Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Προχθές περίμενα έξω από το ΙΚΑ να έρθει μια γνωστή μου και είχα δίπλα μου μια κυρία γύρω στα 30. Η ζέστη ήταν αφόρητη με αποτέλεσμα να ιδρώνουμε. Και εγώ και αυτή. Το παράξενο είναι ότι μόλις αυτή έβγαλε το χαρτομάντιλο να σκουπιστεί σβήστηκε και το ένα φρύδι της. Κορίτσια, πολύ καλή αυτή η φάση με τα παχιά φρύδια αλλά αν θέλετε να μας τρελάνετε τελείως αφήστε και μουστάκι. Τι μόδα και αυτή. Από Άντζελα Δημητρίου ξαφνικά όλες έγιναν εγγονές του Καραμανλή. Το ξέρω, σας κούρασαν τα ψιλά φρύδια και θέλετε μια αλλαγή. Και γω κουράστηκα να μην είμαι πολυεκατομμυριούχος αλλά δεν το έριξα στο ριφιφί. Λυπηθείτε μας.

Ένα μεγάλο μπράβο στον Εμπορικό Σύλλογο Αλεξάνδρειας που υλοποιεί δωρεάν προγράμματα κατάρτισης με την μέθοδο εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση και θέμα «Η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου και η χρησιμότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τη μικρή επιχείρηση». Αφού οι επιχειρηματίες τα μάθουν όλα αυτά και ωσότου βρει ο κόσμος λεφτά για να μπει στα μαγαζιά και να έχουν κίνηση ας κάνει ο εμπορικός ένα ακόμα σεμινάριο με θέμα «πώς να μπαίνω στο youporn χωρίς να με παίρνει η γυναίκα μου και οι υπάλληλοι μου χαμπάρι».

Ανεξαρτητοποιήθηκε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Δημήτρης Συρόπουλος, κοινός την έκανε από την παράταξη ¨ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ¨ με την οποία εκλέχτηκε

και το θέμα του απασχόλησε το Δημοτικό συμβούλιο της 25ης Απριλίου 2018.Ο Δημήτρης Συρόπουλος δήλωσε επικαλούμενος το προεκλογικό φυλλάδιο του συνδυασμού με τον οποίο εκλέχτηκε ότι η Δημοτική αρχή εξαπάτησε τους δημότες και ότι ο ίδιος δεν χρωστάει σε κανέναν εκτός από τον κόσμο ο οποίος τον τίμησε.

Μέχρις εδώ όλα καλά Δημήτρη μου αλλά δεν νομίζεις ότι πέρασαν 3,5 χρόνια μέχρι να τα σκεφτείς όλα αυτά; Είχες τέτοιες ανησυχίες τα πρώτα 2,5 που ήσουν πρόεδρος δευτεροβάθμιας ή μήπως τότε ήταν όλα ρόδινα; Εγώ τον Γκυρίνη δεν τον ήξερα. Εσάς όμως που ζητήσατε την ψήφο μου σας ήξερα. Εσάς ψήφισα που σημαίνει ότι εσείς βγάλατε τον Γκυρίνη, όχι εγώ. Δημήτρη μου, τα μυαλά είναι σαν τα αλεξίπτωτα. Για να λειτουργήσουν πρέπει πρώτα να ανοίξουν. Αφού σου πήρε 3,5 χρόνια για να καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος «εξαπάτησε τους δημότες» όπως λες, ας σου έπαιρνε άλλο 1,5 και να έφευγες αφού είχες ολοκληρώσει την μάχη.

