Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ένας φίλος μου προχθές μου είπε «το όνειρο μου είναι να είχα όσες γκόμενες πιστεύει η γυναίκα μου πως έχω». Ένα θα σου πω, δεν
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή τη βδομάδα σκυλο-βαρέθηκα, για να μη πω τίποτα χειρότερο. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν έπαιξε. Ή όλοι έγιναν καλά παιδιά ή βαρέθηκαν ακόμη να μαλώνουν και μεταξύ τους. Αν η βαρεμάρα ήταν ολυμπιακό άθλημα θα έβγαινα τέταρτος για να μην ανέβω στο βάθρο.
Αφήστε που άρχισε και το κρύο. Ανοίγεις το ψυγείο και ακούς τη γαλοπούλα να φωνάζει «πόρτααααα». Απότομα μας το ξεκίνησε φέτος.
Σήμερα έχω γενέθλια και θέλω να μη συγχυστώ αλλά δεν το βλέπω. Τα πόσα κλείνω αφήστε το, είναι μεγάλη ιστορία.
Ένα μόνο θα σας πω, όταν εγώ γεννήθηκα το χωριό μου, η Κορυφή, είχε μόνο 4 ασφάλτους και τον πεθαμένο τον πήγαιναν ή με αγροτικό ή με την πλατφόρμα. Σε πιο νέο παιδί που γεννήθηκε από το 1990 και μετά να πω ότι όταν μας έβαλε ο ΟΤΕ σταθερό τηλέφωνο τρέχαμε οικογενειακώς σαν χαζοί, ποιος θα το σηκώσει πρώτος όταν χτυπούσε γιατί μας φαίνονταν παράξενο που μιλούσε και να με πιστέψει; Τέλος πάντων, άλλοι δεν είχαν ρεύμα. Τυχερός ήμουνα.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως επιτρέπεται σε κάποιον να είναι ηλίθιος ενώ απαγορεύεται σε κάποιον άλλον να του το επισημάνει. Γιατί μόλις είπα ηλίθιος το μυαλό σας πήγε κατευθείαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Επειδή όλα στον «κόσμο του» μοιάζουν ρόδινα; Μου θυμίζει τη διαφήμιση που το παιδάκι ρίχνει το γάλα στο πάτωμα και η μαμά του χαμογελαστή σκύβει να το σκουπίσει. Αυτός είναι ο κόσμος του Κυριάκου. Εγώ αν το έκανα θα μου έφερνε η μάνα μου το ποτήρι στο κεφάλι. Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος. Φαγώθηκαν όλοι ότι κάνει γκάφες και βλακείες. Ότι χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι μέσα του γίνεται ένας πόλεμος που κρατάει πολλά χρόνια. Πόλεμος μεταξύ ενός ενήλικου άντρα και ενός παιδιού. Είμαι σίγουρος ότι το βράδυ στο σπίτι του πίνει ουίσκι και τρώει δρακουλίνια. «Εγώ θα πείσω τους εταίρους για μείωση των πλεονασμάτων με ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» είπε στη Διεθνή Έκθεση. Πείσε πασά μου πρώτα τη νεολαία να σε ψηφίσει και άσε τους εταίρους. Εκεί θα σε παραδεχτώ. Τη νεολαία όμως και όχι κάτι ξανθιές γριές με αλογίσια δόντια, μη μου άπτου από τζάκι που αναντάμπαπαντάμ ψήφιζαν δεξιά.
Από την άλλη μεριά, στον Σύριζα τα πράγματα αγριεύουν. Η βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου επισκέφθηκε τους διευθυντές της Α/θμιας και της Β/μιας Εκπαίδευσης, κ. Διονύσιο Διαμαντόπουλο και κα Αναστασία Μαυρίδουκαι συζήτησε μαζί τους θέματα που αφορούν στην εκπαίδευση με αφορμή και την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.
Βγήκε και φωτογραφία με τα χέρια στις τσέπες (είμαι νέα και το δείχνω) για να μας δείξει τη σιγουριά που αισθάνεται για το κόμμα που αντιπροσωπεύει. Φρόσω μου, στην επόμενη συνάντηση να βγεις μια φωτογραφία σαν αυτή που σου προτείνω παρακάτω για να δείξεις και το ξεβράκωμα που μας κάνατε. Για να δω τα κότσια σου τώρα.
Στην ομιλία του Κυριάκου ήταν και τα τρία πρωτοπαλίκαρα του τόπου μας. Ο πρώτος βουλευτής, ο πρώτος αντιπεριφερειάρχης και φυσικά ο πρώτος δήμαρχος. Για μας οι τηγανιτές πατάτες δεν είναι φαγητό, είναι συναίσθημα. Για αυτούς η ΝΔ δεν είναι κόμμα, είναι κάτι παραπάνω από οργασμός. Δεν εξηγούνται αλλιώς τέτοια χαμόγελα.
Στη φωτό 1 ο Αποστόλης Βεσυρόπουλος σίγουρα άλλαξε 3 βρακιά από τη χαρά του μέχρι να κάτσει. Και αυτό το ύψος, μόνο ο γερανός της ΕΤ3 τον περνάει, έλεος πια.
Στη φωτό 2 ο Κώστας Καλαϊτζίδης, με ύφος απονέβρωσης, ότι τάχα μου δεν τρελάθηκα κιόλας, φοράει γαλάζιο πουκάμισο. Έλεος με τα γαλάζια πουκάμισα και τους πολιτικούς. Τα φοράτε κάθε μέρα και είναι σαν να μην αλλάζετε ποτέ. Κωστάκη μου, τίναξε επιτέλους από πάνω σου το πάπλωμα μπας και βρούμε εκείνον που ψηφίσαμε.
Και φυσικά στην φωτό 3 ο δικός μας Παναγιώτης Γκυρίνης. Καινούρια μασέλα να έβαζε, τέτοια χαρά δεν θα είχε. Έχω να τον δω να χαμογελάει έτσι από τότε που του είπε ο Αλεξόπουλος το ναι για το ψηφοδέλτιο. Παναγιώτη μου, την άλλη φορά που θα καθαρίσεις τα αυτάκια σου βάλε την μπατονέτα πιο βαθιά μπας και σε επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και θυμηθείς τα περί ανεξαρτησίας που έλεγες.
Τον Δήμο Αλεξάνδρειας διέσχισε την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017 το απόγευμα η «Φλόγα της Αγάπης», στο πλαίσιο της 15ης Πανελλήνιας Λαμπαδηδρομίας Εθελοντών Αιμοδοτών. Ο ασημένιος παγκόσμιος αθλητής Κώστας Χαμαλίδης έφερε τη φλόγα και ο χρυσός αθλητής των Special Olympics στο Los Angeles Νίκος Τουλίκας άναψε το βωμό. Αλήθεια, σας θυμίζει κάτι αυτός ο βωμός;
Μία μέρα το χρόνο λειτουργεί ως βωμός και τις υπόλοιπες 364 ως.... τασάκι. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε. Τις υπόλοιπες 364 μέρες βρίσκεται έξω από το δημαρχείο και σβήνουν τα τσιγάρα όσοι εισέρχονται μέσα. Να δω και εκείνον το βωμό των ολυμπιακών αγώνων του 2004 (ένας πυρσός 20 μέτρων) στα χέρια καμιάς γριάς να προσπαθεί να ανάψει με αυτόν το καμινέτοκαι ας κλείσω τα μάτια μου μετά.
Τέτοια βλέπω και συγχύζομαι. Έναν καφέ ρε παιδιά, να ηρεμήσω. Όχι όμως ότι καφέ να΄ ναι. Θέλω τον καλύτερο.
