επίσης γνωρίζω ότι η εξυπηρέτηση που παρέχουν είναι άρτια. Αυτό που είδα όμως και δεν μου άρεσε ελπίζω να το κατανοήσουν και να το αλλάξουν. Δεν μπορεί να σταματάει το λεωφορείο και να κατεβάζει μαθητές… από τη μεριά του δρόμου. Δεν μπορεί να ανοίγει η πόρτα και να κατεβαίνει ο μαθητής στο δρόμο. Και μιλάμε για έναν δρόμο που «κάποιοι» τον έχουν κάνει πίστα αγώνων.

Ας μην έρχονται από την Εθνικής Αντιστάσεως (δρόμος Δημαρχείου) τα λεωφορεία και αφήνουν τα παιδιά εκτεθειμένα στο δρόμο. Ας στρίβουν από τη Νικολάου Πλαστήρα για να ανοίγει η πόρτα από την πλευρά του πεζοδρομίου. Πόσο χρονοβόρα είναι μια μικρή παράκαμψη; Πρέπει να γίνει πρώτα το κακό και μετά να το σκεφτούμε;

Και πάμε στους δύο συλλόγους που προανέφερα. Η Εστία Ρουμλουκιωτών έκανε τον αγιασμό της για να τις πάει καλά η φετινή χρονιά και να μην έχει άλλες απώλειες. Τα χαμόγελα έδιναν και έπαιρναν. Εγώ τους εύχομαι καλή αρχή και κάθε εμπόδιο να τους βγαίνει σε καλό (τρέξτε να δείτε τον Νταμτσιόπουλο, εγκεφαλικό θα έπαθε με αυτό που έγραψα). Την ίδια μέρα μας παρουσίασαν και τον νέο τους χοροδιδάσκαλο, τον Φίλιππο Φιλίππου (δεν ξέρω αν έχει συγγένεια με τον Σολωμό Σολωμού, πάντως Κύπριος δεν είναι). Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο και πραγματικά μου φάνηκε ένας εξαίρετος κύριος. Το βιογραφικό του, αν το διαβάσει κανείς θα μείνει έκπληκτος. Αν είναι αλήθεια όσα γράφει βέβαια γιατί εμείς οι Έλληνες έχουμε μια τάση να τα φουσκώνουμε όλα. Για το έργο του θα κριθεί εν καιρώ. Γι΄ αυτό όμως που εγώ θα μιλήσω είναι για…. το ένα μείον. Ναι, καλά διαβάσατε. Όταν μας λείπει ένα πλαϊνό γελάμε σαν να έχουμε εγκεφαλικό και όχι σα να μας πήρε η χαρά από τα μούτρα. Κατά τ΄ άλλα Φίλιππε μου, καλή αρχή να έχεις και να προσέχεις. Εκεί μέσα οι χοροδιδάσκαλοι και φεύγουν και δεν φεύγουν. Κάτι σαν φαντάσματα ένα πράγμα.

Όσο για τον ΛΟΝΑΠ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Μια χαρά μασάνε αλλά δεν μπορώ να πω και το ίδιο για το βλέπουνε. Όσες είχαν τα γυαλιά τα φόρεσαν, κάποιες άλλες έψαχναν το φως να πάνε από κάτω και κάποιες άλλες κόντεψαν να το πάνε το χαρτί στον τοίχο απέναντι για να το δούνε τι γράφει. Αν περνούσε κανένας μαύρος με γυαλιά πρεσβυωπίας θα ξεπουλούσε στο λεπτό. Δεν πειράζει κορίτσια μου, άλλοι χρησιμοποιούν το σελφοκόνταρο για να βγάζουν σέλφι και εσείς για να διαβάζετε το κινητό. Αλλά και έτσι, κούκλες είστε.

Ο χειμώνας κοντεύει και κάποιοι επιτήδειοι κόβουν αβέρτα όποιο δέντρο βρούνε μπροστά τους για να μαζέψουν ξύλα για να ζεσταθούν. Ότι φυτρώνει στην αυλή σας είναι δικό σας. Ότι φυτρώνει αλλού, όχι. Και πριν πείτε ότι έχετε την άδεια του δημάρχου, ενημερώστε τον πρώτα για να το γνωρίζει ο άνθρωπος. Γιατί δεν το γνώριζε. Και επειδή αυτό είναι παράπτωμα και τιμωρείτε, να σας ενημερώσω πως την επόμενη φορά δεν το έχω σε τίποτα να γράψω και ονόματα. Κατάλαβαν κάποιοι εκεί στην Κυψέλη;

Την ιστορία του μικρού Παναγιώτη Ραφαήλ, που πάσχει από νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου 1 λίγο πολύ την γνωρίζουμε όλοι μας. Ειλικρινά ντρέπομαι που κάποιοι τολμάνε να πούνε όχι, κι ας υπάρχει έστω και 1% ποσοστό να σωθεί το παιδί. Όλη η Ελλάδα μαζεύει χρήματα για να καταφέρουμε να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτό το αγγελούδι να πάρει αυτό που του αξίζει. Να ζήσει. Μια τέτοια προσπάθεια κάνει και ο ποντιακός σύλλογος Αράχου ο οποίος διοργανώνει μία ποντιακή βραδιά με σκοπό να μαζευτούν χρήματα για το μικρό αγγελούδι. Μια πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια.

Όπως θα προσέξατε, σήμερα δεν ασχολήθηκα καθόλου με τους πολιτικούς μας. Είπα να κάνω λίγη αποτοξίνωση. Κάτι μου λέει ότι αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ γιατί, οι ίδιοι, κάνουν τα αδύνατα δυνατά να με τσιγκλήσουν. Να ακούσουν το αστειάκι τους, άσχετα που δεν γελάνε. Κάποτε οι Έλληνες είχαν ανοιχτά μυαλά και δεχόντουσαν το χιούμορ. Έχω να συναντήσω ανοιχτό μυαλό…. από το Πάσχα. Αλλά δεν πειράζει, εγώ τους αγαπάω. Μεγάλη λέξη. Αν η αγάπη δεν πονούσε και ήταν μόνο απόλαυση, δεν θα την έλεγαν αγάπη. Πιτόγυρο θα την έλεγαν.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.