Τι να πω, δεν έχουν ζεστάνει και οι θάλασσες να πάμε να πνιγούμε. Το να κάθεσαι στα έδρανα της αντιπολίτευσης δεν σε κάνει λιγότερο υπεύθυνο όπως και το να κλ@νεις ανά δέκα λεπτά δεν σε κάνει γκλέιτμικροσπρέι. Ας μην τα συγχέουμε αυτά. Δίκιο είχε και ο Δήμαρχος Αλεξάνδρειας που είπε μετά ότι ο καθένας κρίνει τα τεκταινόμενα υποκειμενικά και κατά την άποψή του όμως δίκαιο θα ήταν όποιος θέλει να αποχωρήσει να αφήνει τη θέση του στον επόμενο. Για να κλείσω το θέμα θα σου πω Δημήτρη μου ότι η πολιτική δεν σου «δίνει», αντιθέτως μόνο σου παίρνει. Το μόνο πράγμα που σου δίνει περισσότερα από αυτά που θες είναι η ζυγαριά.

Προς τιμή του Άη Γιώργη έκανε και ο σύλλογος Καμποχωρίου μια εκδήλωση. Πολλοί οι επίσημοι που παραβρέθηκαν αλλά εγώ θα σταθώ σε έναν. Μάλλον μία. Την Όλγα Μοσχοπούλου. Το ξέρετε ότι η Όλγα αποτελεί πλέον ένα από τα 40 νέα πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας που συμπληρώνουν το πάζλ του Μητρώου Στελεχών; Αν δεν το ξέρατε ήρθε η ώρα να το μάθετε.

Πολλά από αυτά τα νέα στελέχη θα συμπεριληφθούν στα «γαλάζια» ψηφοδέλτια στις εθνικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα συμβάλουν στο πρόγραμμα του κόμματος και εφόσον γίνει κυβέρνηση, θα αξιοποιηθούν στον κυβερνητικό μηχανισμό. Χαίρομαι για την Όλγα γιατί πιστεύω πως είναι ικανή και έχει τις δυνατότητες για να ανέβει ακόμα ψηλότερα. Βέβαια, τώρα τελευταία φημολογείται και κάτι ακόμα αλλά δεν ξέρω αν αληθεύει. Φήμες λένε ότι έδωσε τα χέρια με τον Παναγιώτη Γκυρίνη και θα την δούμε υποψήφια σύμβουλο στο ψηφοδέλτιο του. Δεν ξέρω Όλγα μου αν αυτό ονειρευόταν για σένα ο Μητσοτάκης όταν σε επέλεγε στους 40 αλλά περί ορέξεως….

Στην ίδια εκδήλωση ο τοπικός σύλλογος παρουσίασε και χορούς από την Κρήτη. Για τους Κρητικούς ξέρουμε ότι είναι ευθυτενής, κιμπάρηδες και κορμοστασιές. Μπράβο στον χοροδιδάσκαλο του συλλόγου που μας έδειξε και την άλλη πλευρά της Κρήτης. Αυτήν που από το ρακί κάνουν σκεμπέ και αυτήν που όταν δεν φοράς το δίχτυ στα μαλλιά μπορείς να είσαι αχτένιστος όπως και όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

Ένα μεγάλο μπράβο στον Δημήτρη Γιαννόπουλο που για άλλη μια φορά απέδειξε ότι βρίσκετε άξια στην πρώτη γραμμή. Στην ίδια εκδήλωση βέβαια είδαμε και ακούσαμε πολλά (δεν το έχουν σε καλό αν δεν παραπονεθούν έστω μια φορά αλλά…) αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι βλέποντας την παρακάτω φωτογραφία δεν ήξερα αν ήταν χορευτική εκδήλωση ή διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας.

Κύριε Μιχαλακάκη μου, θα σου έλεγα πως πέρασα το σαββατοκύριακο μου αλλά δεν θέλω την συμπόνια κανενός. Εσείς ;

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ πλέον μπορώ να δηλώνω και δημοσίως θεατρόφιλος και φαν της θεατρικής ομάδας του δήμου μας. Στην Δράκαινα όμως κόλλησα. Όταν έμαθα ότι την επιλογή του έργου την έκανε ο αξιόλογος σκηνοθέτης Οδυσσέας Γωνιάδης λίγο έκανα πίσω. Ήταν βλέπετε και τα δύο προηγούμενα έργα του Χορν που ανέβασε που κατ΄ εμέ ήταν λιγάκι παλιακά. Η αλήθεια ήταν ότι το σκεφτόμουνα να πάω αλλά… πήγα. . Ένα θα σας πω, αν έχανα αυτή την παράσταση δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου. Αν έχανα

αυτή την παράσταση θα έχανα ίσως κάποιες από τις πιο δυνατές ερμηνείες που έγιναν ποτέ σε όλη την πορεία της θεατρικής ομάδας.