Ο Ηγούμενος της Μονής Θεοτόκου Καλλίπετρας Παλαμάς έκανε μόδα τις βαφτίσεις σε ποτάμια. Καλή ιδέα. Και δεν περιμένεις τον καντηλανάφτη πότε να έρθει με την κατσαρόλα με το ζεστό νερό και δεν πληρώνεις στην εκκλησία το 80άρι. Ένα χαρτζιλίκι τον παπά και άιντε.
Είδαν και απόειδαν οι άλλοι παπάδες και πλέον δεν μας φτάνουν τα γύρω ποτάμια. Σφαγή για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη παραλία. Ο πατέρας Εφραίμ θα βαφτίζει στον Λουδία κάθε Κυριακή και Τετάρτη, ο πατέρας Νεκτάριος στον Αξιό κάθε Δευτέρα και Σάββατο και ο πατήρ Αντώνιος στον Αλιάκμονα, στα ρεπό του Παλαμά. Κανονίστε, μη πάτε Ιούνιο που είναι γεμάτα τα ποτάμια νερό και αντί για βάφτιση σας βρούμε φουσκωμένους σε κανένα χωράφι με ρύζια.
Και μιας και πιο πάνω μιλούσα για παπάδες, ο Μητροπολίτης Χίου δήλωσε ότι η γιόγκα δεν είναι χριστιανική γυμναστική. Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα το γιατί. Πως δηλαδή πρέπει να γυμναστούμε για να παραμείνουμε χριστιανοί; Παππούλη μου, μακάρι να μπορούσαμε να περπατούσαμε πάνω στο νερό αλλά αυτό μόνο ένας το κατάφερε.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Έχω δύο τρία βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Δεν χρωστάω πουθενά, δεν μάλωσα με κανέναν, δεν..., δεν. Ενώ δίνω την εντολή στον εγκέφαλο μου «κοιμήσου» αυτός καταλαβαίνει «θυμήσου». Κάποιον πείραξα μάλλον και δεν μπορώ να το θυμηθώ.
Ρε λες, μπα εγώ τι φταίω που τελικά ο Ερυθρός Σταυρός έχει προβλήματα με το γραφείο στο Πνευματικό. Με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης ακυρώθηκε η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο να του δοθεί γραφείο για 5 χρόνια.
Ώρα είναι τώρα να μου πουν ότι έτρεχα στην Αποκεντρωμένη για να μην τους δώσουν γραφείο. Μπορεί να έγραψα πολλά, αλλά η Αποκεντρωμένη αποφάσισε μόνη της και πήρε το μέρος των τοπικών αρχόντων του τόπου μας. Ναι, ναι, αυτών που η άποψή τους έχει απλά γνωμοδοτικό χαρακτήρα, όπως πολύ καλά φρόντισε να μας ενημερώσει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Δημήτρης Ράπτης.
Ή δεν διάβασες καλά τον νόμο Δημήτρη μου ή γίνεται της αποκεντρωμένης εδώ πέρα. Που ακούστηκε να αποφασίζει σύσσωμη η δημοτική αρχή με «ναι» και τελικά να γίνεται το «όχι» της τοπικής; Κάτι σαν το δημοψήφισμα του Τσίπρα δηλαδή με αντίστροφα αποτελέσματα.
Με τι μούτρα Δήμαρχε μου θα κοιτάξεις τώρα τους Λυμπεράκη, Ουσταμπασίδη, Τζίκα, Δάλλα και τους λοιπούς; Εσύ κύριε Ράπτη μου; Σηκώθηκαν τα πόδια και χτύπησαν το κεφάλι; Όταν αρρωστήσεις η διάγνωση για το τι έχεις ποικίλει από γιατρό σε γιατρό. Ο παθολόγος θα σου πει ότι πρόκειται για ίωση, ο ψυχίατρος για άγχος και η μάνα σου «είδες που στ΄λεγα εγώ». Τα προσθέτεις όλα δήμαρχε μου και βρίσκεις τι έχεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εσύ έκανες αφαίρεση. Αφαίρεσες τη γνώμη των άλλων και κράτησες μόνο τη δική σου.
Ο κόσμος δήμαρχε μου και πρόεδρε του δημοτικού συμβουλίου επέλεξε με την ψήφο του το τοπικό συμβούλιο για να εισακούγεται και όχι γιατί σας χρωστούσαν ψήφους. Τα υπονοούμενα τα πιάνεται στον αέρα, με τα αυτονόητα έχετε ένα θεματάκι. Στο δημοτικό συμβούλιο που έχετε τη Δευτέρα είδα πως έχετε πρώτο θέμα την προσφυγή ή όχι κατά της απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Δεν ξέρω αν μετράτε σταυρούς Δήμαρχε μου ή πόσους σας έταξαν αλλά αυτό καταντάει σκέτη ντροπή. Σε ένα παιχνίδι ή θα κερδίσεις ή θα χάσεις. Τίποτα από τα δύο δεν είναι ντροπή. Εδώ δεν ντραπήκατε όταν χάσατε τα 4 εκατομμύρια, για ένα γραφείο πως κάνετε έτσι.
Στον Σταυρό έγινε λαϊκό γλέντι που διοργάνωσε η τοπική κοινότητα για να μαζέψουν χρήματα για να χτίσουν ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Όσιο Παϊσιο. Μια υπόσχεση που έδωσε ο πρόεδρος του χωριού και ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας. Πολύ καλή κίνηση του προέδρου και του αντιδημάρχου αλλά θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι αυτά τα παρεκκλήσια δεν τα βαφτίζει όποιος να΄ ναι. Πρέπει να πάρουν και την έγκριση του Μητροπολίτη για το όνομα του Αγίου. Να δεις Σωτήρη μου ότι κάτι μου λέει ότι ο Πατέρας Παίσιος θα μείνει μόνο στο Καμποχώρι και στο Πλατύ. Ένστικτο θα το πεις, όπως θες πέστο.
Στην παρακάτω φωτογραφία από το γλέντι θα δείτε τους δημοτικούς άρχοντες που τίμησαν την εκδήλωση.
Αυτό που μου έκανε εμένα εντύπωση είναι το τι περικύκλωνα έκαναν όλοι οι δεξιοί τους δύο Πασοκσήδες της παρέας. Από τη μία ο Παντόπουλος και από την άλλη Ράπτης και Γκυρίνης και πίσω ο Τόκας. Πίσω θεριό και σ΄ έφαγα δηλαδή. Κατά που να κόψουν ο Δελιόπουλος και ο Μπρουσκέλης;Πασοκάκια μου καταλαβαίνω απόλυτα πως νοιώθετε. Σαν το ταμπόν. Βρίσκεστε σε ένα από τα ωραιότερα χωριά του δήμου μας, την χειρότερη περίοδο. Κάνω λάθος;
Η εφημερίδα Παραπολιτικά κυκλοφόρησε τη λίστα με τους νέους υποψήφιους για τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Με ένα γρήγορο ψάξιμο που έκανα στο google για να δω ποιοι είναι κατέληξα πως κάποιες σχέσεις ξεκινάνε ως Νότινγκ Χιλ και στο τέλος καταλήγουν Μπένι Χιλ.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί Κυριάκο μου; Είσαι σίγουρος πως θες να βγεις; Αν εξαιρέσω κάνα δυο που γνωρίζω και εκτιμώ όλοι οι άλλοι είναι «συγνώμη κύριε, ποιος είστε».
