Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αγαπητοί «Μακεδόνες», παλιοί και νέοι καλωσορίσατε στην μεγάλη αγκαλιά του Καρπουζιού. Φάγαμε τόσο παραμύθι αυτές τις μέρες που δεν ξέρω πια τι να πιστέψω. Ο Τσίπρας μας έχει πει τόσα ψέματα που παίζει να μην τον λένε και Αλέξη (όλα περνάνε από το μυαλό μου). Βλέπεις κάποια λαμπρά μυαλά στην ελληνική βουλή και αμέσως σου γεννιέται η απορία «τι στο διάολο, μόνο η μάνα του Τσίπρα τον γέννησε με κουτάλες;».
Από καθαροί Μακεδόνες καταλήξαμε Νότιοι Μακεδόνες. Σε λίγα χρόνια, ποιος ξέρει, μπορεί να καταλήξουμε και ως επαρχία της Βόρειας Μακεδονίας. Και τότε να δω ποιος θα πολεμήσει γι΄ αυτό. Πάντως όχι εμείς. Γιατί εμείς ποτέ δεν πολεμήσαμε. Ούτε τώρα, ούτε τότε. Ο Τσίπρας «πουλούσε» και μεις πίναμε καφέ στον πεζόδρομο. Αλλά είχαμε άποψη, είχαμε νεύρα, θέλαμε την Μακεδονία δική μας. Λυπάμαι που θα το πω αλλά και το που μας άφησαν να μένουμε στα σπίτια μας χάρη μας έκαναν. Δέκα εκατομμύρια Έλληνες και μόνο μια χούφτα πήγε στις Πρέσπες. Έχουμε μαγαζιά, πως θα πάω ως εκεί, τελειωμένη υπόθεση, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα και άλλες τέτοιες αηδίες.
Να μην πατήσουν οι βουλευτές του νομού μας ξανά το πόδι τους πουθενά, σε καμιά εκδήλωση, ακούγεται από κάποιους να μας παροτρύνουν μέσα από το facebook. Αυτοί οι επαναστάτες με τα στυλό είναι οι πρώτοι που είπαν ΝΑΙ. Φτάνει πια. Όταν δεν πολεμάς, χάνεις. Δεν σας κρύβω ότι περίμενα από τον Καρανίκα, έστω και τελευταία στιγμή, να πατήσει πόδι για όλα τα «εθνίκια» αλλά μετά διάβασα στο βιογραφικό του ότι είναι αντιρρησίας συνείδησης και δεν πήγε ούτε φαντάρος. Όταν δεν υπηρετείς την πατρίδα σου πώς να υπηρετήσεις τη φάρα σου;
Κύριε Τσίπρα μου, την Μακεδονία και τα μάτια σου. Θα πέσει μεγάλη πείνα αν την πουλήσεις και αυτήν. Σε σας εκεί κάτω στην Αθήνα το λέω. Εμείς σας ταΐζουμε, μη το ξεχνάτε αυτό.
Και βγαίνει και ο Γκυρίνης και επιμένει να βάλουμε αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στις εισόδους της πόλης. Προσέξτε, με ή χωρίς τον Βουκεφάλα. Πέθανα. Όσο κοστίζουν τα μπομπόλια του Βουκεφάλα (ως γνωστών τα είχε μεγάλα) κοστίζει όλος ο στρατηλάτης. Είναι ακριβό το «στρόγγυλο» το μάρμαρο Παναγιώτη μουυυυυυ. Φαίνετε ρώτησε τιμές, πήρε τον αποθαρό για το πόσο κοστίζει το μάρμαρό και αποφάσισε να τον κάνει…. πεζό.
Στο συγκεκριμένο θέμα τοποθετήθηκε και ο λαογράφος μας Γιώργης Μελίκης. «Αστεία πράγματα! Δηλαδή να συναγωνιστούμε τα Σκόπια σε μία αρχαιολαγνεία την οποία δεν έχουμε ανάγκη; Βλέποντας, συνήθως, έναν κακότεχνο Αλέξανδρο θα γίνουμε περισσότερο Μακεδόνες; Να αλλάξουμε δρόμους και πλατείες «ενθυμούμενοι» τους αρχαίους ημών... θα αισθανόμαστε πιο βολικά στον Τόπο μας; Αστεία πράγματα!» και μετά άρχισε να παινεύεται όπως κάνει συνήθως. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κύριο Μελίκη (σημειώστε μέρα και ώρα).
