Μπορεί να έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, κανείς όμως δεν ξεχνάει τη δύναμη του αντιδικτατορικού αγώνα και τη ζέση με την οποία διεκδικήθηκε η δημοκρατία.

Η ασπίδα της υψώθηκε από όλους τους πολίτες, ιδίως από το Φοιτητικό Κίνημα, το οποίο με την ανδρεία και την τόλμη του, έγινε η βάση της παλλαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Οι ελεύθεροι αγωνιζόμενοι φοιτητές, οραματιζόμενοι έναν «κόσμο χλόης» άρθρωσαν το διαχρονικό σύνθημα για «ψωμί, παιδεία και ελευθερία», παλεύοντας σκληρά και όρθιοι. Και έγραψαν τον θρίαμβο της ελευθερίας και της δημοκρατίας, έχοντας τον «ήλιο στο μέτωπο».

48 χρόνια μετά, διασχίζουμε τον δρόμο της ελευθερίας, που μας παρέδωσαν αυτοί που ξεπέρασαν τα όρια της ατομικότητάς τους. Και έχουμε υποχρέωση να τους τιμούμε, βαδίζοντας στα χνάρια του δικού τους αγώνα. Υπερασπιζόμενοι και εμείς το σύνθημα για «ψωμί, παιδεία και ελευθερία», αποδίδοντας στις λέξειςόμως, το σύγχρονο νόημα που τους αρμόζει: Εργασία για όλους, ουσιαστική εκπαίδευση που εστιάζει στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίαςχωρίς αποκλεισμούς, όραμα και προοπτική για τους νέους της χώρας μας.