Βέβαια από τη λίστα λείπουν και τα μεγάλα ονόματα της παράταξης. Δεν κατάλαβα αν αυτά τα ονόματα εννοείτε πως θα είναι μέσα ή πάμε για εντελώς νέο ψηφοδέλτιο. Γιατί αν μιλάμε για τη δεύτερη περίπτωση τότε Κυριάκο μου, ρούχα Αρμάνι και μυαλό χαρμάνι.
Ήρθε η Φώφη να μιλήσει στην Έκθεση και όλα τα πασοκάκια έτρεξαν από πίσω. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε δίπλα - δίπλα Γκιόνογλου και Ναλμπάντη. Λέτε να σημαίνει κάτι για το 2019 ή απλά λόγω κόμματος; Δεν ξέρω τι να πω, με μπέρδεψαν.
Μάλλον έχω να πω, ότι έτσι και κάτσει άλλα δυο χρόνια στην πολιτική ο Μπάμπης, τον βλέπω να έχει δήμαρχο τον μαθητή του. Μπάμπη μου, το ξέρω ότι η πολιτική είναι σαν το ποτό. Αν το συνηθίσεις, δεν το σταματάς. Κάποια στιγμή όμως ξεσουρώνεις. Στην Αμερική το λένε hangover. Στην Ελλάδα «πω ρε πουστ... μου, δεν θα ξαναπιώ για έναν μήνα». Το μόνο που μένει να μάθω είναι αν νιώθεις περισσότερο Έλληνας ή Αμερικάνος.
Στη επόμενη φωτογραφία απλά επιβεβαιώθηκα ότι ο Δελιόπουλος δεν πήγε. Ή τα περί διαγραφής από το κόμμα αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά ή τον έβαλε τιμωρία ο Γκυρίνης να γράψει 100 φορές «μακριά από την Φώφη και τον Ναλμπάντη». Γιοβανόπουλος, Μπρουσκέλης και Μπαλτατζίδου συνεχίζουν να «προσδοκούν ανάσταση νεκρών».
Βαρέθηκα πλέον με την πολιτική. Ένας καλός καφές θα με ηρεμήσει και θα μου δώσει ιδέες για να πιάσω τα καλλιτεχνικά. kaffeine_37 είναι η λύση και ο καλύτερος καφές της πόλης.
Πριν πάω όμως στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης λέω να κάνω μια στάση στην παιδεία. Είναι αδικία που όταν πέφτουμε από τα σύννεφα προσγειωνόμαστε πάντα στην Ελλάδα. Το λέω αυτό, όχι γιατί έχω κάποιο παράπονο από τη χώρα μου αλλά γιατί είμαστε ανάποδοι. Στραβώσαμε όλοι όταν είπε ο Τσίπρας να καταργήσει την προσευχή από το σχολείο αλλά δεν θυμώσαμε καθόλου όταν οι διαβάσεις που περνάνε οι μαθητές είναι εντελώς ανύπαρκτες.
Για να κάνουν την προσευχή τους τα παιδιά πρέπει πρώτα να πάνε στο σχολείο. Βάψατε 30 σχολεία, λίγη ριμάδα άσπρη μπογιά δεν σας περίσσεψε να τραβήξετε 50 γραμμές; Αυτά τα προβλήματα μας ενδιαφέρουν να βρουν λύση κύριε Χαλκίδη μου και όχι τα εσωτερικά σας. Θα μου πείτε, εσείς δεν είστε υπεύθυνος για την γραμμογράφηση. Είστε όμως υπεύθυνος για την ασφάλεια των παιδιών που συνεπάγετε ότι εσείς πρέπει να απαιτείτε να γίνουν οι διαβάσεις και όχι μόνο ποιος είναι πρόεδρος και ποιος κάνει κουμάντο. Δεν βαρεθήκατε να βλέπετε εκκλησάκια στις άκρες των δρόμων;
Η Τζιτζικομητζιχοτζηριά έκανε και πάλι τον θόρυβό της. Είμαι φαν της ομάδας, κάνει καλές και προσεγμένες δουλειές και πάντα αποσπά αβίαστα το χειροκρότημα μας. Στη συγκεκριμένη παράσταση, που ανέβηκε πριν αρκετούς μήνες για πρώτη φορά, υπήρχαν εκπληκτικές ερμηνείες από κάποιους. Υπήρχαν σίγουρα πολύ καλύτερα σκηνικά. Υπήρχε όμως και μία σιγουριά που ίσως... δεν θα έπρεπε.
Το σίγουρο είναι πως ο κόσμος και πολύ περισσότερο οι μικροί μας φίλοι το χάρηκαν πολύ. Για όλους εμάς όμως που είδαμε την πρώτη παράσταση στο Πλατύ η διαφορά ήταν αισθητή. Δεν θα το πω ξεπέτα, θα πω όμως ότι ίσως να χρειάζονταν λίγες πρόβες ακόμη. Ενώ έταξα να δώσω Oscar δεν θα το κάνω. Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι την επόμενη φορά θα δώσω πολλά.
Από την άλλη πλευρά ο «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» μάγεψε το κοινό του για άλλη μια φορά. Δεν είμαι κριτικός θεάτρου αλλά θεωρώ πως αυτή η παράσταση στο Αμφιθέατρο ήταν πολύ καλύτερη από την πρεμιέρα. Αυτά τα παιδιά είναι πραγματικά ταλέντα, δεν χωράει αμφιβολία.
Ένα μεγάλο μπράβο βέβαια και στη σκηνοθέτιδα, κυρία Φλώρα Γώτη για την πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάνει.
Κυρία Γώτη μου λέω να σας ιντριγκάρω λιγάκι και να βάλουμε ένα στοίχημα. Πολύ ωραία τα έργα που ανεβάσατε δύο χρόνια τώρα. Υλικό έχετε μπόλικο (εννοώ από ηθοποιούς), τι θα λέγατε να ανεβάσουμε λιγάκι τον βαθμό δυσκολίας; Είμαι σίγουρος ότι οι προτάσεις που θα σας κάνω ίσως να σας μπερδέψουν λιγάκι αλλά ελπίζω να δεχτείτε το στοίχημα το οποίο είμαι σίγουρος ότι θα χάσω. Ή μήπως όχι!!!!
Μιλάω για το “Annie” το πολύ γνωστό μιούζικαλ ή το «Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει» του Νίκου Κυπουργού. Δύο έργα που είδαν χιλιάδες κόσμος και μίλησαν στην καρδιά μικρών και μεγάλων. Μια πρόταση έκανα..... πάει;
Τα σχολεία άρχισαν και εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα με τίποτα να ήμουν στη θέση των παιδιών. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα μαθήματα και πάντα είχα την απορία αν αυτοί που με 3 ώρες διάβασμα τη μέρα μπήκαν πρώτοι στο πανεπιστήμιο είναι ίδιοι με αυτούς που με δυο σταγόνες fairy πλένουν 40 πιάτα; Το ξέρω, πάλι σας μπέρδεψα. Σας αφήνω να χαλαρώσετε. Τα λέμε το άλλο Σάββατο.
Quiz: ποιος είναι ο ψάλτης (ευνοούμενος από κάποιους ιερείς) που πηγαίνει στην εκκλησία να ψάλει ότι ώρα θέλει; Που καθυστέρησε ολόκληρη λειτουργία επειδή βαριόταν ή κοιμόταν;
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Το προηγούμενο καρπούζι ήταν το πρώτο της τέταρτης σαιζόν, δεν ξέρω αν νιώθω ικανοποίηση...είναι ωραίο πράγμα να ξέρεις ότι σε διαβάζουν και αυτοί που σε μισούν...δεν πειράζει, όλα καλά...η ζωή συνεχίζεται και.... πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Το πιο ωραίο αυτής της εβδομάδας που πέρασε ήταν ότι το μικρό μου, μας έβγαλε ασπροπρόσωπους.
