Το πρώτο σημαντικό βήμα για την επιστροφή της ΕΒΖ στην κανονικότητα έγινε την προηγούμενη εβδομάδα. Η εκταμίευση των πρώτων 5 εκατ. ευρώ, -όπως αναμένονταν μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι λέξεις- από τα συνολικά 12 εκατ. ευρώ που έχει λαμβάνει η εταιρεία, σηματοδοτεί την έναρξη του σχεδίου εξυγίανσης της πολύπαθους βιομηχανίας, η επιβίωση της οποίας κινούνταν για μεγάλο διάστημα «μεταξύ σφύρας και άκμονος». Παρότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος να διανυθεί αλλά και μια σειρά από δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να υλοποιηθούν, όπως η πώληση των δυο εργοστασίων στη Σερβία, εντούτοις η νέα διοίκηση που ανέλαβε την ευθύνη να ηγηθεί της προσπάθειας δηλώνει αποφασισμένη να φέρει σε πέρα το έργο που ανέλαβε και πεπεισμένη για την επιτυχία του εγχειρήματος. «Η ΕΒΖ έχει τις δυνατότητες για να ξανασταθεί όρθια και να ανακτήσει τη δυναμική της, σε σύντομο διάστημα υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθεί πιστά το επιχειρησιακό σχεδίου που συνέταξε αναγνωρισμένος οίκος του εξωτερικού», λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της εταιρείας, Χρήστος Ρώσσιος.
Στόχος είναι η επιστροφή σε λειτουργικά κέρδη στο τέλος του 2018 και σε καθαρά κέρδη από το 2019, ύστερα από πολλά χρόνια ζημιογόνων αποτελεσμάτων. Ήδη, παρά την κρίση που μαστίζει την ελληνική αγορά και τα προβλήματα ρευστότητας κατάφερε να αυξήσει τις πωλήσεις της, οι οποίες σύμφωνα με τον κ. Ρώσσιο θα ήταν πολύ περισσότερες εάν υπήρχαν περισσότερα χρήματα στα ταμεία. Και αυτό χωρίς εξαγωγές, οι οποίες σταμάτησαν εδώ και καιρό ελλείψει χρημάτων για την προμήθεια της πρώτης ύλης. Με βάση τον σχεδιασμό, η εξαγωγική δραστηριότητα ενδέχεται να ξεκινήσει πάλι από το 2018, όταν θα υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για την αγορά της ανάλογης ποσότητας σε πρώτη ύλη που απαιτεί ένα εγχείρημα τέτοιου μεγέθους. Τα προβλήματα ρευστότητας είναι άλλωστε αυτά που δεν επιτρέπουν στην εταιρεία να προμηθευτεί την πρώτη ύλη που χρειάζεται, προκειμένου να ανταποκριθεί στην υψηλή ζήτηση για ζάχαρη. Η εκταμίευση της πρώτης δόσης των 5 εκατ. ευρώ, από τις συνολικά τρεις που προβλέπονται έως το τέλος του 2016 θα δώσει βαθιά ανάσα στην εταιρεία, και θα την βοηθήσει να καλύψει σημαντικές «τρύπες» στα οικονομικά της. Υπολογίζεται πως πάνω από 3 εκατ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή χρεών προς τους τευτλοπαραγωγούς, ώστε να αρχίσουν να προμηθεύουν και να πιστώνουν την εταιρεία.
«Μαχαίρι στις σπατάλες»
Πέρα από την ολοκλήρωση του «οδικού χάρτη» που συμφωνήθηκε με την Πειραιως, ώστε να αρχίσει η ροή χρηματοδότηση προς την εταιρεία, η διοίκηση έχει κάνει σημαντική πρόοδο και στο κομμάτι της περιστολής των δαπανών, κάτι που προβλέπει ρητά και το σχέδιο εξυγίανσης. «Έχοντας παραλάβει μια σπάταλη εταιρεία, όπου οι πελατειακές σχέσεις καθόριζαν αποφάσεις η δραστική μείωση του κόστους λειτουργίας ήταν κάτι περισσότερο από επιτακτική», υπογραμμίζει ο κ. Ρώσσιος. Παρεμβάσεις έγιναν σε όλα τα μέτωπα: από τις αμοιβές του προσωπικού και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέχρι τις τιμές κτήσης της πρώτης ύλης και την εκμετάλλευση των υπολειμμάτων της παραγωγικής διαδικασίας ως φυτόχωμα, με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα να είναι ενθαρρυντικά. Σύμφωνα με το υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΒΖ, στο διάστημα που είναι στο τιμόνι της εταιρείας τα λειτουργικά έξοδα περιορίσθηκαν κατά περίπου 30% ενώ έχουν σταματήσει και όσες δαπάνες θεωρήθηκαν περιττές. «Μόνο από την ανάθεση της συντήρησης των εργοστασίων σε εξωτερικό συνεργάτη, αντί της πρόσληψης έκτακτου προσωπικού περίπου 900 ατόμων όπως γίνονταν μέχρι τώρα υπολογίζεται πως εξοικονομούμε γύρω στα 1,8 εκατ. ευρώ! Επιπλέον, μέσα από διαπραγματεύσεις με τους τευτλοπαραγωγούς καταφέραμε και μειώσαμε την τιμή της πρώτης ύλης στα 0,38 ευρώ από 0,41 ευρώ πριν ενώ πλέον ενσωματώνουμε το μεταφορικό κόστος στην τιμή που πουλάμε την παραγωγή μας, όπως κάνουν όλες οι ιδιωτικές βιομηχανίες της χώρας», επισημαίνει ο κ. Ρώσσιος.
