Καρπουζάκια μου, πολύ καλημέρα σας. Το προηγούμενο Καρπουζάκι σας άρεσε πολύ και χαίρομαι ιδιαίτερα γι΄ αυτό. Σήμερα διαβάζεται το 400ο άρθρο (ουάου, σα πολλά μαζεύτηκαν). Δυσαρεστούμαι όμως όταν ακούω απόψεις ανθρώπων που δεν συμβαδίζουν με τον 21ο αιώνα που διανύουμε και τις διακατέχει μια ηττοπάθεια. Τι εννοώ; Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν υποχρέωση απέναντι σε κάποιον πολιτικό επειδή (ακούσατε, ακούσατε) τους έφτιαξε το δρόμο μπροστά από το σπίτι τους, ή τους έδωσε νέο κάδο σκουπιδιών. Νομίζω δεν πάμε καθόλου καλά.
Το να χειροκροτείς πολιτικούς επειδή έχτισαν κάτι με δημόσιο χρήμα είναι σα να χειροκροτείς το ATM που σου δίνει τα χρήματα σου. Κάνω λάθος; Έδωσαν λέει το συγκεκριμένο δημόσιο χώρο σε κάποιους για να κάνουν κάτι, λες και τον χώρο τον έφεραν από τη μάνα τους και μας κάνουν χάρη. Έλα να έρθουμε στα συγκαλά μας και να πάψουμε να τρομπάρουμε γιατί ….. μεγαλώσαμε, δε νομίζετε;
Η Κινηματόδρασις και η υπέροχη θεατρική ομάδα ΘΕΡΩΣ ξαναχτύπησαν. Σε ένα κατάμεστο θέατρο (στο Πλατύ) μιας και μάλλον έχουν απαγορευτικό για το Πνευματικό της Αλεξάνδρειας (ακόμη). Σε αυτή την προσπάθεια (Αδέλφια ενωμένα, ποτέ Νικημένα) μου άρεσαν πολλά και με χάλασαν λίγα. Καταρχάς ένα μεγάλο μπράβο στο team κατασκευής κοστουμιών για αυτή την υπέροχη πανδαισία χρωμάτων και σχεδίων που μας ετοίμασαν. Τόσα πολλά κοστούμια για μια παράσταση, δεν έχουμε ξαναδεί στον τόπο μας. Ίσως τελικά να σας έκανε καλό που φύγατε από την ΚΕΔΑ, δημιουργώντας μια τέτοια παράσταση ως απάντηση σε κάποιους που πίστευαν ότι δεν θα μπορούσατε να ράψετε ούτε μια ποδιά.
Οι χορογραφίες της Μαρίας Αραμπατζή ήταν υπέροχες αν και πιστεύω ότι την περιόριζαν στο να δείξει το ταλέντο της που είναι αδιαμφισβήτητα πολύ μεγάλο. Ο Κωνσταντίνος Παπανίκος ήταν αποκάλυψη. Δεν έπαιζε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το ζούσε. Σα να έβγαλε το παιδί από μέσα του που τόσο καλά είχε κρυμμένο. Δεν περίμενα όμως κάτι λιγότερο, το μήλο……
Για την Κατερίνα Κουκουτάρα έχω γράψει ως τώρα πολλά, και καλά και μέτρια. Σε αυτήν όμως την παράσταση τα έδωσε όλα. Πήρε την παράσταση στους ώμους της και τα κατάφερε πέραν του δέοντος. Ίσως ακουστεί υπερβολικό αλλά θεωρώ ότι η παιδική σκηνή ταιριάζει γάντι στην Κατερίνα.