Η πρωταθλήτρια Ελλάδος στα 56 κιλά, Γεωργία Γκουγκούδη από τα Τρίκαλα κατέκτησε την 7η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης που διεξήχθη στα Άνω Λιόσια! Ένα κορίτσι μόλις 15 χρονών λαμβάνει πρώτη φορά μέρος σε τέτοια εκδήλωση και καταφέρνει να εξασφαλίσει την 7η θέση στην παγκόσμια κατάταξη! Νιώθω πολύ περήφανος που όταν ήταν μικρούλα μου την έφεραν στον σύλλογο οι γονείς της για να την μάθω να χορεύει.
Ο πατέρας της, Στέλιος, οδηγός φορτηγού, με ένα μεροκάματο, κατάφερε να σπουδάσει τρία παιδιά και να μας χαρίσει και μια παγκόσμια πρωταθλήτρια. Τα έξοδα για προπονήσεις, εξοπλισμούς, μεταφορικά σε αγώνες, διαμονές, είναι τεράστια. Ο Δήμος Αλεξάνδρειας τι μπορεί να κάνει για αυτό το παιδί; Εύχομαι και ελπίζω η αναγνώριση να μην είναι απλά μια πλακέτα. Γεωργία μου, κράτα γερά πουλί μου, έχεις γονείς βράχους.
Το δεύτερο πιο ωραίο πράγμα που συνέβη αυτή την εβδομάδα ήταν ένας άλλος αγώνας πάλης ο οποίος διεξήχθη όχι στα Άνω Λιόσια αλλά στο δημοτικό συμβούλιο. Τι ομορφιές ήταν αυτές !!!!!
Δήμαρχε μου, σήμερα και θα σε μαλώσω αλλά και θα σου δώσω συγχαρητήρια. Θα σε μαλώσω γιατί το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει. Όταν αφήνεις να ξεκατινιάζονται οι σύμβουλοί σου έτσι, να αναιρούν την εκλεγμένη αντιπολίτευση και να κάνουν οι ίδιοι αντιπολίτευση μέσα στη συμπολίτευση τότε, λυπάμαι πολύ αλλά φταις και μάλιστα πολύ. Από την άλλη θα σου δώσω συγχαρητήρια γιατί όταν ξέρεις ότι Συρόπουλος και Κυτούδης κλείνουν προς άλλη μεριά τότε καλά έκανες και τους άφησες να εκδηλωθούν.
Όταν είδα τα βίντεο που μόνο το alexandriamou.gr έβαλε, ντράπηκα τόσο πολύ που απόρησα γιατί τους ψηφίζουμε ...
Τρία κοκόρια μάλωναν για το ποιος θα κάνει κουμάντο. Ο κύριος Χαλκίδης, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας αποφάσισε ότι όλα πρέπει να γίνουν όπως λέει ο νόμος. Και γω μαζί σου αντιδήμαρχε μου αλλά.... Δεν τηρούμε τον νόμο μόνο όταν θέλουμε. Όταν το 2014 ο κόσμος σε ψήφισε και ανέλαβες αντιδήμαρχος ο νόμος όριζε ότι πρέπει να φέρεις εις πέρας το χρέος σου και να αντεπεξέλθεις στα καθήκοντα σου. Αλλά τότε παρέβλεψες τον νόμο, φώναζες τον δήμαρχο «μηδέν» και τον Τόκα «γκουρού» και την έκανες με ελαφριά. Δεν σε γνωρίζω προσωπικά αν και πολύ θα ήθελα μια μέρα να πιούμε έναν καφέ και να μιλήσουμε. Προτιμώ να έχω δική μου άποψη για τους ανθρώπους και να μη δανείζομαι αλλονών.
Όσο για τον Κυτούδη και τον Συρόπουλο τι να πω; Ρε αλάνια, ο δήμαρχος δεν ήταν που 2,5 χρόνια τώρα σας έβγαζε το καπέλο και σας έλεγε ότι εκτελείτε σωστά τα καθήκοντα σας; Γιατί δεν το ρίξατε το μπαλάκι σ΄ αυτόν και τον αφήσατε να σας παίζει μπάλα όπως θέλει; Μόσχο μου, στην πρόταση «η Μαρία είναι η μεγαλύτερη καριόλα της Μήλου» η απάντηση δεν είναι «ποια Μαρία» αλλά «σιγά το μεγάλο νησί». Δημήτρη μου, όταν δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό σ΄ αυτό που σου έβαλαν να κάνεις, να ξέρεις ότι μένεις με τον χειρότερο λόγω κακής επικοινωνίας και διαχείρισης... Και αυτόν μας έδειξες στο δημοτικό συμβούλιο.
Τα εμπόδια είναι για να τα πηδάμε και μαζί και αυτούς που μας τα βάζουν αλλά όχι με τέτοιο τρόπο. Παίξτε και σεις το παιχνίδι που σας παίζουν. Την άλλη φορά που θα πάτε στο δημοτικό συμβούλιο να κρατάτε τα «τέτοια σας». Αν σας ρωτήσει κάποιος αν κατουριέστε απαντήστε διπλωματικά «όχι φίλε μου, περιμένω να εκτελεστεί το φάουλ». Απλά μπερδέψτε τους, δεν θέλουν και πολύ.
Όπως είπα και πιο πάνω ενώ όλα τα «έγκυρα» και «αντικειμενικά» ΜΜΕ του δήμου μας ήταν παρών στο δημοτικό συμβούλιο, παρόλα αυτά κανένα δεν είχε μπαταρία στη κάμερα τη στιγμή του καβγά για να τραβήξει. Τελικά ο Πουρτσίδης είναι πολύ μπροστά που κουβαλάει πάντα δύο μπαταρίες. Όχι, όχι, δεν παινεύω το site στο οποίο γράφω, απλά ήταν τυχερό. Ήταν φαίνεται η... «κακιά η στιγμή» για όλους τους άλλους.
Και επειδή κοράκιασα τόση ώρα, ας πιω ένα καφεδάκι. Που; Μα φυσικά στο kaffeine_37 που προσφέρει την καλύτερη ποικιλία Jacobs καφέ στην πόλη.
Ύστερα από την δίμηνη περίπου διάρκειας απόλυσή τους οι συμβασιούχοι καθαριότητας του δήμου Αλεξάνδρειας θα επαναπροσληφθούν με νέα απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξάνδρειας. Ουσιαστικά η πρόταση αποτελεί την υλοποίηση σχετικής δέσμευσης προς τους ιδίους τους απολυμένους, ότι μόλις υπάρξει νομική δυνατότητα θα επαναπροσληφθούν με νέα σύμβαση. Η προτεινόμενη επανα-πρόσληψη αφορά στους 19 από τους 20 συμβασιούχους.
Όλα καλά ως εδώ. Αυτός ο ένας που θα μείνει απ΄ έξω ποιος είναι; Αυτό κι αν είναι γκαντεμιά. Πασά μου, όποιος κι αν είσαι, αν είναι να μείνεις στο ράφι, ζήτα να σε βάλουν σε αυτό με τα ποτά. Όσο για τους άλλους 19.... ανάψτε κεριά στο μανουάλι για τον Τζάκσον τον Μιχάλη μπας και βγάλετε το 5μηνο.
Όσο για την «διαμάχη» Γκυρίνη – Ναλμπάντη... Ο πρώτος είπε αυτά που ήθελε να πει, ρίχνοντας τις αιχμές του και αφού ο Ναλμπάντης άρχισε να δικαιολογείται, το γύρισε και είπε ότι δεν υπήρχε καμία μομφή. Πες...πες κάτι θα μείνει!
