Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Είμαι πολύ χαρούμενος για σας. Το έκτακτο Καρπούζι της Τετάρτης πήγε ανέλπιστα καλά. Αυτό, αυτόματα σημαίνει ότι το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ το κάναμε πράξη και μπράβο μας. Εγώ πλέον σταμάτησα να βλέπω ειδήσεις και σας πληροφορώ πως είμαι πολύ καλύτερα. Όσο έβλεπα, μια με πονούσε ο λαιμός, μια ανέβαζα θερμοκρασία, μια έβηχα. Είχα όλα τα συμπτώματα. Το μόνο κακό τελικά με το κλείσιμο στο σπίτι είναι ότι διαπιστώνουμε πράγματα που, ή ξέραμε και ξεχάσαμε ή απλά δεν τα γνωρίζαμε καν. Ο άλλος παραδείγματος χάρη, μετά από 4 μέρες μέσα κατάλαβε ότι είναι παντρεμένος.
Πολλά τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Κάποτε πάνω από 2 άτομα θεωρούνταν παρτούζα. Τώρα θεωρείτε ποινικό αδίκημα. Εμείς δηλαδή που στο σπίτι είμαστε 4 πάμε για ισόβια; Σε λίγο μας βλέπω με αντίσκηνα μέσα στην αυλή. Μακριά και αγαπημένοι. Λοιπόν, αυτή τη βδομάδα, παρόλη την κλεισούρα, γέλασα πάρα πολύ. Το FB πήρε φωτιά. Όταν τον άλλον τον μαντρώνεις μέσα, δεν μπορεί, κάπου θα τον χτυπήσει. Ο πρόεδρος του Κλειδίου, Μπάμπης Τσολάκης την είδε μάγειρας της υγιεινής διατροφής. Κάθε μέρα ανεβάζει ζοχούς, ψάρια και όσπρια. Το΄ ριξε στη μαγειρική για να μη το ρίξει στα σκληρά (όπως όλοι μας). Όταν με το καλό τελειώσει Μπάμπη μου όλο αυτό θα πω στην Έφη να σου δώσει στήλη μαγειρικής στο site.
Όταν τελειώσει η πανδημία θα μας λένε βγες από το σπίτι και δεν θα βγαίνουμε. Θα ντρεπόμαστε. Έτσι χοντροί και ακούρευτοι που θα είμαστε, δεν είναι να πάμε πουθενά. Τώρα ξεσκίζουν τα super market, μετά θα σαρώσουν τα κομμωτήρια τα γυμναστήρια και οι διαιτολόγοι. Το κακό με τους τελευταίους είναι ότι τους πληρώνεις ενώ όλη τη δουλειά την κάνεις εσύ. Εγώ, που τα τελευταία 15 χρόνια δεν έχω φράντζα, πλέον κοιτιέμαι στον καθρέφτη και χαίρομαι. Μπορεί να έγινα σα τον μπούφο αλλά γέμισε το κεφάλι μου τρίχες. Χθες κάναμε βιντεοκλίση με την Καστανά (για να μην ξεχαστούμε) και τρομάξαμε όταν είδαμε ο ένας τον άλλον.
Βέβαια υπάρχουν και χειρότερα. Τι να πούνε και αυτοί που μένουν στη Δαμασκηνιά Κοζάνης; Ούτε στην αυλή δεν βγαίνουν. Μετά από 10 μέρες καραντίνα ο φακός έπιασε ένα ζευγάρι που τόλμησε να βγει στην πλατεία του χωριού να πάρει λίγο αέρα.