Βαγενάς και Πανταζής, απλά για ακόμη μια φορά μας έδειξαν ότι μπορούν να φέρουν οποιοδήποτε κείμενο στα μέτρα τους (χωρίς την υπερβολή που δικαιολογεί μια παιδική παράσταση). Αυτή όμως που με κέρδισε (πρώτη φορά τη βλέπω στη σκηνή) είναι η νυχτερίδα του έργου, κατά κόσμο Έλενα Βόλκου. Η πιο «λατρεμένη» κακιά που έχω δει ποτέ (αυτή τσίριζε και γω γελούσα). Δεν ξέρω αν ο διάβολος φορούσε Prada, αυτό που ξέρω είναι ότι η Έλενα φόρεσε το ρόλο της χωρίς να τη φορέσει αυτός (είσαι τυχερή που δεν σε κρέμασε ανάποδα η Χρύσα).
Για την Αντωνίου γράφω πάντα ωραία πράγματα γιατί πολύ απλά δεν έβρισκα κάτι κακό να γράψω (ως τώρα). Σε αυτή όμως την παράσταση την πάτησες Χρύσα μου. Το κοινό σου δεν έρχεται να δει μόνο τα σκηνοθετικά ευρήματα που τόσο ευχάριστα μας ξαφνιάζουν κάθε φορά. Έρχεται και για έναν ακόμα λόγο. Να δει τι κολιέ φοράς. Ναι, ναι, μην ξαφνιάζεσαι, είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις. Αυτή τη φορά όμως μας πλήγωσες οικτρά. Τόλμησες να μη βάλεις.
Ήταν σα να έβλεπα τη σχωρεμένη Ζωή Λάσκαρη χωρίς τυρμπάν. Ιεροσυλία. Να μην επαναληφθεί ξανά Χρύσα μου αυτό. Παρόλα αυτά, μια χαρισματική ομάδα με ένα εξαιρετικό περιεχόμενο, μια ταλαντούχα τιμονιέρισσα και πολλή τροφή για σκέψη δεν θα μπορούσε παρά να μας χαρίσει μια ακόμα υπέροχη παράσταση! Αλλά αν θέλετε την άποψη μου νομίζω ότι φτάνει πια το παιδικό ρεπερτόριο. Αλλά πάλι, ποιος είμαι εγώ που θα σας πω τι να κάνετε (θα βγάλω φτυάρι αν ξαναδώ κι΄ άλλη Ξένια Καλογεροπούλου, να το ξέρετε)!!!
Προχθές έπινα καφέ σε γνωστή καφετέρια της πόλης και στο τέλος του πεζόδρομου είχε αυτή την πινακίδα.
Αν και πάω τόσα χρόνια, πρώτη φορά την είδα. Οκ, όταν εγώ έβγαλα δίπλωμα οδηγούσε και ο Παπαφλέσσας, άλλαξαν πολλά. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας πει τι σημαίνει η συγκεκριμένη πινακίδα; Απαγορεύονται μεγάλοι, μικροί, αυτοκίνητα και σπίτια; Αν είναι έτσι, θα μπει η φαγάνα να γκρεμίσει οικοδομές; Μήπως εννοεί ότι εσύ που οδηγάς στον πεζόδρομο, πρόσεχε τα σπίτια και τους ανθρώπους; Γιατί τότε έχει απαγορευτικό στο αυτοκίνητο; Μήπως σας περίσσευαν τίποτα αυτοκόλλητα και τα βάλατε όλα σε μια πινακίδα που καταλάθος τοποθετήθηκε εκεί;
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα και άλλες πινακίδες που πραγματικά δεν γνώριζα ότι υπήρχαν.
Όταν έδινα εγώ για σήματα το πιο παράξενο σήμα ήταν το Stop (και δεν είχε κάρα στο δρόμο, είμαι μεταγενέστερος). Τώρα, άμα βγω στο δρόμο και δω καμιά τέτοια πινακίδα, θα βάλω alarm, θα πάω δεξιά και θα συλλογιέμαι τι πρέπει να κάνω. Γιατί κάνετε τη ζωή μας πιο δύσκολη; Άντε γω, θα μπω στο internet και κάτι θα βρω, η γριά που οδηγάει, τι θα κάνει; Και άντε, άμα έχει κανένα εκκλησάκι δίπλα, θα ανάψει το καντηλάκι να περάσει η ώρα της, αν δεν έχει, τι να κάνει ώσπου να έρθει η οδική;
Η τροχαία παρακαλώ να αναλάβει δράση.