Ο τυφώνας Ιουλία Ζωντανού πέρασε και σάρωσε τα πάντα στο διάβα του. Σε πάρα πολλά σημεία του έργου ξεχνιόμουν και νόμιζα πως το έργο ήταν μονόλογος. Η Ιουλία μπήκε τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που ενώ την συμπαθώ πολύ με έκανε να την μισήσω παίζοντας αυτήν την αντιπαθή και σκληροτράχηλη γυναίκα που κανένας μας δεν θα ήθελε να είχε για μάνα του. Για μένα αυτή η ερμηνεία είναι η καλύτερη όλων όσων έχω δει στην πορεία της ομάδας. Η Ιουλία έπαιξε με τα νεύρα μας, την αντοχή μας, τα όρια μας, μας έκανε να την μισήσουμε και φυσικά στο τέλος να την κατανοήσουμε (απλά, γιατί εγώ ακόμα συνεχίζω να την μισώ). Κατάφερε, με έναν μαγικό τρόπο να κινεί τα συναισθήματα μας σαν μαριονέτες (άκρως επίκαιρη και η φωτογράφιση του προγράμματος).

Ο Νίκος Τριανταφυλλόπουλος ως Καρίνης, ερμήνευσε έναν ρόλο τον οποίο, απ΄ ότι μου φάνηκε, ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας δεν γούσταρε. Σε όλο το έργο έλεγε μόνο «δεν σε καταλαβαίνω, τι εννοείς, δεν είναι αυτό που νομίζεις, να σου εξηγήσω». Φαντασία μηδέν κύριε Μπόγρη μας. Εγώ από την αρχή δήλωσα φαν του Νίκου και συνεχίζω. Οι κυρίες Γεωργία Διμπίτουζη (Κατινιώ) και Παναγιώτα Τοπουζίδου (Ανθούλα) αν και πρωτάρες κατάφεραν να κρατήσουν ένα επίπεδο. Η απειρία τους φάνηκε αλλά παρόλα αυτά αξίζουν το μεγαλύτερο μπράβο για την τόλμη τους. Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον θα μας εκπλήξουν.

Ο Νίκος Κολιούκος απέδειξε πως τελικά άξιζε κάτι παραπάνω από το «μυρμήγκι» ενώ ο Χρήστος Ιτούδης στάθηκε επάξια στις απαιτήσεις του ρόλου του (αν και σε κάποια σημεία μου θύμισε λίγο τον Μέρμηγκα αλλά….). Όσο για τον Δημήτρη Αντωνίου, ήταν ο μόνος που μπόρεσε να σταθεί (ερμηνευτικά) απέναντι στην Ιουλία. Σαν εκρηκτικός μηχανισμός που δεν ήξερες πότε θα εκραγεί αλώνισε τη σκηνή και μας χάρισε μια δυνατή ερμηνεία. Η σκηνοθεσία, απλή, λιτή, βασισμένη στην κεντρική ηρωίδα του έργου. Με τη μουσική είχα ένα θέμα. Όταν έσβησαν τα φώτα για να αλλάξει το σκηνικό (όταν έφευγε η Δράκαινα από το σπίτι) η μουσική μου θύμισε ταινία τρόμου. Να, περίμενα να πεταχτεί ο Κρίστοφερ Λη από κάποια γωνιά. Και επίσης, στην ίδια σκηνή που η Δράκαινα έκλαιγε που φεύγει η πενιά του μπουζουκιού με ψιλοχάλασε (νομίζω Χατζιδάκης ήταν). Η Δράκαινα έκλαιγε Χρύσα μου όχι η Τζένη Καρέζη στα Κόκκινα Φανάρια. Εκεί θεωρώ θα ταίριαζε περισσότερο.