Πάντως, δεν μπορώ να πω, όλες οι επιχειρήσεις που είναι ανοιχτές παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα. Ο Μητσοτάκης το είπε και το έκανε. Τέρμα τα καραγκιοζλίκια, θα φερθούμε υπεύθυνα. Ευτυχώς που δεν έχουμε ακόμα ΠΑΣΟΚ, μέχρι και στην εντατική θα καπνίζαμε. Η Αγκαθιά είναι το πρώτο χωριό που πήρε δραστικά μέτρα. Επειδή όταν φορούσαν τη μάσκα, οι γριές δεν τις γνώριζαν γι΄ αυτό οι πωλήτριες σκαρφίστηκαν κάτι έξυπνο. Μάσκα με ονοματεπώνυμο, σα τη Lila pause ένα πράγμα. Μπράβο κορίτσια
Προχθές πήγα σε γνωστό super market της πόλης για κάτι ψώνια και τους πέτυχα στο κλείσιμο. Κάποιοι εκεί μέσα το έχουν καβαλήσει για τα καλά. Την έχουν δει γιατροί. Τάχα μου κινδυνεύουν για μας. Έλεος. Και μεις που ερχόμαστε εκεί κινδυνεύουμε. Και ούτε πληρωνόμαστε, αντιθέτως πληρώνουμε. Η υπεύθυνη μάζεψε μια στοίβα χαρτιά και τα χτυπούσε να σιάξουν στο γραφείο με στυλ. Λες και έκλεινε το δελτίο των 8. Άμα δεν μπορείς κυρά μου παραιτήσου και τράβα σπίτι, δεν δουλεύεις και στην εντατική του ΑΧΕΠΑ. Ένα γάντι και μια μάσκα φοράς, τι να πούνε και οι παρακάτω;
Οι πιο πολλοί θεωρούμε τους εαυτούς μας φυσιολογικούς, άσχετα αν κάνουμε ζεστό καφέ και τον πίνουμε όταν κρυώσει. Άσχετα αν όλοι μας έχουμε και έναν τύπο που μας στέλνει «καλημέρα» στο μέσεντζερ από το 2011 και τον κρατάμε ακόμη. Άσχετα αν όλοι μας τρώμε και μετά γκρινιάζουμε ότι παχύναμε. Άσχετα αν παλιά κρύβαμε από τη μάνα μας τους λογαριασμούς του κινητού και τώρα τα προσκλητήρια από τους γάμους των φίλων μας. Τελικά, όλα αυτά σήμερα μου φαίνονται φυσιολογικά. Πέρασαν τα χρόνια, εξελιχθήκαμε, αλλάξαμε απόψεις και στάση ζωής. Αυτό όμως, που όσα χρόνια και να περάσουν δεν πρόκειται να μου φανεί ποτέ φυσιολογικό είναι…..
Αφού κατάφερε ο Μητσοτάκης και έβαλε λουκέτο και στις εκκλησίες….. ε….. τι να πω, ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να μας σώσει. Τον έβαλε και αυτόν σε καραντίνα. Απορώ πως το δέχτηκαν οι παπάδες κάτι τέτοιο. Από τη μια δεν κολλάς με τη Θεία Κοινωνία και από την άλλη κλειστά λόγω κορονοϊού. Μπερδεύτηκα εντελώς. Οι γριές τώρα είναι που έχασαν τα αβγά και τα πασχάλια. Μια χαρά είχαν, πάει και αυτή. Δύο κηδείες έγιναν στο χωριό μου, από 3 άτομα η κάθε μία είχε. Έσκασαν οι γριές που δεν πήγαν. Πάντως ο Κυριάκος το πρόβλεψε και αυτό. Για τις σκληροπυρηνικές θα κυκλοφορήσει η εκκλησία- κλουβί. Μαντρώστε τες και ησυχάστε μια και καλή.
Πάντως λέω, είτε είσαι φτωχός, είτε πλούσιος ο κορονοϊός δεν κάνει εξαιρέσεις. Από την άλλη όμως αν το σκεφτείς, αλλιώς είναι να είσαι άρρωστος στο νοσοκομείο της Βέροιας και αλλιώς σε μονόκλινο στο Ερρίκος Ντυνάν. Και τι δεν θα έδινα να είχα μια κατάθλιψη από αυτήν που έχουν οι πλούσιοι λόγω καραντίνας. Να έχω άπειρα λεφτά αλλά να μη βρίσκω νόημα σε όλο αυτό. Να χαίρεσαι να παίρνεις αντικαταθλιπτικά.
Εξαιρέσεις δεν κάνει ο ιός αλλά εγώ δεν είδα ποτέ κανέναν πλούσιο να προσπαθεί να μιμηθεί εμάς τους φτωχούς. Σε αντίθεση με μας που το προσπαθούμε αδιάκοπα. Πλέον σταματήσαμε να βαφτίζουμε τα μωρά μας με τα ονόματα των γονιών μας (κάποια στιγμή έπρεπε, τη μάνα μου τη λένε Παρθένα) και αρχίσαμε να τους δίνουμε ονόματα ιδιαίτερα. Γέμισε ο τόπος με Μάξιμους, Νεφέλες και Δανάες. Να μου το θυμηθείτε που σας το λέω, σε 20 χρόνια από τώρα θα είναι σα να παίζουμε στη Βέρα στο δεξί ή σα να δουλεύουμε όλοι μας στην Τζάιαντ. Έχω να ακούσω το Ευδοξία από τότε που πέθανε η θεία μου η Τσία.
Ο δήμος μας πάντως πήρε σοβαρά το θέμα του ιού και έβγαλε στη γύρα τα μεγάλα του στελέχη για να κάνουν ελέγχους.