Στη στροφή τους έφαγε όλους ο Σιδηρόπουλος ανακοινώνοντας, προς μεγάλη απογοήτευση πολλών, τα πρώτα 27 ονόματα του συνδυασμού του. Απ΄ όλα τα επαγγέλματα έχει ο μπαξές, από αστυνομικούς μέχρι καθηγήτρια αγγλικών (με lower μπαίνεις υποψήφιος ή χρειάζεται και proficiency;). Επίσης δεν άφησε super market και λαϊκή αγορά που να μην μοίρασε το πρόγραμμα του. Εντύπωση μου κάνει που επέλεξε να μην έχει καμιά «παλιά καραβάνα» στον συνδυασμό του (ακόμη τουλάχιστον). Κάτι μου λέει πως τα outsider θα κάνουν τη διαφορά στο τέλος.
Αν πρόσεξα καλά είδα πολλά ζευγάρια μέσα (διόρθωσε με σε παρακαλώ). Κανόνισε να εκλεγεί ο ένας από τους δύο και να τα βάλεις να μαλώνουν. Τότε είναι που θα γίνει η μεγάλη Ανατροπή (όχι στον τόπο αλλά στα διαζύγια).
Από την άλλη τα πράγματα στο στρατόπεδο Γκυρίνη, ενώ ακούμε για «δοκιμασμένα» ονόματα που πηγαίνουν μαζί του, ακούμε και για μεγάλες και ηχηρές απώλειες. Φήμες Παναγιώτη μου λένε ότι τα πράγματα με κομματικά μεγαλοστελέχη δεν πάνε καλά. Δεν ξέρω αν αληθεύει, ξέρω όμως πως άνοιξες πολλά μέτωπα... και μπορεί να κλείσουν πολλές πόρτες....Για δες το λίγο πιο ζεστά...to be continued...
Και μιας και τους ανέφερα, σβάρνα τα πήραν όλα. Τώρα που τελείωσαν οι χοροί, ξεκίνησαν οι αγώνες δρόμου. Στο Μακροχώρι βρέθηκαν λοιπόν για να τρέξουν στη μνήμη των μαθητών που χάθηκαν στα Τέμπη πριν 21 χρόνια. Επιτέλους να τους δούμε και μία φορά χωρίς κοστούμι.
Ο Λάζαρος δεν κατάφερε να πείσει τη γυναίκα του να τρέξει μαζί του (πόσο την καταλαβαίνω) ενώ ο Τάσος δεν άφησε κανέναν στο σπίτι. Από το βλέμμα της συζύγου του όμως καταλαβαίνω ότι πρέπει να το πλήρωσε ακριβά αυτό το χατίρι (ποιος ξέρει τη φόρεμα έβαλε στο μάτι). Η μάνα μου Τάσο, από το ψυγείο ως την ηλεκτρική κουζίνα πάει και όλη μέρα μας λέει πως αν δεν ήταν αυτή, εμείς θα πεθαίναμε. Που να την έβαζα να τρέξει και 5 χιλιόμετρα στο Μακροχώρι!!! Θα της δίναμε και τα νεφρά μας από την υποχρέωση. Φθηνά την έβγαλες, σώπα, μη μιλάς.
Ο Αποστόλης μάλλον δεν βρήκε φόρμα στα μέτρα του και ο Αντετοκούμπο δεν είναι κάπου κοντά να του δανείσει μία. Και γω στη θέση σου Αποστόλη θα προτιμούσα να ρίξω το άσφαιρο. Αυτά είναι μικρά, αντέχουν τα πόδια τους. Στο κάτω κάτω στην Ελλάδα ζούμε, άλλοι τρέχουν, άλλοι κερδίζουν.