Την ίδια στιγμή, όμως, γίνονται κινήσεις για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ΕΒΖ, με επίκεντρο τον τομέα της σποροπαραγωγής (κλείνονται συμφωνίες με μεγάλους οίκους του εξωτερικού για φασόν παραγωγή), ενώ τίθενται οι βάσεις για να γίνουν πιο δίκαιες και διαφανείς οι συναλλαγές με τους τευτλοπαραγωγούς, καθώς στην επόμενη ημέρα δεν έχουν θέσει πρακτικές του παρελθόντος που οδήγησαν την εταιρεία ένα βήμα πριν την καταστροφή. Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει ο κ. Ρώσσιος «σε συμφωνία με τους παραγωγούς αποφασίσθηκε να μπει σε εφαρμογή ο αντικειμενικός προσδιορισμός στην αγορά των ζαχαρότευτλων, μέσα από την λειτουργία για πρώτη φορά συγκεκριμένων μηχανημάτων που προσδιορίζουν ακριβώς, την πραγματική ποσότητα και το πραγματικό ζαχαρικό τίτλο, και να σταματήσει ο οπτικός προσδιορισμός, ο οποίος ήταν εν πολύς άδικος». Ανάμεσα στις μάχες που έχει κερδίσει έως τώρα η νέα διοίκηση είναι η σημαντική αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων σε πολύ σύντομο διάστημα, καθώς έπεισε αρκετούς παραγωγούς να συνεχίσουν την καλλιέργεια παρά τις δυσκολίες αλλά και η εργασιακή ειρήνη που εξασφάλισε παρά τις περικοπές και τις απολύσεις που έγιναν. «Καταφέραμε με όλα τα προβλήματα να υπάρχει εργασιακή ειρήνη, και το σύνολο των εργαζομένων που έχουν απομείνει στην εταιρεία να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με μια γενναιότητα, η οποία είναι αξιοπρόσεκτη», σημειώνει με έμφαση.
«Γλυκόπικρο» το σχέδιο εξυγίανσης
Πέρα από την χρηματοδότηση των 12 εκατ. ευρώ και την πώληση των δυο εργοστασίων στη Σερβία μέσα από διεθνή διαγωνισμό, στα βασικά σημεία του σχεδίου εξυγίανσης που συμφωνήθηκε με την Τράπεζα Πειραιώς προβλέπεται η αναδιάρθρωση δανείων ύψους 50 εκατ. ευρώ, με περίοδος χάριτος και καλύτερα επιτόκια αλλά και «κούρεμα» δανείων ύψους 50 εκατ. ευρώ, με την επιτυχή ολοκλήρωση του σχεδίου σε δέκα χρόνια. Επιπλέον, προβλέπεται η εκποίηση των μη παραγωγικών ακινήτων της εταιρείας, τα οποία εκτιμάται ότι μπορούν να αποφέρουν 25 εκατ. ευρώ. Ανάμεσα σε αυτά, είναι το εργοστάσιο στην Ξάνθη, για το οποίο υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην πλατεία Αριστοτέλους και ένα 8όροφο κτήριο απέναντι από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
«Το σχέδιο εξυγίανσης εκτός από τη χρηματοδότηση και την εκποίηση ακίνητης περιουσίας, προβλέπει την αναδιάρθρωση δανείων ύψους 50 εκατ. αλλά και το «κούρεμα» δανείων ύψους 50 εκατ., μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του σχεδίου σε βάθος 10ετίας»
«Πολιτικά, κρίνοντας και βλέποντας τα οικονομικά στοιχεία και πώς λειτουργούσε η εταιρεία, θεωρώ ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν στόχο την απαξίωση της βιομηχανίας, ώστε να πουληθεί κομμάτι κομμάτι. Αντίθετα, είναι αδήριτη η θέληση της παρούσας κυβέρνησης να κρατηθεί η εταιρεία ζωντανή.
Του Γιώργου Μανέττα