Βέβαια έχω και κάποιες απορίες που αφορούν το μέλλον της θεατρικής ομάδας και την πορεία της. Παρακαλώ τους δύο σκηνοθέτες, αν μπορούν να με βοηθήσουν. ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ. Γιατί όπου υπάρχει ρόλος γριάς, χήρας και γενικά μεγάλης γυναίκας επιλέγεται την Ιουλία; ΑΠΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ. Έχω δει την Κατερίνα Στριάκα σε ρόλο μάγισσας, ιθαγενή, μυρμήγκι, κατσαρίδα και γενικά σε κάθε τι που σέρνετε, πετάει, χοροπηδάει…. Σε έναν κανονικό ρόλο ενός νορμάλ ανθρώπου θα την δω ποτέ;ΑΠΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ. Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως η πιο διάσημη υπηρέτρια. Θεωρείτε την Ντίνα Ματράκα μετεμψύχωση της;

Θεωρώ ότι απλά ένα μπράβο για αυτήν την παράσταση είναι λίγο και την υποτιμάει. Μακάρι η ομάδα και ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, στον οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την στήριξή του, να μας δώσουν την ευκαιρία να την ξαναδούμε. Και εμείς που την είδαμε αλλά και όλοι οι άλλοι που δεν μπόρεσαν. AndtheOscargoesto…..

Φέτος το καλοκαίρι θα πρέπει να είμαστε όλοι fit στις παραλίες. Αν πήγατε να αγοράσετε μαγιό για την παραλία και μόλις το δοκιμάσατε αποφασίσατε ότι φέτος θα κάνετε διακοπές στο Σέλι, η λύση είναι εδώ. Τέρμα τα πατσοκοίλια. Η νέα τάση ακούει στο όνομα «ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΦΕΤΕΣ» και πρεσβευτής αυτής ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας (ήταν να μην κατέβει στα γήπεδα). Γυμναζόμαστε, τρώμε υγιεινά και βγαίνουμε στην παραλία…. φέτες.

Η ερασιτεχνική αθλητική ομάδα Αθλητισμός – Φύση – Πολιτισμός (εγώ πρώτη φορά την ακούω) και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Αλεξάνδρειας, διοργάνωσαν το 1ο Brevet Αλεξάνδρειας “Giro di Vermio”, με αφετηρία και τερματισμό το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αλεξάνδρειας την Κυριακή 22 Απριλίου 2018. Και πολύ καλά έκαναν αφού με τόση ανεργία να μαστίζει την πόλη ας κάνουν λίγο ποδήλατο να ξεμουδιάσουν. Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και λύστε μου κάποιες απορίες.

Α) γιατί ο Δελιόπουλος δεν πήρε το διπλό ποδήλατο (εκείνο που έκανε βόλτες με τον Γκυρίνη πίσω από την εκκλησία) να φορτώσει πίσω τον Σταυρή και να ακολουθήσουν (αν όχι ως το Βέρμιο τουλάχιστον ως το Καμποχώρι); Στέφανε είσαι λίγο λούφα. Το λέω γιατί και στην άλλη διοργάνωση Gidasfunrun μόνο την πιστολιά ρίχνεις. Για να δω σορτσάκια και μπουτάκια έξω την άλλη φορά και άσε τα «τι τραβάμε και μεις τα openmindedfitnessmodels» για άλλη φορά.

Β) η κυρία της δεύτερης φωτογραφίας περνιέται για ψηλή ή έχει οστεοαρθρίτιδα; Ηρέμησε Ζιζέλ.

Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν πρέπει να κόψω τις πολλές μπύρες ή να βάλω καθετήρα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν πρέπει να λέω την ηλικία μου ή όσο αισθάνομαι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν προχθές που έπεσα από τις σκάλες έπρεπε να πω ότι τσακίστηκα ή να το δω αισιόδοξα και να πω «τι γρήγορα που κατέβηκα». Και ενώ έχω όλα αυτά τα διλλήματα βλέπω και την παρακάτω φωτογραφία και μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο. Τι σημαίνει «παιδική χαρά» τελικά;

Τους συγκεκριμένους δύο αν τους ρωτήσετε πόσο χρονών είναι θα σας απαντήσουν ότι έπαιζαν φιδάκι με το Nokia 3310 στα διαλείμματα. Απορώ γιατί παίζετε με τα νεύρα μας. Δικά σας δεν έχετε;

Μετά τον τυφώνα Ιουλία που πέρασε και τα σάρωσε όλα μη σας φανεί παράξενο αν ξυπνήσετε και δείτε να χιονίζει. Μη βιαστείτε όμως να πείτε πως είναι χιόνι αν δεν βεβαιωθείτε πρώτα. Μπορεί να είναι αφρολέξ. Κάτι μου λέει ότι ασχολούμαστε με βλακείες και δεν βλέπουμε ότι η χώρα μας πουλιέται δεξιά και αριστερά. Γι΄ αυτό και θα χιονίσει αφρολέξ. Μας πακετάρουν.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο καιρός μας χάζεψε τελείως. Το λέω κυρίως για κάτι κοριτσάκια που τρελάθηκαν από τώρα. Είπαμε ζέστανε αλλά ένα βρακί το βράδυ τουλάχιστον το θέλει ακόμα. Δεν πρόλαβε να βγάλει ήλιο και αμέσως τα πέταξαν όλα. Πουριτανός δεν είμαι αλλά ήθελα να ξέρω, αυτή η μάνα που το βλέπει να βγαίνει έξω με μια μάξι ζώνη δεν του λέει τίποτα; Θα μου πείτε, μην κρίνεις κανέναν από την εξωτερική του εμφάνιση.

Έχετε δίκιο, πρέπει πρώτα να περιμένω να ακούσω τι μ@λ@κίες έχει να μου πει.
Διάβασα τη συνέντευξη του δημάρχου. Δε λέω, ωραία μας τα είπε. Μας μίλησε για έργα, για ΕΣΠΑ, για χρέη, για…για…. Παραδέχθηκε λάθη και έριξε και καρφιά για τους δημοτικούς συμβούλους που την έκαναν με ελαφριά. Μερικά από όσα ανέφερε τα είδαμε, μη του φάω το δίκιο. Μερικά όμως είναι ακόμα «σε καλό δρόμο». Θα γίνουν. Πότε; Ήμουνα νιος και γέρασα. Ο κόσμος γιατί παραπονιέται και δεν βλέπει τίποτα; Εγώ θα παραδεχτώ ότι έχετε σχέδια τα οποία είναι και πολύ καλά.

Με την καθημερινότητα όμως δήμαρχε μου τι γίνετε; Καλό το αποχετευτικό της Μελίκης αλλά αν δεν έχει να φάει ο άλλος, τι να βγάλει;
Καμιά θέση εργασίας παίζει να ανοίξει ή μήπως αυτό μοιάζει με σενάριο παραμυθιού; Το λέω γιατί καθώς διάβαζα τη συνέντευξη νόμιζα πως έβλεπα το σόι μου να τρώει και φαντασιωνόμουν πως χτυπούσε η πόρτα και ήταν η αληθινή μου οικογένεια και με ζητούσε πίσω.
H Φιλόπτωχος Φιλοπρόοδος σύλλογος γυναικών Αλεξάνδρειας για άλλη μια φορά καινοτομεί. Αγοράζοντας την παρακάτω οικολογική τσάντα ξέρετε αμέσως ότι τα χρήματα πάνε για καλό σκοπό.

Ωραία κίνηση και μακάρι να έχει ανταπόκριση. Αυτό που με ξένισε λιγάκι είναι γιατί δεν αναφέρετε ο καλός σκοπός. Συγκεκριμένα και όχι γενικότητες. Το ξέρουμε το έργο του συλλόγου ή μάλλον (εγώ προσωπικά) το φαντάζομαι αφού ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ενημερωθώ. Να ρωτήσω όμως θέλω κάτι.