Ο αντιδήμαρχος έκανε περιπολία σε όλη την πόλη. Έψαχνε να βρει ποιοι τρώνε πολύ με αποτέλεσμα να βγάζουν και παραπανίσια σκουπίδια. Στην αναζήτηση του έπεσε πάνω σε κάτι απρόσμενο. Ποτέ δεν περίμενε ότι ένα μπαλκόνι θα προδώσει μια οικογένεια. Αφού χέζ… πολύ άρα τρως και πολύ. Πρόστιμο.
Εμείς πάντως αντιδήμαρχε μου, σαν οικογένεια, δεν μπορώ να πω ότι καταναλώνουμε τόσο πολύ χαρτί υγείας. Ότι τρώμε, τρώμε αλλά μάλλον δεν το βγάζουμε όπως πρέπει. Τι στο διάολο, κομπόστ το κάνουμε, δεν μπορώ να καταλάβω. Βέβαια εμείς, δεν είμαστε και το μέτρο σύγκρισης μιας μέσης οικογένειας. Λέω στη μάνα μου προχθές «να χτυπάς την πόρτα καλέ πριν μπεις στο δωμάτιο μου» για να πάρω την απάντηση «γιατί να χτυπήσω αφού ξέρω ότι είσαι μέσα». Μετά από πόσα «αντέχεις εσύ» να αρχίσω τα καντήλια, μπορεί να μου πει κανείς; Θεέ μου, δώσε μου λεφτά, δύναμη έχω.
Εν τω μεταξύ από την πολύ τηλεόραση κάτι έπαθε η καημένη. Ήρθε ο λογαριασμός του ρεύματος και άκουσε ότι μπορούμε να το πληρώσουμε μέσω e- banking. Έρχεται και μου λέει «Μάκη να πληρώσεις το ρεύμα μέσω web-tv». Και αυτό κάπου το άκουσε και τα μπέρδεψε. Από εδώ και πέρα όποτε θα πληρώνουμε λογαριασμούς θα μας βλέπετε στις ειδήσεις. Έχουμε ξεφύγει σας λέω.
Τον Γιώργο τον Χολέβα τον ξέρετε σχεδόν όλοι. Κλεισμένος και αυτός στο σπίτι το έριξε στην ζωγραφική. Κάτι έπρεπε να κάνει για να μη μαλώνει με την Τούλα (τη γυναίκα του). Μέσα στα δεκάδες σκίτσα λοιπόν, έκανε και αυτό. Λέτε;
Αλλά μπα, κι αυτός τώρα τελευταία δεν πάει και πολύ καλά. Δεν είναι και λίγο να έχεις προϊστάμενο τον Κούγκα. Τον είδα και οφείλω να πω ότι παραξενεύτηκα. Άφησε τσιγκελωτό μουστάκι. Ναι σας λέω. Τι έμεινε ακόμα; Να τον δω να τρέχει στους δρόμους και να φωνάζει «Κατερινιώ, Κατερινιώ» και είναι έτοιμος πιστεύω για το Δρομοκαΐτειο.
Πρώτη φορά που μου αρέσει ο δήμος μας έτσι. Χάθηκαν όλοι. Δεν γίνεται τίποτε απολύτως. Αλλά για πρώτη πρέπει να παραδεχτώ κάτι. Δεν μου αρέσει και πολύ έτσι. Δεν έχω με ποιον να γκρινιάξω. Άρχισαν να μου λείπουν όλοι. Κοντεύω να πάθω Γκυρινοστέρηση. Κι αυτός, μαύρη πέτρα έριξε. Που είναι; Είπαμε να κρυφτούμε αλλά δεν είναι καιρός ακόμα να πάμε στα καταφύγια. Όποιος τον εντοπίσει ας μου στείλει ένα νέο του, να μάθω ότι είναι καλά κι αν θέλει ας μην γυρίσει. Νικολούλη κάνε το θαύμα σου.
Ένα θα σας πω, κλείστε τις τηλεοράσεις. Όχι μόνο για τον ιό αλλά και για το επίπεδο των εκπομπών που βλέπουμε. Προχθές, σε πρωινή εκπομπή ρωτάει η παρουσιάστρια τον καλεσμένο ποιος είναι ο αγαπημένος του μουσικός. Ο Λούις Άρμστρογκ της απαντάει. «Αυτός που πάτησε πρώτος στο φεγγάρι δεν είναι;» ήταν η απάντηση της. Κάτι τέτοια ακούω και απορώ πως βρήκαμε το δρόμο και κατεβήκαμε από τα δέντρα.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