Οι Τούρκοι Κωστάκη μου στην πλατεία Ταξίμ και οι Έλληνες στην πλατεία Τα-ξυν. Γιατί μασάς και του δίνεις το δικαίωμα να σου πετάει το μπαλάκι... Όλοι μας ξέρουμε ότι τα μεγαλύτερα έργα που έγιναν ποτέ από την ΔΕΥΑΛ ήταν επί των ημερών σου. Επίσης, όλοι μας ξέρουμε ότι η ΔΕΥΑΛ ήταν πάντα χρεωμένη. Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει. Θεωρείς ότι είσαι ακόμα «σκλάβος» της ΔΕΥΑΛ; Έφυγες από κει, τέλος.
Σαν σήμερα, πριν ένα χρόνο, 9 Σεπτεμβρίου 2016 υπογράφτηκε η συμφωνία του αιώνα. Οι τρεις ποντιακοί σύλλογοι, Αλεξάνδρειας, Μελίκης και Σταυρού έκαναν αδελφοποίηση. Ένας για όλους και όλοι για έναν.
Ακόμα γελάνε οι αποθήκες έξω από τον Σταυρό που φιλοξένησαν αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός. Καλοκαίρι δεν τους βρήκε και άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη. Όταν ακούσαμε τη λέξη «αδελφοποίηση» πάγωσε ολόκληρη η Αλεξάνδρεια και τα περίχωρα. Όλοι μας βγάζαμε λεξικά, google search να δούμε τι σημαίνει. Ένα θα σας πω αγαπητοί πρόεδροι των συλλόγων, πάντως όχι αυτό που εσείς κάνατε. Ας το ονομάζατε αλλιώς, ας πούμε ..... εντυπωσιασμός!!!!
Αυτό το ευτυχές γεγονός «ευλόγησε» με την παρουσία του αλλά και με την παρουσίαση του (διάβασε τα βιογραφικά των συλλόγων και υποσχέθηκε θαύματα για το μέλλον) ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, Στέφανος Δελιόπουλος.
Ότι «ευλόγησες» πασά μου δεν στέριωσε, γιατί το ταλαιπωρείς; Εσύ είσαι γεννημένος για άλλα πράγματα, πιο μεγάλα. Έχεις μήπως κάτι να μας πεις ή να το βγάλω εγώ στη φόρα; Σιγά, σιγά, δεν βιάζομαι.
Και από τους τρεις ποντιακούς συλλόγους πάω στον άλλο ποντιακό. Αυτόν του Πλατέος. Περιφορά της εικόνας της Παναγίας από τον πρόεδρο του συλλόγου με μπλούζα.... Νεκροκεφαλή.
Λάζαρε μου, ο Χριστός είπε «ελάτε όλοι κοντά μου» αλλά δεν εννοούσε φέρτε και τον Δημητροκάλη και τη Μαριέτη μαζί. Πρέπει να τα έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Είμαι σίγουρος ότι για την περιφορά του επιταφίου το Πάσχα ετοίμασες μπλουζάκι Black Sabbath να βάλεις. Κοίτα με. Να βάλεις πουκάμισο πασά μου γιατί κάνα δυο ακόμα περιφορές να κάνεις και σε βλέπω παρέα με τον Καζαντζάκη.
Και επειδή είμαι δαιμόνιος, τον έψαξα, τον βρήκα και βγήκα φωτογραφία μαζί με τα πειστήρια του εγκλήματος.
Πάλι πολλά έγραψα. Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τα πάντα από τα τελευταία πανηγύρια (Τρίκαλα, Παλιοχώρι, Καμποχώρι, συναυλία Μαριώς και φυσικά.... Αδελφοποίηση). Κάτι σαν «έχω κάνει γυμνή φωτογράφιση, έπειτα με έντυσε η νονά μου και φύγαμε».
Προχθές πήγα στον οφθαλμίατρο, γέρασα βλέπετε και ήρθε η κόρη του που την έλεγαν Ίριδα. Δεν ξέρω πως κρατήθηκα να μη του πω «πάλι καλά που δεν είσαι γυναικολόγος μ@λ@κ@». Τα λέμε το άλλο Σάββατο. Υπομονή αδέλφια.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Τι μου κάνετε; Η αλήθεια είναι ότι σας πεθύμησα πολύ. Τον Ιούλιο έλεγα «θέλω
Καρπουζάκια μου πολύ καλησπέρα σας. Πέρασε σχεδόν ένας μήνας που είμαστε χώρια και εμένα πραγματικά μου φάνηκε... αιώνας. Τελικά, πρέπει να
Σας έλειψε;;; Επιστρέφει ανανεωμένο!!!
Το ¨Μούφα το
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Επιτέλους έφτασε η μέρα που θα ησυχάσετε για έναν μήνα από μένα. Τελευταίο καρπουζάκι το σημερινό για
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Προτελευταίο το σημερινό καρπούζι. Άλλο ένα έμεινε για να ξεκουραστώ και γω αλλά για να σας απαλλάξω και εσάς από τη χάρη μου για έναν μήνα.
Αυτή η βδομάδα και με εκνεύρισε αλλά και με διασκέδασε πολύ. Γεμάτη η ρουφιάνα. Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε και που για πρώτη φορά στη ζωή μου πήγα να παρακολουθήσω για λίγο, έζησα μια στιγμή μοναδική. Με ψιλό-γιούχαραν οι απολυόμενοι των σκουπιδιών για αυτά που έγραψα γι΄ αυτούς. Στην ουσία, μου μίλησαν ευγενικά αλλά κάνοντας παράπονα για τα γραφόμενα μου.
Και καλά μου έκαναν φυσικά γιατί και γω όταν πάρω φόρα, το στόμα μου γίνεται..... ας μη πω καλύτερα. Τους ευχαριστώ πολύ γιατί πολύ απλά κατάλαβαν ότι μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του άποψη, άσχετα αν αυτή δεν συμπίπτει με τη δική τους.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Ερυθρός σταυρός. Ένας «γερασμένος» συγγενής που απλά έμεινε στάσιμος. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι ο Ερυθρός σταυρός. Το έργο του είναι σύνθετο και βασίζεται στην άμεση ανταπόκριση και την εθελοντική προσφορά και δράση των πολιτών. Είναι μη κυβερνητικός οργανισμός και έχει βασικό στόχο την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου σε περιόδους πολέμου και ειρήνης, περιθάλποντας και στηρίζοντας τραυματίες, ασθενείς, ηλικιωμένους, πρόσφυγες, ανθρώπους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και γενικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Μέχρις εδώ καλά. Και βέβαια δεν χρειάζεται να έχουμε πόλεμο για να υπάρχει ο Ερυθρός αλλά τι από τα παραπάνω κάνει αποκλειστικά αυτός; Μπορώ να σας αναφέρω το Βοήθεια στο Σπίτι, διάφορους συλλόγους που μαζεύουν τρόφιμα και χρήματα για την υποστήριξη των αδύναμων συνανθρώπων μας, επιχειρήσεις που συνεισφέρουν και πολλά άλλα. Γιατί αυτά που κάνει ο Ερυθρός (και μιλάω για το δικό μας παράρτημα γιατί πανελληνίως το έργο του είναι τεράστιο) θα πρέπει να τα μεγαλοποιούμε; Μήπως επειδή κάνει και παρέλαση; Ή μήπως επειδή στήνεται στο αμφιθέατρο και περιμένει να λιποθυμήσει καμιά Ρουβίτσα για να της δώσει το φιλί της ζωής;
Για ποιο λόγο δικαιώθηκε αίθουσα μέσα στο Πνευματικό; Ο σύλλογος αγροτών δικαιούται; Μη ξεχνάτε ότι σε περίπτωση πολέμου αυτοί θα μας ταΐζουν.