Οι φτωχές και ανήμπορες οικογένειες που στηρίζεται είναι από όλο τον δήμο μας ή συγκεκριμένα μόνο από την πόλη της Αλεξάνδρειας (όπως λέει και η επωνυμία του συλλόγου σας);Αν είναι για όλο τον δήμο γιατί σημεία πώλησης υπάρχουν μόνο στην πόλη;Το ρωτάω γιατί αν είναι να την αγοράσω προτιμώ να δώσω τα χρήματα σε μια φτωχή οικογένεια του χωριού μου που την ξέρω κιόλας.
Και επειδή έρχεται καλοκαίρι είναι λογικό ότι θα ήθελα να πάω κάπου διακοπές για να ξεκουραστώ.

Για να το κάνω όμως αυτό χρειάζομαι λεφτά. Και λεφτά δεν έχω. Οπότε κλέβω ή μάλλον δανείζομαι την ιδέα της Φιλοπτώχου και βγάζω και εγώ οικολογικές σακούλες τα έσοδα των οποίων θα πάνε σε μένα.

Θα πρωτοτυπήσω λέγοντας πως το πρόσωπο της σακούλας αλλάζει σύμφωνα με τον ποιον θα θέλατε εσείς να πνίξετε. Αυτό θα πει «το πάω ένα βήμα παραπέρα». Άντε, βάλτε και σεις ένα χεράκι γιατί δεν με βλέπω καλά.
Πρεμιέρα κάνει σήμερα «Η Δράκαινα». Κάποιοι με ρώτησαν αν είναι κωμωδία ή δράμα. Θα δείξει τους απάντησα. Κάποιοι με ρώτησαν αν η Ιουλία θα πετάει φωτιές. Ηθοποιός είναι τους είπα, όχι φλόγιστρο.

Κάποιοι με ρώτησαν τι γνώσεις έχω και κριτικάρω τις παραστάσεις που παίζει η ομάδα. Τι ρόλο βαράω δηλαδή. Πρωταγωνιστικό τους απάντησα. Την Κυριακή το βράδυ θα είμαι εκεί.
Και πάμε στο κεντρικό θέμα της εβδομάδας.

Αν και αθλητικό (δεν το κατέχω) εγώ θα το πλησιάσω από καλλιτεχνικής πλευράς. Ο ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας θα κάνει πλέον προπονήσεις σε ένα πλήρως ανακαινισμένο γήπεδο και το κυριότερο, σε ένα πλήρως φωτεινό γήπεδο. Βάλανε επιτέλους προβολείς και μπορούν να κάνουν προπονήσεις τις ώρες που μπορούν και όχι τις ώρες που επιβαλλόταν.

Για να το γιορτάσουν λοιπόν, η διοίκηση της ομάδας διοργάνωσε έναν αγώνα μεταξύ της ομάδας και τον παλαιμάχων. Είδαμε κάτι 100κιλα να προσπαθούν να σουτάρουν, είδαμε όμως και πολλές εκπλήξεις. Η μεγαλύτερη από όλες ακούει στο όνομα…. Σωτήρης Τόκας. Άντε μωρέ πασά μου, που από τη μέρα που άλλαξες αντιδημαρχία σε έχασα. Γύρισες στις δημόσιες εμφανίσεις αλλά το έκανες με στυλ. Μόνο εσύ θα μπορούσες να κάνεις τέτοιο πάταγο. Όταν σε είδα με το σορτσάκι και τη φανέλα να τρέχεις στο γήπεδο είπα μέσα μου, το τσιτάχ έρχεται πλέον δεύτερο. Τι δρασκελιές ήταν αυτές, τι ντρίπλες, τι κορμοστασιά!!!

Κυρίες και κύριοι, το ποδόσφαιρο πλέον αλλάζει ριζικά. Τίποτα από εδώ και πέρα δεν θα είναι ξανά ίδιο. Ο νέος Πίου ήρθε για να μείνει.