Και πάμε στον Αβραάμ που έβγαλε μια ανάρτηση που εμένα προσωπικά με μπέρδεψε λιγάκι. Διαβάστε την και τα λέμε παρακάτω.
Έχω κάποια ερωτήματα Αβραάμ και θα ήθελα να τα δούμε μαζί.
1.Ποιοι έρχονται σε δύσκολη θέση με την υποψηφιότητα σου; Ψηφοφόροι ή κάποιοι που σου έταζαν ότι θα είναι μαζί σου; (κάποιοι πρόεδροι π.χ. που τους είχες σίγουρους).
2.Κάποιοι θα βελτιώσουν τα οικονομικά τους λες. Θεωρείς ότι όποιος ακουστεί ότι θα είναι μαζί σου, μπορεί να πουλήσει τον εαυτό του ακριβότερα μετά;
3.Μαλώνεις τον κόσμο να μη χρηματίζεται αλλά ταυτόχρονα εσύ «δουλεύεις» βάζοντας υποψηφιότητα για να τους ανεβάσεις τα κασέ; Δεν καταλαβαίνω γιατί θες το «ευχαριστώ»;
4.Γιατί απολογείσαι για το αν σε «έβαλε» κάποιος υποψήφιο; Ο Οκτώβρης δεν είναι μακριά, θα φανεί η αλήθεια, δε νομίζεις; Περίμενες ότι όλοι θα σε χειροκροτούσαν;
5.Λες ότι θα συνεργαστείς ακόμα και με τον διάολο για το καλό του τόπου. Επίσης λες ότι 9 χρόνια συνεργασίας με τον Γκυρίνη αρκούν για να ψάξεις τον διάολο. Τι εννοείς; Ότι ο Γκυρίνης ήταν χειρότερος από τον διάολο και ότι αν βρεις τον ίδιο θα συνεργαστείς καλύτερα μαζί του ή ότι θα πουλήσεις την ψυχή σου στο διάολο ως άλλος Δημήτρης Χορν για να διώξεις τον Γκυρίνη από την εξουσία;
Κανένας δεν βγήκε να σε κατηγορήσει Αβραάμ μου έτσι, καλή την καρδίαν. Ή κάτι θα είδαν ή κάτι θα παρεξήγησαν. Και αν θες μια συμβουλή (δεν συνηθίζω να δίνω), μην ασχολείσαι με το τι λέει και κάνει ο καθένας και κυρίως μην απαντάς. Τα στόματα βουλώνουν με τα έργα και τις πράξεις.
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Ήταν Παρασκευή 8 Απριλίου 2022 (σαν σήμερα). Φτάνει ένας χρόνος, ήταν αρκετός; Όχι αν με ρωτάς. Πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να ξεχάσω ή τουλάχιστον να πάψω να θυμάμαι. Αν με ρωτάς αν σβήνει ποτέ η λάμψη των ματιών, τότε θα σου απαντήσω πως η δική σου δεν μπορεί να σβήσει. Δε γίνεται να σβήσει. Γιατί ήταν αληθινή. Γιατί ήταν μοναδική. Ίσως γιατί δεν έφυγες ποτέ από κοντά μας. Ίσως γιατί σε νιώθουμε παντού. Δεν θα σε μαλώσω που έφυγες, δεν θα με μαλώσω που σε άφησα να φύγεις. Κάθε φευγιό είναι ένας δρόμος που απλά εσύ βιάστηκες πρώτη να περπατήσεις. Σ ΄ αγαπώ πολύ.
Μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα και πρέπει να κάνουμε λίγο οικονομία. Το αρνί και το κατσίκι θα κοντέψουν τα 15 ευρώ και ας παλεύει ο Άδωνης με το καλάθι του νοικοκυριού να το κρατήσει χαμηλά. Φέτος θα κάνουμε Πάσχα με κοτόπουλο και λουκάνικα γι΄ αυτό ας κάτσουν στα σπίτια τους όλοι οι Αθηναίοι που τάχα μου έρχονται να κάνουν Πάσχα στο χωριό.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