Το ότι φέρουν ένα βαρύ όνομα δεν σημαίνει ότι κληρονομούν αυτόματα και το κύρος του ονόματος. Γιατί ντε και καλά έπρεπε να τους δοθεί αίθουσα στο πνευματικό; Είναι πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο ή είναι αχταρμάς και μπάτε σκύλοι αλέστε κέντρο; Δεν υπήρχε ελεύθερο γραφείο στο Κέντρο Υγείας; Γιατί δεν πήραν ένα παροπλισμένο σχολείο (στο Σχοινά για παράδειγμα);Γιατί δεν έφτιαξαν την αίθουσα που τους δόθηκε στις αποθήκες του συνεταιρισμού;Θα μου πεις αλλιώς είναι να βγαίνεις με τον φραπέ στην αυλή του σχολείου στο Σχοινά και αλλιώς στη βεράντα του πνευματικού. Το ότι κάποιοι πίσω τους φέρουν κάποια ονόματα που κουβαλάνε «σταυρούς» φαίνεται πως είναι αρκετό τελικά για να τους δοθούν τα πάντα.
Όσο για το ρόλο του τοπικού συμβουλίου μας κατατόπισε ο πρόεδρος Ράπτης πολύ καλά. Απλά λένε τη γνώμη τους, είπε. Πήρες Λυμπεράκη 750 ψήφους για να λες απλά τη γνώμη σου. Πήρες Ουσταμπασίδη 696 ψήφους απλά για να γνωμοδοτείς. Και δεν καθόσασταν σπίτι σας να πιείτε καφέ και τρέχατε να τις μαζέψετε για να είστε απλά... διακοσμητικοί!!!
Από αύριο λοιπόν να πάμε όλοι να συμπληρώσουμε μια αίτηση στο δημαρχείο για να πάρουμε και μεις γραφείο. Τώρα που τα σκοτώνουν όσο όσο. Και ύστερα θέλουμε να γίνουμε Ευρώπη. Εδώ δεν μπορούμε να γίνουμε Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η Ευρώπη μας μάρανε.
Έξω από το πολυπόθητο πνευματικό είδαμε και ένα κίτρινο κουτί. Άραγε αυτό έχει άδεια από τον δήμο ή είναι και αυτό τάξιμο του δημάρχου;Υπάρχει αριθμός πρωτοκόλλου παραχώρησης; Απόφαση δημοτικού συμβουλίου;
Αυτό είναι Ευρώπη αλλά θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να είναι νόμιμο. Αλλιώς ας πάει ο καθένας να βάλει ότι θέλει για να διαφημιστεί. Εγώ απλά ρωτάω, δεν κρίνω αν πρέπει να είναι εκεί ή όχι. Κάποιοι λένε ότι και οι θέσεις στάθμευσης των ποδηλάτων που υπάρχουν στο πλάι του κτιρίου δεν έχουν άδεια. Δεν μπορεί μωρέ να είναι και αυτές παράνομες, έλεος. Αλλά με όσα ακούμε και βλέπουμε, λες;
Και θα κλείσω το θέμα με ένα ερώτημα στον κύριο Στεφανάκη. Μπείτε στον κόπο κύριε πρόεδρε να δείτε το βίντεο και αν θέλετε μου απαντάτε.
Και πάμε λίγο πιο κάτω, στο Κλειδί. Μη βιαστείτε να πείτε «στο δικό μας Κλειδί, του δήμου μας δηλαδή» γιατί παίζει και να μην είναι. Σύμφωνα με το ΦΕΚ Β’ 1886/2007 το Κλειδί είναι έξω από την αρμοδιότητα συντήρησης του οδικού δικτύου ευθύνης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας καθώς η όποια δράση σταματά τον Πλάτανο.
Κι όμως ναι. Οι γραμμές του δρόμου μετά τον Πλάτανο στρίβουν για Πρασινάδα. Το Κλειδί αποτελεί πλέον ξεχωριστό κρατίδιο. Κάτι σαν το Άγιο Όρος δηλαδή. Μάλλον κάτι σαν το Βατικανό και από εδώ και πέρα θα ονομάζεται Κλειδί-κανό.
Και ως είθισται θα πρέπει να έχει και τον δικό του άρχοντα. Κυρίες και κύριοι, ο πάπας Χαράλαμπος- Βενέδικτος- Τσολάκης ο πρώτος, είναι ο αρχηγός του νέου κρατιδίου. Βγήκε ο λευκός καπνός επιτέλους.
Και επειδή όλα στον δήμο μας λειτουργούν νόμιμα, ήρθε η Εστία Ρουμλουκιωτών να ταράξει αυτή τη νομιμότητα. Ένα μπάνερ το οποίο είχαν τοποθετήσει σε κολώνα για να διαφημίσουν την εκδήλωση τους, κρίθηκε παράνομο και τους επιβλήθηκε πρόστιμο 1500 ευρώ. Οκ, κακή η ρύπανση του δημόσιου χώρου, μαζί σας... Πως όμως οι σύλλογοι θα κάνουν την δουλειά τους; Υπάρχουν χώροι, προκαθορισμένοι από τον δήμο γι΄ αυτό το σκοπό; Άραγε, δόθηκαν τα ίδια πρόστιμα και στα μπουζουξίδικα της Βέροιας που κάθε λίγο και λιγάκι μας τρίβουν τον Γονίδη στη μάπα μας; Η Νατάσα Θεοδωρίδου ακόμα κρέμεται. Της το στείλατε το τσεκ; Η αστυνομία που παίρνει το μπλοκάκι και γράφει, πρόπερσι που έκανε ετήσιο έβγαλε αφίσες; Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Μπορεί πολύ έξυπνα να μη βάλατε επάνω στην αφίσα το ποιος κάνει το χορό αλλά οι ανακοινώσεις στα site το έλεγαν ξεκάθαρα. Αντί να κυνηγάμε τους ξένους που έκαναν το δήμο μας σκουπιδοτενεκέ με όσα μας κολάνε καθημερινά, μοιράζουμε πρόστιμα μεταξύ μας. Ας ρίξουμε μια δεύτερη ματιά, νομίζω αξίζει.
Το παρακάτω μπάνερ πήρε πρόστιμο κύριε Αλευρά μου ή είναι πολιτικός αγώνας και επιτρέπεται; Απλά ρωτάω για να μάθω τι επιτρέπεται και τι όχι.
Και επειδή είμαστε Έλληνες και μόνο εμείς μπορούμε να τα κάνουμε αυτά, δείτε που σταμάτησε ο χριστιανός να πουλήσει καρπούζια.
Όταν τον είδα κατούρησα στα γέλια. Επί ένα τέταρτο κατέβαζε καρπούζια και γυρνούσε δεξιά και αριστερά να βρει ψιλά. Βέβαια το τι μούντζα έφαγε από τα αυτοκίνητα που δεν ήξεραν από πού να περάσουν, δεν λέγεται αλλά εγώ είμαι μαζί του. Πρώτον γιατί πουλούσε καρπούζια και δεύτερον γιατί δεν κολλούσε αφίσες, απλά φώναζε. Εύγε.
Το τι σκαρφίζονται κάποια site για να ανεβάσουν την αναγνωσιμότητα τους και όχι μόνο δεν χωράει σε ανθρώπινο νου. Ο γέρος, η γριά και το ράουνταπ. Έλεος. Θα μου πεις, αυτοί μέχρι χθες έβριζαν τον δήμαρχο και ξαφνικά, εν μία νυκτί, αποφάσισαν ότι τελικά δεν κατουράει στραβά, στον γέρο και στη γριά θα κολώσουν...