Γιατί να βάλουμε τον Μέγα Αλέξανδρο στις εισόδους και να μην βάλουμε ανθρώπους που πολεμάνε για καλό αυτού του τόπου; Για παράδειγμα, εσένα Παναγιώτη μου. Τρέχεις και κοπιάζεις για όλους εμάς. Για παράδειγμα, εμένα. Γράφω και κοπιάζω για το καλό του τόπου μας.
Εν όψει του 4ου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους έψαχνα να δω τις ταινίες που θα προβληθούν. Μέσα λοιπόν στην όλη αναζήτηση έπεσα πάνω σε μία ταινία που με αναστάτωσε. Βρήκα τη Δράκαινα. Όπως καταλαβαίνετε έκανα τους ανάλογους συνειρμούς και συγκρίσεις. Δείτε και ψηφίστε.
Ποια από τις δύο ερμήνευσε (κατά τη γνώμη σας) καλύτερα την ηρωίδα;
Α) η Ιουλία Ζωντανού
Β) η Νατάσσα Γερασιμίδου
Ψηφίστε και κερδίστε μπλουζάκια «ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ» στο mail: makisfilippopoulos71@gmail.com
Το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους ανοίγει τις πύλες του για 4η συνεχόμενη χρονιά. Μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη προσπάθεια που πρέπει να την αγκαλιάσουμε όλοι μας. Τι εστί φεστιβάλ. Η μία ταινία πίσω από την άλλη όποτε και δεν βαριέσαι. Ταινίες που σπάνια μιλάνε οι ηθοποιοί οπότε και μπορείς να συνεχίσεις με τον φίλο σου την κουβέντα που αφήσατε στη μέση και τέλος ταινίες που όπως λένε οι κουλτουριάρηδες, κάτι έχουν να σου πούνε. Εγώ πάντως δεν το χάνω με τίποτα.
Στο φεστιβάλ λοιπόν θα έχουμε και μία έναρξη πολύ διαφορετική από τις άλλες. Η θεατρική ομάδα του δήμου μας, μας υποσχέθηκε ότι θα δούμε την ιστορία του κινηματογράφου ζωντανά. Να υποθέσω από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο, από το βουβό στο μπούρου- μπούρου και άλλα τέτοια. Αλήθεια, από το ντυμένο στο γυμνό θα υπάρχει αναφορά; Ας μη ξεχνάμε ότι το πρώτο γυμνό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο ήταν το 1931 και μάλιστα σε ελληνική ταινία, το “Δάφνις και Χλόη” σε σκηνοθεσία Ο. Λάσκου.
Τώρα να σε δω Χρύσα μου πόσο προχώ είσαι. Θα έβαζες ας πούμε την Αγγελική Κακαγιάννηνα παίξει την Χλόη. Δες και πέσμου.
Για πρώτη φορά λοιπόν θα δούμε τη θεατρική ομάδα σε κάτι τέτοιο και λογικό είναι να είναι αγχωμένοι. Εγώ πάντως είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα μας ικανοποιήσει όλους γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ομάδα στα δύσκολα λειτουργεί πιο καλά. Εξάλλου στην μέχρι τώρα πορεία της δεν μας έδειξε και κάτι ευκολάκι.
Λίγο ο καιρός που δεν θέλει να στρώσει, λίγο ο Τσίπρας που μας τρέλανε, λίγο το ένα, λίγο το άλλο, χάσαμε και αυτό το λίγο που μας έμεινε. Αποτέλεσμα, φεύγουμε από το σπίτι όπως να΄ναι. Η παρακάτω κυρία δεν είναι κάποια που βρήκα στο internet. Είναι από την Αλεξάνδρεια και πήγε στο supermarketγια ψώνια.
Πάλι καλά που δεν φοράμε και δύο βρακιά. Να είναι το ένα κωλ..μέριbrazil και το άλλο με στρινγκ. Όχι ότι δεν περιμένω να το δω και αυτό από βδομάδα δηλαδή.
Και θα κλείσω με δύο φωτογραφίες που μου έστειλε αναγνώστης του Καρπουζιού. Ηλεκτρολόγος του δήμου αλλάζει λάμπες χωρίς μέτρα προστασίας. Ούτε κράνος, ούτε δεμένος είναι. Μόνο το κλουβί. Δεν παίζουμε με τις ανθρώπινες ζωές, βασικός κανόνας.
Το ανέκδοτο της χρονιάς. Τον Αύγουστο λέει ο Τσίπρας ότι θα βγούμε από το μνημόνιο. Τον Αύγουστο που θα είναι παχιές οι μύγες.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο Μακεδόνες μου.
To alexandriamou.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, οι οποίοι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα κείμενά τους.
Την υιοθέτηση ή μη των άρθρων την αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών.