Σαν αίλουρος αλώνισε τον ποδοσφαιρικό χώρο. Και όχι μόνο τον αλώνισε αλλά σκόραρε κιόλας. Ήθελα να ήμουν από μια μεριά με το κόκκινο μιλιμετρέ χαρτί να του κάνω καρδιογράφημα. Είμαι σίγουρος ότι η καρδιά θα βαρούσε σαν πιστόνι. Βέβαια ο μεγάλος χαμός έγινε μετά. Οι προτάσεις έπεφταν σαν βροχή. Και ποιος δεν πήγε να τον συγχαρεί .

Αλήθεια σας λέω. Ο Μπέκαμ ακόμα κλαίει που τον έκαναν στην άκρη για τον Σωτήρη. Από εδώ και πέρα αυτός θα διαφημίζει τα γνωστά εσώρουχα. Η Vogue και άλλα διάσημα περιοδικά κάνουν κρα για μια δήλωση του. Οι πιο γνωστοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες καταφτάνουν στο Καμποχώρι για να βγουν φωτογραφία μαζί του. Πανικός σας λέω. Λύσσαξαν όλοι αλλά όχι άδικα.

Τέτοιο κορμί σαν χέλι είχε χρόνια να κατέβει στα γήπεδα. Ξέρεις Σωτήρη μου, ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο όμορφος αν τα κουνούπια μας ρουφούσαν το λίπος αντί για το αίμα.

Το μόνο καλό ήταν που έβαλες τη ρίγα κάθετα. Όσο να πεις κόβει. Παρόλα αυτά, όπως και στην πασαρέλα, τα μοντέλα με ατέλειες έχουν τα πάνω τους. Εγώ πάντως θα είμαι μαζί σου σε ότι και να αποφασίσεις. Μείνεις δεν μείνεις αντιδήμαρχος. Παίξεις δεν παίξεις μπάλα. Γιατί; Γιατί μια μέρα θα είμαστε εμείς καλά και τα παραμύθια δεν θα βρίσκουν τέλος.
Και για όσους δεν πιστεύουν τα παραπάνω που έγραψα για τον Σωτήρη, δεν έχουν παρά να δούνε το βίντεο που ακολουθεί. Γιατί εγώ ποτέ δεν μιλάω χωρίς αποδείξεις.

Από σήμερα τα γήπεδα δεν θα έχουν μόνο τρικέφαλους και κοιλιακούς. Από σήμερα και συ με τους πατσάδες και εγώ με τα προκοίλια θα μπορούμε να σουτάρουμε. Έχουμε και μεις το δικαίωμα να ακούσουμε…

Μας λένε άρρωστους τρελούς
μας λένε παρανοϊκούς

λένε δεν είμαστε καλά
λένε δεν έχουμε μυαλό, δεν έχουμε όσιο κι ιερό
Μα ότι ο κόσμος και να πει
Ρε δεν μας καίγεται καρφί
Ποιος είναι ο λόγος για να ζω
χωρίς τον Τόκα το Θεό;

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Δεν ξέρω αν υπάρχει παγκόσμια ημέρα χοληστερίνης αλλά αν δεν υπάρχει παρακαλώ από σήμερα να οριστεί η Κυριακή του Πάσχα.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα Μεγάλο Σάββατο, η πιο μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης. Σήμερα λοιπόν δεν

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Κανονικά έπρεπε να πιαστώ με τον Χαλκίδη σήμερα και τα όσα είπε ο στόμας του αλλά

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια για το

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Κάποιος προχθές μου είπε κάτι και οφείλω να πω με ξάφνιασε. Ξέρετε γιατί οι

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ημέρα της γυναίκας προχθές και πολλές έτρεξαν να το γιορτάσουν. Πολλοί

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτές τις μέρες τρέχω στα νοσοκομεία με τον αδελφό μου. Πρήστηκε η χολή του και είμαι σίγουρος ότι

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Μετά από αυτό που έζησα τις αποκριές έχω αλλάξει τελείως στάση απέναντι στην