Το ότι έχουμε τη «δύναμη» της πένας δεν σημαίνει ότι ο αναγνώστης πιστεύει όσα γράφουμε και δεν έχει δικαίωμα να μας κρίνει. Από αστείο μέχρι μαλάκα και από αντικειμενικό μέχρι «τα παίρνει». Τα πάντα μπορώ να δεχτώ αλλά ότι ο λύκος αλλάζει τρίχωμα, με τίποτα. Κάντε οικονομία αγαπητοί αιρετοί, εκλογές έρχονται, θα σας χρειαστούν...
Και θα κλείσω με τον εορτασμό προς τιμή του Προστάτη της Αεροπορίας Στρατού Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη στο 3ο ΤΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ. Πολύ ωραία γιορτούλα αλλά το τι είδαν τα μάτια μου δε λέγεται.
Είδα δύο αξιωματικούς με διπλωμένα μανίκια. Και το δίπλωμα χάλια αλλά και το μήκος ακόμα πιο χάλια. Δεν ξέρω αν έχει dresscode ο στρατός αλλά αν έχει, να τον τουφεκίσετε αυτόν που τον έβγαλε.
Είδα τον στρατηγό Γκαβαρδίνα και ταράχτηκα. Δεν νομίζω αλλά λιγάκι κόλλησα. Τα προσέχουμε αυτά στρατηγέ μου. Δεν μένουμε ποτέ χαλαροί.
Είδα την οικογένεια Δριστά με γυαλιά ηλίου λες και μόλις βγήκαν από κατάστημα Οπτικών. Αυτό είναι Ευρώπη φίλοι μου και αυτοί είναι οι νέοι Μπέκαμ του δήμου μας.
Είδα το θείο χωρίς μασέλα. Από τη μία καλά έκανε και δεν την έβαλε. Σου λέει θα κοιμηθώ που θα κοιμηθώ, μη την καταπιώ και τρέχω μέρα που είναι. Στην ίδια φωτογραφία είδα και τον Ράπτη να κοιτάζει τον φωτογράφο αντί να σκουντήξει τον μπάρμπα για να μην πέσει από το στασίδι. Δημήτρη μου, θα σε μαλώσω.
Αυτά για σήμερα. Καλά έκανε ο δήμαρχος και έδωσε την αίθουσα στον Ερυθρό Σταυρό για να ηρεμήσει και ο Μακρυγιάννης (όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν ξέρω και πρώτες βοήθειες για να τον σώσω) γιατί τον Στεφανάκη δεν τον είδα να πολύ-καίγεται.
Δήμαρχέ μου, το «είχα πάρει μια σωστή απόφαση αλλά δεν ξέρω που την έχω βάλει» εύχομαι να μη το βρεις ποτέ ξανά μπροστά σου.
Ένας μόνο θα μας σώσει. Σάκης Παντόπουλος. Με τόσες εκδρομές που έκανε για τα ΚΑΠΗ, σίγουρα είναι ο μόνος που μπορεί να τους φορτώσει όλους και να τους πάει κάπου να ξελαμπικάρουν. Σάκηηηηηηηηηηη σώσε μας.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα το Καρπούζι περπατάει σε καλλιτεχνικά, θρησκευτικά και αθλητικά μονοπάτια. Πολύ απλά γιατί μόνο οι σύλλογοι, οι παπάδες και οι πρόεδροι ομάδων κάνουν ντόρο. Πριν όμως αναλύσω το τι μου έκανε εντύπωση τη βδομάδα που πέρασε, θα κάνω μια μικρή παράκαμψη.
Χαίρομαι να γνωρίζω ανθρώπους που έχουν χιούμορ. Και ο αντιδήμαρχος Μπάμπης Βουλγαράκης είναι ένας από αυτούς. Φαίνεται ότι αυτό το «συγκομιδή σκουπιδιών» δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει και για να με βάλει στη θέση μου (μια φορά Μπαμπινιώτης αυτός, δύο εγώ) μου έστειλε μια σελίδα με ορθογραφικά λάθη που έχω κάνει.
Κανονικά Μπάμπη μου θα έπρεπε να ντρέπομαι αλλά ....δεν. Κάποτε ήμουνα καλός στην ορθογραφία αλλά αυτά τα greeklish στο fb με κατέστρεψαν. Οκ, θα γράφω μια ζωή στο alexandriamou, ας μη με πάρει η Στάη στο δικό της site να κάνω πανελλήνια καριέρα. Θα σκύψω καρτερικά το κεφάλι μου και θα το αποδεχτώ.
Παρόλο όμως που με ξεμπρόστιασες εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι ήσουνα όμορφο παιδάκι προχθές που πήγες στο Καμποχώρι στην περιφορά της εικόνας του Οσίου Παϊσίου. Μου θύμησες λίγο Bond. Μπάμπης Bond. Αλλά ...
Μην κάνεις παρέα βρε πασά μου με τον Κιρκιλιανίδη. Αυτός, σε όποια θρησκευτική τελετή και να πήγε κοιμήθηκε. Και συ βλέπω τον ψιλοπήρες στην περιφορά. Αφού δεν έπεσες πάνω στην εικόνα, είσαι τυχερός. Μακριά από τον Κιρκιλιανίδη αν θες να με ακούσεις. Απ΄ ότι βλέπω, ήδη σου κόλλησε εκκλησιαστικό νάρκωμα. Μακριά και αγαπημένοι.
Σε μια άλλη περιφορά της εικόνας του ίδιου Αγίου, στο Πλατύ αυτή τη φορά, ο σύλλογος Ποντίων, μπορεί να μην κράτησε την εικόνα αλλά έκανε θραύση. Η ταμίας του συλλόγου λάνσαρε την νέα φορεσιά των ποντίων. Στην πρώτη φωτογραφία φοράει τη νέα απορροφητική εσάρπα Κλωτσοτήρας ενώ στη δεύτερη κρατάει τη νέα δροσιστική βεντάλια by κινέζος. Αυτά τα δύο αξεσουάρ κρίνονται πλέον απαραίτητα στη γυναικεία φορεσιά των ποντίων και συνδυάζονται χρωματικά με το λαχόρ και την τάπλα.
Και όπως έγραψα πιο πάνω, οι πόντιοι Πλατέος δεν κράτησαν την εικόνα του Αγίου κατά την περιφορά γιατί ο Ιερέας αποφάσισε ότι αφού ο Άγιος καταγόταν από την Καππαδοκία έπρεπε την εικόνα να περιφέρει μόνο ο σύλλογος Καππαδοκών.
Ντροπή και αίσχος στον πατέρα Νεκτάριο στο Καμποχώρι που επέτρεψε την εικόνα του ίδιου Αγίου να την μεταφέρουν δύο κοριτσάκια που δεν φορούσαν φορεσιά της Καππαδοκίας. Πως το επιτρέψατε αυτό; Τρίζουν τα κόκκαλα του Αγίου.
Στο Πλατύ λοιπόν, υπάρχει και η εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου. Της Παναγίας δηλαδή. Η Παναγία Σουμελά είναι η προστάτιδα των ποντίων και δεν είναι ξαδέλφη της κανονικής Παναγίας αλλά η ίδια η Παναγία που το μοναστήρι της βρίσκεται στο όρος Μελά. Την περιφορά της εικόνας λοιπόν της Παναγίας θα την κάνουν μόνο οι πόντιοι ή επειδή η Παναγία είναι international προσωπικότητα αλλάζει το πράγμα;
Που είναι η εκκλησία όταν γίνονται τέτοια πράγματα; Τελικά, ο Ιερέας είναι του χωριού ή το χωριό του Ιερέα; Γιατί η επίσημη εκκλησία να παρεμβαίνει μόνο όταν οι ιερείς κλέβουν το παγκάρι και όχι όταν με τις κινήσεις τους προσβάλουν και διώχνουν τον κόσμο; Μπορεί να απαντήσει κάποιος υπεύθυνος ή «σιγά μωρέ, το Καρπουζάκι τα γράφει, σιγά τη σοβαρή στήλη;». Έτσι, για την ιστορία να ενημερώσω τον ιερέα ότι ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των ΒΑ. ακτών της Μικράς Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας, ανατολικά της Παφλαγονίας, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία.
Και θα παραμείνω στο Καμποχώρι που το απόγευμα της Τρίτης 11 Ιουλίου τελέσθηκε Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄ αρτοκλασίας και Θείο Κήρυγμα. Τόση λειτουργιά μαζεμένη πρώτη φορά είδα. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η εκκλησία μας εκσυγχρονίζεται. Αν προσέξετε τη φωτογραφία, θα δείτε ότι κάτω δεξιά υπάρχει ένα πανέρι με ....άρτους σικάλεως; Το ότι τα ολικής θα έμπαιναν και στα μνημόσυνα με ξεπερνάει. Το μόνο που έμεινε είναι να βγούνε κόλλυβα χωρίς γλουτένη και κρασί κοινωνίας χωρίς αλκοόλ.
Στην περιφορά της εικόνας του Αγίου στο Πλατύ είδαμε και την προεδρική αλατιέρα. Η πρόεδρος Πλατέος (αλάτι), ο πρόεδρος Κορυφής (πιπέρι) και ο πρόεδρος ΟΠΑΚΟΜ (οδοντογλυφίδα). Δεν ξέρω ποιος βάζει τη σειρά αλλά την επόμενη προτιμήστε το στυλ σκάλα. Είναι πιο ιδιαίτερο.
Το 3ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους τελείωσε με επιτυχία. Ξεκίνησε με τα Καλουτάκια να χορεύουν (ξεποδαριάστηκαν οι έρμες τόσες μέρες με το promotion) και έκλεισαν με τον βουλευτή Αντωνίου, με ύφος Γεωργουσόπουλου, να παρακολουθεί.
Του χρόνου Μίχο θα κάνω και εγώ μια ταινία. Δεν είναι απειλή. Βρήκα κάμερες, βρήκα ηθοποιούς, σενάριο δεν χρειάζεται, τα βρήκα όλα. Τίτλο δεν βρήκα αλλά έχω πολύ χρόνο μπροστά μου ακόμα.
Η μόνη που ένοιωθε ενοχές εκείνο το βράδυ ήταν η ΒέταΠοράβου της βιβλιοθήκης. Τσιγάρο καπνίζεις καλή μου όχι φούντα, τι το κρύβεις λες και το έκλεψες από τον Escobar και σε ψάχνει για το τάληρο!!! Χαλάρωσε και απόλαυσε το.
Και πάμε στο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή». Πολύ γέλιο, πολύς κόσμος και μέσα σε αυτούς και οι παρακάτω. Είδα τον Ρέπα παρέα με τον Σταυρή. Ο δεύτερος προσπαθούσε να του εξηγήσει τι να πει για το Μεζέ- μεζέ στην παράσταση και ο πρώτος ήταν.... αλλού. Αν έπαιζε και το τραγούδι του Τόλη «στη Λάρισα βγαίνει αυγερινός και από το σπίτι σου καπνός» θα ήταν το τέλειο videoclip. Ευτυχώς ο Μανωλάκης του έριξε κάνα δυο χαστούκια και τα είπε όπως έπρεπε.
Είδα την Έφη Μπαντή με μαύρισμα «πίσω Ψινάκη και σε έφαγα». Είδα εμένα με ύφος «σε έφαγε η γουμάρα το ψωμί από το στόμα». Όχι ότι εγώ είμαι πιο άσπρος αλλά αυτή το παράκανε. Έφη μου, εγώ και συ στην παραλία και πες μου ποιος θα μας περάσει για Έλληνες;
Είδα τη θεατρική ομάδα του δήμου μας, σχεδόν σύσσωμη, να δίνει το παρόν. Μόνο η Στριάκα έπιασε το νόημα. Άφησε τις άλλες να παίζουν με τα κινητά και απόλαυσε τη μπύρα της. Και όταν, μέσα στην κάψα του καλοκαιριού πίνεις μια δροσιστική μπύρα .....ποια Ιουλία μου λες τώρα.
Ο ηθοποιός κρατάει πιστόλι και οι δύο σκηνοθέτες (Αντωνίου και Γωνιάδης ) παρατηρούν. Η πρώτη, την οπτική γωνία του πιστολιού και κατά πόσο είναι πειστικός στο ρόλο του και ο δεύτερος φυλάγετε μη φύγει η σφαίρα κατά λάθος πάνω του. Λίγο η ζέστη, λίγο ο ήλιος, λίγο η μπύρα της Στριάκας, πολύ θέλει;
Και πάμε στα αθλητικά, που δεν τα κατέχω και πολύ αλλά ....τόσος ντόρος γίνεται, εγώ θα λείπω; Ο πρόεδρος της ΑΕ Αλεξάνδρειας βρίσκεται σε οργασμό. Ύπνος δεν τον πιάνει. Μέχρι σήμερα έχει βγει 236 φωτογραφίες να δίνει χειραψία και να κλείνει συμφωνίες. Μετά τους παίκτες που ξανά-προσέλαβε ήρθε η στιγμή για τον προπονητή. Προπονητής λοιπόν θα είναι ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και συνεργάτης του θα είναι ο Γιώργος Τριανταφύλλου.
Το ροζ φόντο της φωτογραφίας παραπέμπει σε άλλα πράγματα αλλά δεν θα σταθώ εκεί κύριε πρόεδρε μου. Έχω όμως να σας κάνω δύο ερωτήσεις.
Η πρώτη είναι γιατί ο Σάκης Λαγογιάνης είπε «Για τις κινήσεις του ο πρόεδρος θα πρέπει να ενημερώσει τους φιλάθλους μέσω γενικής συνέλευσης»; Δεν τα ενημερώνεις τα παιδιά για το τι κάνεις; Πρόσεξε γιατί έτσι που το πας βλέπω τον Λαγογιάννη να γίνεται Τρίκαλα εξαιτίας σου.
Και η δεύτερη ερώτηση, που κουρεύεται ο συνεργάτης του προπονητή σου; Αυτή η κλίση που έχει το μαλλί προς τα αριστερά μου θυμίζει σκεπή σοφίτας σε χιονοδρομικό σαλέ και λίγο φωλιά από σπουργίτια. Μην τον βάλεις έτσι στα αποδυτήρια γιατί όλοι οι ποδοσφαιριστές θα φοβούνται μη φύγουν τα «πουλάκια» τους και πάνε στη φωλιά να γεννήσουν.
Κατά τ΄ άλλα μόνο με μένα δεν βγήκες φωτογραφία να δίνεις χειραψία. Έχω και detol, μη φοβάσαι.
Αυτά για σήμερα. Απολαύστε το καφεδάκι σας και αν θέλετε περάστε μια βόλτα από το kaffeine_37 που και τον καλύτερο καφέ της πόλης προσφέρει αλλά και την ευκαιρία να κερδίσετε τον καφέ για όλη την επόμενη χρονιά επίσης.
Εις το επανιδείν